Ολοι οι εκπρόσωποι των δυνάμεων που...
τοποθετήθηκαν συμφώνησαν πάνω στην κρισιμότητα της κατάστασης και στην ανάγκη να συνεχίσει ο λαός τον αγώνα που έχει ξεκινήσει ενάντια στη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων. Οπως, επίσης, και στην ανάγκη να τραβήξει η Αριστερά έναν άλλο δρόμο, να βγει μπροστά και να παίξει το ρόλο που πρέπει στο κίνημα που αναπτύσσεται.
Ιδιαίτερα, ο εκπρόσωπος του Μ-Λ ΚΚΕ, μετά από μια σύντομη τοποθέτηση πάνω στη διεθνή και εσωτερική κατάσταση, τόνισε την ανάγκη ανάπτυξης των λαϊκών αντιστάσεων και ενίσχυσης της αριστερής και κομμουνιστικής τάσης σε αυτούς τους αγώνες. Στάθηκε θετικά απέναντι στην πρόταση και θύμισε την παλιότερη προσπάθεια συνεργασίας των δύο οργανώσεων η οποία έμεινε στη μέση, κάτι που, όμως, δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να επαναληφθεί η προσπάθεια.
Ο εκπρόσωπος του ΝΑΡ έκρινε επίσης θετικά την πρόταση, θεωρώντας ότι αποτελεί συμβολή στην κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς. Αναφέρθηκε στην αντίστοιχη θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ανέπτυξε σύντομα τους βασικούς πολιτικούς άξονες και στόχους στους οποίους κατέληξε η πρόσφατη πανελλαδική της Συνδιάσκεψη.
Αντίστοιχη ήταν και η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ΑΡΑΣ, ο οποίος αναφέρθηκε και στο εγχείρημα του ΕΝΑΝΤΙΑ, το οποίο, κατά την άποψή του, είχε επίσης συμβάλλει στην ίδια κατεύθυνση.
Πιο οξύς ήταν ο εκπρόσωπος του ΕΚΚΕ, ο οποίος προσπάθησε να αντικρούσει τις κριτικές που έγιναν από την εισήγηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τονίζοντας ότι στις σημερινές συνθήκες η περιχαράκωση οργανώσεων και συλλογικοτήτων δεν αποτελεί λύση. Επέμεινε, δε, στη θέση ότι το πλαίσιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το μόνο που μπορεί να δώσει προοπτική στον αγώνα του λαού.
Ακολούθησαν κι άλλες τοποθετήσεις και ερωτήσεις από τον κόσμο που παρακολούθησε την εκδήλωση, που όλες, ουσιαστικά, κατέθεταν την αγωνία για το κίνημα, την Αριστερά, τον ίδιο το λαό.
Τα ζητήματα που άνοιξαν απαντήθηκαν, όσο ήταν δυνατό στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης, από τις τοποθετήσεις μελών του ΚΚΕ(μ-λ) και από το κλείσιμο. Αυτό που, σε γενικές γραμμές, έγινε φανερό, ήταν ενώ όλοι πίνουν νερό στο όνομα της κοινής δράσης, είναι ζητούμενο το ποιοι πραγματικά την εννοούν και πώς.
Προφανώς το πρόβλημα δεν είναι οι διαφορετικές απόψεις, εκτιμήσεις, αιτήματα και τακτικές. Αυτά υπήρχαν πάντα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι να τα λύσει το ίδιο το κίνημα (και να γεννήσει άλλα, βέβαια!). Το πρόβλημα, επίσης, δεν είναι ότι αλλάζουν θέσεις και εκτιμήσεις που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν αδιαπραγμάτευτες.
Το πρόβλημα είναι ότι δε μπορεί να εκτιμάς ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να συνεργαστούν οι δυνάμεις της Αριστεράς και ταυτόχρονα να θέτεις ένα ολόκληρο πλαίσιο ως προϋπόθεση για να γίνει κάτι τέτοιο και να θεωρείς την παραμικρή παρέκκλιση από αυτό καταστροφική. Είναι μεγάλη αντίφαση από τη μεριά συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παρουσιάζονται ως οι πλέον ενωτικοί -σε αντίθεση με το …απομονωμένο ΚΚΕ(μ-λ)- αλλά να θεωρούν ότι όποιος δε θέτει το αίτημα για πτώση της κυβέρνησης οδηγείται στο ρεφορμισμό!
Υπάρχει στις μέρες μας μια μεγαλύτερη ευκολία στη συγκρότηση αιτημάτων και θέσεων προγραμματικού ή στρατηγικού χαρακτήρα, υποτίθεται ως απάντηση στην υπαρκτή αγωνία του λαού όχι μόνο για την εξέλιξη της επίθεσης, αλλά και για τα μεγάλα ζητήματα της προοπτικής. Το γεγονός ότι η συζήτηση αυτή ανοίγει σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του λαού είναι, φυσικά, θετικό, ενώ είναι φυσιολογικό να απαιτούνται απαντήσεις εδώ και τώρα. Το λάθος είναι οι δυνάμεις που θέλουν να λέγονται αριστερές και πρωτοπόρες να βιάζονται να δώσουν αυτές τις απαντήσεις όπως όπως, προσπαθώντας, ουσιαστικά, να διανύσουν μια μακρά πορεία ανασυγκρότησης του κινήματος μέσα σε λίγους μήνες.
Η κοινή δράση και η συνεργασία είναι ένα βασικό εργαλείο και όπλο στη μακρά αυτή πορεία. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι όχι μόνο τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά και την πραγματική φάση της Αριστεράς και του κινήματος και να προσπαθήσουμε να ευνοήσουμε και να ενισχύσουμε τις λαϊκές αντιστάσεις που ξεσπούν έτσι κι αλλιώς.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η πρόταση του ΚΚΕ(μ-λ) και η εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ ήταν ένα πρώτο βήμα για την προώθησή της. Μια διαδικασία που δεν τελειώνει σε μια εκδήλωση, αλλά θα προχωρά με μεγαλύτερη ακόμα ένταση όσο η επίθεση εντείνεται και όσο οι αντιστάσεις δυναμώνουν.
πηγή: Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου