Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Οι Κύπριοι αστοί "θυσιάζουν" τα ασφαλιστικά ταμεία για να μείνουν στο ευρώ – Ανάγκη ανεξάρτητου ταξικού αγώνα εναντία στην τρόικα από την Αριστερά σε Κύπρο και Ελλάδα

του
Στ. Καραγιαννόπουλου*
Μέσα σε 24 ώρες οι Κύπριοι αστοί, όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει, αποδείχθηκε ότι πρόδωσαν το «όχι» στην τρόικα που έδειξε διατεθειμένος να φωνάξει ο κυπριακός λαός. Αφού συνειδητοποιούν ότι η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση να σώσει τις κυπριακές τράπεζες χωρίς τρομακτικά ανταλλάγματα από τα κυπριακά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και αφού ήρθαν αντιμέτωποι με την αδυσώπητη στάση της Γερμανίας και της...
τρόικας που εκπορεύεται από την ανάγκη τους να στείλουν ένα μήνυμα πυγμής στον υπερχρεωμένο Ευρωπαϊκό Νότο, οι αντιδραστικοί Κύπριοι αστοί στρέφονται στη «λύση» μιας άμεσης ή έμμεσης ληστείας των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, με τη δημιουργία «Ταμείου Αλληλεγγύης» που μεταξύ άλλων θα συμπεριλαμβάνει και τα χρήματα των ταμείων πρόνοιας. Αυτοί οι δήθεν πατριώτες και εθνικά υπερήφανοι, για να σώσουν τις μεγάλες καταθέσεις των ρώσων ολιγαρχών συνεταίρων τους και τις δικές τους και παράλληλα, να μείνουν στο ευρώ, «θυσιάζουν» τις συντάξεις της εργατικής τάξης.
 
Την ίδια στιγμή, η γερμανοί αστοί και η τρόικα πιέζουν τους Κύπριους αστούς, εκβιάζοντας ανοικτά πια με έξοδο από το ευρώ. Είναι ξεκάθαρο ότι – σε αντίθεση τις γνωστές λαθεμένες εκτιμήσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ – οι γερμανοί αστοί δεν «μπλοφάρουν», καθώς το θέμα συζητήθηκε αναλυτικά στη χθεσινή συνάντηση του Eurogroup. Η έξοδος της Κύπρου από το ευρώ θα σηματοδοτήσει την κλιμάκωση της κρίσης και την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου των κυπριακών μαζών, αποδεικνύοντας ότι η τύχη των μαζών μέσα στον καπιταλισμό θα είναι οδυνηρή, ανεξάρτητα από το είδος του νομίσματος.
 
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα από τις τελευταίες εξελίξεις. Η αντιδραστική στάση της κυπριακής αστικής τάξης και η αδυσώπητη στάση της τρόικας αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που η ηγεσία όλο αυτό το διάστημα υποστηρίζει: πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού στη φάση της σημερινής βαθειάς κρίσης του, δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για λύσεις προς όφελος των εργαζόμενων μέσα από την τακτική της διαπραγμάτευσης, όσο «μαχητική και εθνικά υπερήφανη» κι αν είναι αυτή. Ο μόνος δρόμος είναι η κατά μέτωπο σύγκρουση με την τρόικα, την άρχουσα τάξη και τον καπιταλισμό. Αυτό το κατανοούν με το αλάθητο ταξικό τους ένστικτο μέρα με την μέρα οι εργαζόμενοι σε Ελλάδα και Κύπρο και είναι αποφασισμένοι να κάνουν τις απαραίτητες θυσίες για να νικήσουν, αρκεί να διαθέτουν μια ηγεσία αποφασισμένη και χωρίς πολιτικές αυταπάτες.
 
Οι τελευταίες εξελίξεις υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα για μια άλλη, ταξική, διεθνιστική και σοσιαλιστική τοποθέτηση της κυπριακής και ελληνικής Αριστεράς. Οι Κύπριοι αστοί δεν είναι σύμμαχοι της εργατικής τάξης στον αγώνα ενάντια στην τρόικα. Είναι το ίδιο αντιδραστικοί με τους αστούς στην Ελλάδα. Λένε «ναι» ή «όχι» στην τρόικα υπερασπίζοντας τα παρασιτικά τους συμφέροντα. Οι Κύπριοι εργαζόμενοι από την άλλη πλευρά, έχουν συμφέρον μαζί με την τρόικα να απαλλαγούν και από την παρασιτική κυπριακή αστική τάξη. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να παλέψουν σε κοινό συντονισμό και με κοινούς πολιτικούς και προγραμματικούς στόχους με τους έλληνες και όλους τους υπόλοιπους ευρωπαίους εργαζόμενους.
 
Η ελληνική και κυπριακή Αριστερά πρέπει να διατυπώσει μια ανεξάρτητη ταξική θέση από τους αστούς. Πρέπει να διαμορφώσει μια στάση ταξική και όχι «εθνική»! Το κοινό πρόγραμμα της πάλης Κυπρίων, Ελλήνων και Ευρωπαίων εργαζομένων πρέπει να είναι η διαγραφή των ληστρικών κρατικών χρεών, η κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η κοινωνικοποίηση των λοιπών βασικών μοχλών της οικονομίας, με σκοπό τον σχεδιασμό της σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζόμενων. Για το σκοπό αυτό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, του πιο ισχυρού σε απήχηση αυτή τη στιγμή κόμματος του κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη, πρέπει να λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για πανευρωπαϊκές συνδιασκέψεις συντονισμού του αγώνα με τη συμμετοχή των εργατικών και αριστερών μαζικών κομμάτων όλης της Ευρώπης και να προωθήσει κοινές μορφές ταξικής δράσης, με απεργίες και διαδηλώσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: