Κυβέρνηση και Τρόικα γνώριζαν πως το δημόσιο χρέος είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Ο λαός το έχει πληρώσει πολλαπλάσιο, οι τοκογλυφικοί μηχανισμοί το έχουν μεγαλώσει σε τερατώδη επίπεδα. Το χρέος ήταν το πρόσχημα για να φορτώσουν στις πλάτες της εργαζόμενης πλειοψηφίας το κόστος της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια ζούγκλα φτηνής εργασίας. Για τη συντεχνία τραπεζών, εφοπλιστών και βιομηχάνων, για την ολιγαρχία του πλούτου η δημόσια περιουσία, τα κοινωνικά αγαθά και υποδομές, η δημόσια εκπαίδευση και υγεία, αντιπροσωπεύουν διαφυγόντα κέρδη.
Αυτή την πολιτική στηρίζουν ΝΔ, ΛΑΟΣ, μαζί με Μπακογιάννη και Κουβέλη. Εμφανίζουν όσους ψήφισαν το τερατούργημα της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ σαν ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Δεν είναι παρά όσοι κυκλοφορούν στα κρυφά.. ειδικά οι υπουργοί. Είναι οι συνένοχοι που έβγαλαν λάδι το Βατοπαίδι, τη Ζήμενς, τα Υποβρύχια, τα δομημένα ομόλογα. Δεν έχουν καμιά λαϊκή νομιμοποίηση και εκπροσωπούν μόνο την κλίκα τους, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Βρισκόμαστε σαν εργαζόμενοι μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα: ή θα παρακολουθούμε την κοινωνία της χρεοκοπίας να καταρρέει και θα θαφτούμε μαζί με τα παιδιά μας κάτω από τα συντρίμμια της ή θα αγωνιστούμε για την ανατροπή της οικονομικής φρίκης των ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ.
Το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό, τα κόμματά της αστικής τάξης που μας έφεραν ως εδώ θέλουν να ξεχάσουμε ότι ο λαός μας έχει ιστορία. Έχουμε στις παρακαταθήκες μας την εξέγερση του Πολυτεχνείου που τελείωσε τη Χούντα, τους αγώνες του 114 την Εθνική Αντίσταση που νίκησε τη ναζιστική-φασιστική Κατοχή.
ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ κατακρεουργούν κάθε δημόσια καλυπτόμενη κοινωνική ανάγκη. Χρεοκοπούν την κοινωνία. Γκρεμίζουν τη δημόσια, δωρεάν παιδεία και με τα ρετάλια της χτίζουν την εκπαίδευση της αγοράς. Η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης απειλεί τέσσερα βασικά δικαιώματα
την πρόσβαση στο σχολείο και στην εκπαίδευση: συγχωνεύσεις, μείωση των προσλήψεων και δαπανών, κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, εξετασιομανία, τυποποιημένα πρότζεκτ, τιμωρία των μαθησιακών δυσκολιών... Η πρόσβαση και παραμονή στην εκπαίδευση γίνεται δύσκολη και δαπανηρή
την πρόσβαση στην γνώση: το εκπαιδευτικό σύστημα μετατρέπεται σε εκπαιδευτήριο για δεξιότητες που ζητά η αγορά αντί να παρέχει γνώσης. Εκεί οδηγούν οι ασύνδετες γνώσεις του σχολείου και η κατάργηση του πτυχίου στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
την πρόσβαση στην εργασία: εκεί εντάσσεται η επίθεση που δέχεται ο εκπαιδευτικός σαν εργαζόμενος με τις περικοπές, την υπονόμευση της μόνιμης εργασίας και την υπερεξουσία προϊσταμένων και διευθυντών. Εκεί εντάσσεται η εντατικοποίηση και του μαθητή, η κατάργηση των συλλογικών δικαιωμάτων και διεκδικήσεων που βασίζονται στα κοινά μορφωτικά εφόδια των πτυχίων και απολυτηρίων.
τη δημοκρατική εκπαίδευση με ελευθερία: πειθάρχηση, αξιολόγηση, διοικητικός συγκεντρωτισμός, απαξίωση των συλλόγων, κατάργηση του ασύλου... Σε όλες τις βαθμίδες επιχειρείται μια οπισθοδρόμηση που μεταφέρει όλο τον αυταρχισμό του ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση. Γιατί η πολιτική της κυβέρνησης θέλει να ισοπεδώσει κάθε αντίσταση κι ελευθερία σκέψης που ανθίζει στα κινήματα και τους χώρους της εκπαίδευσης, για να εδραιώσει τη δικτατορία της αγοράς.
Αυτό το εκπαιδευτικό μοντέλο που εδώ και χρόνια επιβάλλουν βήμα - βήμα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ, [Λισαβώνα-Μπολόνια]αντιστοιχεί στο κοινωνικό μοντέλο της ΟΝΕ και του Ευρώ που χρεοκοπεί στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο. Θα καταδικάσουμε τη νέα γενιά και το μέλλον της κοινωνίας δεσμεύοντας το στο εκπαιδευτικό σύστημα μιας κοινωνίας που βουλιάζει; Ή θα παλέψουμε για μια εκπαίδευση στέρεης γενικής παιδείας, που διαμορφώνει ελεύθερο φρόνημα, συλλογική στάση, δημοκρατικούς και ενεργούς πολίτες. Που θα αντιστοιχεί σε μια κοινωνία που παλεύει να βγει από τη φτώχεια, την καταπίεση και το πνευματικό σκοτάδι; Στην προοπτική μιας χειραφετημένης, από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και του καπιταλιστικού κέρδους, εργασίας;
Αυτό είναι το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, το σχολείο για όλα τα παιδιά που στοχεύει στη μόρφωση και τη χειραφέτηση της νέας γενιάς. Το σχολείο που ο εκπαιδευτικός αποδεσμεύεται από την τυποποίηση. Το σχολείο αυτό το βλέπουμε ενταγμένο σε ένα δημόσιο τομέα υπηρεσιών, προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες, ενάντια στο κέρδος, τη διαφθορά, τη συναλλαγή με τα ιδιωτικά συμφέροντα και τις κυβερνήσεις που κατασυκοφάντησαν την έννοια του δημόσιου. Το σημερινό σχολείο δεν αγγίζει τα οράματα μας. Είναι απαξιωμένο, αναποτελεσματικό και μίζερο. Είναι ένα σχολείο που αναγκάζει τους γονείς να βάζουν το χέρι βαθειά στην τσέπη για να εξασφαλίσουν την εξέλιξη των παιδιών τους. Η απάντηση η δική μας δεν μπορεί να είναι με όρους και “υλικά” του χτες, αναπολώντας το παλιό “κοινωνικό” κράτος, αλλά μια πορεία σύγκρουσης με ότι εμπορευματοποιεί και αφαιρεί τον κοινωνικό χαρακτήρα του δημοσίου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ! ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ!
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, πρέπει να διδάξει πολλά το γεγονός ότι κυβέρνηση και ΕΕ, μαζί με τα πολιτικά και δημοσιογραφικά τους εξαπτέρυγα μπορούν και αλλάζουν. Εγκατέλειψαν τη δήθεν αφοσίωση στη δημοκρατία, τα μεγάλα λόγια για Ισχυρή Ελλάδα και κοινωνική ευημερία, για εκσυγχρονισμό και πρόοδο. Τώρα μιλάνε με τη γλώσσα των ΜΑΤ, απειλούν τους φτωχούς με απολύσεις και το μόνο τους όραμα είναι πια η σταθερότητα του ευρώ και των τραπεζών. Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς λοιπόν! Δε θα νικήσουμε αν δεν αγωνιστούμε. Δε φτάνει η αγανάκτηση, χρειάζεται συλλογικός αγώνας. Αγώνας πανεκπαιδευτικός, όλων, μόνιμων και μη, παλιών και νέων, όλων των βαθμίδων, εκπαιδευτικών, φοιτητών, γονιών και μαθητών. Κανενός τα δικαιώματα δε θα γλιτώσουν όταν κάποιου άλλου θα τσακιστούν. Αγώνας πανεργατικός, διακλαδικός. Ενωμένοι με τον εργαζόμενο λαό, δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, άνεργους και νεολαία απέναντι στον κοινό εχθρό. Να διαχωρίσουμε τη θέση μας, να αποκαλύψουμε και να καταγγείλουμε τη γραμμή της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας- ηγεσίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Σε αυτή τη μάχη πρωταγωνιστές δεν μπορεί παρά να είναι οι εργαζόμενοι, μέσα από τις συνελεύσεις των αγωνιζόμενων κλάδων, των Ομοσπονδιών, των πρωτοβάθμιων σωματείων και ο συντονισμός τους. Μόνο έτσι μπορεί να διαμορφωθούν οι όροι για τον συντονισμένο απεργιακό αγώνα που θα φέρει τη νίκη.
Αυτό που μας αναλογεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι να μη λείψουμε από τη σύγκρουση, με λογική αγώνα για τη νίκη. Συμμετέχουμε στη 48ωρη όχι για να επαναλάβουμε έναν κύκλο από απεργίες διαμαρτυρίες ανά δίμηνο όπως πέρσι, όπως μεθοδεύουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, για να αποδειχτεί ότι ο κλάδος δεν τραβάει.
Η απεργία πρέπει να πετύχει, να έχει μαζικές συγκεντρώσεις και πρωτοβουλίες δράσης- ενημέρωσης για τις διεκδικήσεις μας, ενότητας με τα άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια, όπως καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, συντονισμό με τα κινήματα των πλατειών, της νεολαίας, των ανέργων. Τη δεύτερη μέρα με μαζικές συνελεύσεις να δείξουμε αποφασιστικότητα με κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα στη κατεύθυνση της σύγκρουσης με διάρκεια. Η επιτυχία της 48ωρης και η μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις, τις συνελεύσεις, τις απεργιακές επιτροπές είναι η εγγύηση για τη συνέχεια και την επιτυχία του αγώνα. Πρέπει να συναντηθούμε με τα υπόλοιπα μαχόμενα κομμάτια του Δημοσίου (υγεία, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ κλπ) και ιδιωτικού τομέα, της νεολαίας, των φοιτητικών καταλήψεων.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΔΝΤ – ΕΕ! ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ
• Κάτω ο συνασπισμός κεφαλαίου - ΕΕ – ΔΝΤ
Όχι στη νέα «κατοχή». Ανατροπή της κυβέρνησης κι όλων των κυβερνητικών παραλλαγών άσκησης αυτής της πολιτικής, μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Παλεύουμε για την ανατροπή του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, για την αποπομπή της Τρόικας.
• Δε χρωστάμε! Δεν πληρώνουμε! Δεν αναγνωρίζουμε το ληστρικό - τοκογλυφικό χρέος. Κατάργηση και όχι «επαναδιαπραγμάτευση» των Μνημονίων κυβέρνησης Ε.Ε-ΔΝΤ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
• Έξοδος από την ΕΕ, το ευρώ και το μηχανισμό της ΟΝΕ. Η ΕΕ δεν είναι η λύση είναι το πρόβλημα!
• Δεν πουλάμε! Δεν παραχωρούμε το δημόσιο πλούτο! Ο δημόσιος πλούτος ανήκει στο λαό.
• Εκπαίδευση για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της νεολαίας και της κοινωνίας. Όχι στο σχολείο της αγοράς! Δημόσιο, δωρεάν σχολείο στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάθε παιδί στη γειτονιά και το χωριό του, με όλη την απαραίτητη υποδομή. Αγώνας για ένα ενιαίο 12χρovo σχολείο, δημόσιο και δωρεάν, με εκπαιδευτικούς μόνιμους, με σταθερή εργασία, ουσιαστική επιμόρφωση αξιοπρεπείς αποδοχές και ασφάλιση, με παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία για όλους, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς χωρίς διοικητικές παρεμβάσεις. Δίχρονη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση μετά το 12χρονο σχολείο. Μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών με βάση τα κενά Σταθερή κάλυψη των λειτουργικών αναγκών. Δωρεάν βιβλία για όλα τα παιδιά. . Όχι στο εκτρωματικό σχέδιο νόμου για την Διοίκηση της εκπαίδευσης. Κατάργηση των νομοθετημάτων της Διαμαντοπούλου για όλες τις βαθμίδες ξεκινώντας με το νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Όχι στο κλείσιμο και τη συγχώνευση των υπηρεσιών, στην εργασιακή εφεδρεία – απόλυση, στις υποχρεωτικές μετατάξεις. Αρνούμαστε το νέο μισθολόγιο, απαιτούμε επιστροφή τώρα όλων των κλεμμένων! Όχι στη δημιουργία ενός «ατομικού» μισθού με τη σύνδεσή του με «στόχους» και την αξιολόγηση- πειθάρχηση. Όχι στο δουλοκτητικό συμβόλαιο «πρώτης πρόσληψης» για τους νέους και τα προγράμματα «Κοινωφελούς Εργασίας». Μαζικές προσλήψεις ανέργων σε θέσεις πλήρους απασχόλησης σε δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια, συγκοινωνία, δημοτικές υπηρεσίες
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ!
Οι ΕΛΜΕ να καλέσουν σε ανυπακοή στα χαράτσια, καλύπτοντας τη συμμετοχή στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ των εκπαιδευτικών, μαζί με τους συνταξιούχους και αδιόριστους συναδέλφους της περιοχής τους, αλλά και κάθε έναν που έχει ανάγκη την ομπρέλα του συλλογικού φορέα. Συγκέντρωση όλων των Δ.Υ. και των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ στο Σύνταγμα την Κυριακή 25 Σεπτέμβρη.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ!
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! Είναι τα 600 δισ. των ελλήνων καπιταλιστών κρυμμένα στα σεντούκια της Ελβετίας και στους άλλους φορολογικούς παράδεισους. Είναι η μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου από 24 σε 20%, με αποτέλεσμα μείωση των κρατικών εσόδων κατά τουλάχιστον 535 εκατομμύρια ευρώ. Είναι τα τρις που μάζεψαν από την δική μας υπερεκμετάλλευση, στις τράπεζες και τα χρηματιστήρια και τα έκαναν «τραπεζικά προϊόντα» φούσκες. Είναι τα 62 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και χρεολύσια, μόνο το 2011. Χωρίς αυτά το χρέος, το «έλλειμμα» των 20 δις του προϋπολογισμού θα γινόταν «πλεόνασμα»! Είναι τα τρις που πάνε για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και την καταστολή. Δεν υπάρχει σήμερα πιο ρεαλιστικό πράγμα στον κόσμο από την δυνατότητα να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να δουλεύουμε πολύ λιγότερες ώρες και να δουλεύουμε όλοι, να έχουμε δημόσια παιδεία και υγεία για τον καθένα, να ζούμε σε ανθρώπινες πόλεις και περιβάλλον.
Είμαστε οι πολλοί και είναι μειοψηφία.
Είμαστε ο λαός και μπορούμε να νικήσουμε και να αλλάξουμε την κοινωνία.
Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΔΕhttp://www.paremvaseisde.gr/ paremvaseis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου