Τις τελευταίες ημέρες στο διαδίκτυο και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε ιστότοπους σχετιζόμενους με τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δημοσιεύονται «κριτικές» και «διάλογοι», γύρω....
από απόσπασμα παρμένο από την απόφαση της Έκτακτης Συνδιάσκεψης του ΕΕΚ για αυτόνομη κάθοδο στις επερχόμενες εκλογές («Για μια επαναστατική παρέμβαση στις εκλογές» 28/12/2014).
Το απόσπασμα, που παρατίθεται αποκομμένο από το υπόλοιπο κείμενο, είναι το εξής: «Καλούμε τις δυνάμεις μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία, τη διανόηση που στηρίζουν ή επενδύουν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ να απαιτήσουν από την ηγεσία του να έρθει σε ρήξη με την αστική τάξη, το πολιτικό της προσωπικό, όλους τους καιροσκόπους και μνηστήρες της εξουσίας. Να έρθει σε ρήξη με την πολιτική αποδοχής της “συνέχειας του Κράτους” και των συμφωνιών του με τον ιμπεριαλισμό, την αντιλαϊκή πολιτική προσαρμογής στον χρεοκοπημένο καπιταλισμό, την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ.»
Οι «κριτικοί» μας, στο παραπάνω απόσπασμα «ανακαλύπτουν» ένα «κλείσιμο του ματιού» προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εκ μέρους του ΕΕΚ. Υποτίθεται πως καλλιεργούμε εσκεμμένα αυταπάτες, πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε… επαναστατική, κάτω από τη πίεση της βάσης της.
Τα σχόλια και οι «διάλογοι» που συνοδεύουν τις δημοσιεύσεις, καλύπτουν όλο το φάσμα, από την καλόπιστη πολιτική κριτική ως τις ύβρεις και την χυδαιολογία, με επιθέσεις μάλιστα «σαν από καιρό έτοιμες» και παντελώς άσχετες με το επίμαχο απόσπασμα ή την στάση του EEK απέναντι στις εκλογές.
Βασική μας αρχή είναι πως δεν ασχολούμαστε με τη λάσπη που κατά καιρούς διακινείται στο internet, ειδικά εκεί όπου «βασιλεύει» η ανωνυμία. Το ίδιο θα πράτταμε και σε αυτή την περίπτωση. Όμως, είμαστε αναγκασμένοι να σταθούμε εδώ, με μερικές επισημάνσεις. Δυστυχώς, μέρος της σχετικής «συζήτησης» διεξάγεται στο επίσημο γκρουπ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο facebook, ενώ συμμετέχοντες στις δημοσιεύσεις και στους διαλόγους είναι ακόμα και γνωστά ηγετικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά, στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των οργανώσεών της –με κάποιους από τους οποίους συνδεόμαστε με κοινούς αγώνες ετών- που κατά περιπτώσεις ανέχονται ή και συμβάλουν στις κακόβουλες «κριτικές» ενάντια στο ΕΕΚ.
Κάποιοι σχολιασμοί, κρίνονται απαραίτητοι:
1. To Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, παλεύει για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, στη βάση της επαναστατικής τακτικής του Ενιαίου Μετώπου, τακτική της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς των Λένιν-Τρότσκι.
2. Στο Ενιαίο Μέτωπο, «χωράνε» όλοι οι αγωνιστές και οι δυνάμεις της εργατικής τάξης, είτε ανοργάνωτες, είτε οργανωμένες στα εργατικά-αριστερά Κόμματα, επαναστατικά, κεντριστικά, και ρεφορμιστικά. Το στοιχείο της επαναστατικής ενότητας στη δράση όλου του δυναμικού της εργατικής τάξης, με στόχο την πάλη για όλα τα κομβικά ζητήματα της ταξικής πάλης και για το τσάκισμα του αστικού κράτους και των φασιστών, είναι απαρέγκλιτος όρος για το Ενιαίο Μέτωπο.
3. Οι επαναστάτες και η πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, δεν απευθύνονται στους εργάτες και στους αγωνιστές που βρίσκονται στη βάση των ρεφορμιστικών κομμάτων με «τελεσιγραφισμούς», καλώντας τους απλά να εγκαταλείψουν την ηγεσία τους. Αν αρκούσε ένα «νεύμα» των επαναστατών για την διάλυση του ρεφορμισμού και τη συσπείρωση της πλατιάς εργατικής μάζας στις δυνάμεις τους, τότε η ίδια η ανάγκη οικοδόμησης του Ενιαίου Μετώπου θα ετίθετο με εντελώς διαφορετικούς όρους.
4. Οι επαναστάτες οφείλουν να υποδαυλίζουν και να αναδεικνύουν τις αντιφάσεις της ρεφορμιστικής πολιτικής, υποβοηθώντας τους ρεφορμιστές εργάτες μέσα από την εμπειρία τους και με τη μέθοδο των «διαδοχικών προσεγγίσεων» να αντιληφθούν οι ίδιοι τον οπορτουνισμό της ηγεσίας τους. Οι ρεφορμιστές εργάτες αποζητούν αντικειμενικά ένα κόσμο χωρίς την εκμετάλλευση και καταπίεση της τάξης τους. Ένα κόσμο ασύμβατο με τον κόσμο του κεφαλαίου σε κρίση και παρακμή και με την κυριαρχία της αστικής τάξης. Οι ρεφορμιστές ηγέτες είναι δεμένοι με αυτόν τον «κόσμο» με χίλιες δυο εξαρτήσεις, αδυνατούν, και συνήθως δεν θέλουν, να έρθουν σε ρήξη μαζί του. Το πλησίασμα της βάσης του ρεφορμισμού στην επαναστατική γραμμή και στην αναγκαιότητα πάλης για την εργατική εξουσία, αυξάνει τις πιέσεις στο εσωτερικό αυτών των κομμάτων και ή αναγκάζει τις ρεφορμιστικές ηγεσίες να συρθούν σε επιμέρους ζητήματα πίσω από την βάση τους, ή, τελικά, να «ξεγυμνωθούν» μπροστά στα μάτια της. Μόνο μέσα από αυτό το «ξεγύμνωμα», και την αποκάλυψη στην πράξη της πραγματικής φύσης του ρεφορμισμού, μπορεί να επέλθει η ρήξη οπορτουνιστικής ηγεσίας-βάσης και η συστράτευση του τεράστιου αυτού δυναμικού στην επαναστατική υπόθεση.
5. Η συνέχεια της διακήρυξης του ΕΕΚ, η οποία «όλως τυχαίως» στις επίμαχες δημοσιεύσεις δεν παρατίθεται, αναφέρει: «Σε κάθε βήμα της λαϊκής βάσης προς αυτήν την κατεύθυνση θα βρεθούμε στο πλευρό της, διατηρώντας την πολιτική μας ανεξαρτησία, την κριτική μας, και προειδοποιώντας ότι οι ρεφορμιστές ηγέτες δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι για τέτοιες αναγκαίες ρήξεις. Το δείχνουν ήδη με τις καθησυχαστικές δηλώσεις τους προς το κεφάλαιο και την ΕΕ, με τις πράξεις τους, ιδιαίτερα με το πρόγραμμά τους.»
6. Κατανοούμε πως η κρίση που ξέσπασε στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ λόγω της πολυσυζητημένης συμφωνίας ενός τμήματός της με τον «αριστερό» εθνικισμό της ΠΑΜΕΣ, καθώς και η αποδοχή ενός άλλου τμήματος του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ της κριτικής που άσκησε το ΕΕΚ σε αυτή τη συμφωνία, επιβάλλει την ανάγκη αποσυμπίεσης της εσωτερικής κρίσης, ειδικά καθώς βαδίζουμε προς τις εκλογές. Το ΕΕΚ, όμως, δεν προτίθεται να παίξει τον ρόλο της «βαλβίδας εκτόνωσης», δεχόμενο την κατηγορία του «λοξοκοιτάγματος» προς τους ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένα γραπτό, και κυρίως καμιά πράξη μας μέσα στις δεκαετίες της δράσης μας, δεν αφήνει περιθώριο ούτε καν για σχετική υπόνοια. Κάτι που το εργατικό και αριστερό κίνημα το γνωρίζει καλά. Όπως και οι ίδιοι οι «κατήγοροι» μας.
7. Είναι ακόμη πιο οξύμωρο (αλλά και καθόλου τυχαίο), να κατηγορείται το ΕΕΚ για την απεύθυνσή του στη βάση του ρεφορμισμού, από αυτούς που αποφάσισαν να έλθουν «εις γάμου κοινωνίαν» συζητώντας πίσω από κλειστές πόρτες με τις «κεφαλές» του εθνικού ρεφορμισμού του Σχεδίου Β’, και απεμπολώντας, μάλιστα, με χαρακτηριστική ευκολία τον στρατηγικό στόχο της εργατικής εξουσίας!
Το ΕΕΚ, ύστερα από τις επιλογές της πλειοψηφίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιλέγει συνειδητά να συμμετάσχει αυτόνομα και σε αυτές τις εκλογές, μεταφέροντας απ’ άκρη σε άκρη της χώρας, το επαναστατικό μήνυμα της εργατικής εξουσίας και των ενωμένων σοσιαλιστικών πολιτειών της Ευρώπης.
Σύντροφοι,
στις περίπου τρεις εβδομάδες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, ας διεξάγουμε την πολιτική πάλη με τους όρους και την ηθική που αρμόζει στην κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά. Ούτως ή άλλως, είμαστε σίγουροι πως θα ξαναβρεθούμε μαζί σε κοινούς αγώνες στις λεωφόρους της ταξικής πάλης. Ας προστατεύσουμε όλοι μαζί την ποιότητα των σχέσεων μας, γιατί μας είναι απαραίτητες.
Kώστας Aποστολόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου