Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ! / Τ. Κανταράς

του Τ. Κανταρά*

Η πολυδιαφημιζόμενη πτήση στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, όλου του οικονομικού επιτελείου του πρωθυπουργού τον Σεπτέμβρη, σηματοδότησε την πρώτη πράξη ενός φιλόδοξου επικοινωνιακού σχεδίου, στο δρόμο προς τη Προεδρική εκλογή. Η μετάβαση αυτή, με φόντο την συνέχιση των διαπραγματεύσεων σε «ουδέτερο» έδαφος, υπονοούσε σαφώς την αρχή του τέλους των μνημονίων και το «πέταγμα» της χώρας, προς τους αιθέρες της ανάπτυξης. Μόνο που αυτό που....
ακολούθησε, με την περίφημη έξοδο στις αγορές, ήταν η ανώμαλη προσγείωση στο κατεστραμμένο από την μνημονιακή πολιτική, οικονομικό τοπίο της χώρας. Από το περίφημο ραντεβού στο Παρίσι και την υποτιθέμενη αποχώρηση της τρόϊκα, φτάσαμε στη γονυπετή παράκληση επανόδου της. Στις άκαρπες ολονύκτιες τηλεδιασκέψεις.

Τριανταεπτά ημέρες έμειναν, για να φύγει το 2014, οπότε λήγει η προθεσμία για την καταβολή της τελευταίας δόσης από την ευρωπαϊκή πλευρά της τρόικας και ακόμα βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ημερομηνία έλευσης της στην Αθήνα για την αξιολόγηση της εφαρμογής του τρέχοντος προγράμματος. Χωρίς αμφιβολία- και οι τελευταίες εξελίξεις του τελευταίου τριμήνου το επιβεβαιώνουν- ο κ. Σαμαράς οδηγεί τη χώρα, στο απόλυτο καταστροφικό αδιέξοδο. Το γράφει χωρίς περιστροφές και η συντηρητική Γερμανική ΦρανκφούρτερΑλγκεμάινε!

Τα δεδομένα αδιαμφισβήτητα. Η ελληνική οικονομία, με τους ανεπανάληπτους χειρισμούς της κυβέρνησης, χωρίς να αποκλείεται και το σενάριο επιστροφής στην πρότερη κατάσταση, θα οδηγηθεί σε ισχυρή επιτήρηση υπό τον μηχανισμό του ECCL PLUS, θα πρέπει να επιστρέψει το ποσό των 11,4 δις, που έχουν απομείνει στο ΤΧΣ, έτσι ώστε να αποτελέσει αυτό προληπτική γραμμή πίστωσης και θα πρέπει ταυτόχρονα να απευθυνθεί στη χρηματοπιστωτική αγορά, μη εξαιρουμένου του ΔΝΤ, για την κάλυψη των αναγκών της. Αυτό σημαίνει νέο μνημόνιο και τριμηνιαίο αυστηρότατο έλεγχο από την Κομισιόν και την ΕΚΤ. Με αυτή την διαδικασία ο ESM, θα ενημερώνεται άμεσα για την ανάγκη λήψης νέων μέτρων. Για τον ελληνικό λαό αυτό σημαίνει, πως τα «σωσίβια» μέτρα θα είναι πιο επώδυνα! Το ασφαλιστικό, η αγορά εργασίας, οι πλειστηριασμοί βρίσκονται ήδη ψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων, μαζί με πολλά άλλα προαπαιτούμενα.
Οι δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ, αλλά και οι τεράστιες δανειακές ανάγκες, καταδεικνύουν την ανεδαφικότητα, της λεγόμενης βιωσιμότητας του χρέους. Κομβικό στοιχείο, που χαρακτηρίζει την απόσταση που υπάρχει, ανάμεσα στην πολιτική πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την πολιτική της κυβέρνησης. Και αποκλείει εκ των πραγμάτων, τα όποια σενάρια συναίνεσης για το μείζον αυτό ζήτημα, που πήγαν να ζωντανέψουν τις τελευταίες ημέρες. Οι αριθμοί εξάλλου είναι αμείλικτοι! Το 2015 χρειάζονται 35 περίπου δις, για βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες οφειλές και εξόφληση δανείων προς το ΔΝΤ!
Ξαναγυρίζοντας τώρα ο κ. Σαμαράς, από τους «αιθέρες» των αγορών στο Ρωμαίικο πέλαγος, πρέπει να πείσει τον ελληνικό λαό, για το νέο βαρύ μνημόνιο, με το οποίο θα καλύψει τις δανειακές ανάγκες και τα δημοσιονομικά κενά. Και γνωρίζει τώρα μετά την ανώμαλη προσγείωση του, πως το κόστος δανεισμού θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το σημερινό! Επί της ουσίας οι αγορές, που αποτελούν το ιδεολογικό ευαγγέλιο της παράταξης του μίλησαν. Τσουρούφλισαν στη κυριολεξία, τα φτερά του κ. Σαμαρά, που πήγε να πετάξει ως νέος Ίκαρος.

Το χειρότερο όμως για τη χώρα, ως αποτέλεσμα των μνημονιακών χρόνων, είναι η δομική καταστροφή της οικονομίας της. Που ακόμα και αν υπήρχαν γενικότερα σημάδια ύφεσης της κρίσης και επαναφορά θετικών ρυθμών ανάπτυξης, ο βαριά τραυματισμένος παραγωγικός ιστός της, δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό και κυρίως να αμβλύνει το άνοιγμα της ψαλίδας του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών. Και χωρίς την ατμομηχανή της, μια οικονομία με τεράστια ανεργία, με μη βιώσιμο χρέος, με διόγκωση των εισαγωγών, είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται να εξέλθει ποτέ από τα τάρταρα που την έστειλε το μνημονιακό μπλοκ!

Εκτός και αν: Απαλλαγεί άμεσα η χώρα από την διακυβέρνηση των κ. Σαμαρά-Βενιζέλου. Προκύψει μια κυβέρνηση που θα δρομολογήσει μια πολιτική, στον αντίποδα των πολιτικών, που βιώνουμε εδώ και 5 χρόνια. Που με νωπή λαϊκή εντολή και τη στήριξη του λαϊκού παράγοντα, θα επιχειρήσει τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους. Με ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπόλοιπου. Με γενναία αύξηση του ΠΔΕ. Με τον ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Με ταυτόχρονη προώθηση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης, που θα στοχεύει στην αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών προβλημάτων και κυρίως θα στοχεύει στην πραγματική οικονομία, παίρνοντας επείγοντα μέτρα επανεκκίνησης της.

Μπήκαμε στην τελική ευθεία. Το αντιλαμβάνεται όλος ο κόσμος. Εξ ίσου καλά, το γνωρίζουν οι πρωτεργάτες της καταστροφής (Σαμαράς, Βενιζέλος, Παπανδρέου) και οι προστάτες τους. Οι κινήσεις τους των τελευταίων ημερών, το φανερώνουν. Είμαστε στην πιο κρίσιμη στιγμή. Οι εκβιασμοί και οι φόβοι, δεν βρίσκουν έδαφος σήμερα, όπως το 2012. Μπήκαμε στην ώρα της τελικής προσπάθειας ανασύνταξης, ριζοσπαστικοποίησης και δράσης του λαϊκού κινήματος. Την ώρα, που πρέπει ο λαός να μιλήσει. Η απεργία της 27ης Νοεμβρίου μπορεί και πρέπει να σημάνει, την αρχή της παρατεταμένης αντεπίθεσης του λαού και της νεολαίας! Μέχρι τη Νίκη!

*μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ