Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Εμμονή και δημοκρατία / Μ. Φραγκιαδάκη / Για τις διαδικασίες στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

της Μ. Φραγκιαδάκη*

Τις  ολομέλειες των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ,  το τελευταίο 20ημερο,  απασχόλησαν οι  διαδικασίες και  οι αποφάσεις της τελευταίας Κ.Ε. Διαδικασίες που δεν ανταποκρίθηκαν, ούτε καταστατικά αλλά ούτε ουσιαστικά, στις προσδοκίες μελών και φίλων, ενώ οι αποφάσεις,  που δεν ήταν προϊόν ευρείας διαβούλευσης στο κόμμα  και στις αυτοδιοικητικές παρατάξεις, τραυμάτισαν και δημιούργησαν   αρνητική εικόνα για το ΣΥΡΙΖΑ. Η «ψηφοφορία – πακέτο», που κατά πλειοψηφία επιλέχτηκε, δεν εκφράζει  τη δημοκρατική παράδοση  της αριστεράς  και αποτελεί κακό...
προηγούμενο  για  το  ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Η διαρροή και δημοσίευση ονομάτων πριν την συνεδρίαση της  ΚΕ, μετατρέπει την ΚΕ σε επικυρωτικό όργανο ήδη ειλημμένων αποφάσεων και δεν συνάδει με τους καταστατικά κατοχυρωμένους κανόνες εσωκομματικής δημοκρατίας.

Η υπερψήφιση Καρυπίδη, με  πρακτικές  και δημόσιες θέσεις εκτός  της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ,  που εκ των υστέρων απεσύρθη, αποδεικνύει ότι  ήταν  προσβλητικό  για τους συνυποψήφιους του πακέτου 13+1,  να τσουβαλιάζονται  όλοι οι  υποψήφιοι  μαζί! Πόσο μάλλον που οι 13+1 υποψηφιότητες γνωστοποιήθηκαν, και μάλιστα δια του τύπου, τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα  το κάθε μέλος της ΚΕ να  μην έχει το χρόνο να διαμορφώσει άποψη και αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος για  ξεχωριστές ψηφοφορίες,  ώστε να εκφραστούν  υπεύθυνα όλοι  και όχι δια αναθέσεως. Εν τέλει καμία λευκή επιταγή, δεν αναπτύσσει  τη δημοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ των μελών!

Ας  δούμε όμως  τι σηματοδοτεί για την κοινωνία και η επιλογή Βουδούρη. Τι σηματοδοτεί για τις ηθικές αξίες της αριστεράς.  Τι σηματοδοτεί ένας άνθρωπος που παρουσιάζεται  ως αριστερός,  αλλά  εντάσσεται στο ΠΑΣΟΚ  στην πιο δεξιά στιγμή του αμέσως μετά  από την διεύρυνση που έκανε  ο Γιώργος Παπανδρέου με  Μάνο, Ανδριανόπουλο, Δαμανάκη, Ανδρουλάκη, πλασάρεται στη Μεσσηνία ως ο «άνθρωπος του Προέδρου»  ή ακόμα καλύτερα της «οικογενείας Παπανδρέου»,  ψηφίζει το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο,  επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ και όταν το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, μεταπηδά στη ΔΗΜΑΡ, εκφράζοντας   όπως λέει «την πάγια πεποίθησή» του, «ότι η αλλαγή πορείας σε αυτή τη χώρα απαιτεί τη συμβολή της Αριστεράς που δέχεται να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες»,  υπερψηφίζει την τρικομματικη κυβέρνηση  και στη συνέχεια όταν η ΔΗΜΑΡ καταρρέει δημοσκοπικα, προσκολλάται στον ΣΥΡΙΖΑ!

Είναι  θετική η εικόνα  που εκπέμπουν τέτοιες επιλογές; Όταν κυρίως αυτές συνοδεύονται  από τοστρογγύλευμα των αποφάσεων του συνεδρίου από δημόσιες δηλώσεις ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πουπληθαίνουν τον τελευταίο καιρό, όταν θολώνει ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας  του; Όχι βέβαια διότι  μέσα από τις ίδιες τις συζητήσεις στις οργανώσεις διαπιστώνεται ότι  τέτοιες επιλογές και εμμονές πλήττουν την ενότητα, αυξάνουν  την  εσωστρέφεια και τη γκρίνια, δυσκολεύουν  επομένως την αναγκαία συνεχή και αταλάντευτη συμμετοχή  της οργάνωσης   στον από κοινού  αγώνα με τις   πληττόμενες τάξεις, φρενάρουν και δεν επιταχύνουν  την πορεία για την «ανάδειξη μιας κυβέρνησης της συμπαραταγμένης Αριστεράς, στηριγμένης σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία». Επιπρόσθετα  επιλογές σαν αυτές, του Καρυπιδη και του Βουδούρη, δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση εγγυητικό στοιχείο για τη διεύρυνση προς τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΧΩΡΟ και τους ανιδιοτελείς ανθρώπους του. Δεν εντάσσονται σε αυτό που η ίδια η ηγεσία επικαλείται «νέο, άφθαρτο και καθαρό πολιτικό προσωπικό» και στο ότι « οι υποψήφιοι που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν προέρχονται από το παλιό, τοπικό, φθαρμένο προσωπικό, αλλά είναι άνθρωποι που κινούνται με ανιδιοτέλεια και κουβαλούν ένα μεγάλο κεφάλαιο, άυλο μεν αλλά σημαντικότατο: το ηθικό πλεονέκτημα (συνέντευξη Π. Σκουρλετη στην εποχή)». Αντίθετα από όσα διακηρύσσονται, στην πράξη   επιλογές σαν  αυτές, διευκολύνουν  μόνο αυτούς που, προσκολλημένοι στην  εκαστοτε εξουσία, προσπαθούν να βρουν τρόπο νασυνεχίσουν και μελλοντικά την προσκόλληση τους, εκφωνώντας έναν άλλο λόγο από την πρακτική πουακολουθησαν μέχρι σήμερα,  προσφέροντας στον ΣΥΡΙΖΑ,  ως αντάλλαγμα της συμπόρευση τους, τηνανυποληψία.

Η εμμονή της ηγεσίας, κόντρα στην δημοκρατική ανάγκη μιας συλλογικής απόφασης,  να μη συγκαλεί την ΚΕ, που οφείλει να επικυρώσει  την απόφαση  της  Γραμματείας της για τον αποκλεισμό Καρυπιδη και να αποσύρει την  υποψηφιότητα Βουδούρη ή τουλάχιστον να την επανεξετάσει, δείχνει ότι  ιεραρχεί τα πράγματα μακριά από τις ανάγκες τις κοινωνίας που καθημερινά όλο και περισσότερο πλήττεται βάναυσα και απαιτεί ξεκάθαρες γραμμές, ηθικά στελέχη, άλλες αξίες και συμπεριφορές, όραμα και ελπίδα για μια ριζικάδιαφορετική, σε οικονομικό κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, πολιτική. 

*Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
πηγή: Εφημερίδα ΕΠΟΧΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: