Αλέκος Αλαβάνος- «Συνιδιοκτησία Σαμαρά – Τσίπρα η τρομοκρατία του λαού για την Ευρώπη»

Συνέντευξη στον Βασ. Μπακόπουλο

Δεν αποκλείει τη διενέργεια εθνικών εκλογών στο πολύ άμεσο μέλλον ο πρόεδρος του κόμματος «Σχέδιο Β'» Αλέκος Αλαβάνος, μιλώντας στην "Ε", καθώς -όπως σημειώνει χαρακτηριστικά- "το θέμα των εκλογών είναι ανοιγμένο κάθε μέρα, μέχρι κάποτε να γίνουν.

Διότι στην Ελλάδα υπάρχουν συνθήκες πλήρους αστάθειας, πλήρους ρευστότητας, οι οποίες επιτείνονται λόγω της καχεκτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας, που είναι...

εξαιρετικά εύθραυστη και με μηδενική αντοχή".

Αναφερόμενος στις επικείμενες εκλογές της αυτοδιοίκησης, ο Αλ. Αλαβάνος στέκεται επικριτικά στην "άνωθεν" υπόδειξη υποψηφίων -"αυτοδιοίκηση είναι κάτι άλλο από το να βάζεις κομματικές λίστες σε όλη την Ελλάδα, αυτοδιοίκηση είναι να δίνεις βάρος στη δυναμική των τοπικών κοινωνιών" τονίζει.

Ως προς τις ευρωοεκλογές δε, διαφωνεί κατηγορηματικά με την "αντίληψη που υποστηρίζει ότι οι ευρωεκλογές είναι ένα κομματικό δημοψήφισμα, μια κομματική δημοσκόπηση. Είναι κρίμα να τις ξεφτιλίσουμε έτσι τις ευρωεκλογές" επισημαίνει και προσθέτει: "Οι ευρωεκλογές πρέπει να δώσουν ένα σαφές μήνυμα στην Ευρώπη, που να ενισχύσει, αν θέλετε, την παρουσία και την οντότητα της Ελλάδας -αυτό που κάποιοι λένε ''διαπραγματευτική θέση''- απέναντι στην Ευρώπη. Σήμερα, το επίκεντρο των θεμάτων είναι αν θα συγκρουστείς ή όχι με την ευρωζώνη -και όχι μόνο στο θέμα του νομίσματος, αλλά σε όλα τα ζητήματα. Νομίζω ότι είναι συνιδιοκτησία του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα αυτή η συμπύκνωση της τρομοκρατίας του ελληνικού λαού ότι η αποχώρηση από το ευρώ θα είναι καταστροφή".

Οσον αφορά δε την πολυσυζητημένη θέση περί "επιστροφής στη δραχμή", ο Αλ. Αλαβάνος ξεκαθαρίζει ότι η πρόταση αφορά την υιοθέτηση "εθνικού νομίσματος" και τονίζει ότι η θέση αυτή "δεν είναι η μόνη θέση του «Σχεδίου Β'». Είναι μία θέση ίσης αξίας με μια σειρά άλλες κριτικές θέσεις που εμείς υποστηρίζουμε, όπως η παύση πληρωμών στους δανειστές, οι κρατικές τράπεζες, ο παραγωγικός σχεδιασμός, το κοινωνικό κράτος, το κράτος επενδυτής, η προτεραιότητα στην παιδεία και την τεχνολογία".

- Τι είναι το «Σχέδιο Β'»;

«Το όνομα, που δεν το ανακαλύψαμε εμείς, προέρχεται από την ανάγκη ενός εναλλακτικού σχεδίου στην αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και το ονόμασαν «Σχέδιο Β'» όλες σχεδόν οι χώρες της ευρωζώνης οι οποίες διαμόρφωσαν ένα τέτοιο σχέδιο. Είναι σαν να έχει ήλιο, αλλά το δελτίο καιρού λέει ότι μπορεί να βρέξει κι έτσι, καλού - κακού, παίρνεις μαζί σου και την ομπρέλα. Σε δεύτερη φάση, στην Ελλάδα, οι δυνάμεις που συσπειρωθήκαμε εκεί, βάλαμε τις βάσεις επεξεργασίας ενός πραγματικά εναλλακτικού σχεδίου, διότι ούτε η κυβέρνηση έκανε τίποτα, ούτε η αντιπολίτευση την πίεζε για να γίνει κάτι τέτοιο -το θεωρούν και οι δύο περιττό. Εχουμε κάνει λοιπόν μια συγκροτημένη και σε βάθος δουλειά, επικεφαλής είναι ο καθηγητής Οικονομικών του Παντείου Πανεπιστημίου Θοδωρής Μαριόλης, είχαμε ένα εξαιρετικό επιστημονικό τριήμερο συνέδριο, στα μέσα Ιανουαρίου. Τρίτον, το «Σχέδιο Β'» είναι ένα κόμμα αναγνωρισμένο από τον Αρειο Πάγο, το οποίο θα έχει την παρθενική του εμφάνιση στις ευρωεκλογές».

- Αυτό που άμεσα συγκρατεί κανείς από τις θέσεις του «Σχεδίου Β'» είναι η επιστροφή στη δραχμή. Ανήκετε στη... συμμορία της δραχμής, είστε -σύμφωνα με τον πρωθυπουργό- κερδοσκόπος;

«Το ότι ανήκω σε ''συμμορία'' έχω να το ακούσω από φοιτητής, τον καιρό του Πολυτεχνείου, όταν το έλεγαν τα φερέφωνα της χούντας. Αρα, θα έλεγα ότι είναι λυπηρό να μιλάς σε μια τέτοια βάση. Επίσης, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι η μόνη θέση του «Σχεδίου Β'». Είναι μία θέση ίσης αξίας με μια σειρά άλλες κριτικές θέσεις που εμείς υποστηρίζουμε, όπως η παύση πληρωμών στους δανειστές, οι κρατικές τράπεζες, ο παραγωγικός σχεδιασμός, το κοινωνικό κράτος, το κράτος επενδυτής, η προτεραιότητα στην παιδεία και την τεχνολογία. Το ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα έχει αναδειχθεί ως κεντρικό θέμα, δεν οφείλεται σε εμάς. Οφείλεται, θα έλεγα, στη Νέα Δημοκρατία, που προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο λέγοντας ότι η αλλαγή νομίσματος θα είναι ολέθρια. Βέβαια, η εμπειρία από όλες τις άλλες κρίσεις, όταν μια σειρά από χώρες σε όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι την Ελλάδα, φεύγανε από τα χρυσά νομίσματα για να πάνε στα χάλκινα, δείχνει ότι κάτι τέτοιο, όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά αντιθέτως είναι αναγκαίο».

- Είναι εφικτή και -κυρίως- βιώσιμη, ως εναλλακτική, η επιστροφή στο παλιό εθνικό μας νόμισμα; Γιατί εκτιμάτε ότι πρέπει να το κάνει η Ελλάδα;

«Δεν δέχομαι την έννοια της επιστροφής. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σημείο που μόνο μπροστά, με καινούργιο τρόπο, μπορεί να πάει, αξιοποιώντας τις εμπειρίες. Επίσης, δεν έχω πει για το ''παλιό εθνικό νόμισμα'' και γι’ αυτό, προσωπικά, δεν χρησιμοποιώ καν τον όρο ''δραχμή''. Μιλώ για το ''εθνικό νόμισμα''. Από σκοπιά αναλυτική, αν το δει κανείς, η δυνατότητά σου να έχεις ένα εθνικό νόμισμα προσφέρει την ευχέρεια να κανονίσεις εσύ τη ρευστότητα της οικονομίας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ''διψάει'' για νόμισμα και που έχει τη δυνατότητα να το αξιοποιήσει χωρίς να πάει στον πληθωρισμό. Είναι αναγκαίο, επίσης, να κανονίσεις έτσι την τιμή του ώστε να ευνοεί τις εξαγωγές και να μειώνει τις εισαγωγές. Για παράδειγμα, την περασμένη εβδομάδα συνεδρίασε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αποφάσισε να μην αυξήσει τον νομισματικό όγκο στην Ευρώπη. Το ευρώ εκτινάχθηκε στο 1,36 δολάρια -μια συνέπεια πάρα πολύ αρνητική για εμάς, αλλά και για τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Δηλαδή, επιδείνωση του εμπορικού ελλείμματος. Αυτά θα πρέπει να τα καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Αλλά και με βάση την ιστορική εμπειρία... Δείτε σήμερα την Ιαπωνία, που κάνει έναν τεράστιο αγώνα αυξάνοντας τον όγκο της νομισματικής κυκλοφορίας στο διπλάσιο, υποτιμώντας το γεν, για να βγει -όχι από ύφεση, όπως η Ελλάδα, αλλά- από τη στασιμότητα, στην οποία βρίσκεται επί μία δεκαετία. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας κι ας αρχίσουμε να κουβεντιάζουμε, αντί ο πολιτικός διάλογος να περιορίζεται σε χαρακτηρισμούς και ''μαγκιές'' ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση».

- Υποστηρίξατε πρόσφατα ότι ''αν η χώρα γύριζε σε εθνικό νόμισμα η ανεργία θα μειωνόταν''. Πού το στηρίζετε αυτό;

«Το βασίζουμε σε αυτά τα δύο που είπα προηγουμένως, αφ’ ενός η ρευστότητα -την οποία δεν έχουμε σήμερα- θα κινητοποιήσει πόρους και αφ’ ετέρου η συναλλαγματική πολιτική, δηλαδή η τιμή σε σχέση με τα ξένα νομίσματα, θα βελτιώσει πάρα πολύ την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής. Είναι μια εμπειρία που βγαίνει, είτε από την Αργεντινή, είτε από άλλες χώρες με μεγάλες υφέσεις. Θα δείτε ότι όλες οι χώρες με μεγάλες υφέσεις προσφύγανε, ανάμεσα στα άλλα, σε μέσα χειρισμού της νομισματικής πολιτικής. Οι χώρες της ανατολικής Ασίας, οι λατινοαμερικάνικες χώρες, οι ευρωπαϊκές χώρες και οι ΗΠΑ το 1930, οι πάντες».

- Αναφέρατε την Αργεντινή ως παράδειγμα, ωστόσο δεν μπορεί κάποιος να μην παρατηρήσει ότι στη χώρα αυτή, μετά το "θαύμα", προκύπτουν, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, σημαντικοί κλυδωνισμοί με αφορμή την οικονομία. Πόσο πετυχημένο παράδειγμα είναι εν τέλει η Αργεντινή;

«Εξαιρετικά πετυχημένο το 2003, εξαιρετικά αποτυχημένο από το 2008 και μετά. Κοιτάξτε να δείτε. Το 1789 έγινε η Γαλλική Επανάσταση, το 1804 υπήρχε αυτοκράτορας στο Παρίσι. Οχι βασιλιάς, αυτοκράτορας. Η ιστορία, κάποιον που έκανε ένα πολύ σωστό βήμα, δεν του δίνει ασυλία να κάνει λάθη και βλακείες. Η Αργεντινή το 2003 έκανε κάτι πολύ βασικό -και μεγάλο μάθημα για εμάς. Ο Νέστορ Κίρχνερ εφάρμοσε με πολλή σταθερότητα την πολιτική παύσης πληρωμών στους δανειστές και ματαίωσης της σταθερότητας, 1 προς 1, της ισοτιμίας του πέσο με το δολάριο, της απελευθέρωσης δηλαδή του πέσο από το δολάριο. Θεαματική η εξέλιξη της Αργεντινής. Από -10% ύφεση που είχε, έφθασε στο +8% και στο +9% ανάπτυξη, στη μείωση της ανεργίας και όλα τα σχετικά. Με την καινούργια πρόεδρο, όμως, την Κριστίνα Φερνάντες, η Αργεντινή, παρ’ όλο που είχε προβλήματα, συνέχισε να κόβει καινούργιο χρήμα, αύξησε τον πληθωρισμό στο 25% κι έκανε το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση: Να πει ψέματα στον κόσμο. Αναξιοπιστία, μαύρη αγορά, προβλήματα κοινωνικά, λεηλασίες».

- Επανερχόμαστε στην ελληνική πραγματικότητα. Δηλώσατε ότι "η καταγγελία του μνημονίου με παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι εντελώς αδύνατη". Δεν πιστεύετε στην Ευρώπη των λαών;

«Επειδή πιστεύω στην Ευρώπη των λαών το λέω αυτό. Και η κίνησή μας, το «Σχέδιο Β'» δεν είναι για να γυρίσει η Ελλάδα στα εθνικά σύνορα, αλλά για να μπορέσει να μπει στον ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας, με πιο συμφέροντες για την ίδια τρόπους, όπως κάνουν χώρες εκτός ευρώ -οι σκανδιναβικές, Σουηδία, Δανία και άλλες. Αυτό που δήλωσα στηρίζεται σε μια πραγματικότητα. Οι κανονισμοί 472 και 473 του 2013, κεντρικοί κανονισμοί, μόνο για τις χώρες της ευρωζώνης, που ισχύουν από 1ης Ιανουαρίου 2014, προβλέπουν για όλες τις χώρες: Ελεγχο των προϋπολογισμών. Συστάσεις. Υποχρεωτική εφαρμογή των συστάσεων. Επιτόπιες αποστολές στις οποίες -όσον αφορά τις χώρες που έχουν δανειστεί- θα συμμετέχει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Απειλή κυρώσεων. Κυρώσεις. Πρόστιμα. Δηλαδή, όλη τη μακάβρια τελετουργία του μνημονίου. Τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ρωτήσει κανείς πώς τολμάει και λέει ένα τόσο μεγάλο ψέμα στον ελληνικό λαό».

- Ουκ ολίγες φορές έχετε επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν διαθέτει εναλλακτική πρόταση. Ποια είναι η διαφωνία σας με τη βασική του προγραμματική θέση περί συνολικής διαπραγμάτευσης για το χρέος;

«Πιστεύω ότι όταν μένεις σε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα και θέλεις να μειώσεις το νοίκι που πληρώνεις, για να μπορέσεις να έχεις αποτέλεσμα με τον ιδιοκτήτη, πρέπει όχι μόνο να του το έχεις πει, αλλά και πραγματικά να έχεις βρει ένα άλλο διαμέρισμα -ώστε να μπορέσεις να διαπραγματευτείς έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα σου. Αν του πεις ''κατέβασε το νοίκι από τα 400 στα 300, αλλά ό,τι και να γίνει θα παραμείνω στο σπίτι σου'' δεν μπορείς να διαπραγματευτείς. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα».

- "Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει σαφές στίγμα ανειλικρίνειας στην οικονομική του πολιτική, τώρα δίνει στίγμα πλήρους αναξιοπιστίας στα θέματα δημοκρατίας". Γιατί το λέτε αυτό, έχει πάψει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι αριστερό κόμμα;

«Κοιτάξτε, τον χαρακτηρισμό ''αριστερός'' δεν έχω δικαίωμα να τον δώσω σε κάποιον ή να τον αφαιρέσω από κάποιον άλλον. Ετσι έχει δείξει η πικρή ιστορία της Αριστεράς, θα τα δείξει αυτά η Ιστορία. Θα σας πως όμως για την αναξιοπιστία. Για την οικονομική πολιτική είπαμε νωρίτερα, θα σας πω για αναξιοπιστία σε θέματα δημοκρατίας. Αυτοδιοίκηση είναι κάτι άλλο από το να βάζεις κομματικές λίστες σε όλη την Ελλάδα, αυτοδιοίκηση είναι να δίνεις βάρος στη δυναμική των τοπικών κοινωνιών. Το ΕΑΜ, σε συνεργασία με τον ΕΔΕΣ και την ΕΚΚΑ, μέσα σε συνθήκες γερμανοκρατίας, στα χωριά της ''Ελεύθερης Ελλάδας'', είχε βγάλει έναν φοβερό χάρτη της αυτοδιοίκησης, που έλεγε ''απαγορεύεται οποιοσδήποτε παρεμβατισμός'' στην τοπική αυτοδιοίκηση. Εμείς, σήμερα, θα το λέγαμε κομματοκρατία. Οταν βάζεις και ψηφίζεις ''πακέτο'' 15 περιφερειάρχες -και μπορεί ο ένας να έχει τεράστιο πρόβλημα, ο άλλος να είναι πάρα πολύ καλός-, σβήνεις την έννοια της αυτοδιοίκησης. Κι έφτασε σε αυτά τα ακραία αποτελέσματα, να προτείνεται ένας ρατσιστής υποψήφιος σε μια Περιφέρεια ή εδώ, στη δική σας, την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ -μετά την απόφαση της Κ.Ε. μάλιστα- να στηρίζει ένα πρόσωπο το οποίο λέει ''δεν έχω μετανιώσει που ψήφισα το μνημόνιο''. Δεν ξέρω αν φαίνονται παράλογα αυτά που λέω…».

- Είναι θα έλεγε κανείς ιστορική κατάρα για τη χώρα μας, σε κρίσιμες στιγμές η Αριστερά αντί να συσπειρώνεται, να διασπάται όλο και περισσότερο. Τελικά οι ιδεολογικές ενστάσεις -ή διαφωνίες- είναι σημαντικότερες από τη διασφάλιση ενός προοδευτικότερου μέλλοντος για την Ελλάδα;

«Το προοδευτικό μέλλον στην πατρίδα μας κρίνεται μονάχα από το πρόγραμμα, δεν κρίνεται από το αν ονομάζεσαι Αριστερά ή όχι. Και το βασικότερο επιχείρημα που μπορείς να πει κανείς είναι το ΑΚΕΛ στην Κύπρο. Το ΑΚΕΛ δέχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία να γίνει η χώρα καζίνο και πεδίο ξεπλύματος χρήματος και να φθάσει στην κατάρρευση και στο ποδοπάτημα που της έκανε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επομένως, το πρόγραμμα είναι αυτό που χωρίζει και διαιρεί. Να πάμε με τη Δημοκρατική Αριστερά στην κυβέρνηση Σαμαρά για να πούμε ότι η Αριστερά είναι ενωμένη;».

- Γιατί μιλάτε για "μεγάλο συνασπισμό" Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ;

«Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε συνάδελφός σας δημοσιογράφος σε ερώτησή του και αυτό που είπα ήταν ότι μια συνεργασία των δυο τους σε κομματικό επίπεδο είναι κάτι που βλέπω πολύ δύσκολο, γιατί θα έπεφταν τα προσχήματα και για τους δύο. Ομως, ο ''μεγάλος συνασπισμός'' υπάρχει και στον βαθμό που υπάρχει αποδοχή ενός κοινού πολιτικού πλαισίου. Σήμερα, το επίκεντρο των θεμάτων είναι αν θα συγκρουστείς ή όχι με την ευρωζώνη -και όχι μόνο στο θέμα του νομίσματος, αλλά σε όλα τα ζητήματα. Νομίζω ότι είναι συνιδιοκτησία του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα αυτή η συμπύκνωση της τρομοκρατίας του ελληνικού λαού ότι η αποχώρηση από το ευρώ θα είναι καταστροφή. Με αυτή την έννοια, θέλω να πω, ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα, αλλά υπάρχει αποδοχή ενός κοινού πλαισίου».

- Στο ξήλωμα του δημόσιου τομέα και του κοινωνικού κράτους που επιχειρείται στο όνομα των μνημονιακών υποχρεώσεων της Ελλάδας, η συγκυβέρνηση αντιπαραθέτει ότι επί δεκαετίες τα λυμαίνονταν "συντεχνίες" που αντιδρούν τώρα γιατί χάνουν τη βολή τους. Η δική σας θέση ποια είναι;

«Πιστεύω ότι δεν πρέπει να βλέπεις το δέντρο και να χάνεις το δάσος. Δεν θα πω εγώ, όπως ίσως έλεγα κάποτε, ότι δεν υπήρχαν συντεχνίες. Δεν θα πω ότι δεν υπήρχε αδιαφάνεια. Δεν θα πω ότι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, ειδικά στις δημόσιες επιχειρήσεις, μπορείς να βάλεις ''άριστα 10'' γι’ αυτά που κάνανε. Οχι. Και αυτά όλα, φυσικά, έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Αλλά εδώ, δεν έχουμε αυτό. Εδώ έχουμε μία επίθεση, με... πυρηνικά όπλα, ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους -και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Κι έχουμε μια διάλυση, κυριολεκτικά, του Δημοσίου. Αυτό οδηγεί την Ελλάδα στο πουθενά, όπως το βιώνουμε πια στη ζωή μας».

Εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές

- Προβλέπετε εθνικές εκλογές μέσα στο φετινό χρόνο;

«Πιστεύω ότι το θέμα των εκλογών είναι ανοιγμένο κάθε μέρα, μέχρι κάποτε να γίνουν. Διότι στην Ελλάδα υπάρχουν συνθήκες πλήρους αστάθειας, πλήρους ρευστότητας, οι οποίες επιτείνονται λόγω της καχεκτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας, που είναι εξαιρετικά εύθραυστη και με μηδενική αντοχή. Επομένως, καθημερινά, αυτό το θέμα, των εκλογών, θα το βλέπουμε μπροστά μας και θα το συζητάμε».

- Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, πόσο εφικτό είναι στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα να γίνει αυτό που είπατε την περασμένη εβδομάδα στον Πύργο, "να αναδειχθούν κινήσεις με πρακτικότητα, δυναμισμό και όραμα, μέσα από τοπικές διαδικασίες, κι όχι επιβολές από τα πάνω";

«Πιστεύω ότι σε ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια θα υπάρξουν, σε αρκετούς δήμους, τέτοιες συσπειρώσεις. Δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση. Κάτι που το θεωρείς θετικό και καλό, οφείλεις να το υπογραμμίζεις, ακόμα και αν δεν μπορεί, σήμερα, να γίνει γενική πρακτική. Πιστεύω, όμως, ότι αυτή η θέση, η δική μας, δεν είναι λάθος και θα συμφωνήσουν οι ενεργοί πολίτες σε κάθε τόπο, οι πολίτες που αγαπάνε τον τόπο τους, που θέλουν να είναι σε ένα καλό οικολογικό επίπεδο, θέλουν να διατηρείται και να καλλιεργείται η πολιτιστική κληρονομιά, θέλουν ο κόσμος να ζει με καλύτερες συνθήκες».

- Οι ευρωεκλογές είναι ένας "ασφαλής" τρόπος διαμαρτυρίας των πολιτών ή ουσιαστικό πολιτικό γεγονός, με άμεσες συνέπειες για τη χώρα μας;

«Στις ευρωεκλογές υπάρχουν δύο αντιλήψεις, που θα βρεθούν σε σύγκρουση. Η μία αντίληψη είναι αυτή που υποστηρίζει ότι οι ευρωεκλογές είναι ένα κομματικό δημοψήφισμα, μια κομματική δημοσκόπηση. Είναι κρίμα να τις ξεφτιλίσουμε έτσι τις ευρωεκλογές. Ποιος θυμάται αν είχε έρθει πρώτο το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές του ’94 ή σε αυτές του ’99 ή του 2004; Εγώ που συμμετείχα δεν θυμάμαι -και πραγματικά δεν έχει καμία σημασία.

Οι ευρωεκλογές δεν είναι μόνο για διαμαρτυρία. Φυσικά θα εκφραστεί -και πρέπει- η διαμαρτυρία. Ομως οι ευρωεκλογές πρέπει να δώσουν ένα σαφές μήνυμα στην Ευρώπη, που να ενισχύσει, αν θέλετε, την παρουσία και την οντότητα της Ελλάδας -αυτό που κάποιοι λένε ''διαπραγματευτική θέση''- απέναντι στην Ευρώπη. Και το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε είναι ότι ''μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς ευρωζώνη. Μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς εσάς. Εχουμε όπλα, όπως είναι η παύση πληρωμών. Εχουμε δυνατότητες, όπως το να κάνουμε κρατικές τις τράπεζες ή να ’χουμε δικό μας νόμισμα''. Μια τέτοια λαϊκή έκφραση θα είναι ό,τι καλύτερο χρειάζεται η χώρα μας σήμερα, μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο στο οποίο κινείται».

 Συνεργασίες

- Το «Σχέδιο Β'» με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσε να συνεργαστεί;

«Θα θέλαμε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις, την ευρύτερη δυνατή. Θα θέλαμε συνεργασία και με τον ΣΥΡΙΖΑ, φτάνει να είχε θέσεις που είχε παλιότερα και εγκαταλείφθηκαν εν ριπή οφθαλμού -όπως ότι το ευρώ δεν είναι ταμπού, ότι δηλαδή ''θα γίνει μια προσπάθεια αλλά αν δεν αποδώσει έχω εναλλακτικό σχέδιο εκτός ευρωζώνης'', σχέδιο που έπρεπε να το έχει έτοιμο. Δεν γίνεται αυτό, όμως. Συζητάμε και με άλλες δυνάμεις, συζητάμε κατά πόσο έχουμε τη δυνατότητα για τοπική συμπαράταξη με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπάρχουν κοινά στοιχεία, υπάρχουν και διαφορές. Ελπίζουμε οι συζητήσεις αυτές να τελειώσουν θετικά».

πηγή: εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ