Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

ΝΑΟΥΣΑ- Απολογισμός συνέλευσης: Φόβος και πικρία

Λ. Παπαχρυσοστομίδης
εκπρόσωπος της Α. Π. Ν
Εν είδη απολογισμού της πρόσφατης συνέλευσης που έκανε η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Νάουσας με θέμα τον κίνδυνο του φασισμού με αφορμή τις επιθέσεις που δέχτηκαν τόσο οι ρομά της περιοχής όσο και Αλβανοί μαθητές του ΕΠΑΛ.
Σε δυο λέξεις συμπυκνώνονται τα συμπεράσματα....


- Φόβος. Φόβος και βαθιά πικρία. Αυτές είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν το ρεζουμέ της συνάντησης για το «Ρατσισμό και Μειονότητες» που πραγματοποίησαν η «Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία» Νάουσας και το στέκι το «Πιθάρι».

Παρόντες Ρομά συνδημότες μας και Αλβανοί μαθητές που ζήσαν τη θρασύδειλη βία επάνω τους.

Συγκλονιστικές οι διηγήσεις αλλά ταυτόχρονα ελπιδοφόρες, με την αποφασιστικότητα, από εδώ και πέρα, να μην αφεθούν να κυνηγιούνται σαν αγρίμια αλλά, σαν πολίτες, να δράσουν πολιτικά με τις υπόλοιπες αντιρατσιστικές συλλογικότητες και τη δημοκρατική κοινωνία.

Τα νέα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας δημιουργούν νέες συνειδητοποιήσεις φέρνοντας κοντά διαφορετικούς ανθρώπους. Πρώτα και κύρια τους «ταπεινούς και καταφρονεμένους».

- Στη συζήτηση επαναλήφθηκε η καταγγελία ότι οι βανδαλισμοί στη συνοικία των Ρομά πραγματοποιήθηκε υπό το βλέμμα των αρχών! Και όταν δόθηκε εντολή από τον αστυνομικό επικεφαλής να γίνουν συλλήψεις, αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Έτσι, στο δεύτερο κύμα επίθεσης (το πρώτο είχε γίνει ώρα 12 το βράδυ!) ολοκληρώθηκε η καταστροφή από ό,τι είχε απομείνει.

Αλλά και οι Αλβανοί μαθητές είχαν την απορία τους «Πώς μπορείτε εσείς να μας προστατέψετε όταν τις βουλευτίνες σας τις ρίχνουν νερό και σφαλιάρες δημόσια, στην τηλεόραση και κανείς δεν τιμωρείται;».

Αμείλικτα ερωτήματα και γεγονότα που μας θυμίζουν τη γνωστή φράση του Κ. Καραμανλή «Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Εκείνος, βέβαια, πήρε τότε το αεροπλάνο και έφυγε από αυτόν τον τόπο. Εμείς, αναγκαστικά, πρέπει να μείνουμε και να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο φασισμός δεν νικιέται με συζητήσεις και αναμονή μιας κυβέρνησης της αριστεράς. Ούτε αντιμετωπίζεται από ομάδες που αναπαράγουν όλα τα παλιομοδίτικα κλισέ του λενινισμού. Ο φασισμός γεννιέται και τρέφεται από λογικές πρωτοπορίας, ιεραρχίας, προσωπολαγνείας, και καταδίκης της βίας από όπου κι αν προέρχεται, ακόμα κι όταν είναι αυτοαμυνα.

Και δυστυχώς οι εν λόγω ομάδες έχουν όλα αυτά τα κλισέ.

Ο φασισμός τσακίζεται ως κουλτούρα, αισθητική και πολεμική στην καθημερινότητα των συγκρούσεων μας.

Ένας πρώην Σοβιετικός ...