ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ 300 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ, ΚΟΖΑΝΗ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, 9/3/2011, 7:00 μ.μ.
Στις 23 Ιανουαρίου 2011, 300 μετανάστες κατέφθασαν στο λιμάνι του Πειραιά από διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τις προσωπικές....
τους εμπειρίες, μαρτυρίες και ανακοινώσεις, διωγμένοι εξ’αρχής από τις χώρες τους και κατατρεγμένοι από την φτώχεια, την ανέχεια και την ανεργία εξαιτίας πολέμων και δικτατοριών, ρίσκαραν τις ζωές τους αρκετές φορές μέχρι να καταφέρουν να φτάσουν στην πόρτα της Ευρώπης, αναζητώντας τη «γη της επαγγελίας», το μέρος όπου θα μπορούσαν να ζήσουν με ελευθερία και αξιοπρέπεια.
Στην Ελλάδα όμως αντιμετώπισαν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από αυτήν που ήλπιζαν. Υποχρεώθηκαν να ζουν στο σκοτάδι της παρανομίας με αναξιοπρέπεια, δουλεύοντας εδώ και χρόνια ανασφάλιστοι, με χαμηλούς μισθούς, μένοντας σε τρώγλες ή και στον δρόμο και πολλές φορές χωρίς να είναι σε θέση να φροντίσουν, να θρέψουν τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους.
Αυτοί που κυρίως επωφελούνται από τη μεθοδευμένη και συστηματική εκμετάλλευση των μεταναστών ως αναλώσιμο και φθηνό εργατικό δυναμικό και την απάνθρωπη πολιτική που ασκείται εναντίον αυτών είναι οι εργοδότες και υπηρεσίες του κράτους.
Μην έχοντας διέξοδο για να ακουστούν και να εκφράσουν την αδικία που διαπράττεται εις βάρος τους, την κόλαση που βιώνουν καθημερινά, οι 300 αυτοί μετανάστες αποφάσισαν να θυσιάσουν τις ζωές τους, ξεκινώντας Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 25 του Γενάρη, ζητώντας από κάθε άνθρωπο που υποφέρει από την εκμετάλλευση του σύγχρονου καπιταλιστικού μοντέλου, να σταθεί στο πλάι τους. Να συναντηθούν στον δρόμο σ’ έναν αγώνα ενάντια στην «επονομαζόμενη» δημοκρατία, ενάντια στο μεθοδευμένο πλάνο εξόντωσής τους, ενάντια στο ψέμα και την αδικία, το φασισμό και την απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ.
Οι απεργοί πείνας δεν είναι ούτε ικέτες, ούτε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Είναι σκεπτόμενα πολιτικά όντα με πλήρη επίγνωση του αγώνα τους και των επιπτώσεων που αυτός θα έχει στα σώματά τους, στις ζωές αυτών και των οικογενειών τους. Με περίσσια ειλικρίνεια, αποφασιστικότητα και περηφάνια δηλώνουν: «Βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για έναν αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμάμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς».
Τα αιτήματά τους είναι τα εξής:
1) Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών.
2) Ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Και άλλα
Με ανακοίνωσή τους στις 22 Φεβρουαρίου του 2011, αιτούνται επίσης, όπως δικαιούνται, τη χορήγηση κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας στους 300 απεργούς πείνας, καθώς επίσης και:
1) Την αποσύνδεση των αδειών παραμονής από τα ένσημα.
2) Την επαναφορά σε καθεστώς νομιμότητας όλων όσων έχασαν τις άδειές τους γι’αυτό το λόγο.
3) Τη δικαίωση όλων όσων πήραν απόρριψη το 2005, αφού έγινε δεκτή η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
4) Τη θέσπιση μιας μόνιμης και ανοιχτής διαδικασίας πλήρους νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.
5) Την εγκατάλειψη κάθε σκέψης ποινικοποίησης των συντρόφων τους αλληλέγγυων που τους συμπαραστέκονται και καλούνται ως ύποπτοι αξιόποινων πράξεων από τις αρχές.
Τέλος, αναφέρουν:
• Εμείς οι 300 πήραμε την πρωτοβουλία γι’ αυτή τη μορφή αγώνα, χωρίς τη μεσολάβηση κομμάτων, οργανώσεων και προσώπων.
• Θεωρούμε ότι η χώρα που ζούμε έχει δημοκρατία και πρέπει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις διεθνείς συμφωνίες.
• Είμαστε αποφασισμένοι και συνεχίζουμε την απεργία πείνας, παρά τις πιέσεις και τις κακές συνθήκες του χώρου που αναγκαστήκαμε να δεχτούμε.
• Καλούμε κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό να σταθεί αλληλέγγυος στο δίκαιο αγώνα μας για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια.
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι απεργοί πείνας ουδέποτε αρνήθηκαν να συναντηθούν επισήμως με εκπροσώπους της κυβέρνησης, σε αντίθεση με την κυβερνητική αδιαλλαξία, η οποία αρνείται συστηματικά να αναλάβει τις ευθύνες της, αν και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες μέσα από το θεσμικό πλαίσιο για να δοθεί άμεση λύση στα αιτήματα των απεργών αυτών. Σε αντίθεση με τα δίκαια αιτήματα τους, η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό εκφράζεται μέσα από την προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων παρατάξεων και οργανώσεων, παρουσιάζοντας τον μετανάστη ως υπαίτιο για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των Ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών.
Όσο για τους 300 αυτούς μετανάστες, αυτοί συνεχίζουν το μεγαλειώδη αγώνα τους περνώντας πλέον σε κρίσιμη για την υγεία τους φάση. Διανύοντας την 44η μέρα της απεργίας πείνας, ο αριθμός αυτών που μεταφέρονται στα νοσοκομεία αυξάνεται ραγδαίως, καθώς υποφέρουν από καρδιακές αρρυθμίες, αφυδάτωση και εξάντληση, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος οξείας νεφρικής ανεπάρκειας.
Αυτή η απεργία πείνας είναι ιστορικό γεγονός, καθώς πρόκειται για τη μεγαλύτερη απεργία πείνας μεταναστών στην ιστορία της Ευρώπης.
Βαδίζοντας σε μονοπάτια θανάτου διεκδικούν με πρωτοφανή αξιοπρέπεια το δικαίωμα τους στη ζωή.
Καλούμε τους εργαζομένους, τους ανέργους, όλο το λαό να σταθεί αλληλέγγυος σε αυτό τον αγώνα, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματα των 300 αγωνιζομένων απεργών.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΗΜΑΘΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ-ΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου