του Σίμου Ανδρονίδη*
Είναι γεγονός πως καθ’όλη την διάρκεια της βαθιάς οικονομικής κρίσης, οι κτηνοτρόφοι έχουν πληγεί ιδιαίτερα από τις αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές, από τις πολιτικές της ευρύτερης μνημονιακής, πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης. Και σε αυτή την περίπτωση, οι μικροί και μεσαίοι κτηνοτρόφοι είναι αυτοί που συστηματικά εξωθούνται στο...
κοινωνικό, οικονομικό, αλλά και πολιτικό περιθώριο. Η «αυστηρή» απαίτηση της τρόικας για την ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) έρχεται για να δώσει την χαριστική βολή στους μικρούς και μεσαίους κτηνοτρόφους.
Η απελευθέρωση της πώλησης και της διάθεσης του φρέσκου γάλακτος, θα ωφελήσει αφενός μεν τις πολυεθνικές βιομηχανίες παρασκευής και διάθεσης φρέσκου γάλακτος, αφετέρου δε τις εκείνες τις εγχώριες γαλακτοβιομηχανίες που συνδέονται οργανικά με τις αντίστοιχες πολυεθνικές. Η δημιουργία μίας εξόχως μονοπωλιακής αγοράς θα έχει ως αποτελέσματα: 1. Την συσσώρευση και την ταυτόχρονη μεγιστοποίηση του κέδρους για τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, και 2. Την κοινωνική και οικονομική εξόντωση των μικρών και μεσαίων κτηνοτρόφων, και ιδίως των αγελαδοτρόφων, καθότι είναι αυτοί που θα πληγούν ιδιαίτερα. Η απελευθέρωση της πώλησης και της διάθεσης φρέσκου γάλακτος θα συμπιέσει ακόμη περισσότερο το ήδη πενιχρό διαθέσιμο εισόδημα των αγελαδοτρόφων, καθώς η ολική και πλήρη απελευθέρωση της πώλησης του γάλακτος έρχεται να συμπληρώσει την πώληση του προϊόντος των αγελαδοτρόφων (διάθεση γάλακτος) στις εγχώριες γαλακτοβιομηχανίες σε εξευτελιστικές τιμές. Η απελευθέρωση της πώλησης και διάθεσης του γάλακτος, θα έχει και συνέπειες για τους εργαζόμενους-καταναλωτές, καθότι η ποιότητα του φρέσκου γάλακτος θα σημαντικά χαμηλότερη από την σημερινή.
Η ιδιοποίηση του μόχθου και του κόπου των κτηνοτρόφων-αγελαδοτρόφων, μεταφράζεται με στυγνά οικονομικούς-τεχνοκρατικούς όρους, στην μεγιστοποίηση του κέρδους των γαλακτοβιομηχανιών. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργείται και διαμορφώνεται ένα ενιαίο νομοθετικό αμάλγαμα το οποίο και θωρακίζει τα συμφέροντα των μεγάλων βιομηχανιών γάλακτος, ενώ εξωθεί μία μεγάλη κατηγορία μικρών και μεσαίων κτηνοτρόφων στην εγκατάλειψη της κτηνοτροφικής παραγωγής, στην απόγνωση, στην ανεργία και στην ανέχεια. Ο μικρός και μεσαίος κτηνοτρόφος «προλεταριοποιείται» άμεσα, καθώς η «προλεταριοποίηση» του παράγει άμεσα αποτελέσματα. Η «προλεταριοποίηση» του ακολουθεί την αντίστοιχη εργατική «φορά». Ενώ ο εργαζόμενος πλέον διαθέτει την εργατική του δύναμη σχεδόν δωρεάν (βλ. την προσίδια διαδικασία «κινεζοποίησης» της αγοράς εργασίας, όπου η μείωση των μισθών θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση από το κεφάλαιο για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας), έτσι και η διάθεση του φρέσκου γάλακτος από τους κτηνοτρόφους σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές ισούται με την απόσπαση κέρδους και υπερκέρδους από πλευράς των μεγάλων βιομηχανιών γάλακτος.
Ο δομικός μετασχηματισμός της κτηνοτροφικής παραγωγής, της συνολικής αγροτικής παραγωγής, παράγει τους όρους για την διαμόρφωση μίας κτηνοτροφικής-αγροτικής παραγωγής «των από πάνω», εκεί όπου ο συσχετισμός δυνάμεων γέρνει συντριπτικά υπέρ των βιομηχανιών γάλακτος, με τις «ευλογίες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι μικροί και μεσαίοι κτηνοτρόφοι, από κοινού με τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, από κοινού με τους εργαζόμενους οφείλουν να βάλουν φραγμούς στην πολιτική που οδηγεί στην οικονομική τους εξόντωση. Αυτό των ενιαίο μπλοκ «των από κάτω», διαμορφούμενο με όρους μαζικού κοινωνικού κινήματος μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανατροπή όχι μόνο της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και του ίδιου του δοσμένου κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, δηλαδή του καπιταλιστικού συστήματος.
*πολιτικός επιστήμονας, υποψήφιος διδάκτωρ ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου