Αγανακτισμένοι ή βλαμμένοι; (για την αποδοκιμασία του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη)

Του Κώστα Ζαχαριάδη

Η αποδοκιμασία «αγανακτισμένων πολιτών» στον πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη και τα όσα ακολούθησαν χθες στην Θεσσαλονίκη τα οποία μπορείτε να δείτε και σε video είναι ενδεικτικά ότι τμήμα της κοινωνίας έχει πλήρως εκτροχιαστεί, ότι έχει μπλέξει τα μπούτια της και ότι έχει όχι μόνο πολιτική αχρωματοψία αλλά και πνευματική θολερότητα.

Δεν είναι στιγμή να συζητήσουμε...τις πολιτικές μας διαφωνίες πάνω στην πολιτική που ακολουθεί ο Κουβέλης και η ΔΗΜ.ΑΡ. και εν πάση περιπτώσει οι πολιτικές διαφωνίες δεν μπορούν να εκφωνούνται με κραυγές, τσιτάτα και γενικόλογους αφορισμούς αλλά με διάλογο, επιχείρημα και πολιτική σύγκρουση. Αυτό που έγινε στη Θεσσαλονίκη είναι πρακτική ολοκληρωτισμού, ενός μαύρου φασισμού, ενός σκληρού αυταρχισμού που τσουβαλιάζει τους πάντες και τα πάντα.

Στον πυρήνα της ερεβώδους σκέψης των ανθρώπων που επιτεθήκαν στον σύντροφο Κουβέλη βρίσκεται η λογική ότι «Όλοι συνυπεύθυνοι είναι» «Και οι τριακόσιοι της Βουλής» «Στο κάδρο του συστήματος και η αριστερά» «Να καεί να καεί … η Βουλή».

Αυτά και διάφορα άλλα σχετικά καλλιεργούνται και γράφονται εδώ και καιρό από γνωστούς αγνώστους της πολιτικής ζωής και της δημοσιογραφίας , ως μια πιο λάιτ εκδοχή του χοντροκομμένου «μαζί τα φάγαμε» άρα όλοι φταίμε άρα αποδοκιμάζουμε τον πρόεδρο ενός κόμματος της αριστεράς.

Ο στόχος είναι προφανής. Να διαχυθούν οι ευθύνες εκείνων που μας έφεραν ως εδώ, να μπουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι της απαξίωσης.

Είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος να καταργηθεί η μνήμη ενός λαού, να απομακρυνθεί η κοινωνία όσο γίνεται από την παρουσία, τις ιδέες, τους αγώνες, τη συνεισφορά της αριστεράς.

Μπορεί και ο σύντροφος Φώτης Κουβέλης να δεχτεί τη δίκαιη κριτική του πολίτη. Αλλά στο ίδιο κάδρο με τις δυνάμεις του συστήματος δεν μπαίνει . Να αποδομήσουμε κάθε τέτοια προσπάθεια αυταρχισμού και ολοκληρωτικής ισοπέδωσης. Να προφυλάξουμε το υγιές κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών από τέτοιες ανόητες, άχρηστές και παράλογες διαμαρτυρίες.

Το κίνημα των αγανακτισμένων δεν είναι και δεν πρέπει να μετατραπεί σε έναν φετιχισμό διαμαρτυρίας και ισοπέδωσης αλλά να μπολιάσει την πολιτική ζωή του τόπου με αρχές και αξίες που έχουν ατονήσει σημαντικά την τελευταία περίοδο όπως η δημοκρατία, η κοινωνική αλληλεγγύη – συνοχή, οι ελευθερίες σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, η οικολογική εγρήγορση.

Χωρίς διάθεση διδακτισμού θέλω να παροτρύνω αυτούς που αποδοκίμασαν χθες τον Φώτη Κουβέλη να διαβάσουν την σύγχρονη ελληνική ιστορία αλλά και την ιστορία του ελληνικού αριστερού κινήματος. Η ημιμάθεια και η αμάθεια μερικών σε συνδυασμό με τον φανατισμό του νεοφώτιστου δήθεν επαναστάτη φτιάχνει ένα επικίνδυνο μίγμα σκοταδισμού, μισαλλοδοξίας και ισοπέδωσης. Ακόμα και όταν διαφωνείς, ο τρόπος που διατυπώνεται η διαφωνία είναι ενδεικτικός του ήθους και της παιδείας που έχει ο διαφωνών.