Tη συνέντευξη πήρε
η Ιωάννα Δρόσου
Η Ουνσάλ έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 26 Αυγούστου διεκδικώντας τη...μη απέλασή της, πόσο δε μάλλον αφού το κατηγορητήριο είναι αόριστο. Αυτή την άποψη εξέφρασε και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Εφετών, ο οποίος, όμως, μειοψήφησε: «δεν πρέπει να εκτελεστούν τα επίμαχα δύο ευρωπαϊκά εντάλματα λόγω αοριστίας του περιεχομένου τους. Ανακύπτει ανάγκη διευκρίνησης της φράσης “και στο ευρωπαϊκό εξωτερικό” που περιέχεται στα δύο Ευρωπαϊκά Εντάλματα Σύλληψης των Γερμανικών Αρχών , δηλαδή, αν στο ευρωπαϊκό εξωτερικό περιλαμβάνεται και η Ελλάδα». Από τη μέρα που η Ουνσάλ ξεκίνησε απεργία πείνας η διεύθυνση της φυλακής διέταξε την απομόνωσή της προκειμένου να διαπιστωθεί αν πραγματοποιεί απεργία. Περιόρισε ακόμα και τον προαυλισμό της σε 1 μόλις ώρα παρότι κανένας κανονισμός της φυλακής ή νόμος δεν το προβλέπει για τους απεργούς πείνας.
Στις 16 Σεπτεμβρίου στις 9.30πμ θα εκδικαστεί στον Άρειο Πάγο η έφεσή της στην απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης. Τη στήριξή τους στον αγώνα της Ουνσάλ έχουν εκφράσει και η ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και Θεσσαλονίκης, η εφημερίδα Εποχή, η ΟΛΜΕ, η ΟΔΥΕ, το ΠΑΜΕ, το Συνδικάτο Οικοδόμων, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο Συνασπισμός, το ΚΚΕ μλ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΚΟΑ, το μλ ΚΚΕ, η ΚΟΕ, η νεολαία Συνασπισμού, η Επιτροπή Αφρικανικής Αλληλεγγύης Ελλάδος, η ΕΕΔΥΕ, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η ΟΓΕ, η Διεθνιστική Αντι-πολεμική Κίνηση, ο Οργανισμός Φαρμακευτικών και συναφών επαγγελματιών Ελλάδος και η Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη.
Η Γκουλαφερίτ Ουνσάλ είναι από τα ιδρυτικά μέλη του συνδικάτου BEMSEN στην Αγκυρα (συνδικάτο δημοσίων υπαλλήλων), του οποίου ήταν και πρόεδρος. Φυλακίστηκε μαζί με το σύζυγό της από τον Σεπτέμβριο του 1995 μέχρι τον Ιανουάριο του 1997. Το 1996, στη φυλακή της Αγκυρας, συμμετείχε στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου για 69 μέρες, που είχε σαν αποτέλεσμα 12 απεργοί να πεθάνουν προτού δικαιωθούν. Μετά την αποφυλάκισή της συμμετείχε και πάλι στον αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων. Τον Σεπτέμβριο του 1999 πήγε στη Γερμανία και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Στις 22 Μαρτίου του 2001 απέσυρε την αίτησή της και γύρισε στην Τουρκία, για να συμπαρασταθεί στο δημοσιογράφο σύζυγό της που είχε φυλακιστεί το 2000. Αποφυλακίστηκε το 2008, ενώ οδηγήθηκε και πάλι στη φυλακή τον Δεκέμβριο του 2010. Μετά τη φυλάκιση του συζύγου της, οι πιέσεις σε βάρος της αυξήθηκαν και γι’ αυτό αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα και να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Συνελήφθη στις 7 Ιουλίου του 2011 στη Θεσσαλονίκη. Στο αστυνομικό τμήμα ενημερώθηκε ότι η Γερμανία έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης σε βάρος της.
Συζητήσαμε, με τη βοήθεια μελών της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, με την Γκουλαφερίτ Ουνσάλ μέσα από τις φυλακές Διαβατών προκειμένου να ακουστεί και η δική της φωνή ενόψει της απόφασης του Αρείου Πάγου:
Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι η Γερμανία επιμένει στην απέλασή σου;Οι ισχυρισμοί της Γερμανίας αρκούνται σε υπόνοιες. Μάλιστα το ένταλμα σύλληψης που έχει εκδοθεί εις βάρος μου αφορά πράξεις που συνέβησαν πριν από 8 χρόνια στη Γερμανία. Πρόκειται για πολιτική απόφαση. Διώκομαι γιατί διεκδίκησα και διεκδικώ ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία και σοσιαλισμό. Όποιος διεκδικεί δημοκρατία στη Γερμανία διώκεται ως τρομοκράτης. Τα τελευταία χρόνια μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας έχει υπογραφεί μια σειρά συμφωνιών με αποτέλεσμα τη δίωξη όσων Τούρκων έχουν περάσει ή ζουν στη Γερμανία ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, σύμφωνα με το αντιτρομοκρατικό άρθρο 129Β του γερμανικού ποινικού κώδικα. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο η διανομή φυλλαδίων, η διαδήλωση, η διεκδίκηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούνται τρομοκρατικές πράξεις.
Βρίσκεσαι στην 9η μέρα απεργίας πείνας. Ποια είναι τα αιτήματά σου;Η μη έκδοσή μου στη Γερμανία και η χορήγηση πολιτικού ασύλου από την Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές απελάσεις στη Γερμανία και από εκεί στην Τουρκία. Γνωρίζεις ποια ήταν η τύχη όσων επαναπατρίστηκαν;Είναι πολλοί οι σύντροφοι που έχουν απελαθεί στην Τουρκία, οι οποίοι είχαν την ίδια μοίρα: Φυλάκιση και βασανιστήρια. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν πεθάνει στα λευκά κελιά της Τουρκίας 1.758 κρατούμενοι. Αν με απελάσουν στην Τουρκία γνωρίζω ότι με περιμένουν χρόνια βασανιστηρίων και φυλάκισης.
Τι μήνυμα στέλνεις στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία;Σε όλο τον κόσμο όσοι άνθρωποι παλεύουν για δικαιώματα, δημοκρατία και ελευθερία δέχονται την ανήλεη επίθεση των κυβερνήσεων και των δυνάμεων καταστολής. Στόχος τους είναι να σβήσουν τη σκέψη μας, να διαγράψουν τις ιδέες μας και τις διεκδικήσεις μας. Γι’ αυτό το λόγο συνέχεια ψηφίζονται και νέοι τρομονόμοι. Θέλουν να μας υποχρεώσουν να πάψουμε να αγωνιζόμαστε. Ελπίζω ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου θα είναι δίκαιη και δεν θα επιτρέψει την απέλασή μου. Αν το δικαστήριο αποφασίσει την απόρριψη της απέλασής μου θα είναι μια νίκη όλων όσοι στάθηκαν δίπλα μου και θα αποτρέψει την απέλαση άλλων αγωνιστών στο μέλλον.
ΕΠΟΧΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου