Μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, κόψιμο βαρέων κι ανθυγιεινών, εργασιακή εφεδρεία, εργασιακή εμπειρία νέων χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, μείωση αφορολογήτου ορίου, έκτακτες εισφορές, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κλπ, αποτελούν την καθημερινότητα του κόσμου της εργασίας. Αυτά βέβαια έρχονται να προστεθούν στις υπάρχουσες συνθήκες παραβίασης των εργασιακών δικαιωμάτων που υπήρχαν και προ κρίσης.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η εργοδοσία επιχειρεί να εξοντώσει οποιαδήποτε φωνή αντίστασης και δημοκρατίας στους χώρους δουλειάς. Ένα τέτοιο παράδειγμα ζούμε στο χώρο του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη τους τελευταίους μήνες. Πιο συγκεκριμένα την Κυριακή 19/6 η εταιρία ΙΑΝΟΣ απασχόλησε είκοσι άτομα. Στη συνέχεια αρνήθηκε να πληρώσει τη νόμιμη προσαύξηση (κάτι που αποτελεί πάγια τακτική της επιχείρησης) παραβιάζοντας συνειδητά την εργατική νομοθεσία. Εξαιτίας της άρνησης της εταιρίας να τηρήσει τη νομιμότητα ο αντιπρόεδρος του κλαδικού σωματείου, Γιάννης Γκλαρνέτατζης, που είχε εργαστεί εκείνη τη μέρα απευθύνθηκε στην επιθεώρηση εργασίας. Μετά την παρέμβαση της επιθεώρησης η εταιρία κατέβαλλε μεν το νόμιμο ποσό σ' όλους όσους εργάστηκαν τη συγκεκριμένη Κυριακή, ξεκίνησε όμως και μια επίθεση εναντίον του συγκεκριμένου εργαζόμενου αλλά και του σωματείου.
Η διεύθυνση της επιχείρησης οργάνωσε δύο συναντήσεις του προσωπικού (τις οποίες έπρεπε να παρακολουθήσουν υποχρεωτικά, αλλά «αυτοβούλως», όλοι) χρησιμοποιώντας πιέσεις, απειλές και ψέματα. Σ’ αυτές τις συναντήσεις ζήτησε από τους εργαζόμενους της εταιρίας να καταδικάσουν τις ενέργειες του συναδέλφου τους και να "αποκηρύξουν" το σωματείο. Παράλληλα σε απάντηση σχετικής ανακοίνωσης του σωματείου προχώρησε σε έκδοση κειμένου χρησιμοποιώντας τον ψευδή τίτλο «Γενική συνέλευση των εργαζομένων του Ιανού», δείχνοντας ότι στις προθέσεις της διοίκησης της εταιρίας είναι πιθανόν και η ίδρυση εργοδοτικού σωματείου, για να υποτάξει ακόμα περισσότερο τους εργαζομένους. Το κείμενο, που οι εργαζόμενοι στην εταιρία το είδαν όταν δόθηκε στη δημοσιότητα, μιλά για επιχείρηση που αποτελεί «εξαίρεση» στον ελληνικό καπιταλισμό και κατηγορεί το σωματείο για εργατοπατερισμό. Βέβαια αποφεύγει να αναφέρει το γεγονός της μη καταβολής της νόμιμης κυριακάτικης προσαύξησης, ενώ «ξεχνά» κι ότι παραμονές Χριστουγέννων του 2009 χρειάστηκε η παρέμβαση του σωματείου για να τηρήσει το κεντρικό κατάστημα της Αριστοτέλους τα νόμιμα πλαίσια ωραρίου καθώς η διεύθυνση είχε αναγγείλει ότι θα παρέμενε ανοικτό για «όσο πάει».
Η εργοδοσία όμως συνέχισε την επίθεσή της καθώς ο αντιπρόεδρος του σωματείου στις 16 Αυγούστου μετατέθηκε από το τμήμα Μελετών του κεντρικού καταστήματος (όπου εργάζονταν από τη στιγμή της πρόσληψής του στην εταιρία) στο υποκατάστημα της οδού 25ης Μαρτίου, το μικρότερο του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, τόσο από πλευράς αριθμού υπαλλήλων όσο κι από κίνηση. Η ακολουθία των γεγονότων δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτή η μετακίνηση αποτελεί τιμωρία του συγκεκριμένου εργαζόμενου για τη συνδικαλιστική του δράση. Η εργοδοσία της εταιρίας όμως, πέρα απ’ αυτή την κατάχρηση του διευθυντικού δικαιώματος στο εσωτερικό της επιχείρησης, προσπάθησε να το επεκτείνει και σε άλλες δύο εταιρίες ζητώντας απ’ αυτές να μην αποστέλλουν στον Ιανό (στα πλαίσια των εργασιακών καθηκόντων τους) συγκεκριμένους εργαζόμενους, μέλη του Δ.Σ. του σωματείου, επιδιώκοντας έτσι να τιμωρήσει και συνδικαλιστές που δεν εργάζονται γι’ αυτήν.
Το σωματείο καλεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα, την αγωνιζόμενη νεολαία, τους φορείς και της οργανώσεις της Θεσσαλονίκης, καθώς και τον πνευματικό κόσμο αλλά κι όλη την κοινωνία της πόλης και της χώρας να καταδικάσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία, την προσπάθεια φίμωσης του αγωνιζόμενου συνδικαλισμού και εξαφάνισης και των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων.
Αγώνας για ελεύθερο συνδικαλισμό και δημοκρατία στους χώρους δουλειάς
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους εργαζόμενους
Για να δουλεύουμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια και όχι με σκυμμένο το κεφάλι.
Συγκέντρωση ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 19.00 έξω απο τον ΙΑΝΟ της Αριστοτέλους.
Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης
2 σχόλια:
Καλός ο συνδικαλισμος, αλλά όταν κλείσει ο Ιανος και ο κάθε Ιανός, να δούμε έξω από ποιού το μαγαζί θα διαμαρτυρόμαστε.
Αντί να δουλέψουμε εν μέσω σχολικής περιόδου, θα αφήσουμε το μεροκάματο να τρέχουμε να υπερασπιστούμε τους συνδικαλιστές που (κακώς) διώκονται.
Έχουμε οικογένειες να ταίσουμε παίδες...
ps. Και όχι δεν έχω καμία σχέση με τον Ιανό, είμαι ένας απλός εργαζόμενος στον κλάδο του βιβλίου...
Ο ζόφος του σύγχρονου συνδικαλισμού
Έπειτα και από τη νέα συκοφαντική ανακοίνωση των συνδικαλιστών-εργατοπατέρων είναι ολοφάνερο πια πως άμεση προτεραιότητά τους είναι η σπίλωση της προσωπικής μας αξιοπρέπειας. Ως εκ τούτου, εμείς, οι εργαζόμενοι του ΙΑΝΟΥ δίνουμε την δική μας απάντηση και παράλληλα διερωτόμαστε:
-Με ποιο δικαίωμα η υπεράσπιση του καθημερινού μας αγώνα για αξιοπρεπή επιβίωση ονομάζεται δήλωση νομιμοφροσύνης;
-Ποιος όρισε τους –ανώνυμους- συνδικαλιστές, αυτεπάγγελτους κατήγορους εναντίον των 43 εργαζομένων των βιβλιοπωλείων ΙΑΝΟΣ, που με μια ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ και ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΗ απάντηση στις συκοφαντίες και τα ψεύδη των εργατοπατέρων προσπάθησαν να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην εργασία και να ενημερώσουν το κοινό της πόλης για την αλήθεια; Άλλωστε δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι επανειλημμένως έχουν μάθει την αλήθεια από όλους εμάς και τον καθένα ξεχωριστά; Αλλά προφανώς δεν είναι αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει. Και γιατί η ανεξάρτητη και ελεύθερη έκφραση των εργαζόμενων που τυγχάνει να έρχεται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις τους, στιγματίζεται αυτόματα ως δήλωση νομιμοφροσύνης;
-Και τέλος, από πού προέρχεται τέτοιο ανελέητο μίσος και λάσπη εναντίων των ΑΠΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ τους οποίους το ίδιο το σωματείο διατρανώνει περήφανο ότι εκπροσωπεί; Τι πραγματικά κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά; Γιατί κάθε δική μας δυναμική και αυτόβουλη πρωτοβουλία θεωρείται δήλωση νομιμοφροσύνης;
Γνωρίζουμε ότι τα ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα. Όπως αναπάντητα παρέμειναν και στις δυο συναντήσεις που είχαμε μαζί τους, τις οποίες εντέχνως «ξεχνάνε» να αναφέρουν σε κάθε συκοφαντικό κείμενο που διασπείρουν στα μέσα. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο. Γιατί αυτός, είναι ο δικός τους τρόπος. Είναι η δυσφήμιση, είναι οι τραμπουκισμοί κατά υπαλλήλων έξω από τον ΙΑΝΟ, οι βωμολοχίες εναντίον των οχτώ συναδέλφων που βρέθηκαν στο Εργατικό Κέντρο για να συζητήσουν μαζί τους (εκεί μέσα, στον χώρο ΤΟΥΣ, όπως χαρακτηριστικά μας είπαν εκνευρισμένοι), και τα υποθετικά, άνευ λογικής βάσης συμπεράσματα με τα όποια βρίθουν τα κείμενά τους μια και είναι προφανές, πως τα θεμέλια της επιχειρηματολογίας τους είναι πιο σάπια και από τα προσβλητικά συνθήματα που κάθε Τρίτη φωνάζουν έξω από το κατάστημα της Αριστοτέλους εναντίον μας, εναντίον των ΑΠΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Στην ευθεία απειλή τους ότι η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί για καιρό, οφείλουν να ξέρουν ότι θα μας βρουν απέναντί τους.
Πιο ανένταχτους και πιο αποφασισμένους από ποτέ.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ
Δημοσίευση σχολίου