ΔΕ
ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Α.
Πλαίσιο άμεσων αιτημάτων πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η επόμενη
περίοδος θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, μιας και η κυβέρνηση θα κλιμακώσει την
επίθεσή της σε βάρος των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και στο
στόχαστρό της ιδιαίτερα θα είναι:
1.Οι νέες μειώσεις στα
εισοδήματα των εργαζομένων και των...
συνταξιούχων, με την προώθηση
νέου μισθολογίου στο δημόσιο και την μη εφαρμογή των ΣΣΕ και
την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τον ήδη μειωμένο
κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, με τηνυπερφορολόγηση (Ενιαίος
Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων – ΕΝΦΙΑ), τη διεύρυνση της ελαστικής και εκ
περιτροπής εργασία, την υψηλή ανεργία και τις νέες
ανατροπές στις επικουρικές συντάξεις, τις παροχές των ταμείων
πρόνοιας και τις κύριες συντάξεις.
2.Η επέκταση των απολύσεων, με
την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα
και τη συνέχιση των απολύσεων στο δημόσιο, με 6.500 νέες απολύσεις
μέχρι τέλος του 2014 και τη συνέχιση για τα επόμενα χρόνια μέσω του συστήματος
της «αξιολόγησης», του επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου
σε αορίστου χρόνου, με διαφορετικά κριτήρια, με τηνκατάργηση και την
ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, ιδιαίτερα κοινωνικών και
3.Η επίθεση κατασυκοφάντησης
του συνδικαλιστικού κινήματος, με την ποινικοποίηση των αγώνων των
εργαζομένων, τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στη συνδικαλιστική νομοθεσία, με κύριο
στόχο τον περιορισμό του δικαιώματος της κήρυξης απεργίας και της επαναφοράς
του δικαιώματος ανταπεργίας των εργοδοτών (lockout).
Β.Το
συνδικαλιστικό κίνημα την επόμενη περίοδο πρέπει να προβάλει επιθετικά αιτήματα
που να σχετίζονται:
-Με τη διεκδίκηση
αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις και την επαναφορά του
κατώτατου μισθού και των κατώτερων συντάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στα
επίπεδα της προ μνημονίων εποχής και την αποτροπή της σύνδεσης του μισθού με
την αξιολόγηση και των νέων μειώσεων που σχεδιάζονται.
-Με την επαναφορά
του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της μεσολάβησης και
διαιτησίας (ΟΜΕΔ) και της υπογραφής ΣΣΕ.
-Με την αποτροπή
της εφαρμογής του συγκριτικού συστήματος της «αξιολόγησης» των
δημοσίων υπαλλήλων και της δημιουργίας μόνιμης δεξαμενής απολύσεων και
κατάργηση του σχετικού νόμου.
-Με το
σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων και
με την αποτροπή των απολύσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
-Με την επαναπρόσληψη όλων των
απολυμένων δημοσίων υπαλλήλων (καθηγητές, σχολικοί φύλακες,
καθαρίστριες, εργαζόμενοι σε ΑΕΙ/ΤΕΙ, υπουργεία κλπ) από τους μνημονιακούς
νόμους καιτην αποτροπή των 6.500 χιλιάδων νέων απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων μέχρι
τέλους του 2014, με μοχλό κυρίως τον λεγόμενο επανέλεγχο των φακέλων και της
μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Διευκρινίζουμε
με ότι σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουμε τις περιπτώσεις με πλαστά
πτυχία και πιστοποιητικά, αντίθετα ήμασταν και είμαστε απέναντι σ’ αυτά τα
φαινόμενα σήψης και διαφθοράς, σημειώνουμε όμως ότι οι ευθύνες πέρα από
προσωπικές, εντοπίζονται και στη λειτουργία μηχανισμού που ενέπλεκε και
εμπλέκει παράγοντες, υπηρεσιακούς και πολιτικούς, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τότε
προσλαμβάνανε για να πάρουν την ψήφο τους, τώρα οι ίδιοι απολύουν, όχι όλους
βέβαια, για να φανούν ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.
-Με την επαναλειτουργία
εργοστασίων και επιχειρήσεων από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με
κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και την διεκδίκηση της επανακρατικοποίησης
κερδοφόρων και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
-Με την υπεράσπιση
της κυριακάτικης αργίας, γιατί η πλήρης απελευθέρωση της λειτουργίας των
καταστημάτων, πέρα από την ανατροπή της ζωής των εργαζομένων, θα πλήξη τις
μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και θα αυξήσει την ανεργία.
-Με την διεκδίκηση
σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα μόνιμης και σταθερής εργασίας, με πλήρη
εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με την κατάργηση της μερικής,
δανειζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας και την κατάργηση της εκχώρησης
αρμοδιοτήτων του δημοσίου σε ιδιώτες εργολάβους και ΚΟΙΝΣΕΠ.
-Με την αύξηση
των κοινωνικών επιδομάτων και του επιδόματος ανεργίας στο 80% του
βασικού μισθού και τη χρονική επέκταση της καταβολής του, την δωρεάν
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθ’ όλη τη διάρκεια της ανεργίας, την δωρεάν
μετακίνηση με τα ΜΜΜ, με το πάγωμα και τη διαγραφή δανείων και την εφαρμογή
κοινωνικού τιμολογίου για ρεύμα και νερό.
-Με την ανατροπή
της άδικης και ταξικής, σε βάρος των εργαζομένων και των αδύναμων στρωμάτων της
κοινωνίας, φορολογίας και με τη διεκδίκηση ενός φορολογικού συστήματος
που θα πληρώσουν αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, με την άμεση κατάργηση του
ΕΝΦΙΑ και τη ρύθμιση, το πάγωμα και τη διαγραφή των κόκκινων δανείων,
ιδιαίτερα για την ΑΓΟΡΑ
πρώτης κατοικίας, που
συνομολογήθηκαν σε άλλες εποχές, με διαφορετικούς μισθούς και με δυνατότητα
αποπληρωμής τους.
-Με την υπεράσπιση
της πρώτης κατοικίας και της εργατικής περιουσίας από τους πλειστηριασμούς,
λόγω χρεών ή μη εξυπηρέτησης των δανείων, πράγμα που σημαίνει ότι πέρα από την
αυτοτελή δράση και παρέμβαση των συνδικάτων πρέπει παράλληλα να πρωτοστατήσουν
και στην οργάνωση από τα κάτω (σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Νομαρχιακά
Τμήματα) με τη συγκρότηση επιτροπών για την αποτροπή από τους πλειστηριασμούς.
-Με την υπεράσπιση
του ασφαλιστικού συνταξιοδοτικού συστήματος, τη διεκδίκηση πόρων και την
επιστροφή των κλεμμένων διαχρονικά από το κράτος και του κουρέματος από το PSI.
Για το σκοπό
αυτό στηρίζουμε ενέργειες και πρωτοβουλίες από τις ομοσπονδίες των εργαζομένων
στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, για την συγκρότηση μιας ευρύτερης
κοινωνικής συμμαχίας για την υπεράσπιση του ασφαλιστικού, για την οργάνωση
κινητοποιήσεων και δράσεων την επόμενη περίοδο γι’ αυτό το θέμα, καθώς και
δράσεων ενάντια στον ΕΝΦΙΑ, με τη συμμετοχή και στήριξη κινημάτων άρνησης
πληρωμής και ανυπακοής.
Το
συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να παρέμβει στις εξελίξεις. Κάνουμε προσπάθειες
μέσα από τα συνδικάτα για γενική απεργιακή παρέμβαση, ιδιωτικού και
δημόσιου τομέα, μέσα στον Οκτώβρη, η οποία να πάρει παλλαϊκά
χαρακτηριστικά, με τη συμμετοχή των ΕΒΕ και επιστημονικών φορέων και
στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ, ενάντια στις διαθεσιμότητες –
απολύσεις, με αφορμή την εκδίκαση, στις 23/9/2014 της έφεσης για την
επαναπρόσληψη των καθαριστριών και την εκδίκασης της προσφυγής στο ΣτΕ
(10/10/2014) της ΑΔΕΔΥ ενάντια στην αξιολόγηση.
Γ. Η ίδια περίοδος θα είναι κρίσιμη και
για το συνδικαλιστικό κίνημα μιας και στις 15 & 16 Δεκεμβρίου του 2014 θα
γίνει το οργανωτικό-καταστατικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και το 2015 για το δημόσιο θα
είναι έτος συνεδρίων πολλών ομοσπονδιών, ιδιαίτερα των μεγάλων, που θα
καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τους συσχετισμούς και την πορεία συνολικά του
συνδικαλιστικού κινήματος.
Στις
σημερινές συνθήκες, όπου η κοινωνική καταστροφή διευρύνεται, ο δημόσιος πλούτος
και η δημόσια περιουσία εκποιούνται, τα κοινωνικά αγαθά εμπορευματοποιούνται,
ενώ με την υπερφορολόγηση εξανεμίζονται τα όποια εισοδήματα των εργαζομένων και
δημεύεται (ΕΝΦΙΑ) ουσιαστικά η μικρή και μεσαία ιδιοκτησία, δεν υπάρχει
άλλη επιλογή για τους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία από την πάλη για
την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης.
Επειδή η
ικανοποίηση και των επιμέρους συνδικαλιστικών αιτημάτων προσκρούει στη σκληρή
μνημονιακή-νεοφιλελεύθερη πολιτική, είναι ανάγκη το συνδικαλιστικό κίνημα να
πολιτικοποιήσει τα αιτήματα, να αγωνιστεί για την κατάργηση των μνημονίων και
των εφαρμοστικών τους νόμων, για τη διαγραφή του χρέους, για την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση
των τραπεζών, για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας υπέρ του λαού και του
τόπου και να θέσει το αίτημα της ανατροπής της αντεργατικής πολιτικής
και της κυβέρνησης
Μέσα από την
ένταση των αγώνων και την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα να τεθεί η ατζέντα, η
έκταση και το βάθος των αλλαγών και ανατροπών που πρέπει να συντελεστούν και να
μην επιτρέψει στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο να καθορίζει το πλαίσιο και
να δρομολογεί από τα πάνω τις εξελίξεις, μέσα από την ακατάσχετη προεδρολογία,
τα παζάρια και τους εκβιασμούς για την διαμόρφωση προεδρικής πλειοψηφίας στη
βουλή, με στόχο τη συνέχιση και μακροημέρευση της ίδιας αντιλαϊκής μνημονιακής
πολιτικής.
Έτσι
χρειάζεται να επικαιροποιηθούν και να συνδεθούν και με τα σημερινά προβλήματα
που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι τα συνθήματα: ΔΕΝ ΘΑ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ-ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ- ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Για το λόγο
αυτό επιμένουμε ότι θα πρέπει οι ίδιες οι συνδικαλιστικές και οι κοινωνικές
οργανώσεις να πρωτοστατήσουν παντού, σ’ όλες τις πόλεις και τους δήμους της
χώρας, στην συγκρότηση πλατιών λαϊκών επιτροπών και συντονιστικών για
την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, για την περιφρούρηση των δασών,
των παραλιών και της δημόσιας και της λαϊκής ιδιοκτησίαςκαι περιουσίας από
την επίθεση υφαρπαγής της από τα μνημονιακά-τροϊκανά κοράκια, της τράπεζες και
το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.
Οι
δυνάμεις του ΜΕΤΑ και της συνδικαλιστικής Αριστεράς, αλλά και άλλες δυνάμεις
που έχουν έναν αντιμνημονιακό προσανατολισμό, θα πρέπει να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση των
εργαζομένων και του λαού από τα κάτω για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους
και για να τεθεί τέρμα σ’ αυτή την πολιτική.
Αυτό
σημαίνει ότι παντού οι δυνάμεις μας, από το σωματείο στο οποίο
συμμετέχουν, το εργατικό κέντρο της ΓΣΕΕ ή το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, την
ομοσπονδία και τη συνομοσπονδία θα πρέπει να πάρουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες
σ’ αυτή την κατεύθυνση. Ιδιαίτερα για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησία
Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα πρέπει να πρωτοστατήσουμε σε τοπικές πρωτοβουλίες,
για την κατάργησή του, σε κινήματα άρνησης πληρωμής και ανυπακοής.
Δ. Οργανωτική συγκρότηση του
ΜΕΤΑ.
Η ίδρυση του
ΜΕΤΑ το Μάρτη του 2014 έγινε για να βάλει τη σφραγίδα του στις
εξελίξεις την επόμενη περίοδο και κυρίως να «ξεκολλήσει» τα συνδικάτα από την
αδράνεια και την απαξίωσή τους και να συμβάλει στο βάθεμα του
αγωνιστικού-ταξικού τους προσανατολισμού τους και στην οργάνωση της εργατικής
αντεπίθεσης απέναντι στην επίθεση και τις συνεχείς ήττες από τις δυνάμεις του
κεφαλαίου.
Η
περίοδος που μεσολάβησε από τότε δεν αξιοποιήθηκε όσο έπρεπε για την οργανωτική
μας συγκρότηση και σ’ αυτό δεν χωρούν δικαιολογίες, ότι είχαμε εκλογές και μετά
καλοκαίρι και διακοπές, γιατί η καλύτερη και ουσιαστικότερη παρέμβασή μας στις
εξελίξεις μπορεί να γίνει μέσα από τη συγκρότησή μας παντού και κυρίως γιατί η
περίοδος που ζούμε είναι «πυκνή» από πολιτικές εξελίξεις, με ανοιχτό και το
ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών, και αν επικρατήσει αυτή η λογική θα
αναβάλλεται επ’ αόριστον η συγκρότησή μας που θα έπρεπε να ολοκληρωνόταν χθες.
Είναι
χαρακτηριστικό ότι ενώ υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες σε διάφορους εργασιακούς
χώρους, πουμια κάθοδος «δικού» μας ψηφοδελτίου θα ανέτρεπε τους συσχετισμούς,
δεν αξιοποιούνται, γιατί δεν έχουμε επαφή με εργαζόμενους που διαφοροποιούνται
λόγω των ανατροπών που έχουν συντελεστεί και συντελούνται στη ζωή τους.
Βασικό
πρόβλημα παραμένει όμως και το γεγονός ότι δεν έχει προχωρήσει η ένταξη
στο ΜΕΤΑ νέων δυνάμεων, που αποδεσμεύονται από άλλους συνδικαλιστικούς και
πολιτικούς χώρους και συμφωνούν με μας, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα
συνδικαλιστικής εκπροσώπησης από εμάς, αλλά και αναπαραγωγής των υπαρχόντων
συνδικαλιστικών μηχανισμών, που ευθύνονται για τη σημερινή απαξίωση του σ.κ.
Οι
καθυστερήσεις αυτές δημιουργούν προβλήματα και δίνουν την ευκαιρία
επανασυσπείρωσης αυτών των δυνάμεων, αλλά κυρίως δεν δημιουργούν τους όρους
και τις προϋποθέσεις συγκρότησης ενός αυτόνομου ταξικού πόλου ικανού να
ανατρέψει τους συσχετισμούς και να επηρεάσει τον προσανατολισμό του
συνδικαλιστικού κινήματος.
Στο πλαίσιο
αυτό, μέσα στο Σεπτέμβρη θα πρέπει να ολοκληρωθεί η συγκρότηση του ΜΕΤΑ
σε όλους τους κλάδους και τους νομούς της χώρας. Τα μέλη της Εκτελεστικής
Επιτροπής και του Γενικού Συμβουλίου του ΜΕΤΑ θα χρεωθούν
συγκεκριμένους κλάδους και νομούς με στόχο την υλοποίηση εντός των
προθεσμιών αυτής της απόφασης, γιατί όλοι αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα της
αλλαγής της κατάστασης σε επίπεδο ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που όμως αν δεν εργαστούμε
επισταμένα από τα κάτω, αυτή δεν πρόκειται να γίνει από μόνη της.
Μέχρι μέσα Νοέμβρη
αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί η πανελλαδική συνδιάσκεψη της παράταξης για τη
δομή του συνδικαλιστικού κινήματος και την ανάγκη διαμόρφωσης ενός
κώδικα δεοντολογίας στα συνδικάτα, που θα τα περιφρουρεί από τη
γραφειοκρατικοποίησή τους και από το ξέκομα των συνδικαλιστών από τη βάση και
τους εργαζόμενους ή από προνόμια που δεν έχουν καμία σχέση με τις αξίες του
εργατικού κινήματος και που σήμερα χρησιμοποιούνται για την αναπαραγωγή της
γραφειοκρατίας και του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Τέλος είναι
ανάγκη οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ να μην συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση
αδράνειας και γραφειοκρατικής λειτουργίας της πλειοψηφίας των συνδικάτων και
εκεί που βρίσκονται στην πλειοψηφία θα πρέπει να αποτελούν το νέο παράδειγμα,
όπου η λειτουργία τους θα συνάδει μ’ αυτά που λέμε.
Δεν μπορεί
να μην υπάρχει καθημερινή επαφή με τους εργαζόμενους, να μην υπάρχει η σχετική
προετοιμασία των κινητοποιήσεων, οι συνεδριάσεις των διοικήσεων, οι
συγκεντρώσεις, οι περιοδείες και οι συνελεύσεις των εργαζομένων κλπ και η
ανιδιοτελείς προσφορά και η πρωτοπόρα στάση των εκπροσώπων των εργαζομένων.
Η αλλαγή
στους συσχετισμούς και στον προσανατολισμό των συνδικάτων θα γίνει από την
ένταση της δουλειάς μας στη βάση, στους χώρους δουλειάς, στα γραφεία και τις
επιχειρήσεις, για να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία τους, να επαναφέρουμε τις
αξίες της συλλογικής δράσης και αλληλεγγύης και να οργανώσουμε την αντεπίθεση
των δυνάμεων της εργασίας απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου.
Ή ΕΜΕΙΣ Ή
ΑΥΤΟΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Από Ε/Ε
του ΜΕΤΑ, 6/09/14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου