Αλληλεγγύη μεταξύ κομμάτων ή μεταξύ λαών;

του
Γερ. Γεωργάτου*

Σε πρόσφατη ολομέλεια του Γερμανικού Κοινοβουλίου (27/2/12), το Die Linke (Η Αριστερά), καταψήφισε το πακέτο της οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Δεινός ρήτορας ο Γκρέγκορ Γκίζι μαζί με την αντιπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, Σάρα Βάγκενκνεχτ, αιτιολόγησαν την αρνητική τους ψήφο με όλο το...
γνωστό ρεπερτόριο περί σωτηρίας όχι του λαού αλλά των τραπεζών, της δικτατορίας των οικονομικών αγορών, περί υψηλότερης φορολόγησης των πλουσίων και των μεγάλων πολυεθνικών και ενός πανευρωπαϊκού φόρου περιουσίας για εκατομμυριούχους. Κάτι είπαν και για σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα. Και έτσι ξεμπέρδεψαν αρνούμενοι να συναινέσουν σε μια μεταβίβαση πόρων 35 δις – τόσα αναλογούν στη Γερμανία από το πακέτο των 130 - από μια πλεονασματική ευρωπαϊκή χώρα του βορά σε μια ελλειμματική, και με τις δικές της ασφαλώς βαρύτατες ευθύνες, ευρωπαϊκή χώρα του νότου.
Οι σοσιαλδημοκράτες (SPD) και οι Πράσινοι (Grünen) άσκησαν και αυτοί δριμύτατη κριτική στις συντηρητικές πολιτικές των δεξιών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, στον αναγκαίο αλλά μονοδιάστατο και αδιέξοδο, χωρίς το στοιχείο της ανάπτυξης, δημοσιονομικό συντονισμό. Ανέδειξαν, με συγκεκριμένες προτάσεις, τη δυνατότητα μιας διαφορετικής ευρωπαϊκής πορείας συμπίπτοντας σε κάποια ζητήματα και με την Αριστερά. Όμως υπερψήφισαν το πακέτο της οικονομικής βοήθειας, δηλαδή τη μεταβίβαση 35 δις των γερμανών φορολογουμένων προς την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, πολιτικοί φορείς της αριστεράς πρόκριναν ως σημαντικότερη την ευθυγράμμιση του Die Linke και της επιχειρηματολογίας του με τη δική τους αντίστοιχη τοποθέτηση, στα δικά τους εθνικά κοινοβούλια, σε σχέση με την έγκριση της εκταμίευσης του πακέτου της οικονομικής βοήθειας από τη Γερμανία. Χαρακτηριστικά, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να χαιρετίσει τη στάση του Die Linke ως «…απολύτως συνεπή με τη μέχρι σήμερα πολιτική του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) …» (Ρένα Δούρου, syn.gr, 28/2/12).
Πρόκριναν δηλαδή την αλληλεγγύη μεταξύ κομμάτων ως σημαντικότερη από την αλληλεγγύη μεταξύ λαών και ευρωπαϊκών κρατών, γιατί αυτό σημαίνει κατ` αρχάς μεταβίβαση 35 δις των γερμανών φορολογουμένων προς τη χώρα μας. Να υπενθυμίσουμε εν παρόδω ότι επί πρώτου μνημονίου και πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, οι βουλευτές του πορτογαλικού «Μπλόκο της Αριστεράς» είχαν υπερψηφίσει χωρίς να καταγγελθούν για ασυνέπεια.
Επιπλέον, οι τοποθετήσεις στα εθνικά κοινοβούλια συναρτώνται κατά μεγάλο μέρος από τις εκάστοτε εθνικές ιδιαιτερότητες και συνθήκες. Γι` αυτό και η στάση του Die Linke δεν είναι άσχετη και με το κλίμα του λαϊκισμού που έχει καλλιεργηθεί στη Γερμανία. Με τα ποσοστά της είτε στάσιμα είτε σε υποχώρηση, η Αριστερά βρήκε την ευκαιρία δια της επαναστατικής ρητορικής να απορρίψει τη μεταβίβαση πόρων στους τεμπέληδες του νότου που παρασιτούν σε βάρος του εργατικού βορά. Το γεγονός ότι η Ελλάδα εντός Μαρτίου οφείλει να αποπληρώσει έναν ομολογιακό ογκόλιθο 14,5 δις είναι αδιάφορο μπροστά στην επαναστατική συνέπεια. Δεν πρόκειται λοιπόν για διεθνιστική αλληλεγγύη αλλά για επαναστατικό λαϊκισμό.
Όσο για τη βουλευτή Χάικε Χάνσελ που έκλεισε την ομιλία της λέγοντας στα ελληνικά «είμαστε όλοι Έλληνες», θα προτιμούσα να είχε πει «είμαστε όλοι ευρωπαίοι», όπως το εξέφρασαν έμπρακτα, υπερψηφίζοντας την οικονομική βοήθεια, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι.

*Μέλος της Ε.Γ της ΔΗΜΑΡ, υπεύθυνος τομέα εξωτερικής πολιτικής