Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Πασοκικής κοπής εξυπνάδα του Σγουρού για τους μετανάστες στα ...ράφια


"Αν με ρωτούσε κανείς τι παράγεται εδώ στην Αττική, θα του έλεγα ότι έχουμε πολλούς μετανάστες, αλλά δυστυχώς αυτοί δεν ανεβαίνουν στα ράφια", δήλωσε ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός, μιλώντας σε εκδήλωση μεγάλου ομίλου με σούπερ μάρκετ. Αφού δεν...
ανεβαίνουν στα ράφια οι κερατάδες, να τους τα κατεβάσουμε εμείς τα ράφια στο κεφάλι - ρωτήστε και τους χρυσαυγίτες που έχουν τη σχετική τεχνογνωσία. Μπορούμε επίσης να τους χώσουμε σε κονσέρβες, χωράνε αυτοί, είναι αδύνατοι και εύπλαστοι, και να τους ανεβάσουμε στα ράφια με το ζόρι, εκεί δίπλα στο σβαν και τον τόνο ρίο μάρε. Στον κανιβαλισμό δεν υπάρχουν αδιέξοδα.


Ο Γιάννης ο Σγουρός δεν είναι όποιος κι όποιος, είναι η ενσάρκωση του αείζωου πασοκισμού, που όλο ξεψυχάει και όλο εδώ τριγύρω είναι, περιφέρεται σαν ζόμπι ημιθανές, αλλά άκρως επικίνδυνο. Ο Γιάννης ο Σγουρός ήταν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών τότε που είχαμε τις μεγάλες εθνικές επιτυχίες και μετά μάθαμε ότι η μισή ομάδα ήταν ντοπαρισμένη. Ο εθνικός προπονητής, ο Ιακώβου, τραβιέται ακόμη στα δικαστήρια, τον Σγουρό όμως δεν τον ακούμπησε κανείς, γιατί στα μάρμαρα της πασοκιάς κακιά σκουριά δεν πιάνει.

Ο Σγουρός είναι εκπρόσωπος της εθνικής ψευδαίσθησης, του παραμυθιού ότι ξαφνικά γίναμε μεγάλοι και τρανοί, και να οι ολυμπιάδες, να τα μετάλλια, να τα τσιμέντα, να τα δάνεια. Οι Σγουροί τη φτιάξανε τη φούσκα που μας έριξε, χρόνια μετά, στα τάρταρα κι όταν έσκασε το μπαλόνι, αυτοί επιβίωσαν, γλίτωσαν, καβάλησαν το ωστικό κύμα. Έγιναν βουλευτές, υπουργοί, νομάρχες, περιφερειάρχες για να κάνουν ακριβώς τα ίδια που έκαναν και στην εποχή των παχιών αγελάδων.

Τα ίδια κι απαράλλαχτα. Ο περιφερειάρχης Σγουρός, ο προστάτης του τοπίου της Αττικής, πήγε να εγκρίνει στη ζούλα το τσιμέντωμα του Λαιμού της Βουλιαγμένης, μιας περιοχής υψηλότατου φυσικού κάλλους. Κι όταν η αντιπολίτευση ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία, έστησε καβγά, για να βγει μετά στα κανάλια και να κλαφτεί ότι τον δείρανε. Έδειρε ο Στάθης Παναγούλης τον δίμετρο μπασκετμπολίστα.

Η διαδρομή από την άρση βαρών στα ράφια με τους μετανάστες είναι μισό τσιγάρο δρόμος. Δεν έγινε χρυσαυγίτης ο Σγουρός, περιφερειάρχης θέλει να ξαναβγεί και, για να το πετύχει, θα φάει μέχρι και Πακιστανούς πλακί. Γνωρίζει ότι στην Αττική υπάρχει κόσμος που δυσανασχετεί με την παρουσία των ξένων και σπεύδει να τον κολακέψει, να του αρπάξει την ψήφο πριν τη δώσει στον χρυσαυγίτη ή στον νεοδημοκράτη υποψήφιο. Ψήφους μαζεύει ο Σγουρός κι αν η ψηφοθηρία του τρέφει τον ήδη ακμάζοντα φασισμό, αν φαγωθεί και κανένας δυστυχισμένος στη ζούλα, δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος. Άλλωστε, οι μετανάστες της Αττικής είναι νοστιμότατοι, τύφλα να 'χουνε τα πρόβατα της Αυστραλίας και τα μοσχάρια της Αργεντινής.


Α, ρε αρχαίο ΠΑΣΟΚ αθάνατο, αγνέ Πατέρα του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: