Μερικές πρόχειρες σκέψεις μετά την απόφαση του ανακριτή και του εισαγγελέα να αφήσει ελεύθερους υπό όρους τους Κασιδιάρη, Παναγιώταρο και Μίχο. Σκέψεις που με ταλανίζουν από το πρωί ως τα τώρα και πριν βέβαια ακούσουμε την απόφαση για τον...φυρερίσκο Μιχαλολιάκο που πιθανόν να μας αφήσει ...σύξυλους.
Είναι γεγονός ότι την ημέρα της σύλληψης όλοι χαρήκαμε. Κι εγώ χάρηκα και ένιωθα ...γιορτινά. Ορισμένοι πιο ψύχραιμοι εξέφραζαν ενστάσεις και έφτιαχναν σενάρια που όμως δεν ήθελα ούτε να τα ακούσω. Ήθελα να πιστεύω ότι άρχισε το ξήλωμα της Συμμορίας από το σύστημα που της χαλούσε τη μόστρα, την ευρωπαϊκή εικόνα της Ελλάδας του Σαμαρά που δεν θέλει να ακούει για τα ...άκρα.
Όλοι ακούσαμε και διαβάσαμε ότι οι δικαστές που ανέλαβαν την υπόθεση έχουν στην κατοχή τους πλήθος και αδιάσειστων στοιχείων. "Στοιχεία σοκ" κραύγαζαν τα κανάλια και διαλαλούσαν οι δημοσιογράφοι του δικαστικού ρεπορτάζ. Αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι η απόφαση του συστήματος ήταν ειλημμένη και ότι θα μετέρχονταν όλων των μέσων για να διαλύσει τη συμμορία.
Στη βάση αυτής της λογικής υπέθεσα βάσιμα ότι θα τεθεί στην υπηρεσία του συστήματος, όπως έκανε τόσες φορές στο παρελθόν άλλωστε, και η ανεξάρτητη δικαιοσύνη.
Και τελικά τί έγινε; Η δικαιοσύνη έκρινε ότι οι τρεις αρχισυμμορίτες θα αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους ως να μην ακούσαμε ότι μετείχαν με πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια εγκληματική συμμορία που βαρύνεται με πέντε ανθρωποκτονίες, με δεκάδες επιθέσεις και τραυματισμούς, με προπηλακισμούς, με διακίνηση όπλων, γυναικών, με σπάσιμο επιταγών, με προστασίες κλπ
Οι αρχισυμμορίτες βαρύνονται με τον μισό ποινικό κώδικα και οι δικαστικοί έκριναν ότι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι μέχρι να γίνει η δίκη. Σα να είχαν ένα τροχαίο με θύματα δηλαδή.
Δεν είναι όμως το θέμα αυτό. Ότι δηλαδή αφέθηκαν ελεύθεροι αλλά το τι σηματοδοτεί αυτή η απόφαση. Όλοι γινόμαστε μάρτυρες των πανηγυρισμών των συμμοριτών, της ανάτασης των οπαδών τους και του παγώματος μεγάλου τμήματος του πληθυσμού που κρατούσε ουδέτερη στάση γιατί δεν ήθελε να εκτεθεί.
Το αποτέλεσμα της απόφασης των δικαστών να αφήσουν ελεύθερους τους συμμορίτες μέχρι τη δίκη τους έκανε μεγάλη ζημιά και αυτή είναι η αλήθεια.
Τώρα, αν η απόφαση αυτή αποτελεί τον προάγγελο και του ξεπλύματος μέσω της δικαιοσύνης της φασιστικής συμμορίας ώστε να φουσκώσουν ξανά τα πανιά της και να αποτελέσει την επόμενη λύση μετά την κατάρρευση της συγκυβέρνησης δεν μπορώ να το γνωρίζω αλλά όλα είναι πιθανά στον τόπο αυτό όταν το αντιφασιστικό κίνημα είναι αδύναμο να επιβάλλει βρε αδερφέ μια προφυλάκιση. Πόσο μάλλον να θέσει εκτός νόμου την Συμμορία.
Κλείνοντας πρέπει να πω ότι με προκάλεσε έκπληξη η θεσμολαγνεία του Τσίπρα που είπε ότι έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Θέλω να τον ρωτήσω: Γιατί έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη βρε Αλέξη; Τι έκανε άραγε στην περίπτωση αυτή ή σε άλλες η τυφλή δικαιοσύνη για να την εμπιστεύεσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου