* Στη συνάντηση της «Πλατφόρμας» συζητήσατε τις εξελίξεις και την κρίση στην Ευρωζώνη. Βλέπετε να υπάρχει προοπτική στο εγχείρημα και ποια;
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης με τους όρους που έγινε έχει αποτύχει. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα με την κρίση χρέους να αγκαλιάζει μία - μία τις χώρες της Ευρωζώνης επιβεβαιώνουν όλους εμάς που μιλούσαμε για το ευρωπαϊκό πρόβλημα , ενώ αρκετοί άλλοι επέμεναν στο «κακό» παιδί της Ε.Ε., δηλαδή την Ελλάδα. Σήμερα επιβεβαιώνεται ότι η αιτία της κρίσης που παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας οφείλεται στην ίδια την αρχιτεκτονική με την οποία οικοδομήθηκε η ΟΝΕ.
Προφανώς η λύση δεν βρίσκεται στη «γερμανοποίηση» της Ευρώπης, όπως επιδιώκει η κ. Μέρκελ, αλλά στη δημοκρατική της επανίδρυση που προτείνουν ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ. Αυτό είναι και το κεντρικό πρόβλημα της Ευρώπης. Το πρόβλημα της δημοκρατίας. Όπως σωστά λέει ο Γιούργκεν Χάμπερμας, η πολιτική του γαλλογερμανικού άξονα στραγγαλίζει τη δημοκρατία σε εθνική κλίμακα, χωρίς όμως αντιστάθμισμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν η Ευρώπη δεν γίνει δημοκρατική και κοινωνική, θα οδηγηθεί μόνη της στο τέλος. Ένα τέλος που θα το επιβάλλει η δικτατορία των αγορών.
* Αρκετοί όμως στην αριστερά αλλά και μέσα στον ΣΥΝ υιοθετούν τη λύση της εξόδου από το ευρώ και της επιστροφής στη δραχμή…
Είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε και να συζητάμε οποιαδήποτε άποψη μέσα στο κόμμα, όπως και αυτή που εκφράζουν οι σύντροφοι του Αριστερού Ρεύματος. Κάθε άποψη - όπως η συγκεκριμένη - έχει ένα σκεπτικό που κανένας δεν μπορεί να το αγνοήσει. Άλλωστε, η ανάγκη επικοινωνίας των διαφορετικών απόψεων και ο εποικοδομητικός διάλογος ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που συγκροτήσαμε την «Πλατφόρμα 2010». Η επιλογή που προτείνουν ίσως θα μπορούσε να αποκομίσει και ορισμένα θετικά στοιχεία. Φοβάμαι όμως ότι το συνολικό αποτέλεσμα θα ήταν αρνητικό . Κατ' αρχήν γιατί μια τέτοια μετάβαση θα γινόταν μέσα στο δεδομένο περιβάλλον της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, άρα με τους όρους του κεφαλαίου που θα κερδοσκοπούσε τα μέγιστα. Η αγοραστική δύναμη των μισθωτών και των ασθενέστερων θα μειωνόταν δραματικά. Τα εισαγόμενα προϊόντα θα ακρίβαιναν. Σε αντίθεση με αυτούς, οι κατέχοντες τον πλούτο θα διέθεταν το σκληρό ευρώ. Πέραν αυτού, το δικό μας όραμα δεν είναι ο νομισματικός πόλεμος και οι νομισματικοί ανταγωνισμοί με τους σημερινούς εταίρους μας και τους άλλους λαούς της Ευρώπης. Το σύνθημα του ΚΕΑ «Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε!» είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
* Δεν πρέπει όμως να πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση; Δεν είναι σωστή η πρόταση για στάση πληρωμών;
Ας μην ξεχνάμε ότι στάση πληρωμών έχουμε ήδη, αλλά αυτή γίνεται μονομερώς σε βάρος των εργαζομένων. Και τη στάση πληρωμών και άλλες επιλογές, μια χώρα που βρίσκεται στην κατάσταση της Ελλάδας είναι υποχρεωμένη να την έχει στη φαρέτρα της ως διαπραγματευτικό όπλο. Σε κάθε περίπτωση όμως προέχει μια ριζικά διαφορετική πολιτική, όπως η μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, η μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης.
* Στη σύσκεψη της «Πλατφόρμας» υποστηρίξατε την πρόταση για τον συνασπισμό εξουσίας, τη συγκρότηση του αντιμνημονιακού μετώπου. Υπάρχουν όμως προϋποθέσεις για να προχωρήσει μια τέτοια ιδέα; Φαίνεται να συναντάει δυσκολίες.
Από την αρχή γνωρίζαμε ότι η πρόταση αυτή θα συναντούσε και επιφυλάξεις και αρνήσεις. Άλλωστε η αριστερά στη χώρα μας κουβαλάει μια παράδοση κατακερματισμού που της αφαιρεί τη δυνατότητα να παρέμβει σαν ηγεμονική δύναμη. Σήμερα όμως η κοινωνία τελεί υπό την απειλή χρεωκοπίας. Οφείλουμε να σταματήσουμε τον κατήφορο που μας κατρακυλάει η πολιτική των μνημονίων και τώρα επιχειρείται να κλιμακωθεί από τη λεγόμενη κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας». Σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης θα ήταν τραγικό για την αριστερά να ψάχνει για τις διαφορές της και να τις προτάσσει, δείχνοντας στην κοινωνία ότι είναι στον κόσμο της, έναν κόσμο όμως μακριά από την πραγματικότητα. Πιστεύω ότι οι ίδιες οι εξελίξεις θα επιβάλουν τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση με ένα μίνιμουμ πρόγραμμα κοινής αποδοχής. Ο κ. Παπαδήμος ένωσε τις μνημονιακές δυνάμεις. Καιρός να ενωθούν και οι αντιμνημονιακές. Ο ΣΥΝ οφείλει βέβαια να επιμείνει στη ζύμωση της εναλλακτικής του πρότασης, που έγινε και πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια…
* Συνέπεια ως προς τι;
Ως προς το εύρος των αποδεκτών στους οποίους απευθύνεται η πρόταση. Από τον χώρο των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τη ριζοσπαστική οικολογία και την αντικαπιταλιστική αριστερά. Εκπτώσεις και αποκλεισμοί εδώ δεν επιτρέπονται. Ακούγονται απόψεις ότι πρέπει να στραφούμε προς το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ , αγνοώντας ή υποτιμώντας άλλους. Η απόφασή μας όμως για τον συνασπισμό εξουσίας δεν αναφέρεται στη συγκρότηση κομμουνιστικού ή αντικαπιταλιστικού πόλου. Μιλάει σαφώς για τον αντιμνημονιακό πόλο. Και με τους κομμουνιστές, και με την αντικαπιταλιστική αριστερά, και με τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, και με τους οικολόγους. Απέναντί μας έχουμε μια σκληρή νεοφιλελεύθερη επίθεση, έναν χρηματιστικό καπιταλισμό που διαλύει την κοινωνική ζωή και χρησιμοποιεί την Ελλάδα σαν πειραματόζωο. Έχουμε μια τριμερή μνημονιακή κυβέρνηση με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς. Χρειάζεται επομένως ένας ευρύτατος συνασπισμός δυνάμεων.
* Και με τη ΔΗΜ.ΑΡ.;
Η ΔΗΜ.ΑΡ. ψήφισε κατά του Μνημονίου, όπως και του Μεσοπρόθεσμου, καταψήφισε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπάρχουν βέβαια και άλλες φωνές στη ΔΗΜ.ΑΡ. που ζητούν διαφορετική πορεία, υπάρχουν δηλώσεις στελεχών και αντιφατικές τοποθετήσεις της ηγεσίας που προκαλούν σύγχυση. Πράγματι έτσι είναι. Αλλά τι θέλουμε; Να σταθεί η ΔΗΜ.ΑΡ θετικά απέναντι στην πρότασή μας για αντιμνημονιακό μέτωπο της αριστεράς. Και θέλω να πιστεύω ότι η πολύ μεγάλη μερίδα των πρώην συντρόφων μας που ακολούθησαν τη ΔΗΜ.ΑΡ., επιθυμεί το ίδιο. Και σ' αυτούς απευθυνόμαστε.
* Δεν φοβόσαστε το ενδεχόμενο να γίνει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ πλυντήριο για διαφόρους που θήτευσαν σε μηχανισμούς εξουσίας στη διάρκεια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τώρα αναζητούν έναν νέο ρόλο;
Προφανώς και δεν θα γίνουμε πλυντήριο για οποιονδήποτε. Έχουν γνώση οι φύλακες. Αλλά όταν επιχειρούμε μια συμμαχία, δεν κοιτάμε τον καθένα στα δόντια, δεν απαιτούμε να ήταν και να είναι ευθυγραμμισμένος με τις απόψεις μας, τότε δεν θα αναζητούσαμε συμμάχους, αλλά κομματικούς μας συντρόφους. Ούτε θέτουμε ζητήματα στρατηγικής για τον σοσιαλισμό ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή στη συμμαχία. Ακόμα και δυνάμεις που έχουν διαφορετική άποψη για το ευρώ μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο.
* Τι ακριβώς είναι η «Πλατφόρμα 2010»; Συμπολίτευση ή αντιπολίτευση μέσα στο κόμμα; Τάση ή κάτι άλλο; Ξεκινήσατε σαν «πρωτοβουλία εκατό στελεχών» που αναφέρθηκε στις τάσεις και τη στρεβλή τους λειτουργία, όπως και στο «κόμμα των μελών». Ποιο είναι το σημερινό σας στίγμα;
Έχουμε απορρίψει τους διαχωριστικούς όρους «αντιπολίτευση», «συμπολίτευση» μέσα στο ίδιο κόμμα. Στηρίζουμε την συλλογική προσπάθεια του κόμματος, χωρίς να απεμπολούμε τις απόψεις μας. Δεν κάνουμε σημαία τις τυχόν διαφορές μας, αλλά τον κοινό μας τόπο. Είμαστε τάση; Με την έννοια του κλειστού μηχανισμού μέσα στο κόμμα, όχι. Με τη λογική της μονιμότητας, όχι! Φιλοδοξούμε να συμβάλλουμε στην αναβάθμιση της λειτουργίας του κόμματος με την ενίσχυση του ρόλου του κομματικού μέλους. Επίσης με τη διαμόρφωση ρευμάτων ιδεών που θα τροφοδοτούν με νέες ιδέες τον χώρο μας. Το 2012 συμπληρώνονται τα είκοσι χρόνια του Συνασπισμού. Χρόνια με δυσκολίες και δοκιμασίες. Ο ΣΥΝ άντεξε, γιατί εκφράζει υπαρκτές δυνάμεις και ανάγκες. Η κοινωνία χρειάζεται έναν δυνατό συνασπισμό. Ισχυρή μεταρρυθμιστική δύναμη και ταυτόχρονα δύναμη ρήξεων και ανατροπών. Ένα μαζικό κόμμα ριζοσπαστικού ρεφορμισμού, με παρουσία στα κινήματα και γείωση στην κοινωνία, με δημοκρατική λειτουργία, πολυφωνία αλλά και αποτελεσματικότητα. Με τις αξίες του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία. Αυτή την υπόθεση θέλουμε να υπηρετήσουμε, μαζί βέβαια με όλους τους άλλους συντρόφους μας στο κόμμα.
πηγή: ΑΥΓΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου