Ταξικοί αγώνες και χυδαία κομματική εκμετάλλευση...

Θλίψη και οργή αισθανόσουν παρακολουθώντας τη διαδήλωση του ΠΑΜΕ για την πραγματικά ηρωική απεργία των χαλυβουργών στην Αθήνα, το περασμένο Σάββατο το πρωί. Μπροστά οι χαλυβουργοί και πίσω οι ορδές του ΠΑΜΕ και του ΜΑΣ (πάνω από 10 χιλιάδες νοματαίοι), με τα σημαιάκια τους, τα ημερολόγια του... κόμματος παραμάσχαλα για πούλημα και τα κνιτόπουλα να σεργια-νούν με τα κουπόνια στο χέρι, για το Κόμμα, βεβαίως, βεβαίως! Ενας ζητούσε ενίσχυση για τους απεργούς χαλυβουργούς, είκοσι για το Κόμμα! Λες και ήσουν σε κομματική διαδήλωση του Περισσού! Στο τέλος μάλιστα των «ταξικών μπλοκ» του ΠΑΜΕ, οι ντούροι επαναστάτες έκαναν κορδόνι στα... μιάσματα που ακολουθούσαν (μερικές δεκάδες από το Συνασπισμό και την Ταξική Πορεία του ΚΚΕ μ-λ) μην τυχόν και... μολυνθούν.

Φυσικά και η πορεία πέρασε γενικά απαρατήρητη (εκτός από εκείνους που τύχαινε να βρίσκονται στους δρόμους του κέντρου εκείνη την ώρα), όχι εξαιτίας του όγκου της αλλά γιατί δεν ξεπέρασε ούτε πόντο τα όρια ανοχής του συστήματος. Μια μικρή σύγκριση με τις εργατικές αναταραχές στο μακρινό Καζακστάν (που τόσο θερμά χαιρέτισε ο «Ριζοσπάστης», κρύβοντας όμως επιμελώς την εργατική αντιβία από τη μεριά των διαδηλωτών) αρκεί για να καταλάβει κανείς τι εννοούμε. Στην εποχή που το κεφάλαιο επιτίθεται με όλα τα όπλα του στους εργάτες κι εκείνοι αγωνίζονται πλέον για την ίδια τους την επιβίωση, αρκούν άραγε οι μορφές διαμαρτυρίας που χρησιμοποίησε επί δεκαετίες ο επίσημος συνδικαλισμός; Στην εποχή του δόγματος (διά στόματος Παπαρήγα στη Βουλή, για να μην ξεχνιόμαστε) «στη λαϊκή επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι», δεν χωράνε μαχητικές ενέργειες. Οσοι το σκέφτονται είναι φυσικά... προβοκάτορες!

πηγή: εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ