 |
| του Κάιν* |
Οι χειρότεροι εχθροί τού Αναρχισμού και της Aντιεξουσίας δεν είναι η "μικρή οικογένεια" πού κυβερνά και οι στενοί της φίλοι και ακόλουθοι-προστάτες και γλύφτες γύρω από τις καθεστωτικές επαύλεις.
Οι χειρότεροι εχθροί τού Aναρχισμού είναι...
μέσα σε αυτόν και στην αδυναμία τους να τον κατανοήσουν και να τον εκφράσουν, συμβάλλουν τα μέγιστα για την συκοφάντηση της Αναρχικής ιδεολογίας, την όλο και πιο ακραία φασιστικοποίηση της πολιτικής δράσης, την παράδοση της κοινωνίας στον ρατσισμό, στην σιωπή και στον φόβο, την ανανέωση τού χρόνου βασιλείας της εξουσιαστικής τάξης.
Στην πραγματικότητα το να γράφεις πώς η δολοφονία ενός πολίτη κατά την διάρκεια της ληστείας τραπέζης στην Πάρο είναι το πιο "ευχάριστο γεγονός" τού καλοκαιριού ή πώς το λουτρό αίματος τού εξεγερμένου λαού της Συρίας ενάντια στον τύραννο ΄Ασαντ "ξεπλένεται" με ένα άλλο λουτρό αίματος από θεατές και αθλητές (και τηλεθεατές ίσως;) στην Ολυμπιάδα τού "χορτασμένου" Κόσμου,τότε είσαι η πιο ξεκάθαρη και πειστικότερη επιβεβαίωση της εξουσιαστικής βαρβαρότητας και κυριαρχίας.
Οτι σιχαινόμουνα πάντα μέσα σε έναν Εξουσιαστικό Κόσμο, το βρήκα στα γραφτά σας!
Ποτέ το ψευτοαναρχικό φασισταριό, ποτέ ο φαιοκόκκινος τυχοδιωκτισμός και χουλιγκανισμός ποτέ μά ποτέ η περιφρόνηση και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής δεν βρήκε συνταξιδιώτες, συναγωνιστές και συντρόφους στον Αναρχισμό.
Ποτέ οι Αναρχικοί δεν είχαν επιλεκτικές ευαισθησίες, δύο μέτρα και δύο σταθμά μπροστά στην "χαριστική βολή" της Βίας πού χαίρεται με το αίμα και το πτώμα τού "άλλου", τού διπλανού μας, ντόπιου ή μετανάστη...
Άλλη μια φορά Άτυπες μα Τυπικές Μηδενιστικές Ψόφιες Βλακείες ενός ψόφιου βλακώδη λόγου σε αποσύνθεση, ανέβηκαν μέσα σε ένα κείμενο στο διαδίκτυο αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τον εμπρησμό εταιρείας. Εδώ δεν μιλάμε για Aναρχισμό, αλλά για ωδή στην Bαρβαρότητα. Η συνείδηση αυτής τής μηδενιστικής σας οργής , τυφλά, ωμά και με λύσσα για όλους(δεν είναι η πρώτη φορά), τοποθετεί την Κοινωνία στον Εχθρό(Κράτος και Εξουσία), την καταδικάζει ως "ίδια, συνυπεύθυνη και συνένοχη" και τήν "εκτελεί" Μαζί του.
Πολύ σύντομα, αυτή η "αναρχική επιχειρηματολογία" θα διαπιστώσει (άν βρεί το ελάχιστο θάρρος να το κάνει) πως το "πνεύμα" και η δράση της συμμετείχε σε πρώτο ρόλο μαζί με λούμπεν γκρουπούσκουλα και ακροδεξιούς τραμπούκους στην αύξηση του πολιτικού φασισμού και της κοινωνικής βίας πού (και) η ίδια αναπαράγει! Οι "φλόγες αντάρτικου" φωτίζουν μόνο τα αδιέξοδα του και όχι τις Νύχτες των "προσκυνημένων"… Και στο Αδιέξοδο πάλι ,σβήνουν!
Αλλη μια φορά δεν έχουμε να κάνουμε με Αναρχικό λόγο αλλά με έναν πολιτικό μηδενισμό πού γεννιέται στις "καλύτερες συνθήκες"(στην μήτρα τού γενικότερου κοινωνικού μηδενισμού πού σαρώνει σήμερα τον ανθρώπινο πολιτισμό ), υψώνοντας κι από την μεριά του Τείχη από το ίδιο "Εγώ" πού είναι η ταυτότητα κάθε εξουσιαστικής, καθεστωτικής και "ανώτερης" τάξης και ομάδας!
Άτυπες μα τυπικές ψευτοαναρχικές ψόφιες βλακείες, ο χειρότερος εχθρός του αναρχισμού.
Εχετε χρόνια ξεκινήσει έναν "πόλεμο" μπροστά στα κομπιουτεράκια σας πού μόνο εσείς τόν βλέπετε και τόν κάνετε μέσα στην φαντασιακή σας οθόνη , δεν βγάζει πουθενά παρά μόνο θα φθάσει τούς φασίστες στό 20% και βάλε, με ότι συνέπειες έχει αυτό για μια κοινωνία πού κοντά της ως "παρελθόν" είναι τά πέτρινα χρόνια και τά σημάδια από τήν Κατοχή, τον Εμφύλιο, την Χούντα, τα ξερονήσια...
Μια κοινωνία πού έχει σκόπιμα και μεθοδευμένα διασπασθεί ως σώμα και ενότητα απ τούς εξουσιαστές και το μόνο πού έχουμε να κάνουμε είναι αντί να την βάζουμε στο ίδιο "τσουβάλι" με τούς δυνάστες της όπως κάνετε εσείς (ακολουθώντας πιστά την φύση τού ναζισμού,το δόγμα της "συλλογικής ευθύνης"),είναι να μείνουμε κοντά της στα δύσκολα, να της "ξυπνήσουμε" αισθήματα πού έχει ξεχάσει ή δεν έχει γνωρίσει, την αντίσταση, την φιλία και την αλληλεγγύη πού "κοιμάται" κάτω από τον παρασιτισμό τού ατομικισμού και την αρρώστεια τού εθνοφασισμού πού καννιβαλίζουν την ψυχή και έχουν κάνει αρένα την καθημερινότητα.
Στόν "πόλεμο" αυτό πού κηρύξατε με μίσος σέ όλους, μά όλους αδιάκριτα, καταπιεστές και καταπιεσμένους, άρχοντες και σκλάβους, εργάτες και "νοικοκυραίους", τό μόνο πού ανάληψη τήν ανάληψη σταδιακά καταφέρατε είναι ο Αναρχισμός να ξεπέσει από ελπίδα σε βρισιά καί η κοινωνία να γεμίσει από εχθρικά αισθήματα για τούς Αναρχικούς!
Παντού Λάθος κάνετε.....
Η εξουσία είναι τόσο συμπαγής , συσπειρωμένη, ύπουλη και αποτελεσματική πού η παντοδυναμία της εισχωρεί παντού, ακόμα και μέσα στα δικά μας τα κεφάλια και γίνεται μισανθρωπισμός και ναζισμός.
Στό μυαλό είναι ο στόχος, τό νού σου ρέ, έλεγε κάπου κάποτε η Γώγου......
Δέν υπάρχει και δέν θα υπάρξει πουθενά Αναρχικός αγωνιστής πού εύχεται ποταμούς αίματος απο αθλητές και θεατές καί δέν θα υπάρξει ποτέ και πουθενά καί γιά κανένα στόχο ή σκοπό ικανοποίηση, εγκωμιασμός ή χαρά από Αναρχικούς γιά τό όποιο έγκλημα, τήν εκτέλεση ενός απλού πολίτη πού έπεσε νεκρός στήν Πάρο κατά τήν διάρκεια ληστείας......
Αυτά είναι "ιδεώδη" μιάς Αθλιότητας πού υψώνουν κι άλλο τά Τείχη ενός ανελεύθερου Κόσμου πού έχει κτισθεί με πρώτα υλικά τόν Τρόμο και τόν Φόβο μεταξύ όλων, τήν "συμβίωση" και τήν ανοχή στήν κτηνωδία και στον εκφασισμό.
Ο Αναρχισμός δέν σας "χρωστά" τίποτα, ούτε σας ζήτησε τίς "τιμές" σας.....
Θά είναι απεναντί σας......
Γιατί τόν συκοφαντείτε και τού κάνετε κακό με τούς λεκέδες τής υπογραφής σας, με τό ΑΛΦΑΔΙ πού τό κλέψατε απο τήν ιστορία του καί ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ.
Γιατί κλέβετε το "μελάνι" του πού δεν είναι άλλο απo τό αίμα τού αγώνα του για μια ζωή χωρίς σκοτωμένους στα μέτωπα των χρημάτων, χωρίς τα χρήματα πού σκλαβώνουν και σκοτώνουν…
Χάσουμε ή νικήσουμε, μόνοι μας ή με όλους τούς άλλους, μία και μόνο μία η Αλήθεια μας μέχρι το Τέλος! Δεν θα γίνουμε ποτέ η ορχήστρα και η συνοδεία τού Κτήνους! (όταν όλοι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με τούς εξουσιαστές, αλήθεια, με ποιούς θα γίνει ο αγώνας για λευτεριά και δικαιοσύνη; Θα μείνει κανένας τελικά δίπλα μας εκτός από "γεννημένους επαναστάτες" και "σωτήρες αντάρτες" από τον σούπερ-ουρανό της γαμημένης σας πρωτοπορίας;)
* Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν) μεμονωμένο άτομο απο τό Αναρχικό Κίνημα.
πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=17645
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου