 |
| της Ελ. Ανδριοπούλου* |
Ισραήλ. Ομολογώ ότι «έπεσα από τα σύννεφα» γιατί περίμενα πως ο Αλέξης θα είχε αρνηθεί μια τέτοια συνάντηση... Πιθανά να μου πείτε πως «και η ΕΣΣΔ συναντιόταν με Ισραηλινούς» όπως ήδη μου απάντησε φίλος που προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ή ότι «έπρεπε, γιατί πλέον είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης...». Λοιπόν, αν και θα προτιμούσα να αφήναμε τον πλήρη σεβασμό των εθιμοτυπιών στους κυβερνητικούς θιάσους, αν και θα ήθελα με όλη μου την ψυχή να διαβάσω μια ανακοίνωση τύπου «αρνούμαστε να συναντηθούμε με τους σφαγείς των Παλαιστινίων και διεθνείς τρομοκράτες», ωστόσο κάνω πως κατανοώ ότι μια τέτοια άρνηση δεν θα ήταν «πρέπον»... Και πάω παρακάτω...
Έστω λοιπόν ότι δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε... Εφʼ όσον η συνάντηση αυτή τελικά πραγματοποιήθηκε -σχεδόν «εν κρυπτώ» αφού κανείς δεν είχε ακούσει τίποτα, γεγονός εξίσου περίεργο-, θα περιμέναμε τουλάχιστον μια ανακοίνωση αμέσως μετά που να περιγράφει την ιδεολογία και τα πιστεύω μας σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα και τον ρόλο του Ισραήλ ως διεθνούς τρομοκράτη. Ήταν και δικοί μας άνθρωποι εξάλλου στα καράβια για τη Γάζα, ήταν φίλοι μας αυτοί που φυλακίστηκαν και ομοϊδεάτες μας οι Τούρκοι που σκοτώθηκαν εν ψυχρώ από τους εγκληματίες πολέμου και στρατιωτικής κατοχής, ενώ όλη η ανθρωπότητα παρακολουθούσε άναυδη...
Αντί αυτού, επικρατεί μια εκκωφαντική σιωπή... Τι συζήτησαν με τον σφαγέα του παλαιστινιακού λαού ο πρόεδρος της Κ.Ο. και αυτοί που τον συνόδευαν; Εμείς, που παλέψαμε για το παλαιστινιακό εδώ και χρόνια, που προσπαθήσαμε να το αναδείξουμε και να αφυπνίσουμε συνειδήσεις, αλλά και που δώσαμε τη μάχη για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση, δεν έπρεπε να γνωρίζουμε;
Στη Λάρισα που βρισκόμουν τα τελευταία χρόνια και μέχρι πρόσφατα, μετά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση και πορεία του Δεκέμβρη του ʼ08, η επόμενη μεγαλύτερη συγκέντρωση και πορεία στην ιστορία της πόλης ήταν για τη Γάζα, αμέσως μετά την τρομοκρατική επίθεση των Ισραηλινών στα καράβια το 2010... Αυτοί ήταν και οι άνθρωποι που μας ψήφισαν και έβγαλαν 2ο βουλευτή τον Δημήτρη Γελαλή -ο οποίος το 2011 ήταν στο καράβι και φυλακίστηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους από τους Ισραηλινούς- αλλά και έφεραν εμένα στην τρίτη θέση. Από χθες, μου στέλνουν μηνύματα και με ρωτούν τι συμβαίνει... Σε αυτούς τους ανθρώπους, μήπως οφείλουμε μια εξήγηση για τη σιωπή μας;
«Πολλά παίζονται» πιθανά να μου πείτε... Μια γεωπολιτική προσέγγιση της ευρύτερης περιοχής μας πιθανά να δίνει και κάποιες εξηγήσεις. Φοβάμαι όμως ότι για εμένα, όπως και για πολλούς άλλους, οι εξηγήσεις αυτές είναι αδιάφορες. Γιατί, σύντροφοι, εάν πρόκειται να σφίγγουμε το χέρι ενός στυγνού δολοφόνου προκειμένου να είμαστε πιο ήσυχοι αύριο ως κυβέρνηση, εγώ ευχαριστώ αλλά προτιμώ το 4% και την ιδεολογία μου. Αυτόν τον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τον αγάπησα και τον πίστεψα, πάλεψα για αυτόν με όλες μου τις δυνάμεις και με χίλιους δυο τρόπους. Όμως σύντροφοι, εάν μαζί με τους συσχετισμούς έχει αλλάξει και το ήθος, και οι βαθύτερες ιδέες μας, εμένα συγχωρέστε με αλλά θα προτιμήσω την αυτονομία μου...
Ακόμα και αυτή τη στιγμή πάντως, περιμένω... Έψαχνα σήμερα στην "Αυγή" αγωνιωδώς να δω κάτι για αυτή τη συνάντηση. Με λύπη μου διαπίστωσα πως η μοναδική αναφορά στο πρόσωπο του Ισραηλινού προέδρου ήταν αυτή της... «τιμής» που του δόθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων... Και λυπάμαι που το λέω -αλλά έχω μάθει να εκφράζομαι ελεύθερα, γιʼ αυτό άλλωστε και αγάπησα αυτόν τον χώρο-, η πρώτη μου σκέψη ήταν: «Ευτυχώς... Παρά 12 ψήφους, θα άνηκα και εγώ σε αυτή Βουλή»...
πηγή: Η ΑΥΓΗ
*υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ νομού Λάρισας, πρώτη επιλαχούσα στις εκλογές
3 σχόλια:
http://activistika.blogspot.gr/2012/08/blog-post_3999.html
Ανακοίνωση του τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ σχετικά με το περιεχόμενο της πρόσφατης συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με το Σιμόν Πέρεζ
Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου του Ισραήλ στην Ελλάδα, επισφράγισε συμβολικά, την αναβάθμιση των Ελληνο-Ισρηλινών σχέσεων, μακριά από την ανάγκη επαναπροσδιορισμών της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που απαιτούν οι νέες διεθνείς ισορροπίες και σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή μας.
Οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, αναζητούν και επιζητούν την αμυντική και στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το κράτος του Ισραήλ, εκτιμώντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τις πάγιες και διαχρονικές αξιώσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας.
Αυτό το απλουστευτικό κατά τα άλλα ιδεολόγημα, αγνοεί πλήρως και παραβλέπει τους τεράστιους κινδύνους που ανοίγονται για τη χώρα μας, εάν υιοθετηθεί το ρητό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος"
Στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης υπήρξε, ως είθισται, αίτημα της Ισραηλινής διπλωματίας, ώστε ο Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, ως Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να πραγματοποιήσει συνάντηση με τον Ισραηλινό Πρόεδρο, κατά την τριήμερη επίσκεψή του στην Ελλάδα.
Το αίτημα έγινε δεκτό, αφού η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ ανέλυσε τα δεδομένα.
Κατόπιν τούτου, κάθε προβληματισμός, αγωνία ή καλοπροαίρετη κριτική απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι ευπρόσδεκτη μεν, αφού θέτει ερωτήματα που αφορούν το περιεχόμενο της συνάντησης αυτής, στερείται όμως βασιμότητας.
Οι θέσεις της εξωτερικής μας πολιτικής διαμορφώνονται συλλογικά στα όργανα του σχήματος και δεν αλλάζουν, τουλάχιστον χωρίς δημόσια διαβούλευση και επικύρωση από τα αρμόδια σώματα.
Είναι δε αυτονόητο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, ως Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα δέχεται αιτήματα συναντήσεων και από αρχηγούς κρατών ή υψηλόβαθμους κρατικούς παράγοντες άλλων χωρών, με τη πολιτική των οποίων έχει ριζικές διαφωνίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αποδέχεται τη συνάντηση μαζί τους. Όχι γιατί το επιβάλλει το εθιμοτυπικό διπλωματικό πρωτόκολλο, αλλά γιατί έτσι θα δίνεται η ευκαιρία στην πολιτική μας παράταξη να θέτει με διαφανή και κατηγορηματικό τρόπο τις θέσεις της, τους προβληματισμούς της και τις διαφωνίες της, όπως αυτό έγινε στην πρόσφατη συνάντηση Αλέξη Τσίπρα – Σιμόν Πέρεζ.
Τα αναφαίρετα δικαιώματα του Παλαιστινιακού Λαού για ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, η αντίθεσή μας σε πιθανό προληπτικό χτύπημα σε βάρος του Ιράν, με πρόσχημα το πυρηνικό οπλοστάσιό του, ενώ αγνοείται πλήρως το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, και οι αποφάσεις του ΟΗΕ για αποπυρηνικοποιημένη Μέση Ανατολή αποτελούν ανάμεσα στα άλλα, επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που δεν μπαίνουν σε διαδικασία «έκπτωσης».
Άλλωστε ουδείς δικαιούται να μονοπωλεί την ευαισθησία, και μάλιστα σε θέματα, όπως αυτό της Παλαιστινιακής υπόθεσης, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ έχει συστηματικά και κατ’ επανάληψη επιδείξει συλλογικά και έμπρακτα την ευθύνη του, στηρίζοντας πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και υποστήριξης του Παλαιστινιακού λαού, τόσο επιτόπου, στα παλαιστινιακά εδάφη όσο και σε διεθνή φόρα.
Οταν οι συμμορίες τού πέρεζ θά ξανακάνουν ρεσαλτο σέ κανένα βαπόρι ξέρετε εσείς θά διαδηλωνετε πόση υποκρισία;
Δημοσίευση σχολίου