Μια μέρα πριν έλθει η νέα χρονιά, την Πέμπτη, επισκεφθήκαμε την Ονειρούπολη στη Δράμα. Είχαμε ακούσει τόσα γι αυτή την απόπειρα να στηθεί και να λειτουργήσει πετυχημένα ένας γιορτινός χώρος υποδοχής του κόσμου και από το αποτέλεσμα που είδαμε δείχνει ότι οι ιθύνοντες δικαιώθηκαν.
Στο κέντρο της πόλης της Δράμας, στο μεγάλο ομολογουμένως πάρκο που διαθέτει, στήθηκε το σπίτι του Αγίου Βασίλη όπου το κάθε παιδί αφήνει την ψυχή του, τα Καρουσέλ, τα καλαίσθητα ξύλινα περίπτερα που...
φιλοξενούν και προβάλλουν τη δουλειά φορέων όπως το Χαμόγελο του Παίδιού, του Αρκτούρου κλπ, ιδιωτών που πουλάνε γλυκίσματα, Δραμινό κρασί, φαγώσιμα και στο κέντρο του πάρκου να δεσπόζει η μεγάλη εξέδρα όπου γίνονται συναυλίες.
Φτάσαμε στο πάρκο της Δράμας γύρω στις 7 το απόγευμα, είχε βραδιάσει και ο χώρος ήταν πλημμυρισμένος από τα φωτάκια και τις φωνές των παιδιών. Μια εικόνα μαγική και συνάμα τόσο ανθρώπινη.
Κόσμος συνεχώς ερχόταν στο πάρκο αν και το θερμόμετρο έδειχνε μόλις έναν βαθμό πάνω από το μηδέν. Όλοι ήταν χαμογελαστοί, χαρούμενοι.
Φεύγοντας από τη Δράμα, που σημειωτέον απέχει 200 χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια και κάναμε δυο ώρες για να φτάσουμε, μου ήρθε μια μελαγχολική σκέψη στο μυαλό. Γιατί να μην διαθέτουμε τόσα χρόνια δημάρχους και γενικότερα ανθρώπους της αυτοδιοίκησης που να αναλάβουν και να προωθήσουν ανάλογες ιδέες...
Οι συγκρίσεις με πόλεις που είναι στα "μέτρα" μας είναι τραγικά εις βάρος μας και κάποτε αυτό θα πρέπει να αλλάξει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου