.Independent για Χρυσή Αυγή: αγάπη για την εξουσία, μίσος για τη διαφορετικότητα στη γενέτειρα της δημοκρατίας

Διαβάστε πως περιγράφει σε εκτενές ρεπορτάζ του ο ΙΝΤΙΠΕΝΤΕΝΤ την συμμορία της Χρυσής Αυγής από την Laurie Penny

Στη μετάφραση ο ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΟΣ

«Πουστράκι, τελειώνετε, κατάλαβες;» ουρλιάζει ο μεγαλώσωμος φαλακρός άντρας, ντυμένος στα μπλε, στους θεατρόφιλους σε δημόσιο δρόμο της Αθήνας. Γύρω του στέκονται αστυνομικοί, χωρίς να κάνουν...
οτιδήποτε για να τον σταματήσουν καθώς ξερνάει το ρατσιστικό, ομοφοβικό του δηλητήριο. «Κοίτα, πουτανάκι, έρχεται η ώρα σου!»
«Γαμημένες Αλβανικές κωλοτρυπίδες!». Σ’ένα βίντεο που τραβήχτηκε στις 11 Οκτωβρίου έξω από την πρεμιέρα του «Corpus Christi», του αμφιλεγόμενου έργου του Τέρενς ΜακΝάλι από το 1998 που παρουσιάζει τον Ιησού σαν ομοφυλόφιλο, ο άντρας, μέλος του φασιστικού κόμματος «Χρυσή Αυγή», κακοποιεί λεκτικά θεατρόφιλους που αργότερα έγιναν θύματα άγριων ξυλοδαρμών από νεοναζί, αποφασισμένους να ματαιώσουν την παράσταση.
Όμως αυτός ο άντρας δεν είναι ένας συνηθισμένος δεξιός τραμπούκος. Είναι βουλευτής. Ο Ηλίας Παναγιώταρος ήταν ανάμεσα στους 18 νεοναζί που εκλέχτηκαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο αυτή τη χρονιά, εκμεταλλευόμενοι την απελπισία των ανέργων και των Ελλήνων πολιτών που ζουν στην ανέχεια, για να ανοίξουν τις πόρτες της πολιτικής. Το ότι μέλη του κόμματος κατέχουν πια δημόσια αξιώματα δε φαίνεται να έχει αποθαρύνει μέλη της Χρυσής Αυγής από το να απειλούν τη σωματική ακεραιότητα μεταναστών, ομοφυλόφιλων και αλληλέγγυων σε αυτούς.
Τα γεγονότα έξω από το «Corpus Christi» αποτελούν απλά την τελευταία έκρηξη. Στο λογαριασμό του στο twitter, ο Μανώλης Β., μπλόγκερ, ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε επίθεση από βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι τον κλώτσησαν μέχρι που έπεσε στο έδαφος, καθώς η αστυνομία στεκόταν και παρακολουθούσε. Η τελευταία λεπτομέρεια θα εξέπληττε λίγους Έλληνες: Μερικά exit poll έδειξαν ότι η μισή αστυνομία της Αττικής ψήφισε Χρυσή Αυγή στις τελευταίες εκλογές.
Η Χρυσή Αυγή δε συμπεριφέρεται σαν κόμμα που σέβεται τις κοινοβουλευτικές διεργασίες. Έγινε για πρώτη φορά αντικείμενο διεθνούς προσοχής πριν τις εκλογές του Μαΐου, όταν ένα από τα ηγετικά της στελέχη επιτέθηκε σωματικά σε μία αριστερή πολιτικό, ζωντανά στην τηλεόραση. Καθώς η Χρυσή Αυγή αποτελεί θεμελιωδώς αντιδημοκρατική οργάνωση, πλανάται το μείζον ερώτημα αν έπρεπε να της είχε επιτραπεί να συμμετέχει στις βουλευτικές εκλογές εξαρχής.
Η συνεχιζόμενη γελοιοποίηση των δημοκρατικών διαδικασιών από τους 18 βουλευτές της Χρυσής Αυγής γίνεται επίπονα αισθητή από πολλούς Έλληνες που είναι περήφανοι για το ρόλο του έθνους τους σα «γενέτειρα της δημοκρατίας».
Παρόλ’αυτά, υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η κυβερνητική στρατηγική της ελληνικής ακροδεξιάς μοιάζει αξιοπρόσεχτα συνεπής: η επιλεκτική υποστήριξη νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών. Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής ψηφίζουν σταθερά ενάντια στις προτάσεις των μεγαλύτερων κομμάτων – του κεντροαριστερού Πασόκ και της κεντροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας – εκτός αν αφορά στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων τραπεζών* όπως της ΑΤΕbank, αξίας πάνω από 33 δις ευρώ.
Η αναδυόμενη νεοναζιστική παράταξη στην Ελλάδα αντλεί την υποστήριξή της από την εναντίωσή της στη λιτότητα. Έχει αυξήσει την απήχησή της οργανώνοντας συσσίτια και διανομές τροφίμων σε φτωχές περιοχές της Αθήνας, μόνο για «αληθινούς Έλληνες», φυσικά.
Παρόλ’αυτά, οι οικονομικές στρατηγικές των φασιστών δεν κάνουν τίποτα για να ανακόψουν την ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας και τη μετατροπή ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο που γονατίζουν ακόμα περισσότερο την ελληνική οικονομία. Ισχυρίζονται ότι συμπάσχουν με τους δοκιμαζόμενους Έλληνες εργαζόμενους, αλλά η κυβερνητική στρατηγική των φασιστών φαίνεται να επιτείνει τις δοκιμασίες τους.
Στο μεταξύ, σε επαρχιακές περιοχές της χώρας, η Χρυσή Αυγή έχει αρχίσει να παρεμβαίνει άμεσα στην αγορά εργασίας, φτιάχνοντας γραφεία εύρεσης εργασίας «μόνο για Έλληνες». Τοπικοί επιχειρηματίες σε νησιά όπως η Εύβοια δέχονται εκφοβισμούς για να απολύσουν όλους τους μετανάστες εργαζόμενους και να προσλάβουν Έλληνες στη θέση τους – με παρόμοιους μισθούς φτώχειας.
Αν οι μετανάστες πληρώνονται 18 ευρώ τη μέρα για χειρωνακτική εργασία και χωρίς δικαιώματα συλλογικής διαπραγμάτευσης ή αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, είναι το επιχείρημα, τότε το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τους Έλληνες εργαζόμενους. Αυτή είναι η νέα λογική του νεοφιλελεύθερου φασισμού – μια οικονομία του ρατσισμού – και η πρακτική της εφαρμογή δε διαφέρει πολύ από τις πολιτικές ρύθμισης της αγοράς εργασίας που προωθούνται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Ευτυχώς, αρκετοί Έλληνες εργαζόμενοι δεν εξαπατώνται. Μια ανακοίνωση του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας – Βοιωτίας περιγράφει «η Χρυσή Αυγή επισκέφτηκε επιχειρήσεις του κλάδου μας, ζητώντας από τους ιδιοκτήτες να αντικαταστήσουν μετανάστες εργαζόμενους με Έλληνες. Η ενέργεια αυτή σε κάθε περίπτωση εξυπηρετεί τις επιδιώξεις των αφεντικών που θέλουν να χωρίζουν τους εργαζόμενους σε ομάδες ώστε να χτυπούν τα δικαιώματά τους», έγραφε το συνδικάτο. «Είναι καλό να γνωρίζει η Χρυσή Αυγή ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου μας δεν έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες. Πρόβλημα έχουμε με τα αφεντικά που δε μας έχουν πληρώσει για μέχρι και 6 μήνες».
Το οικονομικό ήθος του ευρωπαϊκού νεοφασισμού, από τη Χρυσή Αυγή ως το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα, ήταν ιστορικά ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση, εκμεταλλευόμενο τους τοπικούς φόβους απέναντι στη διεθνοποίηση της εργασίας ώστε να αποσπά υποστήριξη σε ρατσιστικές ρητορικές μίσους. Από τη στιγμή που αποκτούν ελάχιστη ισχύ όμως, τα σημερινά φασιστικά κόμματα δείχνουν γρήγορα ότι δεν υποστηρίζουν τον απλό εργαζόμενο, αλλά τα αφεντικά και τους τραπεζίτες – ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς από οργανώσεις των οποίων οι αρχές είναι η λατρεία της εξουσίας και το μίσος προς τη διαφορετικότητα.



Το κείμενο στα αγγλικά

Wrap it up, you little faggots!” The huge bald man in blue screams at theatregoers on a public street in Athens. He is flanked by police, who do nothing to stop him hurling his racist, homophobic vitriol. “You little hooker, your time is up!

You f**ing Albanian asshole!" In a video shot on 11 October outside the opening of 'Corpus Christi,' Terrence McNally's controversial 1998 play that portrays Jesus as homosexual, the man, a member of the fascist Golden Dawn party, bellows abuse at theatregoers who were later beaten bloody by Neo-Nazis determined to shut down the show.
This man is no ordinary right-wing thug, however. He is a member of Parliament. Ilias Panagiotaros was amongst 18 Neo-Nazis elected to the Greek parliament earlier this year, exploiting the desperation of unemployed and needy Greek citizens to gain a foothold in mainstream politics. The mere fact that their party members hold public office, however, doesn't seem to have deterred Golden Dawn members from physically terrorising immigrants, homosexuals and their allies.
The scene outside 'Corpus Christi' is just the latest flashpoint. On his Twitter feed, Manolis V., a Greek blogger, claimed to have been harassed and kicked to the ground by Golden Dawn MPs as the police stood by and watched. That last detail will surprise few Greeks: some exit polls suggested that half of the Athenian police force voted for the Golden Dawn at the last election.
The Golden Dawn does not behave like a party that has much respect for the parliamentary process. It first came to international attention before the May elections when one of its figureheads physically assaulted a left-wing female politician on live television. As an organisation which is fundamentally anti-democratic, there is a ponderous question-mark over whether the Golden Dawn should have been allowed to stand in representative elections in the first place.
The mockery the 18 Golden Dawn MPs currently sitting in the Hellenic parliament continue to make of the democratic process is painfully felt by many Greeks who pride themselves on their nation's role as the 'cradle of democracy.'
However, there's one area where the parliamentary strategy of the Greek far-right seems remarkably consistent: its selective support for neoliberal economic policymaking. Golden Dawn MPs in parliament have voted consistently against the proposals of the larger parties - the left-leaning Pasok and the centre-right New Democracy - except when it comes to the privatisation of public banks like ATEbank, with its assets of over €33bn.
Greece's growing Neo-Nazis faction has built its support on opposition to austerity. It has gained popularity by operating soup kitchens and food drives in needy areas of Athens - only for 'native Greeks', of course. However, the fascists' practical economic strategies do nothing to halt the privatisation of public assets and publicisation of private debt which are driving the Greek economy further into the ground. They may claim to sympathise with the plight of Greek workers, but the fascists' parliamentary strategy seems set to worsen that plight.
Meanwhile, in rural areas of the country, the Golden Dawn has begun to intervene directly in the job market, setting up employment agencies 'For Greeks Only.' Local business owners in places like the island of Evia are being intimidated into firing all immigrant workers and hiring Greeks instead - at similar poverty wages.
If immigrants get paid 18 Euros a day for manual labour and have no rights to collective bargaining or decent employment conditions, the argument goes, then the same should apply to Greek workers. This is the new logic of neoliberal fascism - an economy of racism - and its practical application is not wholly dissimilar to workfare policies being pursued in nations across Europe.
Fortunately, many Greek workers are not fooled. A collective statement by the Food and Drink Workers of Evia describes how "the Golden Dawn visited companies in our industry, asking owners to replace migrant workers with Greeks. The action in each case serves the goals of the bosses who want to divide workers and undermine their rights," wrote the group. "We want the Golden Dawn to know that workers in our industry have no problem with immigrants. The problem we have is with our bosses who have not paid us for [up to] 6 months."
The economic ethos of European neo-fascism, from the Golden Dawn to the British National Party, has historically been anti-neoliberal and anti-globalisation, exploiting local fears about the internationalisation of labour to build support for racist hate-speech. Once they gain even a scrap of power, however, today's fascist parties quickly demonstrate that their sympathies lie not with ordinary workers, but with bosses and bankers - just as one might expect from organisations whose guiding principles are love of power and hatred of difference.