ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ ΣΤΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ
ΣΤΑΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΦΟΡΕΑ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
προοδευτική διέξοδο από την παρούσα κρίση με σοσιαλιστικό ορίζοντα, πρέπει να αποφύγει, στο όνομα της προσέγγισης της κυβερνητικής εξουσίας, οποιαδήποτε μορφής αναδίπλωση. Αντίθετα, χρειάζεται να προχωρήσει τολμηρά σε ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης με κοινωνικούς και ταξικούς όρους. Μιας νέας ριζοσπαστικοποίησης ιδεολογικής, πολιτικής, προγραμματικής και κινηματικής ικανής να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στο ύψος των απαιτήσεων για να δώσει εναλλακτικές, αποτελεσματικές και νικηφόρες απαντήσεις στα ιστορικά προβλήματα της χώρας και τις σφοδρές πολιτικοκοινωνικές αναμετρήσεις που είναι αναγκαίες για την προοδευτική επίλυσή τους.
Κεντρικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη φάση πρέπει να είναι η συμβολή με όλες του τις δυνάμεις σεπολιτικό και κινηματικό επίπεδο προκειμένου να μην περάσει το «μαύρο» πακέττο των 13,8 δις, να ηττηθεί συνολικά η κυβερνητική κοινοπραξία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και να αναδειχθεί μια νέα κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς για μια προοδευτική διέξοδο και ελπιδοφόρα προοπτική στον τόπο.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
στην πορεία προς τη συγκρότηση ενός νέου φορέα της ριζοσπαστικής
Αριστεράςοφείλει να αποφύγει την αντινομία, η οποία
ήδη έχει γίνει ορατή στην πορεία του. Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτρέψει
στο μέλλον την απόσταση που ορισμένες φορές παρουσιάζεται ανάμεσα στις
ειλημμένες αποφάσεις των συλλογικών οργάνων του και τις δημόσιες εκφωνήσεις του
πολιτικού του λόγου από κεντρικά στελέχη του, ιδιαίτερα σε αιχμηρά και
ριζοσπαστικά σημεία των πολιτικο-προγραμματικών του δεσμεύσεων.
Τα συλλογικά όργανα
του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ και πρώτα απ’ όλα τα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ,
οφείλουν ναπάρουν στα χέρια τους την κρίσιμη υπόθεση
της συνέπειας αποφάσεων, λόγων και έργων του
ΣΥΡΙΖΑ.
3. Η Ε.Ε.
ως ιδιαίτερα προωθημένη υπερεθνική, υπό την Γερμανική ηγεμονία, συμμαχία των
κυρίαρχων πολιτικών ελίτ και μερίδων του κεφαλαίου, δεσμευμένη θεσμικά και
ουσιαστικά στον επιθετικό νεοφιλελευθερισμό και τη συντονισμένη εξουθένωση της
εργατικής τάξης κάθε ευρωπαϊκής χώρας, δεν
μεταρρυθμίζεται ούτε «επαναθεμελιώνεται» αλλά
μόνο ανατρέπεται, στην προοπτική μιας νέας προοδευτικής
και σοσιαλιστικής Ευρώπης.
Ειδικότερα
η ευρωζώνη συνιστά, στο πλαίσιο της
Ε.Ε., μηχανισμό επικυριαρχίας των πιο ισχυρών χωρών και μερίδων
του χρηματιστικού και πολυεθνικού κεφαλαίου
και μοχλό εξαιρετικής επιδείνωσηςτων ανισοτήτων και ανισορροπιών στο
εσωτερικό της. Αυτή η ευρωζώνη αντιμετωπίζει σήμερα δομική διαλυτική
κρίση, την οποία δεν μπορεί να υπερβεί σε όφελος των εργαζομένων και
των λαών, με τις γνωστές παραδοσιακές «κεϋνσιανές» μεθόδους
νομισματικής παρέμβασης που δοκιμάζονται στα ενιαία ή ομοσπονδιακά κράτη και
εκεί χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.Οι περαιτέρω «ενοποιητικές», με νεοφιλελεύθερους και καπιταλιστικούς όρους (π.χ. ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία, δημοσιονομική ενοποίηση κλπ),διαδικασίες στην ευρωζώνη και την Ε.Ε., στο μόνο που κατατείνουν είναι να κλιμακώνουν και να καθιστούν ασφυκτικότερη την αντιδραστικοποίηση της πορείας της Ε.Ε., τον αντιδημοκρατικό προσανατολισμό της και την εσωτερική «αποικιοποίηση» μεγάλων ζωνών της.
Η αναγκαία ανατροπή της Ε.Ε. δεν μπορεί να προκύψει ταυτόχρονα στην ΕΕ ως σύνολο αλλά θα προέλθει από την ικανότητα και δυνατότητα μια χώρας ή ομάδας χωρών να σπάσουν το φαύλο κύκλο και να ανοίξουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους σε σύγκρουση με την ευρωζώνη και την Ε.Ε.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να δεσμευθεί σθεναρά στην ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων καθώς και στην καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, στη βάση των οποίων τα μνημόνια αυτά συγκροτήθηκαν, αφού αυτές οι δανειακές συμβάσεις δεν περιλαμβάνουν μη επαχθείς αλλά μόνοεπαχθείς και «αποικιοκρατικούς» όρους. Ο αναγκαίος δανεισμός της χώρας οφείλει να πραγματοποιείται με όρους στοιχειώδους δικαιοσύνης, να γίνεται στο ελληνικό δίκαιο, χωρίς παραίτηση από ασυλίες και χωρίς δεσμεύσεις της δημόσιας περιουσίας, με λογικά επιτόκια και με παραπομπή τυχόν αμφισβητήσεων στα ελληνικά δικαστήρια, όπως δανείζεται κάθε κυρίαρχο κράτος.
5. Το χρέος ασφαλώς δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα αλλά πρόβλημα ευρύτερο, που αφορά πρώτα απ’ όλα και κυρίως τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοτελώς και σε συντονισμό με κινήματα, λαούς και κυβερνήσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαίτερα της Νότιας Ευρώπης, θα πράξει ότι είναι δυνατόν για να προωθήσει μια μεγάλη αγωνιστική διεκδίκηση που θα αποβλέπει στη διαγραφή, χωρίς όρους, του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, πρώτα απ’ όλα όλων των δοκιμαζόμενων ευρωπαϊκών χωρών, με πλήρη επίγνωση ότι μια τέτοια διεκδίκηση θα πρέπει να συνοδευθεί με ριζικές αλλαγές στον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό χάρτη όλης της Ευρώπης και ειδικότερα με το πέρασμα του τραπεζικού συστήματος υπόδημόσια ιδιοκτησία και διεύθυνση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως της
επιτυχίας αυτού του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και παράλληλα με αυτό, θα
προωθήσει σε κάθε περίπτωση, από τις θέσεις
μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, τη διαγραφή του
ελληνικού χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του (χωρίς να
θίξει κοινωνικά κεκτημένα και μικρομεσαία εισοδήματα) και πρώτα απ’ όλα
του εξωτερικού χρέους.
Για το ΣΥΡΙΖΑ το
δημόσιο χρέος δεν είναι χρέος της μεγάλης κοινωνικής
πλειοψηφίας αλλά ένα βαθύταταταξικό και άδικο
χρέος που επισώρευσε ένα πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, μακριά
από τις αναπτυξιακές και πραγματικές κοινωνικές ανάγκες της χώρας.Αυτό το χρέος, όμως, πέραν του ότι είναι άδικο και ταξικό και σε σημαντικό βαθμό επαχθές, πράγμα που επιβάλει τη σύσταση μιας ανεξάρτητης, αξιόπιστης, διεθνούς Επιτροπής για τον έλεγχό του, έχει καταστεί και μη βιώσιμο αφού δεν μπορεί να αποπληρωθεί χωρίς την οικονομική εξουθένωση της χώρας και την κοινωνική «εξόντωση» του ελληνικού λαού.
Επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η
διαγραφή του μεγαλύτερου,
τουλάχιστον, μέρους του χρέους να προκύψει, για λόγους
επιβίωσης του ελληνικού λαού, μέσα από διαπραγματεύσεις και χωρίς
όρους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δηλώσει, όμως,
ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα προχωρήσει στη διαγραφή του χρέους ή του
μεγαλύτερου μέρους του, επιβεβλημένη για λόγους επιβίωσης, έτσι και αλλιώς, αφού
εξαντλήσει κάθε εύλογο περιθώριο διαπραγμάτευσης. Και στην κατεύθυνση αυτή θα
προχωρήσει χωρίς ταλαντεύσεις, παρά τις προφανείς δυσκολίες και
συνέπειες, κόντρα σε εκβιασμούς και γνωστά
διλήμματα, αφού η επιλογή αυτή είναι η μόνη εφικτή και ρεαλιστική για
να μπορέσει αυτή η χώρα να ανακτήσει στοιχειώδη αξιοπρέπεια,
ελπίδα και προοπτική.
6. Το Αριστερό Ρεύμα εμμένει
στις θέσεις τις οποίες πολλές φορές έχει διατυπώσει στα συλλογικά όργανα του
κόμματος σε σχέση με την διέξοδο από την κρίση και ειδικότερα σε σχέση με το
χρέος, την ευρωζώνη και συνολικότερα την Ε.Ε.
Όμως το Αριστερό Ρεύμα, παρά τις
διαφορές, σέβεται τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν επιλέγει την έξοδο από την
ευρωζώνη.
Πέραν αυτών, υπογραμμίζουμε ότι
τόσο η ακύρωση σε κάθε περίπτωση των μνημονίων από πλευράς μιας κυβέρνησης της
Αριστεράς όσο και η εφαρμογή ενός νέου αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος
αλλά και η ανυποχώρητη προσπάθεια για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του
χρέους, ενδεχομένως να επιφέρουν την αναστολή ή
και διακοπή της τροϊκανής
χρηματοδότησης.
Σε μια τέτοια περίπτωση η συνέχιση
της εφαρμογής του αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος μιας κυβέρνησης της
Αριστεράς, θα συνεπιφέρει μοιραία τη σφοδρή άμεση σύγκρουση με
τους ιδιώτες και
τους θεσμικούς πιστωτές και
τους μηχανισμούς της ευρωζώνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια τέτοια περίπτωση,
οφείλει να δεσμευθεί ότι, παρά τις όποιες δυσκολίες, δεν πρόκειται να
αναδιπλωθεί αλλά ότι θα εφαρμόσει με συνέπεια το προοδευτικό πρόγραμμά του,
υπογραμμίζοντας από σήμερα στον ελληνικό λαό ότι η αντιμνημονιακή και
προοδευτική επιλογή του δεν υπόκειται σεεκβιασμούς και
εκβιαστικά διλήμματα και δεν πρόκειται να ανακοπεί υπό την
πίεση των γνωστών εκβιασμών σε σχέση με το ευρώ και το όριο της
ευρωζώνης. Ότι όποιες δυσκολίες και αν επέλθουν σε ένα
αντιμνημονιακό προοδευτικό δρόμο από τις συνακόλουθες εξελίξεις
σε σχέση με τους πιστωτές και τις δομές της ευρωζώνης, θα είναι προσωρινές και
αντιμετωπίσιμες και σε κάθε περίπτωση προτιμότερες από
το μαρτύριο της αδιέξοδης και χωρίς
προοπτική
μνημονιακής κηδεμονίας καισυνεχούς εξαθλίωσης.
7. Η υπόθεση της
κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της
ριζοσπαστικής Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ,
του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΥΣΥΑ, δεν είναι μια
υπόθεση απλών εκφωνήσεων και επικοινωνιακών τεχνασμάτων αλλά κεντρικής
πολιτικής από την οποία εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό η ίδια η υπόθεση
της δυνατότητας μιας αποτελεσματικής, αξιόπιστης και νικηφόρας προοδευτικής
διεξόδου από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλογιζόμενος τη σημασία
και κυρίως την επικαιρότητα και την κρισιμότητα της ανάγκης για ένα πλατύ,
ριζοσπαστικό και συνεπές αριστερό προοδευτικό μέτωπο θα πρέπει να επεξεργαστεί
και να αναλάβει το αμέσως επόμενο διάστημα μια ισχυρή ενωτική πρωτοβουλία, που
θα απευθύνεται στις δυνάμεις και τον κόσμο της Αριστεράς, στη βάση ενός
ελάχιστου συνεκτικού και εναλλακτικού προγραμματικού
πλαισίου που θα παίρνει υπόψη του τις θέσεις και ευαισθησίες όλων των
δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και μπορεί να γίνει ικανό για
την προγραμματική συμπόρευσή τους με κοινές αμοιβαίες
υποχωρήσεις.8. Ο σοσιαλισμός ως αδιαπραγμάτευτος στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πρώτα απ’ όλα και κυρίως ένα νέο οικονομικό κοινωνικό σχηματισμό που χαρακτηρίζεται κυρίως από το πέρασμα της εξουσίας σε μια νέα μεγάλη κοινωνική, υπό την ηγεμονία της εργατικής τάξης, συμμαχία, από την υπέρβαση, στην κατεύθυνση της πλήρους εξάλειψης, των καπιταλιστικών σχέσεων, την προώθηση τηςκοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και κάθε μορφής διακρίσεων, από ένα νέου τύπου αντιγραφειοκρατικό, υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, κράτος, από μια πολύ πιο προωθημένη δημοκρατία με επίκεντρο τις εργαζόμενες και λαϊκές τάξεις και από μια καινούργια αντίληψη για την ανάπτυξη, η οποία θα διακρίνεται από νέα κριτήρια και στόχους και θα διαποτίζεται από ένα βαθύ οικολογικό χαρακτήρα.
Ο αντιμνημονιακός προοδευτικός δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά μια αποτελεσματική θετική απάντηση στη σημερινή κρίση και ταυτόχρονα αποτελεί, στη δική μας αντίληψη και στόχευση, δρόμο μετάβασης προς το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Η ανάγκη μιας ουσιαστικής
και βαθύτερης επεξεργασίας τόσο της νέας προοδευτικής πρότασης
όσο και του δρόμου μετάβασης σε ένα σύγχρονο σοσιαλισμό, μαζί με την διευκρίνιση
του περιεχομένου του, αποτελεί ένα ζωτικό και άκρως επίκαιρο καθήκον όλων των
αριστερών δυνάμεων της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου