Έγινε το Σαββατοκύριακο 5-6 Ιούλη η συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που εκτίμησε τα αποτελέσματα των πρόσφατων τριπλών εκλογών και χάραξε τις κατευθύνσεις για την πορεία της την περίοδο που ανοίγεται αμέσως μετά. Η σχετική εισήγηση εγκρίθηκε με ψήφους 55 υπέρ (ΝΑΡ, ΣΕΚ, ΟΚΔΕ, ΕΚΚΕ, ΑΡΙΣ, Ανένταχτοι), 17 κατά (ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ) και 5 λευκά.
Το κύριο χαρακτηριστικό της συνεδρίασης ήταν ο ...
προσανατολισμός στην αποφασιστική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα μέτωπα που ανοίγονται το αμέσως επόμενο διάστημα με στόχο την ενίσχυση του κινήματος σε κατεύθυνση ανατροπής της επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ. Προκρίθηκαν μια σειρά σχετικές πρωτοβουλίες, αλλά παράλληλα αντιμετωπίστηκαν και ζητήματα στρατηγικής και τακτικής που αναδεικνύονται μετά τις εκλογές.
Στην απόφαση αναφέρεται πολύ καθαρά η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στο ενδεχόμενο κυβέρνησης με την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. “Η επαναστατική Αριστερά αρνείται τη συμμετοχή, τη στήριξη ή την ανοχή σε κυβερνήσεις στο πλαίσιο της διαχείρισης του καπιταλισμού και της Ε.Ε. και συνεπώς αρνείται συμμετοχή και κριτική στήριξη στην πολιτική και κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η αντικαπιταλιστική Αριστερά θα είναι δύναμη αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης. Θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις, ειδικά στο ρευστό τοπίο της πρώτης περιόδου, για την απόσπαση και την επιβολή κατακτήσεων από ένα ισχυρό και με προωθημένα αιτήματα μαζικό λαϊκό και εργατικό κίνημα. Θα επιδιώξει, μέσα στις νέες συνθήκες, να ανοίξει ο δρόμος για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης.
Θα συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτοτελών οργάνων εργατικής – λαϊκής πάλης κι επιβολής της λαϊκής θέλησης, με σημαία την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές δυνάμεις, ή τους φασίστες, υπερασπιζόμενη απ’ αυτή τη σκοπιά κάθε κατάκτηση του κινήματος”.
Σε σχέση με την πολιτική συνεργασιών για τη μετωπική συμπόρευση η απόφαση τονίζει ότι: “η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σαν μόνιμο στοιχείο της λογικής της την συμπόρευση των αντιφατικών δυνάμεων που απεγκλωβίζονται από το ρεφορμισμό με λογική αντικαπιταλιστικής ηγεμονίας. Θεωρούμε απαραίτητη την συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και την επαναστατική αντικαπιταλιστική προοπτική, με ηγεμονία των σύγχρονων κομμουνιστικών ιδεών, έτσι ώστε να μπορούν να επιδράσουν ευρύτερα στην Αριστερά και το κίνημα, να πετύχουν ανακατατάξεις, να συμβάλλουν στην κοινή δράση και το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Αντιμετωπίζουμε την πρόταση της μετωπικής συμπόρευσης, ως δρόμο υλοποίησης μιας τέτοιας λογικής, ως το βήμα μιας πορείας ευρύτερων ανακατατάξεων στην μαχόμενη αριστερά.
Κρίκος για την συνέχιση αυτής της προσπάθειας είναι οι χιλιάδες αγωνιστές που συμπαρατάχθηκαν με τα αριστερά αντικαπιταλιστικά σχήματα στις πρόσφατες εκλογές αλλά και δυνάμεις, ρεύματα και αγωνιστές με τους οποίους βρεθήκαμε σε διάλογο το προηγούμενο διάστημα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει άμεσα την προσπάθεια, με ανοιχτές διαδικασίες μπροστά στον κόσμο της αριστεράς. Η διαδικασία αυτή πρέπει πρωτίστως να τροφοδοτήσει την συγκρότηση του εργατικού κινήματος σε παράγοντα που θα επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, στην προώθηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, στην πολιτική ενοποίηση αγωνιστών και δυνάμεων σε μια λογική ρήξης με το σύστημα και εν τέλει προβολής μιας άλλης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης με σύγχρονη σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική”.
Από τη μεριά του ΣΕΚ προτάθηκαν μία σειρά τροπολογίες στην εισήγηση που εγκρίθηκε, για την εκτίμηση της κατάστασης του κινήματος σήμερα, όσο και σε σχέση με την συμπόρευση, ώστε να μην επαναληφθεί η εσωστρέφεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μια κοπτοραπτική σε κλειστά γραφεία.
Εκτός όμως από ζητήματα στρατηγικής και τακτικής, συζητήθηκαν και μία σειρά πρωτοβουλίες που χρειάζεται να ανοίξουν το επόμενο διάστημα και μπορούν να συσπειρώσουν κόσμο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και να καθορίσουν τα μέτωπα του φθινόπωρου. Αυτές οι πρωτοβουλίες αφορούν πέντε τομείς:
-στήριξη στις απεργίες και τους συντονισμούς που αναδεικνύονται από τα κάτω όπως τα Νοσοκομεία, ή ο Συντονισμός ενάντια στις διαθεσιμότητες και τα κλεισίματα.
-στήριξη στις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις όπως η καμπάνια αλληλεγγυης στους εργάτες της Μανωλάδας, οι Πρωτοβουλίες για τον 1 χρόνο από τη δολοφονία Φύσσα, η δίκη της Χρυσής Αυγής.
-συντονισμός των εκλεγμένων σε Δήμους-Περιφέρειες και αναμεταξύ τους και με τα τοπικά σωματεία.
-πρωτοβουλίες ενάντια στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστήμιου και για την πρόσβαση της εργατικής νεολαίας στην εκπαίδευση και στη δουλειά.
-πολιτική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη διαγραφή του χρέους σε αντιπαράθεση με τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης-ΕΕ για «αναδιάρθρωση».
Επίσης αποφασίστηκε η τρίτη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι το τέλος του χρόνου και η διερεύνηση οργανωτικών μέτρων για την πιο δημοκρατική αντιπροσώπευση και λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Σε μια αρνητική εξέλιξη, μετά το τέλος των εργασιών του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το συντονιστικό της ΑΡΑΝ έβγαλε ανακοίνωση όπου χαρακτηρίζει τις αποφάσεις ως καρπό μιας «ετερόκλητης συμμαχίας ΝΑΡ-ΣΕΚ». Είναι βέβαια αντιφατικό η ΑΡΑΝ που έχει σημαία της τη συμπόρευση με ευρύτερες δυνάμεις να μιλάει για ετερόκλητες συμμαχίες. Αλλά φαίνεται ότι η ηγετική ομάδα της προσανατολίζεται τόσο δεξιά ώστε να μιλάει με αυτό τον τρόπο για την πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η εισήγηση που καταψηφίστηκε και κατατέθηκε από την πλευρά της ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ έθετε το θέμα της αναζήτησης μίας “σύγχρονης στρατηγικής” μέσα από μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Ανέφερε συγκεκριμένα: “Πρέπει να πάρουμε θέση πάνω στα ερωτήματα που αφορούν την εξουσία και την προοπτική αριστερής κυβέρνησης, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε άμεσα τακτικό επίπεδο. Είναι ανάγκη να συζητήσουμε για σύγχρονη επαναστατική στρατηγική με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία της συγκυρίας και όχι γραμμικά και αφηρημένα σχήματα. Πρέπει το μεταβατικό πρόγραμμα από άθροισμα αιτημάτων να γίνει «άλλος δρόμος» και εναλλακτική αφήγηση για την κοινωνία. Πρέπει να ξαναπιάσουμε το αναγκαίο νήμα της μετωπικής συμπόρευσης και να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες απευθυνόμενοι και προς αγωνιστές και προς συλλογικότητες”.
Το κύριο χαρακτηριστικό της συνεδρίασης ήταν ο ...
προσανατολισμός στην αποφασιστική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα μέτωπα που ανοίγονται το αμέσως επόμενο διάστημα με στόχο την ενίσχυση του κινήματος σε κατεύθυνση ανατροπής της επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ. Προκρίθηκαν μια σειρά σχετικές πρωτοβουλίες, αλλά παράλληλα αντιμετωπίστηκαν και ζητήματα στρατηγικής και τακτικής που αναδεικνύονται μετά τις εκλογές.
Στην απόφαση αναφέρεται πολύ καθαρά η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στο ενδεχόμενο κυβέρνησης με την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. “Η επαναστατική Αριστερά αρνείται τη συμμετοχή, τη στήριξη ή την ανοχή σε κυβερνήσεις στο πλαίσιο της διαχείρισης του καπιταλισμού και της Ε.Ε. και συνεπώς αρνείται συμμετοχή και κριτική στήριξη στην πολιτική και κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η αντικαπιταλιστική Αριστερά θα είναι δύναμη αριστερής εργατικής αντιπολίτευσης. Θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις, ειδικά στο ρευστό τοπίο της πρώτης περιόδου, για την απόσπαση και την επιβολή κατακτήσεων από ένα ισχυρό και με προωθημένα αιτήματα μαζικό λαϊκό και εργατικό κίνημα. Θα επιδιώξει, μέσα στις νέες συνθήκες, να ανοίξει ο δρόμος για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης.
Θα συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτοτελών οργάνων εργατικής – λαϊκής πάλης κι επιβολής της λαϊκής θέλησης, με σημαία την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές δυνάμεις, ή τους φασίστες, υπερασπιζόμενη απ’ αυτή τη σκοπιά κάθε κατάκτηση του κινήματος”.
Σε σχέση με την πολιτική συνεργασιών για τη μετωπική συμπόρευση η απόφαση τονίζει ότι: “η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σαν μόνιμο στοιχείο της λογικής της την συμπόρευση των αντιφατικών δυνάμεων που απεγκλωβίζονται από το ρεφορμισμό με λογική αντικαπιταλιστικής ηγεμονίας. Θεωρούμε απαραίτητη την συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και την επαναστατική αντικαπιταλιστική προοπτική, με ηγεμονία των σύγχρονων κομμουνιστικών ιδεών, έτσι ώστε να μπορούν να επιδράσουν ευρύτερα στην Αριστερά και το κίνημα, να πετύχουν ανακατατάξεις, να συμβάλλουν στην κοινή δράση και το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Αντιμετωπίζουμε την πρόταση της μετωπικής συμπόρευσης, ως δρόμο υλοποίησης μιας τέτοιας λογικής, ως το βήμα μιας πορείας ευρύτερων ανακατατάξεων στην μαχόμενη αριστερά.
Κρίκος για την συνέχιση αυτής της προσπάθειας είναι οι χιλιάδες αγωνιστές που συμπαρατάχθηκαν με τα αριστερά αντικαπιταλιστικά σχήματα στις πρόσφατες εκλογές αλλά και δυνάμεις, ρεύματα και αγωνιστές με τους οποίους βρεθήκαμε σε διάλογο το προηγούμενο διάστημα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει άμεσα την προσπάθεια, με ανοιχτές διαδικασίες μπροστά στον κόσμο της αριστεράς. Η διαδικασία αυτή πρέπει πρωτίστως να τροφοδοτήσει την συγκρότηση του εργατικού κινήματος σε παράγοντα που θα επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, στην προώθηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, στην πολιτική ενοποίηση αγωνιστών και δυνάμεων σε μια λογική ρήξης με το σύστημα και εν τέλει προβολής μιας άλλης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης με σύγχρονη σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική”.
Από τη μεριά του ΣΕΚ προτάθηκαν μία σειρά τροπολογίες στην εισήγηση που εγκρίθηκε, για την εκτίμηση της κατάστασης του κινήματος σήμερα, όσο και σε σχέση με την συμπόρευση, ώστε να μην επαναληφθεί η εσωστρέφεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε μια κοπτοραπτική σε κλειστά γραφεία.
Εκτός όμως από ζητήματα στρατηγικής και τακτικής, συζητήθηκαν και μία σειρά πρωτοβουλίες που χρειάζεται να ανοίξουν το επόμενο διάστημα και μπορούν να συσπειρώσουν κόσμο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και να καθορίσουν τα μέτωπα του φθινόπωρου. Αυτές οι πρωτοβουλίες αφορούν πέντε τομείς:
-στήριξη στις απεργίες και τους συντονισμούς που αναδεικνύονται από τα κάτω όπως τα Νοσοκομεία, ή ο Συντονισμός ενάντια στις διαθεσιμότητες και τα κλεισίματα.
-στήριξη στις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις όπως η καμπάνια αλληλεγγυης στους εργάτες της Μανωλάδας, οι Πρωτοβουλίες για τον 1 χρόνο από τη δολοφονία Φύσσα, η δίκη της Χρυσής Αυγής.
-συντονισμός των εκλεγμένων σε Δήμους-Περιφέρειες και αναμεταξύ τους και με τα τοπικά σωματεία.
-πρωτοβουλίες ενάντια στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστήμιου και για την πρόσβαση της εργατικής νεολαίας στην εκπαίδευση και στη δουλειά.
-πολιτική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη διαγραφή του χρέους σε αντιπαράθεση με τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης-ΕΕ για «αναδιάρθρωση».
Επίσης αποφασίστηκε η τρίτη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι το τέλος του χρόνου και η διερεύνηση οργανωτικών μέτρων για την πιο δημοκρατική αντιπροσώπευση και λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Σε μια αρνητική εξέλιξη, μετά το τέλος των εργασιών του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το συντονιστικό της ΑΡΑΝ έβγαλε ανακοίνωση όπου χαρακτηρίζει τις αποφάσεις ως καρπό μιας «ετερόκλητης συμμαχίας ΝΑΡ-ΣΕΚ». Είναι βέβαια αντιφατικό η ΑΡΑΝ που έχει σημαία της τη συμπόρευση με ευρύτερες δυνάμεις να μιλάει για ετερόκλητες συμμαχίες. Αλλά φαίνεται ότι η ηγετική ομάδα της προσανατολίζεται τόσο δεξιά ώστε να μιλάει με αυτό τον τρόπο για την πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η εισήγηση που καταψηφίστηκε και κατατέθηκε από την πλευρά της ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ έθετε το θέμα της αναζήτησης μίας “σύγχρονης στρατηγικής” μέσα από μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Ανέφερε συγκεκριμένα: “Πρέπει να πάρουμε θέση πάνω στα ερωτήματα που αφορούν την εξουσία και την προοπτική αριστερής κυβέρνησης, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε άμεσα τακτικό επίπεδο. Είναι ανάγκη να συζητήσουμε για σύγχρονη επαναστατική στρατηγική με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία της συγκυρίας και όχι γραμμικά και αφηρημένα σχήματα. Πρέπει το μεταβατικό πρόγραμμα από άθροισμα αιτημάτων να γίνει «άλλος δρόμος» και εναλλακτική αφήγηση για την κοινωνία. Πρέπει να ξαναπιάσουμε το αναγκαίο νήμα της μετωπικής συμπόρευσης και να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες απευθυνόμενοι και προς αγωνιστές και προς συλλογικότητες”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου