του Μεν. Γκίβαλου |
Η εθελουσία -και εθελόδουλη στο...
περιεχόμενό της- παραίτηση και υποταγή των κομματικών φορέων που υπηρέτησαν τις επιλογές των Μνημονίων οδηγούσαν τη χώρα σ' ένα καθεστώς ξένης κατοχής. Το Σύνταγμα παραβιάζεται κατά συρροήν, το κοινοβούλιο έχει μετατραπεί από την εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε χώρο "νομιμοποίησης" των μνημονιακών επιλογών. Η διάλυση των κοινωνικών και εργασιακών θεσμών, η εμφανής κρίση αντιπροσώπευσης των λαϊκών συμφερόντων και αιτημάτων δημιουργεί ένα πρωτοφανές πεδίο ρευστότητας. Η κοινωνικο-οικονομική δομή της χώρας μοιάζει με "βομβαρδισμένο τοπίο".
Οι νεοφιλελεύθερες "μνημονιακές" πολιτικές διαμορφώνουν νέες "διαχωριστικές γραμμές" που προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα στρατηγικής σύγκρουσης, καθώς αφορούν ευθέως το ίδιο το μέλλον της χώρας και την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας. Οι εκλογικές αναμετρήσεις της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου ανέδειξαν ένα ισχυρό πλειοψηφικό "αντι-μνημονιακό" ρεύμα, μια νέα ιστορική δυναμική, που αναδύεται μέσα από την κρίση και την οποία εκφράζει κατ' εξοχήν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ίδια αυτή κοινωνική δυναμική διέλυσε την παραδοσιακή συστημική δομή εξουσίας και ανέθεσε στον ΣΥΡΙΖΑ τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρόκειται για ένα πολύτιμο ιστορικό "εφόδιο", που θα πρέπει να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο.
Η αντι-μνημονιακή στρατηγική δεν μπορεί να διαμορφώσει αφ' εαυτής μια πολιτική και ιδεολογική "ηγεμονία", μπορεί όμως να αποτελέσει τη βασική αφετηρία της.
Η αναδιοργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίνησε με απόλυτα θετικές προοπτικές, έχει να αντιμετωπίσει δύο βασικά προβλήματα:
α. Να απαντήσει στην κατάρρευση και στην απαξίωση του κομματικού - πολιτικού συστήματος με τη μετεξέλιξή του σ' ένα ισχυρό "πολιτικό υποκείμενο", σε μια συνεκτική πολιτική δομή, ικανή να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους δανειστές μας και τα εγχώρια "μνημονιακά" συμφέροντα.
β. Να διαμορφώσει μια ευρύτερη κοινωνικο-πολιτική συμμαχία με βάση μια σαφή και ενιαία προγραμματική πρόταση, με πρόταγμα ένα εθνικό -παραγωγικό- σχέδιο ανάπτυξης. Απαιτείται παράλληλα σχεδιασμός και καθορισμός στόχων ώστε, στην περίπτωση ενδεχόμενων συγκρούσεων και ρήξεων, η κοινωνική πλειοψηφία να στηρίξει αποτελεσματικά μια κυβέρνηση με κεντρικό πόλο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα πρόγραμμα με σαφείς στόχους και συγκεκριμένα βήματα θα συμβάλει αποτελεσματικά στη σύνθεση και στην αντιμετώπιση του επιχειρούμενου σήμερα κατακερματισμού της κοινωνίας. Τόσο το "δόγμα του σοκ" όσο και η συστηματική καλλιέργεια από μέρους της προπαγανδιστικής μηχανής της κυβέρνησης ενός κοινωνικού "εμφυλίου", με την καλλιέργεια τεχνητών κοινωνικών διχαστικών αντιθέσεων, αποσκοπεί στην πλήρη διάλυση των κοινωνικών υποκειμένων και στην κατάργηση των ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται σήμερα να ενοποιήσει και να ανασυνθέσει αυτόν τον επιχειρούμενο κοινωνικό κατακερματισμό τόσο με τη συγκρότησή του σε έναν κομματικό φορέα ικανό να διαμορφώσει μια νέα προοπτική για τη χώρα όσο και με βάση μια ολοκληρωμένη στρατηγική / κυβερνητική πρόταση, που θα είναι ικανή να δώσει προοπτική στους εργαζόμενους, στις κοινωνικές ομάδες που δοκιμάζονται και περιθωριοποιούνται, σε τμήματα ακόμα και αυτής της μεσαίας τάξης που σήμερα καταρρέει.
Όπως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του έχουν συλλάβει το μήνυμα των καιρών, έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά μια σειρά αντιφάσεων που αφορούν και την ίδια την εσωτερική δομή του ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική μετεξέλιξής του. Η επιδιωκόμενη πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία απαιτεί ένα ισχυρό αριστερό δημοκρατικό κόμμα ικανό να εκφράσει και να συνθέσει την κοινωνική δυναμική που αναδύεται από την κρίση. Αυτή η ιστορική ευκαιρία -ίσως η τελευταία- δεν πρέπει να χαθεί.
* Ο Μενέλας Γκίβαλος είναι αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Η ΑΥΓΗ
1 σχόλιο:
Οοοολα αυτα θα τα κανει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Δημοσίευση σχολίου