Επίσης, ο καθένας έχει το τάξιμό του. Το δικό μου είναι στον αγώνα, στην αναμέτρηση κατά πρόσωπο. Ό,τι έχω κάνει μέχρι σήμερα...
(άρνηση πληρωμής, μηνύσεις, συλλογή υπογραφών, ενημέρωση κλπ) δεν με έκανε στιγμή ευτυχισμένη. Η ψυχή μου φτερουγίζει στον αγώνα, στην αναμέτρηση, την ώρα της μάχη.
Οι αγωνιστές πρόγονοί μας, ένιωθαν τιμή όταν φυλακίζονταν, και από τον τρόπο που πέθαιναν (με το κεφάλι ψηλά) ξέρουμε ότι βίωσαν τον ωραιότερο θάνατο.
Ο ωραιότερος θάνατος (γιατί είναι ο μόνος δίκαιος) είναι να πεθάνεις παλεύοντας για κάτι ιερό, άξιο.
Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω για τον θάνατο -αφού ακόμα ζω-, αλλά όσες φορές έχω συλληφθεί έχω αισθανθεί αυτό, μεγάλη τιμή.
Δεν αφορά όλους.. Όποιου το τάξιμό του είναι ο αγώνας, αυτός είναι ένας τρόπος να αναμετρηθεί. Βουρ!!!
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΝΤΟΥ!!
Στεφανία Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου