Στη χώρα μας μέχρι το...
2006 η ποσόστωση ετήσιας εγχώριας
παραγωγής ζάχαρης ήταν 320.000 τόννοι και κατόπιν, λόγω ΚΑΠ, μειώθηκε σε 158.000
τόννους, ενώ οι πραγματικές ανάγκες της χώρας ανέρχονται σε τουλάχιστον 250.000
τόννους.
Πριν την απαξίωση της τευτλοκαλλιέργειας και την εκχώρηση
της μισής ποσόστωσης παραγωγής, πάνω από 14.000 αγροτικές οικογένειες και 2.500
και πλέον εργαζόμενοι (μόνιμοι και εποχικοί) αλλά και άλλα συνοδά επαγγέλματα,
διασφάλιζαν το εισόδημά τους και την αξιοπρεπή διαβίωσή τους από τη λειτουργία
των εργοστασίων ζάχαρης.
Για εφέτος η παραγωγή ελληνικής ζάχαρης ανέρχεται σε
περίπου 60.000 τόννους μόνο, με ευθύνες των κυβερνήσεων και των πολιτικών που
εφάρμοζαν μέσω των διορισμένων διοικήσεων ΑΤΕ και ΕΒΖ και δρομολογούνται
εισαγωγές ώστε να καλυφθούν οι συνολικές ανάγκες της χώρας.
Επειδή η ΑΤΕ
έχει δρομολογήσει με συνοπτικές διαδικασίες την πώληση των τριών θυγατρικών της
(ΕΒΖ, Δωδώνη, ΣΕΚΑΠ) και θα εκποιήσει το 82,33% της ΕΒΖ ενώ υπάρχουν ήδη
προσφορές ενδιαφερομένων
Επειδή η πώληση
της ΕΒΖ θα σημάνει και το τέλος της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας, ενώ θα
χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας και δεν μπορεί να συνεχιστεί η αποαγροτοποίηση
και η αποβιομηχάνηση και ιδιαίτερα της Βόρειας Ελλάδας
Επειδή πέραν
των άλλων η αυτάρκεια σε εγχώρια παραγωγή και ζάχαρης είναι η απάντηση στην
ανθρωπιστική κρίση που επιταχύνεται
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
Θα σταματήσουν άμεσα το ξεπούλημα της Ελληνικής
Βιομηχανίας Ζάχαρης η οποία πρέπει να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο και να
αναπτυχθεί ώστε να συμβάλει στην εθνική οικονομία, μέσω της ανάπτυξης του
πρωτογενούς τομέα, της μεταποίησης αλλά και να διασφαλισθούν τα εθνικά αποθέματα
βασικών προϊόντων διατροφής όπως είναι η ζάχαρη;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου