άποψη- Πρέπει ή όχι να αποζημιώνονται οι αιρετοί; Πως παρεμβαίνουν οι πολίτες;

Στη χτεσινή συνεδρίαση του συμβουλίου στο δήμο Αλεξάνδρειας για το θέμα που ετέθη αν πρέπει να εισπράττουν αντιμισθία οι αιρετοί που είναι σε θέσεις ευθύνης όπως οι πρόεδροι των δημοτικών επιχειρήσεων κλπ καθώς και αν πρέπει να αποζημιώνονται τα έλη των συμβουλίων ή των επιτροπών των επιχειρήσεων αυτών.
Το θέμα είναι μεγάλο και λεπτό και στην περίοδο που ανοίγει είναι βέβαιο ότι θα ακουστούν αρκετά που ως στόχο θα έχουν να χαϊδέψουν αυτιά, να...

 λαϊκίσουν δηλαδή. Προσωπικά υποστηρίζω ότι οι αιρετοί θα πρέπει να είναι άμισθοι αφού το αξίωμα είναι τιμητικό. Πρέπει όμως να καλύπτονται όλες οι λειτουργικές ανάγκες του θεσμού καθώς και τα μικροέξοδα που έχει ο αιρετός την ώρα της εργασίας του (καφέδες κλπ) και απομένει να δούμε κατά περίπτωση αν πρέπει να αφήσει τη δουλειά του για να αναλάβει τη θέση του προέδρου για παράδειγμα που σημαίνει ότι πρέπει να χάσει εισόδημα και ότι πρέπει να αναπληρωθεί ή όχι.
Αν δεν απαιτείται να αφήσει του δουλειά του όπως για παράδειγμα ένας δημόσιος υπάλληλος είναι προφανές ότι θα πρέπει να εισπράττει το μισθό του και τίποτα από το δημόσιο αξίωμα. Αν απαιτείται να αφήσει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει τη δουλειά του θα πρέπει να αποζημιώνεται για την προσφορά του σε τέτοιο ύψος που θα το αποφασίζει το ΔΣ του φορέα και θα γνωστοποιείται στο συμβούλιο και θα δημοσιεύεται ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες.
Το αν πρέπει να αποζημιώνονται τα μέλη των ΔΣ των επιχειρήσεων είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί ανοιχτά και να αποτελεί η αποζημίωση όχι οικονομικό κίνητρο για τη συμμετοχή τους αλλά ένδειξη ανταπόδωσης της τοπικής κοινωνίας στους συμπολίτες που αφιερώνουν τον χρόνο τους που κλέβουν απο την οικογένειά τους ή τον ελεύθερο χρόνο τους για να προσφέρουν στα κοινά.
Εξ άλλου, δε πρέπει να ξεχνάμε ότι στην αρχαία Αθήνα είχε θεσμιστεί τέτοιο μέτρο, δεν είναι ανακάλυψη της σύγχρονης Ελλάδας, για να αποτελέσει κίνητρο στους πολίτες η ενασχόλησή τους με τα κοινά ώστε να μην βρουν χώρο να ανακύψουν οι ¨ειδικοί" που μετατρέπονται λίαν συντόμως σε "τύρρανοι". 
Από την άλλη όμως πρέπει να καθιερωθεί η δημόσια και διαρκής λογοδοσία και έλεγχος και μάλιστα να πάω ένα βήμα παραπέρα ο εργατικός -λαϊκός έλεγχος των δημοτικών επιχειρήσεων ώστε να μην αφήνονται περιθώρια κακοδιαχείρισης και διαφθοράς από τους διοικούντες.
Το θέμα είναι μεγάλο και δεν εξαντλείται στα πλαίσια ενός σημειώματος. Οι πολίτες θα πρέπει να καταθέσουν τις απόψεις τους και προπάντων να συμμετέχουν στα κοινά και να συνδιαμορφώνουν τις πολιτικές. Η απουσία τους από τα κοινά και τα Κινήματα εν πολλοίς δίνει χώρο στους επαγγελματίες της πολιτικής να συγκροτήσουν το πλαίσιο λειτουργίας των θεσμών και της λειτουργίας του κράτους και των ΟΤΑ κατά πως τους βολεύει...