Ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚ Τουρκίας/Μαρξιστικού -Λενινιστικού

Πάρε θέση με την πλευρά  της λαϊκής πάλης!  

Όχι  στην διαμάχη  ανάμεσα  στις  φασιστικές   κλίκες!

Προς τον εργαζόμενο λαό του τουρκικού, του κουρδικού έθνους και των διαφόρων εθνοτήτων.

Συνεχίζεται και βαθαίνει η πολιτική κρίση  ανάμεσα στις μερίδες  της τουρκικής άρχουσας τάξης. Οι συγκρούσεις  ανάμεσα στις κλίκες στο εσωτερικό της φασιστικής δικτατορίας πέρασε σε....

μια νέα φάση με την οργάνωση του χουντικού στρατιωτικού πραξικοπήματος  της 15^ης προς 16 Ιούλη μέσα στον στρατό.  Έγινε μια απόπειρα πραξικοπήματος, ασυνήθιστη στην ιστορία της τουρκικής άρχουσας τάξης.  Από την ώρα που άρχισε η απόπειρα, στις 9:30 μ.μ. της 15^ης Ιούλη, μέχρι να οργανωθεί, σε σύντομο διάστημα απέτυχε και κατέληξε σε φιάσκο. Ωστόσο αυτή η απόπειρα πραξικοπήματος είναι μια πρωτιά στην ιστορία της Τουρκίας. Είναι γνωστό ότι είναι μια σύγκρουση των χουντικών μέσα στον στρατό. Οι απόπειρες πραξικοπημάτων, η αναμέτρηση για την κατάληψη της εξουσίας  δεν εξαντλούνται ποτέ στο στρατό. Ο πολιτικός ρόλος του στρατού ήταν  αποφασιστικός στην ίδρυση και την διαδικασία οικοδόμησης του τουρκικού κράτους. Τα στρατιωτικά πραξικοπήματα που συνήθως ξεκινούν από το γενικό επιτελείο,  ολοκληρώνονται  σύμφωνα με τις ανάγκες  και τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων.

Η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος που οργανώθηκε στις 15 προς 16 Ιούλη, χωρίς να βασίζεται στην ιεραρχική  στρατιωτική δομή, βγήκε στους δρόμους για την κατάληψη της εξουσίας. Αυτή η χούντα με το όνομα «συμβούλιο για την ειρήνη στην πατρίδα», στηριζόμενη σε ένα τμήμα της κοινωνίας που αντιπολιτεύεται το ΑΚΠ και τον Ερντογάν, χειρίστηκε το πραξικόπημα στην μεταξύ τους αναμέτρηση. Ωστόσο η επιτυχία ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία εξαρτάται από την σοβαρή υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και την κατάλληλη πολιτική συγκυρία στην χώρα.  Βλέπουμε ότι δεν μπόρεσε ολοκληρωθεί γιατί οι πραξικοπηματίες δεν οργάνωσαν την υποστήριξη της τουρκικής άρχουσας τάξης, είχαν λειψή στήριξη από τον άξονα ΜΜΕ-κεφάλαιο-πολιτικό προσωπικό και δεν είχαν επαρκή υποστήριξη από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Επειδή αυτή η κατάσταση οργανώθηκε μέσα στον στρατό δεν κατάφερε να πάρει αρκετή υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά η απόπειρα χουντικού στρατιωτικού πραξικοπήματος έγινε. Αυτό δείχνει καθαρά ότι η χούντα ανέλαβε κυριολεκτικά τον ρόλο ενός καμικάζι.

Αυτοί που ανέλαβαν τον ρόλο καμικάζι της χούντας στην απόπειρα πραξικοπήματος προέρχονται από τις κλίκες της άρχουσας τάξης που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της χούντας. Φαίνεται ότι η πραγματική δύναμη που οργάνωσε και υλοποίησε αυτήν την χούντα είναι η κοινότητα του Φετουλάχ Γκιουλέν. Είναι μια σοβαρή δύναμη στον στρατό, την αστυνομία και την δικαιοσύνη, μια κοινότητα που για μεγάλο διάστημα στοχοποιείται και απειλείται από τις κύριες δυνάμεις του συστήματος. Η κοινότητα, βασισμένη στην δυσαρέσκεια μέσα στον στρατό και στηριζόμενη στο κλείσιμο του ματιού τουλάχιστον μιας κλίκας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αψηφώντας τις αντιξοότητες αποπειράθηκε το πραξικόπημα. Στα 4 χρόνια της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις μερίδες της άρχουσας τάξης ήταν η πιο βίαιη και με  ξεκάθαρη μορφή.

Ακόμη και αν η χούντα δεν μπόρεσε να καταλάβει την εξουσία, δημιούργησε δεδομένα  που θα φέρουν στο κράτος νέα πολιτική κρίση και νέες πολιτικές αντιθέσεις. Ακόμη και αν δεν πέτυχε το πραξικόπημα, το κοινοβούλιο του τουρκικού κράτους βομβαρδίστηκε, εκατοντάδες άνθρωποι που βρέθηκαν ανάμεσα στον στρατό και την αστυνομία σκοτώθηκαν, ορισμένα μέλη του στρατού που μπήκαν στην σύγκρουση του στρατού και της αστυνομίας αντιμετωπίστηκαν σαν αιχμάλωτοι, σύρθηκαν στον δρόμο, αποκεφαλίστηκαν, κατακρεουργήθηκαν. Αυτή είναι η χειρότερη εικόνα της κρίσης που θα μπορούσε να υπάρξει, για μια χώρα που προσπαθεί να γίνει μοντέλο στην Μέση Ανατολή, διεκδικώντας ρόλο περιφερειακής δύναμης. Η απόπειρα πραξικοπήματος αδυνατίζει το τουρκικό κράτος, υποβαθμίζει σοβαρά την φήμη και το κύρος του και θα το  επηρεάσει και στο πεδίο της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσει.

Το σοβαρό και ισχυρό πρόβλημα του πραξικοπήματος είναι ότι σύντομα αντιμετωπίστηκε  άμεσα  από την πλευρά των οργανωμένων παραστρατιωτικών δυνάμεων του ΑΚΠ και  ένα κομμάτι του λαού που ακολουθεί το ΑΚΠ δεν απείχε αλλά  αντιστάθηκε στο πραξικόπημα. Η ανάγνωση αυτής της κίνησης των μαζών σαν κίνηση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας συσκοτίζει την πραγματική φύση της δομής του τουρκικού κράτους. Πρέπει να εξηγήσουμε τον πολιτικό χαρακτήρα της κινητοποίησης αυτών των μαζών και την  οικειοποίηση της από την πιο στρατιωτικοποιημένη αντιδραστική φασιστική πολιτική του ΑΚΠ. Με αυτή την έννοια πρέπει να προσδιοριστεί ότι αυτή η κίνηση των μαζών δεν ήταν μια κίνηση για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες αλλά  για την υπεράσπιση των συμφερόντων  μιας φασιστικής κλίκας. Με  αυτήν την έννοια η αντίσταση μαζών στην απόπειρα του πραξικοπήματος  αν και μπορεί να δικαιολογηθεί να να εξηγηθεί δεν μπορεί όμως να της δοθούν  προοδευτικά και δημοκρατικά χαρακτηριστικά. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πραγματικά  φασιστικά χαρακτηριστικά του κράτους που στηρίζεται στην εικόνα του κοινοβουλευτισμού. Ειδικά τώρα που μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος ο πρόεδρος της δημοκρατίας της φασιστικής δικτατορίας και ο πρωθυπουργός εμπορεύονται την 15^η Ιούλη σαν «γιορτή της δημοκρατίας» και «νίκη της δημοκρατίας». Η  πραγματικότητα  όμως είναι εντελώς διαφορετική. Το τουρκικό κράτος κάτω από την ηγεσία του Ταγίπ Ερντογάν,  αγνόησε το δικό του συνταγματικό πλαίσιο και  εφάρμοσε την πιο σκληρή δολοφονική επιθετική πολιτική ενάντια στο κουρδικό έθνος. Επέβαλλε την  καταστολή κάθε δημοκρατικής αντιπολίτευσης, προχώρησε σε  σφαγές, ποινικοποίησε τη ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης, απαγόρευσε την θρησκευτική και εθνική ταυτότητα, προχώρησε σε μαζικές συλλήψεις και φυλακίσεις αγωνιστών με τον χαρακτηρισμό τους ως  «τρομοκράτες» ή «υποστηρικτές της τρομοκρατίας».   Έτσι ο φασισμός είναι στην ημερήσια διάταξη και  με οποιοδήποτε μέσο και μέθοδο. Οι κουρδικές πόλεις αφανίστηκαν, χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν, εκλεγμένοι δήμαρχοι συνελήφθησαν,  βουλευτές συνελήφθησαν. Μ’ αυτήν την έννοια, το φασιστικό καθεστώς στα 93 χρόνια του τουρκικού κράτους, με την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν   σήμερα συνεχίζει με πιο επικίνδυνη μορφή.

Για αυτόν τον λόγο η απόπειρα πραξικοπήματος δεν είναι επίθεση στην δημοκρατία. Το αντίθετο είναι σωστό.  Δηλαδή οι πραξικοπηματίες με την αιτιολογία ότι «θα φέρουν την δημοκρατία» στον λαό, από τη μια θα ακυρώσουν το εκλογικό δικαίωμα και θα εκβιάσουν τον λαό επειδή αυτό είναι το περιεχόμενο της  αντιδραστικής φασιστικής πολιτικής.

Το σημείο στο οποίο έφτασε η αντιπαράθεση των μερίδων της άρχουσας τάξης, είναι προϊόν της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής  πολιτικής και εξέλιξης  πάνω στην οποία   στηρίχτηκε η φασιστική δικτατορία. Στην προσπάθεια να κρύψουν την πραγματικότητα μερίδες της τουρκικής άρχουσας τάξης  χρησιμοποιούν σαν άλλοθι τμήματα του λαού που αντιτάχθηκαν στην απόπειρα και λένε ότι «η περίοδος των πραξικοπημάτων έκλεισε, είναι η ώρα της δημοκρατίας». Στην συνεχιζόμενη πολιτική και οικονομική κρίση της φασιστικής δικτατορίας, οι χούντες, τα πραξικοπήματα και οι απόπειρες πραξικοπημάτων είναι μια   επιλογή σε ισχύ και  ανά  πάσα στιγμή. Οι στρατιωτικές φασιστικές χούντες είναι έτοιμες να αναλάβουν καθήκοντα σε κάθε περίπτωση όταν  η κρίση βαθαίνει. Σ’ αυτό το πλαίσιο, όταν η τουρκική άρχουσα τάξη δεν μπορεί να λύσει τα πολιτικά προβλήματα και να αντιμετωπίσει την κρίση, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα εξακολουθούν να κατέχουν θέση στην ατζέντα της. Η τελευταία απόπειρα είναι σαφής απόδειξη. Είναι επίσης μια ένδειξη ότι η τουρκική άρχουσα τάξη χάνει την ικανότητα  της να διαχειριστεί τις σημερινές αντιθέσεις  με πολιτικές διαδικασίες.

Με τις πρόσφατες εξελίξεις υπάρχει μια αποδυνάμωση,  η άρχουσα τάξη έγινε αναξιόπιστη και η πολιτική κρίση βάθυνε. Η πρώτη απάντηση στην απόπειρα πραξικοπήματος ήταν οι συλλήψεις χιλιάδων μελών του δικαστικού σώματος και αξιωματικών. Η αντιπαράθεση μεταξύ των μερίδων της αστικής τάξης θα οδηγήσει σε μια βαθιά  εκκαθάριση της κρατικής γραφειοκρατίας. Ωστόσο αυτή  η εκκαθάριση θα αποτελέσει την βάση για νέα πολιτική σύγκρουση, που θα μετατοπιστεί σε άλλο έδαφος, θα διαλυθούν συμμαχίες και θα συσταθούν νέες αντιδραστικές συμμαχίες. Η φασιστική δικτατορία εξασφαλίζει την εύκολη αναγνώριση των  αντίπαλων ομάδων αλλά και   των εχθρών και φίλων του λαού. Ειδικά ο επίμονος και αντιστασιακός αγώνας του κουρδικού έθνους έγινε αιτία για την ραγδαία ωρίμανση των συγκρούσεων μέσα στις κυρίαρχες τάξεις. Η φασιστική δικτατορία που δεν δέχεται  τις διεκδικήσεις  του κουρδικού έθνους για δημοκρατικά δικαιώματα, απέναντι στην ισχυρή και επίμονη αντίσταση και την πάλη που διεξάγεται  θα αντιμετωπίσει το αναπόφευκτο βάθεμα της κρίσης και των αδιεξόδων της. Οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή μεγαλώνουν αυτό  το πρόβλημα.

Το καθήκον των επαναστατών και των κομμουνιστών ενάντια στις συνέπειες της βίαιης διαχείρισης της κρίσης  είναι να προχωρήσουν την λαϊκή  πάλη, να την ενισχύσουν και να την κάνουν αποτελεσματική. Η δυσαρέσκεια των μαζών αν δεν συναντηθεί με την κρίσιμη δύναμη των όπλων δεν θα μπορέσει να κάνει την πολιτική κρίση της άρχουσας τάξης δυνατότητα για την επανάσταση. Είναι καθήκον να οργανωθεί η δημοκρατική και η επαναστατική πάλη ενάντια στην φασιστική δικτατορία για την απελευθέρωση των καταπιεσμένων είτε αυτή  χρησιμοποιεί το προπέτασμα του κοινοβουλίου, είτε  την ηγεσία της στρατιωτικής  χούντας. Απέναντι στο στρατιωτικό πραξικόπημα να διασφαλίσουμε την ασφάλεια του λαού, να κινητοποιήσουμε τον λαό ενάντια στο κύμα επιθέσεων για να κάνει τον αγώνα δική του υπόθεση, αγώνα ενάντια στην φασιστική δικτατορία την καλυμμένη με τον κοινοβουλευτισμό, να  αποσαφηνιστεί η πολιτική πάλη με την διαφοροποίηση των μέσων και των μορφών πάλης απ’ αυτές του ρεφορμισμού με επίκεντρο την επανάσταση. Χωρίς να υποτιμήσουμε την πολιτική σημασία της απόπειρας δεν πρέπει  να αγνοούμε την ουσία του προβλήματος που είναι να συνδεθεί η πάλη του λαού με τα μέσα και τις μορφές πάλης των ανταρτών, να αγκαλιάσουμε το καθήκον της λαϊκής δημοκρατικής επανάστασης.

Οι καταπιεσμένοι  έχουν λύση και διέξοδο!. Δεν θα επιτρέψουμε στο ΑΚΠ να δημιουργήσει ψεύτικες ελπίδες στον λαό μετατρέποντας το κοινοβούλιο σε προκάλυμμα του φασισμού! Δεν πρέπει να αφήσουμε τον Ερντογάν   να ξεγελάσει τον λαό με την ρητορική για την δημοκρατία και την επίκληση του φόβου της   φασιστικής χούντας  αυτοπαρουσιαζόμενος ως  απελευθερωτής των καταπιεσμένων.

Οι καταπιεσμένοι δεν πρέπει να είναι  συμπληρωματικό υλικό  στην  δύναμη των αντιδραστικών!  Είναι αυτοί που γκρεμίζουν και χτίζουν την ιστορία. Έχουν την  ιστορική ευθύνη να οργανώσουν και να  στοχεύουν σε σωστή κατεύθυνση, να πείσουν για την λαϊκή δημοκρατική επανάσταση, για τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Αυτό το καθήκον  πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη   στα εργοστάσια, στα χωράφια, στα αμφιθέατρα, στους δρόμους, στις πλατείες και στα βουνά!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ!

ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΙΔΡΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ!

ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ, Ο ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΔΙΕΝΕΞΗ ΤΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ, ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ ΤΟ TKP / ML, TIKKO ΚΑΙ TMLGB!

16  Ιούλη 2016

Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας/Μαρξιστικό-Λενινιστικό

 TKP/ML