Χωρίς νερό δεν
υπάρχει ζωή. Χωρίς νερό η γη ερημώνει, τίποτα δεν μένει ζωντανό. Στην περιοχή
του ποταμού Εργίνη (που εκτείνεται σε όλη την Αν. Θράκη και καταλήγει στον Έβρο
ποταμό) το νερό είναι ήδη μολυσμένο.....
Ο ποταμός Εργίνης ξεκινά από τα βουνά Yildiz (ορεινός όγκος στη
νοτιοανατολική Βουλγαρία και στο ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας, ανάμεσα στις
πεδιάδες της Θράκης, το Μπουργκάς και τη Μαύρη θάλασσα) και καταλήγει στον
κόλπο Ξηρού (κόλπος της Τουρκίας κοντά στην περιοχή της Θράκης) αφού διανύσει
293 περίπου χιλιόμετρα. Το ποτάμι αυτό, 35-40 χρόνια πριν, έδινε...
ζωή στα εδάφη
που διέσχιζε. Σήμερα, βασικά του «συστατικά» αποτελούν βαρέα μέταλλα και το
χρώμα του είναι σκούρο, ένδειξη ότι ο ποταμός «νοσεί».
Οι κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην
περιοχή του Εργίνη, όπου ζουν ακόμη 1.500.000 άνθρωποι, γίνεται μια προσπάθεια
να αποτυπωθούν και στο ντοκιμαντέρ «Gündöndü» («Ηλιοτρόπιο»). Στο περιεκτικό,
όμορφα δουλεμένο αυτό ντοκιμαντέρ, διάρκειας μισής ώρας, παρακολουθούμε
συγκλονιστικές εικόνες αλλά και μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση
στον Εργίνη είναι κρίσιμη, με τα κρούσματα καρκίνου να αυξάνονται ανησυχητικά,
τα παιδιά να ονειρεύονται την ημέρα που θα μεγαλώσουν και θα φύγουν από την
περιοχή, τα ψάρια να πεθαίνουν, τη δυνατότητα για καλλιέργεια της γης να
εκμηδενίζεται.
Στην υδρολογική λεκάνη του Εργίνη λειτουργούν πάνω από 3000 βιομηχανίες και
εγκαταστάσεις των οποίων τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα καταλήγουν στον
υδροφόρο ορίζοντα υποβαθμίζοντας συνεχώς την ποιότητα του και διαταράσσοντας
επίσης επικίνδυνα την οικολογική ισορροπία. Είναι προφανές ότι οι προδιαγραφές
λειτουργίας δεν πληρούνται ή δεν είναι προδιαγραφές βιώσιμης ανάπτυξης.
Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, έρχεται το ντοκιμαντέρ Gündöndü να καλέσει την τοπική
κοινωνία, αλλά και όλους τους υποστηρικτές της ζωής και της αξιοπρέπειας ανά
τον κόσμο, να ενημερωθούν για το ζήτημα και να ενημερώσουν. Στόχος του η
ευαισθητοποίηση και κατόπιν η συλλογική άσκηση πίεσης ώστε οι κυβερνητικές
αρχές να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος
ζωτικής σημασίας που έχει προκύψει.
Τέλος, ας προσπαθήσουμε παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ να μπούμε στη θέση των
ανθρώπων αυτών και να συναισθανθούμε τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν.
Είναι φανερό ότι η σχέση ανάμεσα στο κέρδος και την ανθρώπινη ζωή έχει από
καιρό καταστεί αντιστρόφως ανάλογη. Το ερώτημα είναι θα συναινέσουμε σιωπηρά
επιδεικνύοντας απάθεια, αναλγησία και ωχαδερφισμό ή θα δράσουμε;
Η ανάγκη να δημιουργήσουμε όραμα για έναν καλύτερο πιο ανθρώπινο κόσμο
ορθώνεται πιο επιτακτική από ποτέ!
Ακόμη, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο πλανήτης αυτός μας φιλοξενεί και δε μας
ανήκει καθώς και ότι είμαστε υπεύθυνοι για το τι θα βρουν και θα αντιμετωπίσουν
τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Είμαστε πραγματικά κοντά στο να τους αφήσουμε
έναν πλανήτη δηλητηριασμένο καθόλα, με δηλητηριασμένα ποτάμια και θάλασσες με
βιομηχανικά και χημικά απόβλητα θαμμένα στο υπέδαφος, με μια ατμόσφαιρα γεμάτη
ρύπους. Αυτό θέλουμε;
Κλείνοντας ας κρατήσουμε στο μυαλό μας και ας διαιωνίσουμε με τις πράξεις μας
και τα λόγια μας δυό υπέροχες σκέψεις- του Νίκου Καζαντζάκη:
«Ν’αγαπάς την ευθύνη. Να λες: εγώ μονάχος θα σώσω τη γη. Αν δε σωθεί, εγώ
φταίω.»
«Όσο θα υπάρχουνε στον κόσμο παιδιά, ζώα και λουλούδια, μη φοβάστε, όλα θα πάνε
καλά!»
Συνέλευση Δράσης
ERGENE (Εργίνης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου