ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ- Θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος Αλεξάνδρειας, λέει ο Ν. Μπρουσκέλης

Νίκος Μπρουσκέλης

Την τελευταία μέρα του χρόνου διάλεξε ο Νίκος Μπρουσκέλης να δηλώσει με σαφήνεια ότι είναι εν δυνάμει υποψήφιος δήμαρχος στο δήμο Αλεξάνδρειας για τις εκλογές του Ιουνίου του 2014.
Σε μια συνέντευξή του στο ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ και στον Ν. Σουρλόπουλο κάνει σαφές ότι τον ενδιαφέρει άμεσα η υποψηφιότητά του ως επικεφαλής ενός δημοτικού σχήματος που θα βάλει σε μια νέα τροχιά το...

δήμο και που δεν θα έχει καμιά σχέση με τα όσα μέχρι σήμερα έχουν γίνει.
Δηλώνει με πλήρη σαφήνεια ότι απαιτείται να συγκροτηθεί μια νέα δημοτική παράταξη χωρίς κομματικά βαρίδια και...στίγματα, όπως χαρακτηριστικά λέει και δεν παραλείπει να αναφερθεί και στον ...υδατόπυργο της Παλιόχωρας.

Η συνέντευξη του Ν. Μπρουσκέλη έρχεται να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ που κάναμε προ μηνών στα ΧΡΟΝΙΚΑ με τον πιο πανηγυρικό τρόπο.

Ολόκληρη η συνέντευξη του Ν. Μπρουσκέλη στο ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ είναι:

-Καπνίζετε γιατρέ;

-Δυστυχώς ναι. Επιβεβαιώνω για άλλη μία φορά, την στατιστική που θέλει τους γιατρούς να βρίσκονται στην πρώτη σειρά ανάμεσα στις επαγγελματικές κατηγορίες των καπνιστών. Η αλήθεια είναι όμως ότι βρίσκομαι σε μια διαρκή μάχη για να το περιορίσω τουλάχιστον, γιατί όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, πόσο δε μάλλον εγώ που είμαι και ουρολόγος, ότι το κάπνισμα προκαλεί πολλά προβλήματα, από τα κοινά καρδιολογικά ή πνευμονολογικά που είναι γνωστά στο ευρύτερο κοινό, μέχρι και στυτική δυσλειτουργία.

 

-Αναφερόμενοι σε δυσλειτουργίες, ας δούμε λίγο τη σημερινή κατάσταση. Ποια κρίση πιστεύεται ότι πρέπει να λύσουμε στην Ελλάδα, την οικονομική, την πολιτική ή όπως έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, την ερωτική;

-Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Ως σουρεαλιστής ο Εμπειρίκος, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε πότε να φανταστεί ότι η Ελλάδα του 2012, θα ζούσε τέτοιες στιγμές απίστευτου σουρεαλισμού.

 

-Τι εννοείτε;

-Μα, που αλλού θα μπορούσε να τοποθετήσει κανείς την σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, αν όχι στον σουρεαλισμό. (γέλια).

Για να απαντήσω,όμως στην αρχική σας ερώτηση, πιστεύω ότι η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτίστως πολιτική, του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Το σύστημα διέπεται από συντηρητισμό, με αποτέλεσμα να αρνείται πεισματικά να αλλάξει τρόπο λειτουργίας,αλλά κυρίως να προχωρήσει στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Εννοώ, ότι η στείρα άρνηση του πολιτικού κατεστημένου και ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένα τα κόμματα στο σύνολό τους, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, εμποδίζουν τους πολίτες που πραγματικά ενδιαφέρονται, να ασχοληθούν με τα κοινά.

 

-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Θεόδωρου Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ενστερνίζεστε την άποψη ότι, αυτή η μικρή δήλωση κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια;

Είναι μια ευφυής δήλωση που μπορεί να βρει εφαρμογή σε οποιαδήποτε περίσταση και να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν. Πιστεύω ότι παρότι είναι μια κυνική ουσιαστικά παραδοχή μέρους,σημαντικού πιθανώς, της αιτίας που μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση,εμπεριέχει σοβαρή δόση αλήθειας. Οι επιλογές που κάνουμε, καθορίζουν εκτός από εμάς τους ίδιους και το μέλλον μας ως κοινωνία.

Οι ευθύνες δεν είναι μόνο των πολιτικών. Έχουμε και εμείς μερίδιο στην ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση.Όμως το “μαζί τα φάγαμε” δεν απαλλάσσει κανέναν πολιτικό από τις δικές του,τεράστιες, ευθύνες. Γιατί οι πολιτικοί οφείλουν πρωτίστως να είναι ακέραιοι,άμεμπτοι και κυρίως ηθικοί. Πολιτικοί και πολιτική που λειτουργούν υπό σκιά δεν έχουν θέση στην Ελλάδα.

 

-Έχετε, περίπου, την ίδια ηλικία με το ΠΑΣΟΚ και, ενώ εσείς δείχνετε να γνωρίζετε που θέλετε να πάτε, το ΠΑΣΟΚ δείχνει να τα έχει λίγο χαμένα… Που χάθηκε;

-Η εξουσία διαφθείρει. Το είδαμε και στην κεντρική πολιτική σκηνή, το βιώσαμε και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το ΠΑΣΟΚ σημάδεψε ουσιαστικά μια ολόκληρη περίοδο της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, της μεταπολίτευσης, με τα θετικά και τα αρνητικά του σημεία. Σήμερα, ουσιαστικά βιώνει μια υπαρξιακή κρίση, καθώς, ακολουθώντας ξένες προς την ιδεολογία του συντηρητικές πολιτικές, υπέστη στην πραγματικότητα την χειρότερη ήττα που μπορεί να υποστεί ένας πολιτικός φορέας: την ιδεολογική ήττα.

Το μέγιστο ερώτημα, που καλείται να απαντήσει το ΠΑΣΟΚ είναι, αν έχει αυτή τη στιγμή λόγο ύπαρξης στην πολιτική ζωή του τόπου. Θεωρώ, πως θα πρέπει να επανατοποθετηθεί στον χώρο που σήμερα -κατά την γνώμη μου-, είναι κενός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.Και αν αυτό δεν μπορεί να το κάνει το ΠΑΣΟΚ, τότε θα πρέπει να το κάνει κάποιος άλλος νέος σχηματισμός, που δεν θα πρέπει να έχει ουδεμία σχέση ούτε με το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος ούτε με τα στελέχη που υπηρέτησαν σε οποιαδήποτε θέση και σχετίζονταν με το ΠΑΣΟΚ.

-Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι έχουν πολλές ερμηνείες για το πώς φτάσαμε ως εδώ και έχουν τουλάχιστον μία πρόταση για το πώς θα βγούμε από την κρίση. Ποια είναι η δική σας;

-Η ερμηνεία ή η πρόταση; (γέλια)

 

-Και τα δυο

-Πώς φτάσαμε εδώ; Επειδή δεν τολμήσαμε κ. Σουρλόπουλε. Δεν τολμήσαμε να κάνουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, να εκσυγχρονίσουμε το Κράτος, να το κάνουμε πιο προσιτό στον πολίτη. Μείναμε στα λόγια, σε «εκσυγχρονισμούς», σε «επανιδρύσεις», σε «δομικές αλλαγές». Τίποτε από αυτά δεν έγινε πραγματικότητα. Όλα παρέμειναν προεκλογικά σλόγκαν. Θυμηθείτε κύριε Σουρλόπουλε τις τρεις τελευταίες εκλεγμένες Κυβερνήσεις, από το 2004 και ύστερα. Δεν έγινε απολύτως τίποτε, αν και ήξεραν κι έβλεπαν το καράβι να βουλιάζει. Το μόνο που έκαναν ήταν η εφαρμογή της εύκολης λύσης: άγρια φορολόγηση ώστε να επαναχρηματοδοτήσουν ένα βαρέλι δίχως πάτο. Κανείς δεν έβαλε χέρι στο λαθρεμπόριο τσιγάρων, που είναι τεράστια μάστιγα, ούτε στο λαθρεμπόριο των καύσιμων κτλ. Κανείς δεν κάθισε να σκεφτεί με την κοινή λογική, κανείς δεν πήγε να δει γιατί ένας αυτοκινητόδρομος, από αυτούς που σήμερα χαρίζονται σε ιδιώτες, κοστίζει σε κάθε του χιλιόμετρο πέντε φορές περισσότερο απ' ότι στο εξωτερικό και γιατί ένας υδατόπυργος στην Παλαιόχωρα του δήμου Αλεξάνδρειας κόστισε ένα εκατομμύριο ευρώ.

Απαιτείται το πολιτικό προσωπικό να αποφασίσει πως το πελατειακό σύστημα έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί. Πρέπει όμως και εμείς οι πολίτες να αλλάξουμε νοοτροπία. Απαιτείται παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, στην βάση σοβαρού σχεδίου και όχι με μισόλογα. Απαιτείται να ξεφύγουμε από τον αργό θάνατο, που μας οδηγούν τα μνημόνια και να προχωρήσουμε με πλάνο για τον τόπο μας. Πρέπει οι πολιτικοί μας ταγοί να τολμήσουν. Δεν χρειάζεται λιγότερο κράτος, αλλά καλύτερο, φιλικότερο προς τον πολίτη και σίγουρα αποδοτικότερο.Και βέβαια, χρειάζεται όλοι να κατανοήσουμε πως κανείς δεν είναι υπεράνω των νόμων και πρώτοι πρέπει να το αντιληφθούν αυτό οι ίδιοι οι πολιτικοί.

 

-Περιγράψτε μου μια εικόνα από τα παιδικά σας χρόνια που είναι χαραγμένη στο μυαλό σας μέχρι σήμερα.

-Λόγω και των ημερών, θα σας περιγράψω μια ανάλογη σκηνή. Παραμονή Χριστουγέννων ή Πρωτοχρονιάς, δεν θυμάμαι, πρέπει να ήμουν 10 χρονών περίπου, ξεκινούσαμε μια παρέα 3-4 παιδιών,για τα κάλαντα από τις πέντε τα χαράματα. Γυρνούσαμε όλη την γειτονιά και την σηκώναμε πραγματικά στο πόδι! Αρκετοί δεν μας αντιμετώπιζαν και ιδιαίτερα φιλικά, λόγω της ώρας, άλλα εμείς θέλαμε να είμαστε οι πρώτοι, που θα βγαίναμε!

 

-Είσαστε φοιτητής Ιατρικής όταν χάσατε τον πατέρα σας απ ό,τι γνωρίζω. Πώς νιώθει ένας 20χρονος απέναντι σε ένα τόσο οδυνηρό γεγονός και πόσο σας επηρέασε αυτό στην μετέπειτα ζωή σας;

-Όπως νιώθει το κάθε νέο παιδί νομίζω στη θέση μου. Ένα τέτοιο γεγονός αλλάζει την ζωή σου για πάντα. Τίποτε και ποτέ δεν είναι ίδιο μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Πίστευα ότι με την πάροδο των ετών το αίσθημα μια τέτοιας απώλειας μπορεί να λειανθεί, ιδιαίτερα μετά τον ερχομό του γιου μου του Δημήτρη, αλλά τελικά, η θλίψη αυτή θα με διακατέχει για πάντα.

 

-Ο πατέρας σας ήταν δήμαρχος για αρκετά χρόνια, σε μια εποχή που η έννοια της τοπικής αυτοδιοίκησης ήταν διαφορετική απ’ ό,τι σήμερα… Τον θυμάστε καθόλου ως δήμαρχο, και πώς;

-Έζησα πολύ έντονα εκείνη την δεκαετία κ. Σουρλόπουλε. Πολύ διαφορετικά πιθανώς από έναν συνομήλικο μου. Οκτώ χρόνων,το 1978, σε χαλεπούς καιρούς, σε προεκλογικό αγώνα και στα 16 μου στο μπαλκόνι δίπλα του. Είναι απίστευτες εμπειρίες.

 

Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο η αίσθηση της πολιτικής ήταν έντονη και καθημερινή. Όταν οι συμμαθητές μου έπαιζαν μπάλα, εγώ παρακολουθούσα τον Δημήτρη Μπρουσκέλη να συντάσσει τις τοποθετήσεις του στα όργανα που συμμετείχε, δημοτικά η κομματικά.Μεγαλώνοντας και μετά τα δεκάξι μου, πολλές φορές, θυμάμαι, ζητούσε και την γνώμη μου για διάφορα θέματα. Εκτιμούσε τις ανησυχίες των νέων τις εποχής του,ήθελε να είναι κοντά τους και ήθελε να κάνει στην Αλεξάνδρεια έργο που θα την αναδείξει και θα τους αναδείξει.

 

Στο σπίτι μας, οι συζητήσεις ήταν κυρίως πολιτικές. Άλλωστε πολιτικοί παράγοντες της εποχής τοπικοί και μη,το επισκέπτονταν καθημερινά. Οι πολίτες της Αλεξάνδρειας, τον θυμούνται και τον μνημονεύουν ακόμα και σήμερα, για τα έργα που άλλαξαν την εικόνα της πόλης. Κι αυτό είναι μια γλυκιά αίσθηση για μένα. Αλλά το αίσθημα αυτό πολλές φορές με βαραίνει κιόλας, για λόγους που είναι ευνόητοι. Το όραμα του για τον τόπο μας και τα ιδανικά του με συντροφεύουν και με οδηγούν. Αποτελούν πραγματική παρακαταθήκη για το μέλλον.

-Που κάναμε λάθος ως τοπική κοινωνία;

-Παρασυρθήκαμε; Εύπιστοι ίσως;Πιθανόν. Καιρός όμως δεν είναι να αναλάβουμε και εμείς τις ευθύνες μας ως πολίτες; Άλλωστε, εμείς δεν εκλέγουμε τους εκάστοτε διοικούντες; Ας κρατάμε λοιπόν μικρό καλάθι, όταν ακούμε για πολλά κεράσια...

 

-Τι είναι αυτό που σας κάνει να θέλετε να ασχοληθείτε με τα κοινά, ενώ ως επιστήμονας, όπως ξέρουμε, οι υποχρεώσεις σας είναι αυξημένες;

-Η λογική του "όλοι ίδιοι είναι" που έχει επικρατήσει, με τρομάζει και με πεισμώνει. Γνωρίζεται,φαντάζομαι, την γνωστή φράση που αποδίδεται στον Μπ. Μπρεχτ:

«Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας
Κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του
Πρέπει προετοιμασμένος να ' ναι: γιατί
Όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί
Θα μοιραστεί την ήττα.»

Είναι απαραίτητο να πεισθούν ολοένα και περισσότεροι νέοι άνθρωποι, με φρέσκες ιδέες, καταξιωμένοι στον επαγγελματικό τους βίο και στον κοινωνικό τους περίγυρο, τεχνοκράτες,άφθαρτοι, πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, ώστε να προσφέρουν στην πολιτική από το δικό τους μετερίζι. Να βγούμε από τη λογική της στείρας κριτικής και να μπούμε όλοι μαζί στον τομέα της δράσης. Η κριτική είναι εύκολη και την κάνουμε όλοι μας, καθημερινά. Πρέπει όμως, αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να πράξουμε, να συμμετάσχουμε, να προσφέρουμε. Μόνο έτσι θα έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα για το μέλλον.

Ας απορρίψουμε τις λογικές της ισοπέδωσης των πάντων. Όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι!

 

Και πρέπει να γνωρίζουν,όσοι αποδέχονται μοιρολατρικά την κατάσταση και δεν παλεύουν για να την αλλάξουν, και μέσα και από την πολιτική, ότι στο τέλος της διαδρομής τους η ιστορία δεν θα τους δικαιώσει!

 

Το να μείνεις σπίτι σου είναι ο εύκολος δρόμος, της αποχής και της αδράνειας. Το να παλέψεις, αυτός είναι πιστεύω ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε, που οφείλουμε να τραβήξουμε. Ένα ταξίδι, με περιπέτειες ανάλογες, ίσως και δυσκολότερες, από αυτές που είχε ο Οδυσσέας. Όμως στο τέλος, όποιος τολμήσει και το κάνει αυτό το ταξίδι θα έχει αποζημιωθεί.

 

-Τελικά, η πολιτική έχει κοινά στοιχεία με την ιατρική, και αν ναι, ποια είναι αυτά;

-Αν ένας άνθρωπος δει την πολιτική μέσα από το σωστό πρίσμα, χωρίς να έχει ως γνώμονα την προσωπική του ματαιοδοξία, τότε νομίζω πως το κοινό στοιχείο είναι αναμφισβήτητα το πάθος για προσφορά στον συνάνθρωπο. Η κοινωνία είναι κι αυτή ένας οργανισμός που έχει της δικές της ανάγκες. Όταν ασθενεί χρειάζεται τη σωστή αγωγή για να αναρρώσει. Ενίοτε και χειρουργική επέμβαση…

-Πολύς λόγος γίνεται γύρω από το όνομά σας κ. Μπρουσκέλη. Θα είστε τελικά υποψήφιος για τη θέση του Δημάρχου;

-Ακούστε. Θα είμαι ειλικρινής και ανοιχτός απέναντί σας και απέναντι στους αναγνώστες σας. Έχω απορρίψει ως τώρα τις προτάσεις που μου είχαν γίνει για να είμαι υποψήφιος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2010, αλλά και στις τελευταίες βουλευτικές. Για διαφορετικούς λόγους την κάθε φορά, επέλεξα να μην εμπλακώ στην πολιτική.

 

Δεν σας κρύβω όμως ότι είναι πάρα πολλοί, αυτοί που με συναντούν είτε στον δρόμο είτε σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις και με παροτρύνουν να βάλω υποψηφιότητα για τη θέση του Δημάρχου.Είναι τιμή μου να ακούω ανάλογες κουβέντες, αλλά παράλληλα και μεγάλη ευθύνη.Γιατί οι ευθύνες σε μια θέση όπως αυτή είναι τεράστιες. Σας διαβεβαιώνω όμως,πως τις ευθύνες δεν τις φοβήθηκα ποτέ.

 

Σας λέω λοιπόν ότι, ναι,ενδιαφέρομαι για τον τόπο μου και όταν έλθει η ώρα, τότε θα ανακοινώσω και επίσημα τη θέση μου. Αυτό θα γίνει αφού πρώτα επεξεργαστούμε ένα πρόγραμμα που θα «βγαίνει» και θα έχει ως στόχο να πάει τον Δήμο Αλεξάνδρειας εκεί που του αξίζει πραγματικά. Μπροστά. Να είστε σίγουρος πως η ομάδα θα πλαισιώνεται από ότι καλύτερο έχει να επιδείξει ο τόπος σε ανθρώπινο δυναμικό. Γιατί η βάση σε κάθε επιτυχημένη προσπάθεια είναι η ομαδική εργασία. Όποιος προσπάθησε μόνος,με μόνο εφόδιο τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα,δεν πήγε μακριά. Και "πήρε μαζί του" συνεργάτες, φορείς,συνυποψηφίους αλλά και τον ίδιο τον τόπο του. Βεβαίως, σκοπός είναι να συνδυάσουμε το παρόν και το παρελθόν ώστε να συνδιαμορφώσουμε το μέλλον. Το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει πως θα είναι το πολιτικό τοπίο σε ενάμιση χρόνο;

-Υπάρχει κάποια επίσημη πρόταση από κάποια ομάδα πολιτών ή από κάποιο κομματικό χώρο;

-Θεωρώ ότι η προοπτική μιας άλλης δημοτικής παράταξης, θα πρέπει να απασχολήσει την τοπική κοινωνία στο προσεχές μέλλον. Στον τόπο μας δεν υπάρχουν τη δεδομένη χρονική στιγμή που μιλάμε ανάλογες ομάδες πολιτών ή οργανωμένος κομματικός ιστός, που θα στηρίξει μια τέτοια νέα κίνηση. Μια πρόταση θα με τιμούσε, αυτό είναι σίγουρο. Όμως δε ψάχνουμε για σωτήρες κύριε Σουρλόπουλε. Αρκετά και αρκετοί μας έχουν σώσει.Ικανούς ανθρώπους θέλει ο τόπος. Ανθρώπους που θα βοηθήσουν.

Πιστεύω ότι οι ζυμώσεις στον ευρύτερο πολιτικό χώρο, που κινείται απέναντι από την τωρινή διοίκηση, θα γίνουν και μάλιστα θα πρέπει να επιλεγούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα στελεχώσουν μια τέτοια προσπάθεια. Ο επικεφαλής θα πρέπει να τυγχάνει ευρύτατης κοινωνικής και πολιτικής αποδοχής. Αυτό δεν σημαίνει πως μια νέα παράταξη, μια νέα πρόταση, δεν θα δίδει το πολιτικό της στίγμα. Οφείλει να το δίδει και να το κάνει γνωστό από την πρώτη στιγμή που θα ανακοινωθεί. Όμως αυτό δεν δηλώνει πως θα είναι και στιγματισμένη κομματικά. Οφείλει να είναι ανοιχτή σε πρόσωπα και φορείς προτάσεων. Αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς εννοώ.

 

-Δυνάμει αντίπαλοί σας αλλά και ουδέτεροι προς μια πιθανή κάθοδο σας στις δημοτικές εκλογές σας καταλογίζουν την απειρία και την λιγοστή συμμετοχή σας στα κοινά. Τι τους απαντάτε;

-Ανοίγετε μια μεγάλη συζήτηση. Σε όλους αυτούς που μου καταλογίζουν απειρία, αποχή από τα κοινά ή κάτι άλλο παρόμοιο θα απαντήσω με μια ερώτηση: τι ακριβώς έχουμε δει έως τώρα από τους υποτιθέμενους ...έμπειρους; Σε κάθε επίπεδο, είτε αυτό είναι εθνικό,είτε είναι τοπικό. Και αν αφήσουμε στην άκρη το εθνικό και έλθουμε στο τοπικό επίπεδο, πείτε μου εσείς κύριε Σουρλόπουλε τι ακριβώς έχουμε δει το τελευταίο διάστημα στην περιοχή μας το οποίο να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην εμπειρία των αιρετών. Ελάχιστα πράγματα!

 

Δεν μου αρέσει να απαξιώνω το έργο κανενός, δεν είμαι ούτε μηδενιστής ούτε έχω την τάση να ισοπεδώνω τα πάντα. Αν είναι όμως να έχω την εμπειρία του νυν Δήμαρχου της πόλης μας,να έχω τεθεί σε αργία - γεγονός πρωτοφανές για τα δεδομένα του τόπου - και να χρειάζομαι 10 χρόνια για να αποκτήσει ο τόπος που ζω αποχέτευση, καλύτερα άπειρος! Έως τώρα που μιλάμε, δυστυχώς, όσο και αν προσπαθήσει κανείς, δεν θα βρει μια αυτοδιοικητική αναπτυξιακή πρωτοβουλία που να αφορά το τοπικό, παραγωγικό οικονομικό σύστημα.

 

Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, αλλά κυρίως με τον κόσμο στον οποίο απευθυνόμαστε. Ναι, η εμπειρία μετράει. Αλλά μετράει το ίδιο με τη δυναμική, το όραμα και κυρίως τη διάθεση. Επίσης ο Δήμαρχος κατ' εμέ πρέπει να είναι έτοιμος να κάνει ρήξεις, ακόμη και με αυτούς που κάποια στιγμή τον έχουν στηρίξει. Είναι κάποιος, από τους έμπειρους του σήμερα, έτοιμος για ρήξεις; Ή μήπως υποκύπτει, αφού λόγω της εμπειρίας του ξέρει πως την επόμενη φορά θα χάσει την όποια στήριξη έχει; Πολιτικά τερτίπια είναι αυτά, τα οποία πρέπει να τα αποβάλουμε κάποια στιγμή.

 

Ναι, η εμπειρία είναι ένα τεράστιο εφόδιο. Για όλους. Όμως την επικαλούνται συνεχώς όσοι δεν έχουν συνηθίσει να εργάζονται ομαδικά, όσοι αδυνατούν να αντιληφθούν πως μια οποιαδήποτε εργασία που σχετίζεται με τον δημόσιο βίο κρύβει μέσα της την εργασία δεκάδων ανθρώπων. Αν μια πόλη είναι καθαρή κύριε Σουρλόπουλε αυτό δεν οφείλεται μόνο στην εμπειρία του Δημάρχου της. Οφείλεται στη ρητή βούλησή του να την διατηρήσει καθαρή, στον προγραμματισμό που έχουν κάνει οι προϊστάμενοι βάσει των εντολών που τους έχει δώσει αλλά και στην εργασία των υπαλλήλων της καθαριότητας. Δεν θα καθαρίσει από μόνη της η εμπειρία την πόλη, τον Δήμο.

 

Η εμπειρία δεν είναι κάτι που αποκτάται από τη μια μέρα στην άλλη. Είναι κάτι που έρχεται με την πάροδο του χρόνου. Όταν όμως ο χρόνος έχει παρέλθει και αποτελέσματα δεν φαίνονται ή είναι πενιχρά έως απογοητευτικά, τότε ίσως και να έχει βάση κάτι το οποίο είχα ακούσει παλιά από τον πατέρα μου: «όλοι οι άνθρωποι αξίζουν δεύτερη ευκαιρία,αλλά όταν σου ζητούν τρίτη, πρέπει να είσαι προσεκτικός».

 

-Εκτός από την δική σας επιθυμία να είστε υποψήφιος δήμαρχος, έχουν προβάλλει και άλλοι αξιώσεις για τη δημαρχιακό θώκο και μάλιστα από την προηγούμενη παράταξη που κυβέρνησε αυτόν τον τόπο για οκτώ χρόνια. Θέλετε να μας σχολιάσετε λίγο;

-Θέλουμε 18μήνες ως τις εκλογές. Είναι ατέλειωτος πολιτικός χρόνος στη σημερινή εποχή. Αν σας έλεγε κάποιος εσάς τον Ιούνιο του 2011, ότι το Δεκέμβρη του 2012, θα έχουμε μια τρικομματική κυβέρνηση, με το ΠΑΣΟΚ να πνέει τα λοίσθια, τον Τσίπρα στα σκαλοπάτια του Μαξίμου, ένα ρατσιστικό και φασιστικό κόμμα στην Βουλή και με διψήφια δημοσκοπικά ποσοστά αυτή τη στιγμή, θα του προτείνατε φαντάζομαι έναν καλό ψυχίατρο! Κι όμως μέσα στο διάστημα αυτό άλλαξαν τα πάντα.

Συνεπώς, θα συνιστούσα προς όλους αυτοσυγκράτηση και κυρίως ψυχραιμία.

-Τι σκέφτεστε για το μέλλον και πώς φαντάζεστε τα επόμενα πέντε χρόνια το δήμο Αλεξάνδρειας;

-Αυτό που σκέφτομαι, θέλω και οραματίζομαι, δεν είναι να αναπαλαιώσω σχήματα που έχουν ήδη απορριφθεί. Δεν έχω σκοπό να δώσω την ευκαιρία σε οποιονδήποτε, να χρησιμοποιήσει τη νέα προσπάθεια ως μια κολυμπήθρα του Σιλωάμ ώστε να εξαγνιστεί και να εμφανιστεί εκ νέου στο προσκήνιο. Θέλω κάτι νέο, με πρόσωπα - φορείς προσωπικής ηθικής, που διαθέτουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, που είναι γνώστες των πραγμάτων στους τομείς τους ο καθένας και η καθεμιά, και που έχουν διάθεση για συστηματική ενασχόληση με την πολιτική.

 

Κύριε Σουρλόπουλε, μας ενώνουν κοινές αγωνίες,κοινές απαιτήσεις για το σήμερα και το αύριο του τόπου μας.

Είμαστε η γενιά που κουράστηκε να περιμένει, που κουράστηκε να της μιλούν για αφηρημένα οράματα.

Είμαστε η γενιά που θέλουμε να αλλάξουμε τον τόπο μας τώρα ώστε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και ελπίδα εδώ που μεγαλώσαμε.

Είναι ώρα να αλλάξουμε ολόκληρο το βιβλίο όχι απλώς να γυρίσουμε σελίδα !

Oι σταθμοί του

1970 Γεννιέται στην Θεσσαλονίκη

1989 Πρωτοετής φοιτητής Ιατρικής στην Ιατρική Ακαδημία Σόφιας

1996 Αποφοίτηση με τον βαθμό λίαν καλώς, αναγνώριση πτυχίου Ιατρικής Αλλοδαπής από το ΔΙΚΑΤΣΑ

1999 Ιατρός Υπαίθρου στο Άγκιστρο Ν. Σερρών

2001 Έναρξη ειδικότητας Γεν. Χειρουργικής στο Νοσοκ. Βέροιας

2003 Έναρξη ειδικότητας Ουρολογίας στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

2007 Απόκτηση τίτλου ειδικότητας

2008 Έναρξη λειτουργίας ιδιωτικού ιατρείου στην Αλεξάνδρεια, υποψήφιος στις εκλογές Ιατρικού Συλλόγου Ημαθίας.http://www.roumlouki.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=8917&Itemid=56