ΒΕΡΟΙΑ - Η 24ωρη, τα πολιτικά ευτράπελα, οι δυο πορείες και τα αδιέξοδα

Η μέχρι χτες Μνημονιακή δήμαρχος Βέροιας,
σήμερα στην 24ωρη απεργία

Δύο οι πορείες και σήμερα στην Βέροια με αφορμή την 24ωρη απεργία που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η μια του ΠΑΜΕ που έγινε στην πλατεία Ωρολογίου και η άλλη των υπολοίπων που έγινε στην πλατεία Δημαρχείου.

Στην πλατεία Δημαρχείου βέβαια είχαμε και πολιτικά ευτράπελα αφού είδαμε την δήμαρχο της...
πόλης, την Χ. Ουσουλτζόγλου, να "συμπαρίσταται και να στηρίζει δυναμικά", όπως είπε, την συγκέντρωση. Ναι, η δήμαρχος που σημειωτέον είναι υψηλό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της διοίκησης της ΚΕΔΕ, όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν βρήκε λέξη να πει για τα Μνημόνια και την εξαθλίωση αλλά τα υποστήριζε δια της σιωπής της είτε με το επιχείρημα "του αναγκαίου κακού", σήμερα βγήκε στην πλατεία. Αύριο, ποιος ξέρει, μπορεί να περπατήσει κιόλας στην πορεία και μεθαύριο να ηγηθεί.

Η συγκέντρωση είχε μια σχετικά ανεκτή μαζικότητα που όμως απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως μεγάλη. Οι συνήθεις "ύποπτοι" και πάλι στην πλατεία. Τα γνωστά κείμενα ακούστηκαν και πάλι. Η γνωστή βόλτα έγινε και πάλι στο κέντρο της πόλης. Αμέσως μετά, ο καφές της απεργίας στα καφέ της Βέροιας που και σήμερα ήταν γεμάτα από ανέργους, εργαζόμενους των 300 ευρώ, απλήρωτους εργαζόμενους...

Χαρακτηριστικό της σημερινής συγκέντρωσης στην πλατεία Δημαρχείου και η αντιπροσωπεία των αγροτών του "Μπλόκο της Κουλούρας". Οι αγρότες αυτοί, δημότες της Βέροιας και αυτοί, βγήκαν πρώτοι στο δρόμο αλλά και πρώτοι έφυγαν σπάζοντας το μέτωπο. Η κριτική που τους γίνεται από όλη τη χώρα δικαιολογημένη. Ήταν εκεί η αντιπροσωπεία τους με τα αγροτικά τους αυτοκίνητα και ηγήθηκαν της πορείας.

Μίλησαν και οι συνδικαλιστές. Αυτός που έκανε εντύπωση ήταν ο πρόεδρος των εργαζομένων στο δήμο Βέροιας (φωτ. αριστερά). Ο πρόεδρος πρέπει να είναι πολύ "προχωρημένος". Αντί να περιοριστεί στα του οίκου του, να αναφερθεί στα προβλήματα που πιθανόν έχει με την διοίκηση ή με το κράτος προτίμησε να ευχαριστήσει δημόσια την δήμαρχο που "με τιμάει με την παρουσία της" και να αποφανθεί εν είδη πολιτικού αναλυτή στο ΕΞΤΡΑ ότι οι ξένοι έχουν επιβάλει λιτότητα γιατί θέλουν τον ορυκτό μας πλούτο. Τέλος, δεν δίστασε να προτείνει να δημιουργηθεί μια τράπεζα του λαού με μετόχους όλους τους μη προνομιούχους. Είπαμε, είναι πολύ προχωρημένος ο πρόεδρος.

Κατά τα άλλα. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε μέσα σε κλίμα ρουτίνας που το διέκοψε η επαναστατική λεκτική έξαρση του Αργ. Πύρκα, παλιού συνδικαλιστή, που πήρε το μικρόφωνο εκτός πρωτοκόλλου και είπε το αυτονόητο: Πολύ καλά τα είπατε όλοι σας. Αλλά σε ποιον πρέπει να τα απευθύνουμε; Στην Κυβέρνηση. Πρέπει να την ανατρέψουμε τώρα. Το είπε ο Πύρκας και ορισμένοι τον χειροκρότησαν.

Η πορεία άρχισε και το πρώτο σύνθημα ακούστηκε μετά από εκατό μέτρα. Τόση αγωνιστική διάθεση είχαν όλοι τους. Και ο Παν. Χατζησάββας που είχε την ντουντούκα στην κεφαλή της πορείας φαίνεται ότι ήταν εκτός φόρμας.

Αντιθέτως, το μπλόκ του ΠΑΜΕ που κατέβαινε κατά διαβολική σύμπτωση την Μητροπόλεως και παρ΄ ολίγον θα συναντιόταν με τους πάσης φύσεως ρεφορμιστές, είχε παλμό, νεύρο και δυνατή φωνή. Ο νεαρός που ήταν στην ντουντούκα έλεγε συνθήματα επίκαιρα. Να φανταστείτε ότι μόλις πλησίαζαν στην πλατεία Δημαρχείου το σύνθημα που ακούστηκε ήταν: Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το Κεφάλαιο ή με τους Εργάτες.
Ήταν προφανές το μήνυμα για τους "παραστρατημένους" του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν πορεία μαζί με τους Πασόκους, τους Νεοδημοκράτες συνδικαλιστές και άλλους ..συγγενείς.

Ευχής έργον θα ήταν οι δυο πορείες να βάδιζαν μαζί. Ίσως ορισμένοι να άλλαζαν μπλοκ όπως με έκπληξη είναι η αλήθεια διαπίστωσα ότι στο μπλοκ του ΠΑΜΕ που κατέβαινε από το Ρολόι συμμετείχε και ο πρώην πρόεδρος του παραρτήματος του ΤΕΕ Ημαθίας Γ. Ουρσουζίδης. Ναι, αυτός που μόλις πριν από δυο χρόνια ήταν υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Μπόλαρη (ΠΑΣΟΚ).

Αυτά με την σημερινή 24ωρη απεργία που πλέον ως μορφή πάλης έχει απαξιωθεί πλήρως. Οι 24ωρες που προκηρύσσονται από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι προφανές ότι μόνον στη διαιώνισή της συμβάλλει και κατά κανέναν τρόπο δεν προωθεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Καιρός πια να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για τις μορφές πάλης που θα πρέπει να ακολουθήσουν ώστε να γίνουν αποτελεσματικοί.