Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Πλημμύρα… εθνικών ευεργετών στην Κουμουνδούρου

Μια συνάντηση Τσίπρα και λοιπών ΣΥΡΙΖΑίων με το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών αποτελεί είδηση για πρωτοσέλιδο. Η πιο επιθετική μερίδα του ντόπιου κεφαλαίου δεν κάνει συναντήσεις μ’ όποιον όποιον. Και ποτέ δεν κάνει συναντήσεις οι οποίες προηγουμένως δεν έχουν ετοιμαστεί προσεκτικά «διά της διπλωματικής οδού» (παρασκηνιακά δηλαδή). Θυμηθείτε τι απαντούσαν το περασμένο καλοκαίρι εφοπλιστές σαν τον Ρέστη (για να μας φορολογήσεις θα...
πρέπει να μας βρεις πρώτα) ή τον πρόεδρο της ΕΕΕ Βενιάμη (η φορολογία που πληρώνουμε στην Ελλάδα είναι στα ίδια επίπεδα με τη φορολογία στην Ολλανδία, την Κύπρο, τη Μάλτα). Μπορούμε, βέβαια, ν’ αντιληφθούμε τους… ευνόητους λόγους που επέβαλαν στη συριζική ηγεσία να μη κάνει ιδιαίτερο ντόρο γύρω απ’ αυτή την είδηση. Οταν συναντιέσαι με καπιταλιστές-γκάνγκστερ δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά, παραθέτοντας καταρχήν το δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 14 Δεκέμβρη:

«Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας, με τους βουλευτές Γιώργο Σταθάκη, υπεύθυνο ΕΕΚΕ Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Θοδωρή Δρίτσα, βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων, υπεύθυνο τμήματος Ναυτιλίας, συναντήθηκαν σήμερα με το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, μετά από αίτημα της Ενωσης.

Η συνάντηση είχε χαρακτήρα αμοιβαίας ενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ έθεσε τα ζητήματα: α. της φορολόγησης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και της αύξησης των εσόδων από αυτές.
β. της συμβολής της ναυτιλίας στην ανασυγκρότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας.
γ. του θαλάσσιου τουρισμού, σε σχέση με τις μαρίνες, την ανάπτυξη του κλάδου και την αύξηση των φορολογικών εσόδων.
δ. τα εργασιακά και το μισθολόγιο στην ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία των κατώτερων πληρωμάτων με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών.
ε. την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, με ιδιαίτερη αναφορά στην ανάγκη να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πρακτική άσκηση των εκπαιδευομένων.

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την άποψη ότι "η ελληνική ναυτιλία πρέπει να διατηρήσει τον πρωτεύοντα ρόλο της παγκοσμίως" και ταυτόχρονα αυτό πρέπει να "αντιστοιχεί σε αυξημένο όφελος για το σύνολο της κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας"».
Είμαστε σίγουροι ότι την ανακοίνωση αυτή θα την προσυπέγραφαν όλοι οι γκάνγκστερ της θάλασσας. Αλλωστε, το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν εξέδωσαν κανένα δελτίο Τύπου και ότι τα παπαγαλάκια τους κάθε άλλο παρά «αντι-συριζικά» συμπεριφέρθηκαν («Σε ιδιαίτερα καλό κλίμα έγινε χθες η πρώτη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με το προεδρείο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών με επικεφαλής τον πρόεδρο Κ. Θ. Βενιάμη καθώς αντηλλάγησαν απόψεις για το μέλλον της ναυτιλίας», έγραφε για παράδειγμα το «Εθνος», ενώ η εφοπλιστική «Καθημερινή» αναπαρήγαγε απλώς το δελτίο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναμεταδόθηκε από το ΑΠΕ), δείχνει ότι έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από τη συνάντηση και ότι το δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκε υπόψη τους και συμφώνησαν. Συμφώνησαν καθότι δεν περιλαμβάνει τίποτα συγκεκριμένο, παρά μόνο τίτλους θεμάτων.
Ποια είναι, για παράδειγμα, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολόγηση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων; Οι εφοπλιστές έχουν ήδη συμφωνήσει με τη συγκυβέρνηση Σαμαρά να δώσουν «οικειοθελώς» 800 εκατ. ευρώ για μια διετία, στο πλαίσιο της φορολόγησης των πλοίων.
Ποια ακριβώς πρέπει να είναι η –κατά ΣΥΡΙΖΑ– συμβολή τους στην ανασυγκρότηση της ναυπηγικής βιομηχανίας και πώς θα υποχρεωθούν για κάτι τέτοιο, όταν είναι γνωστό ότι αυτή τη στιγμή ναυπηγούν μερικές εκατοντάδες πλοία κυρίως σε κινέζικα και κορεάτικα ναυπηγεία;
Και με τον θαλάσσιο τουρισμό τι ακριβώς «παίζει», όταν οι θέσεις των εφοπλιστών για το καμποτάζ και την κρουαζιέρα είναι γνωστές; Σε τι ακριβώς αναφέρεται η φράση «εργασιακά και μισθολόγιο κατώτερων πληρωμάτων» και μάλιστα «με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας των ελλήνων ναυτικών»; Ετσι όπως γίνεται ο συσχετισμός, οδηγεί σε άποψη για χαμηλότερα μεροκάματα και χειρότερες εργασιακές συνθήκες, ώστε τα ελληνικά κατώτερα πληρώματα να γίνουν «ανταγωνιστικά» έναντι των ασιατών και ανατολικοευρωπαίων ναυτικών και να μπορούν έτσι οι εφοπλιστές να τα ναυτολογούν στις γαλέρες τους.
Ενώ για όλ’ αυτά δεν δημοσιεύτηκε τίποτα το συγκεκριμένο από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο τίτλοι θεμάτων που συζητήθηκαν, δημοσιεύτηκε στο τέλος η δήλωση Τσίπρα που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: «"η ελληνική ναυτιλία πρέπει να διατηρήσει τον πρωτεύοντα ρόλο της παγκοσμίως" και ταυτόχρονα αυτό πρέπει να "αντιστοιχεί σε αυξημένο όφελος για το σύνολο της κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας"». Πώς κατάφερε η ελληνική ναυτιλία να είναι ανάμεσα στις πρώτες παγκοσμίως; Μήπως με το «ναυτικό δαιμόνιο της φυλής»; Με τη γκανγκστερική πολιτική των εφοπλιστών τα κατάφερε. Με τον ιδρώτα και το αίμα των ελλήνων (και όχι μόνο, πλέον) ναυτεργατών. Με το προκλητικό καθεστώς φοροασυλίας που της εξασφάλισαν οι μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις. Οσο για το… φερετζέ, για το «αυξημένο όφελος για το σύνολο της κοινωνίας και της ελληνικής οικονομίας», είναι άνευ σημασίας. Τα ίδια έλεγε ο Σαμαράς πριν λίγο καιρό, όταν συναντήθηκε δυο φορές με το προεδρείο της ΕΕΕ και συμφώνησαν τελικά να «προσφέρουν» οι εφοπλιστές αυτά τα 800 εκατ., ποσό μικρότερο από τις περικοπές στον ειδικό φόρο κατανάλωσης του αγροτικού πετρέλαιου. Θυμόσαστε, ασφαλώς, και το ευτράπελο. Αρχικά το πολυνομοσχέδιο-εφιάλτης για το νέο Μεσοπρόθεσμο έκανε λόγο για «οικειοθελή συνεισφορά» των εφοπλιστών και μετά από παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ, που ζήτησε να μη γίνει ρόμπα η συγκυβέρνηση, ο Στουρνάρας έσβησε το «οικειοθελή» και άφησε μόνο το «συνεισφορά».
Τόσα μπορούμε, τόσα δίνουμε, λένε οι εφοπλιστές, αλλιώς χάνουμε ανταγωνιστικότητα που θα μας οδηγήσει σε απώλεια της πρώτης θέσης παγκοσμίως. Κι αν τους πολυζορίσει κανείς, πετάνε ένα «τότε θα πάρουμε τα πλοία και τις επιχειρήσεις μας και θα πάμε αλλού» και όλοι το βουλώνουν. Εχει διαφορετική άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν μας τη λέει; Το θέμα έχει και προϊστορία, έχουμε ξαναγράψει γι’ αυτή και σκόπιμο είναι να την ξαναθυμίσουμε.
Πριν τις εκλογές της 6ης Μάη του 2012, ο Τσίπρας χτυπιόταν από τα προεκλογικά μπαλκόνια και απειλούσε τους εφοπλιστές ότι θα τους ταράξει στη φορολογία. Δεν υπήρχε προεκλογική ομιλία που να μην το έλεγε. «Αντί για την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση, να μπει φόρος εφοπλιστών σε κάθε ένα από τα 4.000 πλοία τους, που θα αποφέρει 2 δισ. (500.000 ανά πλοίο)» (προεκλογικές ομιλίες στην Ξάνθη, στις 27 Απρίλη, και στη Μυτιλήνη, στις 29 Απρίλη). Στο ενδιάμεσο των δύο εκλογών έγινε η κωλοτούμπα και σ’ αυτό το θέμα. Από τα 500 χιλιάρικα ανά πλοίο φτάσαμε στην «Εθνική Προγραμματική Συμφωνία, με τον κλάδο της ναυτιλίας και τον εφοπλιστικό κόσμο, που θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα» (πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσίασε ο Τσίπρας στην «Αθηναΐδα»). Ομως, και σ’ αυτό το πρόγραμμα αναφερόταν: «Θα επανεξεταστούν από μηδενική βάση οι σχέσεις ανάμεσα στο ελληνικό κράτος, τη ναυτιλία και τον εφοπλιστικό κόσμο, με στόχο τη κατάργηση των προκλητικών 58 διαφορετικών φοροαπαλλαγών και τη δημιουργία ενός σταθερού φορολογικού καθεστώτος που θα ανταποκρίνεται στη Συνταγματική επιταγή για τη συμβολή στα φορολογικά βάρη όλων των Ελλήνων υπηκόων».
Μέχρι που βγήκε ο Τσίπρας στην διαδικτυακή τηλεοπτική εκπομπή του Χατζηνικολάου και έχρισε τους γκάνγκστερ της θάλασσας… εθνικούς ευεργέτες: «Eγώ αυτό που είπα για το εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι ότι θα πρέπει –και θα ‘πρεπε ήδη να το ‘χουν κάνει με δική τους πρωτοβουλία, διότι πολλοί από τους ευεργέτες της πατρίδας μας ήταν εφοπλιστές και σε κρίσιμες στιγμές για την πατρίδα βάλαν το χέρι στην τσέπη» (enikos.gr, 30.5.12). Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης είχαμε προφανώς την εξοργιστική προβολή της Μαριάννας Λάτση και του… φιλανθρωπικού έργου του ιδρύματος Λάτση από την «Αυγή» (γράψαμε σχετικά στο προηγούμενο φύλλο) και τη συνάντηση Τσίπρα-Σταθάκη-Δρίτσα με το συνδικάτο των εφοπλ(η)στών, κατά την οποία επισημοποιήθηκε το ειδύλλιο και περάστηκαν δαχτυλίδια (σ’ αυτά οι εφοπλιστές είναι «μανούλες»). Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέφερε στους εφοπλιστές την απάλειψη κάθε αναφοράς σε κατάργηση του προκλητικού ειδικού φορολογικού καθεστώτος που απολαμβάνουν. Οι εφοπλιστές δεν ξέρουμε τι προσέφεραν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπορούμε να εικάσουμε πολλά.
Και βέβαια, το νταλαβέρι με τους εφοπλιστές δεν αφορά μόνο αυτό το κομμάτι των καπιταλιστών. Αποτελεί σαφές δείγμα γραφής για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της κεφαλαιοκρατίας, της οποίας την ευμένεια προσπαθεί να κερδίσει.
Με πρότυπο τον Ομπάμα
Οταν δημοσιογράφος στο πρωινάδικο της ΝΕΤ (12.12.12), ακούγοντας τον Γ. Σταθάκη να περιγράφει τη φορολογική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και να δηλώνει ότι οι προτάσεις του κόμματός του κάθε άλλο παρά «αποθαρρυντικές για τις επενδύσεις» είναι, παρατήρησε ότι «άρα στο μέσο Ελληνα θα πάτε κι εσείς», άκουσε έκπληκτος τον Σταθάκη ν’ απαντά μ’ εκείνο το σαρδονιο χαμόγελό του: «Σε κάποιον μεταφυσικό Ελληνα δεν μπορούμε να πάμε»! Οχτώ λέξεις… όλα τα λεφτά. Στο λαουτζίκο θα την πέσει και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν ποτέ καταφέρει να γίνει κυβέρνηση.
Κυνικός, καταπώς το συνηθίζει, ο Σταθάκης περιέγραψε την πολιτική διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ ως εξής: «Μπορούμε να βάλουμε όσους ιδεολογικούς προσδιορισμούς θέλετε, μέσα στην κρίση όμως αυτό που υπονοείται σαν σοσιαλδημοκρατικό είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ σημαντικό το να εφαρμόσεις μια κεϊνσιανή πολιτική αντί μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής διαχείρισης της κρίσης. Είναι τόσο σημαντικό που φαίνεται από το διαφορετικό τρόπο που αντιμετώπισαν την κρίση οι ΗΠΑ και η Ευρώπη. Τεράστια η διαφορά. Πείτε το σοσιαλδημοκρατικό, πείτε το όπως θέλετε»!
Βλέπετε εσείς καμιά διαφορά στην πολιτική του Ομπάμα από την πολιτική της Μέρκελ, του Ολάντ και των άλλων ευρωπαίων; Υπάρχει ψήγμα έστω κεϊνσιανισμού στην πολιτική του Ομπάμα; Τις τράπεζες με κρατικό χρήμα δεν μπούκωσε; Φόρους στους εργαζόμενους δεν έβαλε; Την κοινωνική πολιτική δεν χαντάκωσε; Παρά ταύτα, στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να προβάλλουν τον Ομπάμα ως πρότυπό τους.
Οταν ο δημοσιογράφος ρώτησε τον Σταθάκη –προφανώς για να του δώσει την πάσα– αν ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να διαχειριστεί τον καπιταλισμό, ο Σταθάκης δεν είχε πρόβλημα ν’ απαντήσει: «Εντός του συστήματος, προφανώς. Αυτό είναι το διακύβευμα σήμερα για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία»! Κι όταν ο δημοσιογράφος, σε ρόλο αβανταδόρου, παρατήρησε ότι κύκλοι των τραπεζών που προηγουμένως χαρακτήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ ακραίο, πλέον έχουν στρογγυλέψει το λόγο τους, ο Σταθάκης ξαναφόρεσε το σαρδόνιο χαμόγελό του και απάντησε επινεύοντας: «Εάν θέλουμε να κυβερνήσουμε, και θέλουμε, οι προτάσεις μας πρέπει να είναι πολύ σαφείς, συγκεκριμένες και ρεαλιστικές». Για τους τραπεζίτες προφανώς
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου