Μάο Τσε Τουνγκ - Γεννήθηκε σαν σήμερα - 26 Δεκεμβρίου 1893 - Ο Μαοϊσμός στη χώρα μας

Μετά το θάνατο του Στάλιν (1953), ο Μάο Τσε Τουνγκ θεωρούνταν από ολόκληρο το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα ο μεγαλύτερος ζωντας θεωρητικός του μαρξισμού-λενινισμού.

 

Μετά τη ρήξη του με το Νικίτα Χρουστσώφ του ΚΚΣΕ, και τη διάσπαση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, τα... "σοβιετόφιλα" κόμματα, μείωσαν τη σημασία του θεωρητικού του έργου, το οποίο, μάλιστα, μετά την υιοθέτηση από συνέδριο του ΚΚΚ του... χαρακτηρισμού της ΕΣΣΔ ως της πιο επικίνδυνης υπερδύναμης, παρουσιαζόταν ως αντιλενινιστικό.

Τη δεκαετία του 1960, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης κατά του Πολέμου του Βιετνάμ, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας είχαν ως εγχειρίδιο της εξέγερσης το Κόκκινο Βιβλιαράκι.

Ο Μαοϊσμός και ο Μαοϊκός Ανταρτοπόλεμος έχει υιοθετηθεί από πολλούς αντάρτες διαφόρων χωρών, όπως για παράδειγμα οι Μαοϊκοί του Νεπάλ, οι Ερυθροί Χμερ της Καμπότζης, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, σύμφωνα με παραδοχή του Νίκου Ζαχαριάδη στο βιβλίο του "Προβλήματα Καθοδήγησης του ΚΚΕ" και τα μεταφρασμένα άρθρα του Μάο Τσε Τουνγκ στο περιοδικό "Δημοκρατικός Στρατός", όπως και το βιβλίο του για τον "Ανταρτοπόλεμο" κ.λπ.

Ο Μαοϊσμός έχει επίδραση και στην Ελλάδα. Στο εσωτερικό του ΚΚΕ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 δυναμώνουν οι φωνές της κριτικής στην πορεία του κόμματος που συναντιούνται με τις αντιρρήσεις του Μάο για την πορεία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος μετά το 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ και την 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ, η οποία συνοδεύτηκε από τη διαγραφή της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του ΚΚΕ που βρίσκονταν στο εξωτερικό ως πολιτικοί πρόσφυγες.

 Τα μαοϊκά κόμματα

• Η πρώτη οργάνωση του χώρου αυτού σχηματίστηκε το 1958 στην εξορία ανάμεσα σε πολιτικούς πρόσφυγες και είχε την ονομασία ΚΚΕ Μαρξιστικό-Λενινιστικό (ΚΚΕ μ-λ) το οποίο όμως δεν απέκτησε ποτέ σοβαρό μηχανισμό και πολιτική οργάνωση.
• Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το 1964 η Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ) που οργάνωσε τη βάση των υποστηριχτών του πρώτου ΚΚΕ μ-λ σε μια πιο στέρεη πολιτική γραμμή και παράλληλα εμβάθυνε στον μαοϊσμό.
• Μετά τον θάνατο του Μάο Τσετούνγκ το 1976 και την αλλαγή πλεύσης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας προς τον αναθεωρητισμό, η ΟΜΛΕ διασπάστηκε στο ΚΚΕ Μαρξιστικό-Λενινιστικό (ΚΚΕ μ-λ) το οποίο ακολούθησε η πλειοψηφία των μελών και στο Μαρξιστικό Λενινιστικό ΚΚΕ (Μ-Λ ΚΚΕ) στο οποίο στεγάστηκε η μειοψηφία και που επέμενε «μαοϊκά» παρά τις εξελίξεις...
• Το 1970 δημιουργήθηκε από έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες στο Βερολίνο το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΚΚΕ) το οποίο ήταν επίσης προσανατολισμένο στη γραμμή του Μάο και ενάντια στη Σοβιετική Ένωση και το ΚΚΕ αλλά με καθαρά πιο νεανικό χαρακτήρα. Το ΕΚΚΕ συμμετείχε ενεργά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου με σημαντικά στελέχη του να πρωτοστατούν.
• Στη δεκαετία του 80’ και με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο «Μ-Λ» χώρος είχε υποστεί πιέσεις αλλά παρόλα αυτά διατήρησε τους σχηματισμούς του, συνεργάστηκε, ξαναδιασπάστηκε, αναδιοργανώθηκε και παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή με τις εξής οργανώσεις:
• Το ΚΚΕ μ-λ, το ΕΚΚΕ που συμμετέχει στο μέτωπο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, το Μ-Λ ΚΚΕ, η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) που συμμετείχε στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, την ΟΑΚΚΕ , την ΑΡΑΣ (Αριστερή αντικαπιταλιστική συσπείρωση), την ΑΡΑΝ (Αριστερή Ανασύνθεση) οι οποίες συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ: ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΑΟ ΤΣΕ ΤΟΥΝΓΚ
  

  Σε ηλικία μόλις δεκατριών ετών, ο Μάο αναγκάστηκε από τον πατέρα του να παντρευτεί με μία κοπέλα μεγαλύτερη του, με την οποία έζησε για περίπου δύο χρόνια στο αγρόκτημα του Σάο-σαν, ώστε εκείνη πέθανε από μία σοβαρή ασθένεια.

  Δεν προκύπτει να γεννήθηκαν παιδιά και ο ίδιος ο Μάο δεν μίλησε κατόπιν ποτέ για τον γάμο αυτόν.Ο Μάο γνώρισε τον πρώτο αληθινό του έρωτα στο Πεκίνο: τη Γιανγκ Καϊχούι, κόρη του μέντορα του, καθηγητή Γιανγκ Τσανγκτσί.

  
  

  Θα παντρεύονταν το 1920: ο Μάο ήταν 27 ετών, εκείνη μόλις 20.Στον πολιτικό ακτιβισμό αφιερώθηκε και η γυναίκα του, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα των γυναικών μεταξύ των αγροτών, αλλά σύντομα χρειάστηκε να διακόψει τη δράση της για να ασχοληθεί με τα παιδιά: ο πρώτος γιος, ο Ανγίνγκ, γεννήθηκε το 1922 και ο δεύτερος ο Αντσίνγκ, τον επόμενο χρόνο.

  Η άνοδος του Μάο στο εσωτερικό του Κόμματος τον εμπόδισε να φροντίζει για τη σύζυγό και τα παιδιά του, που έμεναν για μεγάλες περιόδους χωρίς να τον βλέπουν.

  

  Την περίοδο της φυγής στα βουνά Τσινγκάνγκ, τον Οκτώβριο του 1927, ο Μάο έχασε κάθε επαφή με την γυναίκα και τα τρία παιδιά του (ο Ανλόνγκ, ο τρίτος γιος, είχε γεννηθεί το 1927).Το 1930, κατά τη διάρκεια μιας εκκαθάρισης στην Τσανγκ-σα, που είχε διαταχθεί από ένα στρατηγό του Κουομιντάνγκ, η Γιανγκ Καϊχούι συνελήφθη, ανακρίθηκε και αποκεφαλίστηκε γιατί αρνήθηκε να αποκηρύξει τον άνδρα της. Φίλοι μεσολάβησαν για την αποφυλάκιση των γιων του, οι οποίοι στάλθηκαν στην Σανγκάη όπου μπήκαν σε άσυλο. Αφού τελείωσαν το σχολείο, έζησαν για πολλά χρόνια μέσα στην ένδεια και ο μικρότερος γιος, ο Ανλόνγκ, πέθανε.

  Το 1936 το Κόμμα κατόρθωσε να ξαναβρεί τα ίχνη τους και για λόγους ασφαλείας αποφάσισε να τους στείλει στη Σοβιετική Ενωση, όπου παρέμειναν μέχρι το 1946, όταν επιτέλους ξανασυναντήθηκαν με τον πατέρα τους.

  Στο μεταξύ, ο Μάο είχε συνδεθεί με εκείνη που επρόκειτο να γίνει η τρίτη γυναίκα του, τη Χε Ζιτσέν, κόρη μιας πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων, από την οποία είχε απομακρυνθεί για να ενωθεί με τους κομουνιστές. Νέα, ωραία και θαρραλέα, η Χε Ζιτσέν θα ακολουθούσε πιστά το σύζυγό της μέχρι τη Γιαν-αν, υποφέροντας στο πλευρό του κατά της διάρκεια της Μεγάλης Πορείας. Απέκτησαν πολλά παιδιά, αλλά μόνο το πέμπτο, η Λι Μιν, που γεννήθηκε το 1936, επρόκειτο να επιβιώσει. Δύο από αυτά πέθαναν στην κούνια, ενώ άλλα δύο χρειάστηκε να τα εγκαταλείψουν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πορείας.

  Μετά την εγκατάσταση τους στη Γιαν-αν, ο Μάο γνώρισε το 1937 τη Τσιανγκ Τσινγκ, μια ηθοποιό εικοσιπέντε ετών από τη Σαντόνγκ, με την οποία παντρεύτηκε, αφού έστειλε την πρώην σύντροφό του Χε Ζιτσέν και την κόρη του Λι Μιν στην Σοβιετική Ενωση, όπου συνάντησαν τον Ανγίνγκ και τον Αντσίνγκ, τους δυο γιους που είχε αποκτήσει από τα δεύτερο γάμο του.

  
  

  

  Ο γάμος του με τη Τσιάνγκ υπήρξε μακροβιότερους από τους προηγούμενους, οι σχέσεις τους όμως διακόπηκαν γύρω στο 1956. Απέκτησαν μία μόνον κόρη, τη Λι Να, που γεννήθηκε το 1940 στη Γιανάν και το 1949 έφτασε μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια στο Πεκίνο, όπου, αφού πήρε το πτυχίο της στην Ιστορία, ανέλαβε έναν πολύ βασικό ρόλο «γέφυρας» ανάμεσα στον πατέρα της και στη φοιτητική κοινότητα την περίοδο έκρηξης της Πολιτιστικής Επαναστάσης.Τα υπόλοιπα παιδιά είχαν μία λίγο ως πολύ κανονική ζωή, υπακούοντας στη θέληση του πατέρα τους που προτίμησε να τους απομακρύνει από την πολιτική δράση. Όλοι έζησαν περισσότερο από τον Μάο, εκτός από τον Ανγίνγκ, το μεγαλύτερο γιο, που με το ξέσπασμα του πολέμου της Κορέας αποφάσισε να φύγει εθελοντικά για το μέτωπο. Ο Μάο είχε ζητήσει για το γιο του μια διοικητική θέση στο πεζικό, αλλά ο Πενγκ Νεχουάι, διοικητής των στρατευμάτων, φοβούμενος για τη ζωή του νέου, προτίμησε να τον μεταθέσει στο γενικό αρχηγείο ως διερμηνέα από τα ρωσικά.Παρ’ όλα αυτά, στις 24 Νοεμβρίου 1950, μια βόμβα έπληξε το γενικό αρχηγείο και τον σκότωσε.

  Όταν ο Μάο πληροφορήθηκε το θάνατο του γιου του, διέταξε το σώμα του να αφεθεί στο κορεατικό έδαφος ως παράδειγμα του πνεύματος θυσίας του κινεζικού λαού, λέγοντας: «Στον πόλεμο πρέπει να γίνονται θυσίες. Χωρίς θυσίες δεν υπάρχει νίκη. Δεν υπάρχουν γονείς στον κόσμο που να μην έχουν τα παιδιά τους στην καρδιά τους».

  
  

  
  

  ΠΗΓΗ: ΜΑΟ ΤΣΕ ΤΣΟΥΝΓΚ, Ενρίκο Φαρντέλα, Εκδόσεις Καστανιώτη