Στο νομοσχέδιο άσκησαν κριτική τα κόμματα της Αριστεράς. Από την πλευρά της η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δια του προέδρου της Φ. Κουβέλη έκανε ουσιαστική και επικοδομητική κριτική. Η ομιλία του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. στη Βουλή το δείχνει...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με συνθήκες μη ουσιαστικού διαλόγου αξιοποιήθηκαν όλες οι παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος που αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για πολλές από αυτές δεν ευθύνεται το ίδιο το σύστημα, αλλά ευθύνεται και η πολιτεία. Συκοφαντήθηκαν πανεπιστημιακοί και το συνολικό έργο που επιτελούν τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Και συκοφαντήθηκαν για να καταστεί δυνατή η συναίνεση στην κοινωνία, να κτισθεί η συναίνεση στην κοινωνία γι’ αυτό το σχέδιο νόμου.
Στόχος εδώ ήταν οι Έλληνες πολίτες, που δικαιούμαι να λέω ότι δεν γνωρίζουν ακριβώς τι σημαίνει, για παράδειγμα, «Ο κοσμήτορας επιλέγεται από το Συμβούλιο του Ιδρύματος», αλλά λειτουργούν με βάση προσωπικές εμπειρίες από τα παιδιά τους.
Ανεξάρτητα από την επιτυχία αυτής της τακτικής για τη δημιουργία αγανακτισμένων πολιτών κατά των δήθεν βολεμένων πανεπιστημιακών, θεωρώ ότι αυτή η επιλογή τελικά στρέφεται κατά της οποιασδήποτε μεταρρύθμισης.
Οι μεταρρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειάζονται πολιτική συναίνεση, για να μπορέσουν να επιτύχουν. Είναι βέβαιο ότι η κοινωνία επιθυμεί αλλαγές στα πανεπιστήμια. Η ίδια η πραγματικότητα απαιτεί αυτές τις αλλαγές. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι γνωρίζει αυτή η κοινωνία –που διεκδικεί τις αλλαγές και τις επιθυμεί- αυτές τις αλλαγές που προωθούνται και τις οποίες έχει επεξεργαστεί το επιτελείο του Υπουργείου. Αυτές φοβάμαι ότι θα τις αναγνωρίσει και θα τις γνωρίσει αργότερα.
Κυρία Υπουργέ, δεν είναι θετικό για τη Δημοκρατία μας να καλείται η Βουλή των Ελλήνων σήμερα Τρίτη να συζητήσει και να ψηφίσει έναν τόσο σοβαρό νόμο, όταν μόλις την Παρασκευή 19 Αυγούστου το απόγευμα και ενώ έχει εκπνεύσει η προθεσμία των τροπολογιών, έχουμε το τελικό κείμενο.
Γιατί υποβαθμίζεται τόσο πολύ η λειτουργία του νομοθετικού έργου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα μας υποχρεώνει πράγματι να απαντήσουμε σε ένα θεμελιώδες ερώτημα. Τι πανεπιστήμιο θέλουμε;
Εμείς έχουμε δηλώσει με σαφήνεια ότι θέλουμε ένα πανεπιστήμιο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας δημοκρατικής κοινωνίας, στην οποία η γνώση συνιστά το θεμέλιο λίθο της. Αυτό σημαίνει ένα πανεπιστήμιο που ερευνά, που παράγει νέα γνώση που τη διδάσκει, αλλά και τη μεταδίδει στην κοινωνία για το κοινό συμφέρον, ένα πανεπιστήμιο που καλλιεργεί τις ακαδημαϊκές και δημοκρατικές αξίες.
Στη βάση αυτή το πανεπιστήμιο πρέπει να χρηματοδοτείται από την πολιτεία, βεβαίως να αξιολογείται και βεβαιότατα να λογοδοτεί για το έργο του. Στη βάση αυτή διοικείται και πρέπει να διοικείται σωστά.
Θέλουμε, συνεπώς, ένα αποτελεσματικό πανεπιστήμιο αλλά στην υπηρεσία της γνώσης και των σπουδών, που να κατοχυρώνει τον κριτικό και αναπτυξιακό ρόλο της γνώσης ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Αν δεν υπάρχει αυτή η βάση, δεν μπορούμε να συζητήσουμε για τα περαιτέρω. Στο παρόν σχέδιο νόμου έχω την εκτίμηση ότι αυτή η βάση απουσιάζει.
Εγγυάται το παρόν σχέδιο νόμου την έρευνα; Επιτρέψτε μου την παρένθεση, κυρία Υπουργέ, για να σας ρωτήσω αναφορικά με την έρευνα και τα διδακτορικά γιατί εξαιρείτε τα Τεχνικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Πρέπει κάποτε να συνεννοηθούμε. Δεν τη θέλουμε αναβαθμισμένη την τεχνολογική εκπαίδευση; Δυστυχέστατα εξακολουθεί να είναι υποβαθμισμένη και να μην βρίσκεται στο επίπεδο εκείνο που πρέπει να θέλουμε όλοι μας.
Εγγυάται λοιπόν το παρόν σχέδιο νόμου την έρευνα; Όχι μόνο δεν την εγγυάται, αλλά και δεν το αφορά η έρευνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν προβλέπει χρηματοδότηση της έρευνας από εθνικούς πόρους και ότι, ενώ αναφέρεται στον ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης, απουσιάζει η αναφορά της έρευνας.
Θέλει η πολιτεία ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό στη διεθνή κοινότητα; Αν πράγματι το θέλει –και εμείς πιστεύουμε ότι το οφείλουμε στον ελληνικό λαό- πρέπει να το χρηματοδοτήσει, να δώσει κίνητρα στους καθηγητές να δημιουργήσουν κοινές ερευνητικές ομάδες με συναδέλφους τους στην αλλοδαπή και να έχουν παρουσία σε διεθνή συνέδρια να μπορούν να οργανώνουν στη σχολή τους αντίστοιχα συνέδρια. Δεν μπορεί να θέλουμε ένα ανοιχτό στη διεθνή κοινότητα ελληνικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα και ταυτόχρονα να είναι οι ίδιοι οι καθηγητές υποχρεωμένοι να χρηματοδοτούν τη διεθνή παρουσία των πανεπιστημίων τους.
Το σχέδιο νόμου εγκαθιδρύει, κατά την εκτίμησή μας, ένα αυταρχικό σύστημα διοίκησης των πανεπιστημίων, για να διασφαλίσει τι; Τι ακριβώς θέλει η Κυβέρνηση από αυτό το νέο σύστημα διοίκησης. Εγκαθιδρύει ένα Συμβούλιο που ταυτόχρονα ασκεί διοίκηση. Εποπτεύει και ελέγχει, επιλέγει τον Πρύτανη και τους Κοσμήτορες, οι οποίοι διοικούν τις Σχολές και αποφασίζουν τις Επιτροπές Εκλογής και Εξέλιξης των καθηγητών.
Στην τελευταία εκδοχή του σχεδίου νόμου ο Κοσμήτορας επίσης αποφασίζει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν θα δώσει άδεια στον καθηγητή πλήρους απασχόλησης της Σχολής, για να ασκήσει ελεύθερο επάγγελμα. Τι είδους απόλυτοι μονάρχες είναι αυτοί οι Κοσμήτορες;
Με την ευκαιρία να θέσω και το εξής. Στο ν. 1268/1982 προβλεπόταν η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των καθηγητών. Εμείς πιστεύαμε πάντοτε και πιστεύουμε ότι το πανεπιστήμιο χρειάζεται και ανθρώπους αφοσιωμένους στο διδακτικό και ερευνητικό έργο των πανεπιστημίων. Οι υπόλοιποι που θα ήθελαν να ασκήσουν ελευθέριο επάγγελμα, θα μπορούσαν να είναι πλήρους αλλά όχι και αποκλειστικής ή και μερικής απασχόλησης.
Οι πιέσεις, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ισχυρών ομάδων πανεπιστημιακών φαίνεται ότι έπεισαν την Κυβέρνηση να καταργήσει την κατηγορία της αποκλειστικής απασχόλησης. Θα μπορούν, δηλαδή, οι καθηγητές να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα με την άδεια του Κοσμήτορα. Καταλαβαίνετε τι εξουσία είναι αυτή και τι είδους σχέσεις μπορεί να ευνοήσει μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα;
Ένα άλλο μεγάλο ατόπημα του σχεδίου νόμου, «τα παράθυρα». Παντού «παράθυρα». Δεν έχω το χρόνο να αναφερθώ αναλυτικά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε.
Θα παραπέμψω στο άρθρο 10 παρ. 7 που αφορά στη διάρκεια των κύκλων σπουδών και στη λήψη πτυχίου, στο άρθρο17 παρ. 2 που αφορά στη κατοχή διδακτορικού διπλώματος για την εκλογή σε θέση καθηγητού, στο άρθρο 17 παρ. 5 για τη δυνατότητα να υποβάλλει κάποιος υποψηφιότητα έχοντας ολοκληρώσει όλες του τις σπουδές στο ίδιο ίδρυμα.
Τέλος, εμείς υποστηρίζουμε την αναγκαιότητα της σύναψης ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με την Πολιτεία. Στη ραχοκοκαλιά αυτού του νέου κοινωνικού συμβολαίου θα πρέπει να είναι από τη μεριά της πολιτείας η εξασφάλιση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων για να επιτελέσουν το έργο τους και από την πλευρά των πανεπιστημίων η δέσμευσή τους να παράγουν αξιόλογο έργο. Τα πανεπιστήμια να αυτοδιοικούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα της χώρας, αλλά και να αξιολογούνται από ανεξάρτητη αρχή και να λογοδοτούν για το έργο τους.
Χάνεται η ευκαιρία. Δεν προωθείται επί της ουσίας η μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια. Εμείς καταψηφίζουμε επί της αρχής το σχέδιο νόμου.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Κουβέλη διαμαρτυρηθήκατε στην αρχή, λέγοντας ότι για μερικά δευτερόλεπτα σας παρατείναμε την ορθία παραμονή σας. Τώρα παρατείνατε, βέβαια με δική σας πρωτοβουλία, την παραμονή σας.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν σας είπα αυτό. Σας είπα ότι με κρατήσατε όρθιο σε αναμονή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είπατε ότι για μερικά δευτερόλεπτα σας κρατούσαμε. Σας είπα μισό λεπτό, ζητούσαμε συγγνώμη.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Προφανώς άλλο λέω εγώ, άλλο εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εν πάση περιπτώσει.
Το λόγο έχει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Άννα Διαμαντοπούλου για μια μικρή παρέμβαση παρακαλώ.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μόνο για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν πρέπει σας παρακαλώ να υπερβείτε τα δύο λεπτά, κυρία Υπουργέ.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ.
Δεν θα αναφερθώ καθόλου επί της ουσίας. Θέλω να σταθώ σε δύο σημεία, κύριε Πρόεδρε, γιατί νομίζω ότι είναι σωστό να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Αναφερθήκατε σε προσχηματικό διάλογο και σε διάλογο που δεν έγινε. Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι έγινε διακομματικός διάλογος σε τέσσερις ενότητες που αφορούσαν όλα τα επιμέρους ζητήματα, μοντέλο διοίκησης, σπουδές, διεθνοποίηση των πανεπιστημίων. Στις 29/11/2010 ξεκινήσαμε και συμμετείχε από εσάς ο κ. Τσούκαλης. Συνεχίσαμε στις 13/12 με τον Κ. Ψαριανό, στις 22/12 με τον κ. Αντωνίου, στις 10/01 με τον κ. Αντωνίου.
Το κόμμα σας συμμετείχε σε όλη τη διαδικασία, κατέθεσε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, ήταν σε πολύ θετικό κλίμα, συμφωνούσαμε στα περισσότερα. Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν. Το καταλαβαίνω, το κατανοώ. Δεν μιλώ επί της ουσίας. Όχι όμως, ότι δεν έγινε διάλογος.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ουσιαστικός.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Όταν ένα κόμμα συμμετέχει και καταθέτει προτάσεις, δεν ξέρω γιατί δεν είναι ουσιαστικός. Εγώ ήθελα απλά να σας καταθέσω τις ημερομηνίες και να δώσω και τις θέσεις σας, τις οποίες είχατε καταθέσει τότε.
Δεύτερον, έγινε ένα ατόπημα -επειδή αναφέρθηκε και ο προηγούμενος εισηγητής σας- από τη Δημοκρατική Αριστερά, κύριε Πρόεδρε, την προηγούμενη εβδομάδα. Έστειλα την Παρασκευή άτυπα σε όλα τα κόμματα, σε όλους τους εισηγητές όλες τις διορθώσεις και αλλαγές οι οποίες είχαν συζητηθεί στην Επιτροπή, χωρίς να είμαι υποχρεωμένη από τον Κανονισμό, για να έχετε το χρόνο να δείτε τις αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές εστάλησαν την Παρασκευή στις 19 του μηνός.
Την Πέμπτη στις 18 η Δημοκρατική Αριστερά έβγαλε ανακοίνωση ότι αυτό το οποίο σας έστειλα δεν είχε λάβει υπόψη τις αλλαγές και γι’ αυτό θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Νομίζω, λοιπόν, ότι υπήρξε μία ταχύτης η οποία δεν είναι εύκολα εξηγήσιμη.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο, αλλά σας παρακαλώ κι εσάς να είστε πάρα πολύ σύντομος.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εξαιρετικά σύντομος.
Κυρία Υπουργέ, το χρόνο έκδοσης των ανακοινώσεων των κομμάτων έχω τη βεβαιότητα ότι την αποφασίζουν τα ίδια τα κόμματα. Η ανακοίνωση, όταν εξεδόθη από το Γραφείο Τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, έλαβε υπ’ όψιν το κείμενο το οποίο είχαμε στα χέρια μας και δικαιούμεθα να το κρίνουμε. Με αυτήν την κρίση εκδώσαμε την ανακοίνωσή μας. Επαναλαμβάνω ότι η έκδοση της ανακοίνωσης αποτελεί κυριαρχικό –επιτρέψτε μου- δικαίωμα του κάθε κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου