Αντιπερισπασμός στους αγώνες των αγροτών το νομοσχέδιο για τους συνεταρισμούς - Τ. Κανταράς

του Τ. Κανταρά*

Νομοσχέδιο για Αγροτικούς συνεταιρισμούς: Επιχείρηση κατακερματισμού –Εκποίηση αγροτικής περιουσίας –Αντιπερισπασμός στη θύελλα των επερχόμενων κινητοποιήσεων

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ε. Αποστόλου, παρουσία και του προσφάτως αφιχθέντα στη παρέα της νεομνημονιακής κυβέρνησης....

Τσίπρα υφυπουργού κ. Μ. Μπόλαρη, ο οποίος επιπροσθέτως κουβαλάει και την Πασοκική τεχνογνωσία, παρουσίασε άρον-άρον και ελάχιστες μέρες πριν το βαρύ αγροτικό πακέτο, το νέο Σχέδιο Νόμου για τους Συνεταιρισμούς.                                                                                                                 Σχέδιο που αποτελεί ένα μίγμα των δύο προηγηθέντων νόμων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ (Ανωμερίτη 2810/2000 και Σκανδαλίδη 4015/2011), του Κόμματος δηλαδή που μαζί με την Ν.Δ, έβαλε την ταφόπλακα στο συνεταιριστικό αγροτικό τοπίο.

Το προωθούμενο Σ/Ν, αν και υποτίθεται έρχεται να επουλώσει παλιές πληγές των συνεταιριστικών οργανώσεων, ούτε αυτό αντιμετωπίζει, ούτε εξασφαλίζει την δυναμική για ένα νέο ξεκίνημα στον τομέα του συνεργατισμού.

Εξάλλου κρίσιμα άρθρα του Σ/Ν, υπήρχαν στους δύο προηγούμενους νόμους και σε καμία περίπτωση, δέκα πέντε χρόνια εφαρμογής τους, δεν ανέκοψαν τον εκφυλισμό του υπάρχοντος συνεταιριστικού κινήματος. Το επιβεβαιώνει εξάλλου και η ίδια η τοποθέτηση του κ. Αποστόλου.

Με τα λεγόμενα του, «από τους 1042 συνεταιρισμούς μόνο 20 παρουσιάζουν υγιή οικονομικά στοιχεία»! Στόχος δε της κυβέρνησης όπως λέει, «είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να δώσει μια υγιή βάση στην λειτουργία του Σ/Κ».                                         

Δύο μόνο παρατηρήσεις. 1^η παρατήρηση: Παρουσιάζεται ως μέγιστη καινοτομία, το ελάχιστο όριο των 5- 10 μελών για την συγκρότηση ενός Α.Σ. Αν υποθέσουμε, πως θεωρητικά μπορούν να σταθούν ανάλογοι Α.Σ, τότε θα μιλάμε για δημιουργία πολλαπλάσιων των 1042 υπαρχόντων!

Όπως παλιότερα το σύνθημα «κάθε χωριό και γυμναστήριο», τώρα θα έχουμε «κάθε αγρότης η και κάθε γειτονιά και συνεταιρισμός»! Τρόμος δηλαδή στα γήπεδα των μεσαζόντων!

Η δε κατάργηση του υποχρεωτικού ελάχιστου συνεταιριστικού κεφαλαίου, είναι φανερό ποιανού την ισχύ εξυπηρετεί. Σε πλήρη βέβαια αντίφαση με  το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε: «Ο μεγάλος αριθμός μελών ανά συνεταιριστική οργάνωση, διασφαλίζει αφ ενός την επάρκεια προϊόντος για την δημιουργία μιας ελάχιστης κρίσιμης μάζας μεταποίησης και αφετέρου τα πολλά μέλη δημιουργούν μια ασφάλεια στην διαθεσιμότητα προϊόντος προκειμένου να συναφθούν συμβάσεις συνεργασίας.

Παρακάτω: «Με το υψηλό μετοχικό κεφάλαιο, διασφαλίζεται η ιδία συμμετοχή για την πραγματοποίηση επενδύσεων παραγωγικής κατεύθυνσης, έκδοσης εγγυητικών επιστολών και εν γένει η οικονομική ευρωστία της οργάνωσης».

Αντί λοιπόν αυτών των προϋποθέσεων, θα έχουμε πολυκερματισμό, χιλιάδες αγροτικές σφραγίδες και ελεύθερο τοπίο για τους επικυρίαρχους του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος.                                                                                                                                                              

2^η παρατήρηση: Παρουσιάζεται ως ανώδυνο η και ως φιλοαγροτικό μέτρο, η δημιουργία Ταμείου διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του Υπουργείου και της δημόσιας αγροτικής γης!

Περιουσία τεράστια! Ας σκεφτούμε μόνο το κτήμα Συγγρού στην Αθήνα! Που δεν μας διαφωτίζουν, με πιο τρόπο θα χρησιμοποιηθεί όλη αυτή η περιουσία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Ίσως πιστεύουν, πως απευθύνονται σε αγρότες ανυποψίαστους. Γελιούνται.

Σε μια εποχή που η χώρα έχει δεθεί «χειροπόδαρα» από το 3^ο και φαρμακερότερο μνημόνιο.

Που η βασικότερη υποχρέωση της, είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μέσω του υπέρ- ΤΑΙΠΕΔ, με σκοπό την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δημοσίου χρέους.

Το υπό κατασκευή Αγροτικό –ΤΑΙΠΕΔ, κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια!

Αλήθεια πιστεύει κανείς στην κυβέρνηση και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πως οι νέοι Α.Σ. μπορούν να συγκροτηθούν, να επιβιώσουν και να διαδραματίσουν ένα ουσιαστικό αναπτυξιακό ρόλο θεσμοθετώντας, ένα έστω βελτιωμένο πλαίσιο λειτουργίας τους;

Πιστεύει κανείς στη κυβέρνηση, πως μπορεί να υπάρξει συνεταιριστικό τοπίο, που να αγκαλιάσει την μεγάλη μάζα των μικρών και μεσαίων αγροτών και πολύ περισσότερο να προσελκύσει νέους ανθρώπους-ανέργους στην συνεταιριστική αγροτική διαδικασία χωρίς συγκεκριμένα κίνητρα;

Χωρίς επαρκή χαμηλότοκο δανεισμό, μέσω μιας νέας Αγροτικής Τράπεζας και της ρύθμισης των αγροτικών κόκκινων δανείων; 

Χωρίς ειδικό φορολογικό πλαίσιο και σύστημα χρηματοδοτικών – επενδυτικών κινήτρων;                                

Χωρίς την εξασφάλιση αναγκαίας στελέχωσης, με ικανό προσωπικό, με επιστημονικά και επαγγελματικά κριτήρια.

Χωρίς την στήριξη της δραστηριότητάς των Α.Σ, ιδίως σε προϊόντα στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, όπως οπωροκηπευτικά, καπνός, βαμβάκι, ελαιόλαδο, αιγοπρόβατα;     

Χωρίς μια άλλη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ισότιμης συνεργασίας;   

                              

Πιστεύει κανείς στη κυβέρνηση και σ αυτή τη χώρα, πως είναι δυνατόν με οποιοδήποτε συνεταιριστικό πλαίσιο λειτουργίας και ταυτόχρονα με την εφαρμογή των βάρβαρων μνημονιακών προαπαιτούμενων, που βρίσκονται καθ οδό προς την Βουλή, ότι θα υπάρξει χώρος για δημιουργία νέων βιώσιμων Α.Σ, ομάδων παραγωγών η άλλων συνεργατικών μορφών και μάλιστα απαλλαγμένων από τις παθογένειες του παρελθόντος;

Δεν το πιστεύει κανείς. Και πολύ περισσότερο οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι.

Το παρόν Σ/Ν, το χρησιμοποιεί η κυβέρνηση περίπου ως ανέξοδο ισοδύναμο! 

Συνειδητά επέλεξε αυτή τη χρονική στιγμή, για να δείξει δήθεν φιλοαγροτικό ενδιαφέρον και να αποπροσανατολίσει τον κόσμο, από το κυρίως μενού!

Που είναι η  λαίλαπα των αντιαγροτικών μέτρων, που πρέπει ταχύτατα να νομοθετηθούν και να προστεθούν στα όσα ήδη εφαρμόζονται.

Με την αύξηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια (από 13% σε 23%) να ισχύει ήδη και να επιβαρύνει κατά πολύ το κόστος λειτουργίας των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, με την προκαταβολή φόρου να έχει ήδη διπλασιασθεί (ήδη φθάνουν τα σχετικά ειδοποιητήρια), με τη δραστική μείωση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο και με τις αυξήσεις στο συντελεστή άμεσης φορολογίας (από 13% σε 20% για τα εισοδήματα του 2015 και σε 26% για τα εισοδήματα του 2016), οι όροι για την άσκηση αγροτικής δραστηριότητας αλλάζουν δραματικά προς το χειρότερο. 

                                                 

Με τις μεγάλες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών στον ΟΓΑ.  

Οι δε δηλώσεις αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών, όπως και οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης για πιθανά ισοδύναμα, τα οποία θα μπορούσαν να αμβλύνουν το πρόβλημα και να κρατήσουν στο παιχνίδι της παραγωγής ένα σημαντικό μέρος των αγροτικών εκμεταλλεύσεων οι οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα της χρεοκοπίας, είναι συνειδητά ψέματα και λόγια του αέρα. 

Είναι χαρακτηριστικό πως ο κ. Αποστόλου, στη διάρκεια μακράς συζήτησης στο MEGA, απέφυγε να αναλάβει δεσμεύσεις αναφορικά με το ενδεχόμενο έκπτωσης της τεκμαρτής δαπάνης προσωπικής ή οικογενειακής απασχόλησης των αγροτών στις εκμεταλλεύσεις, ενώ παρέκαμψε συστηματικά και τα θέματα των αποσβέσεων, δηλαδή της απαλλαγής από φόρο των επενδύσεων, στις οποίες έχουν προβεί τα προηγούμενα χρόνια οι αγρότες. Μαύρο σκοτάδι καλύπτει, επίσης, και το θέμα του «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη» με τους κυβερνώντες να ασχολούνται περισσότερο με το πώς οριοθετείται ο όρος, σπέρνοντας διχόνοια μεταξύ των αγροτών, παρά με το πώς θα αντιμετωπίζονται οι δραστηριοποιούμενοι στο χώρο, που πληρούν τις σχετικές προδιαγραφές.                                                           

Εν κατακλείδι, η λύση στο αγροτικό πρόβλημα, συνδέεται άρρηκτα με το στόχο ενός εναλλακτικού παραγωγικού μοντέλου, με το τέλος της λιτότητας, με την διαγραφή του χρέους, με την εθνικοποίηση των τραπεζών, με την μετάβαση στο εθνικό νόμισμα.  

                                                         

Δεν αντιμετωπίζεται, με οποιοδήποτε Νόμο για τους Συνεταιρισμούς. 

Εξάλλου η φιλοσοφία που διαπνέει το προτεινόμενο Σ/Ν, κινείται στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης και διαιώνισης του κυρίαρχου παραγωγικού μοντέλου.  

                                         

Με την επανάληψη ενός νέου κακέκτυπου πελατειακού συστήματος, στην εποχή του μνημονιακού Αρμαγεδώνα. 

Οι αναπτυσσόμενες κινητοποιήσεις των αγροτών-κτηνοτρόφων, αποτελούν την μοναδική ελπιδοφόρα απάντηση της περιφέρειας που αργοπεθαίνει.                                                                                 

Του κόσμου της παραγωγής, που συνθλίβεται και τίθεται στο περιθώριο.                                                       

Το επείγον σήμερα είναι, πως μαζί με τους αγωνιζόμενους παραγωγούς, πρέπει να συγκροτηθεί, ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο εργαζομένων, επαγγελματιών, συνταξιούχων, ανέργων, νεολαίας. Το μόνο ικανό, να βάλει φραγμό στην εξαετή μνημονιακή επιδρομή και να ανοίξει ένα δρόμο επιβίωσης και προοπτικής για τον ταλαίπωρο αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο. 

Τάσος Κανταράς μέλος Δ.Σ Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας -Αντιπρόεδρος Επιτροπής Αγροτικής Ανάπτυξης και επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Λαϊκής Ενότητας Χαλκιδικής.