Κείμενο παρέμβασης για τις εκλογές της 20/9 από την ΟΚΔΕ

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΕΡΑΣ – Αγώνας Παντού

ΟΧΙ στην «Εθνική Ενότητα»

ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ

Έξω από Ευρώ/Ε.Ε. – Διαγραφή του Χρέους

Στηρίξτε – Ψηφίστε Ο.Κ.Δ.Ε.

Η «σκληρή» διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα κατέληξε στο 3^ο Μνημόνιο–Τέρας, σκληρότερο απ’ τα προηγούμενα. Ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές αγνόησαν και τσαλαπάτησαν την εκφρασμένη θέληση του ελληνικού λαού (εκλογές 25 Γενάρη, δημοψήφισμα 5 Ιουλίου), την καθολική ....

απόρριψή του στα μνημόνια και τις πολιτικές της εξαθλίωσης.

Ναυάγιο και προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ

Η επιστροφή και το ρίξιμο πιο βαθιά στον μνημονιακό βούρκο, δεν είναι «τραγικό λάθος» του ΣΥΡΙΖΑ ή μόνο πραξικόπημα των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών – αλλά το αποκορύφωμα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας Τσίπρα, των συνεχών υποχωρήσεων και αυταπατών. Το ολοκληρωτικό ναυάγιο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκινάει ήδη με την ανάληψη της εξουσίας: Παυλόπουλος για ΠτΔ, επαίσχυντη συμφωνία 20^ης Φλεβάρη, εγκληματική αποπληρωμή των δόσεων στους δανειστές (από τον Αύγουστο του 2014 έχουμε πληρώσει 17,5 δις), μνημονιακή πρόταση 47σελίδων… παραμύθια περί «θεσμών», «εταίρων», «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης»… και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιοι μνημονιακοί πράγματι προετοίμαζαν και επιχειρούσαν ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού ένα πραξικόπημα, ήδη απ’ τον Γενάρη, που κορυφώθηκε στο δημοψήφισμα: με συνεχή τρομοκρατία περί Grexit και ασύντακτης χρεοκοπίας, ενορχήστρωση των αντιδραστικών «Μένουμε Ευρώπη», εκβιαστικό κλείσιμο τραπεζών και capital controls.

Η περήφανη απάντηση των εργαζομένων και της νεολαίας στο δημοψήφισμα τις 5^ης Ιουλίου, το συντριπτικό ΟΧΙ του 61,3%, απέδειξε ότι έχουν βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα, δεν θέλουν με τίποτα να επιστρέψουν στο προηγούμενο καθεστώς, είναι αποφασισμένοι και για σκληρές θυσίες σε μια προοπτική πάση θυσία απαλλαγής απ’ τα Μνημόνια.

Η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρα είναι κολοσσιαία. Το ίδιο βράδυ κιόλας της μεγαλειώδους νίκης απέναντι στον συστρατευμένο συρφετό του ΝΑΙ (καπιταλιστές, τραπεζίτες, ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι, αστικές «προσωπικότητες», σάπια γραφειοκρατία ΓΣΕΕ), ο Τσίπρας με απίστευτη χυδαιότητα έσπευσε να δηλώσει «δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», καλώντας συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, δεσμευόμενος επίσημα για πάση θυσία παραμονή στο Ευρώ, σ’ αυτούς που μόλις λίγο πριν ο ελληνικός λαός είχε πετάξει στο περιθώριο.

Δεν πρέπει να εφαρμοστεί το Μνημόνιο–Τέρας

Το 3^ο Μνημόνιο είναι Αρμαγεδώνας ενάντια σε οικονομία, κοινωνία, βιοτικό επίπεδο. Θα γράφεται και ξαναγράφεται συνεχώς, με το αίμα των εργαζομένων, λαϊκών στρωμάτων και νέων, ερμηνευόμενο όπως κάθε φορά επιθυμούν οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και δανειστές. Είναι λευκή επιταγή για τα συμφέροντα κεφαλαίου και ιμπεριαλιστών, μια αποικιοκρατική σύμβαση (χειρότερη απ’ τα προηγούμενα μνημόνια, που θα εφαρμοστούν μέχρι τέλους), που παραδίδει δεμένους χειροπόδαρα τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις κανιβαλικές ορέξεις των καπιταλιστών. Κυριότερα μέτρα του (μέχρι στιγμής) είναι:

– Νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, αποδοχές. Νέα τεράστια φορολογικά/εισπρακτικά μέτρα, που θα βαραίνουν σχεδόν αποκλειστικά τις εργατικές και λαϊκές μάζες (ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, εισφορά «αλληλεγγύης» κ.ά.). Σχεδόν ολοκληρωτική κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (για όλους πάνω από 67 έτη, στην πράξη δηλαδή και πάνω από 70). Γενική μείωση συντάξεων, προς τα 200–300 ευρώ.

– Εφαρμογή των αντεργατικών διατάξεων των προηγούμενων μνημονίων. Επιπλέον, απελευθέρωση απολύσεων, «εκσυγχρονισμός»(!) συλλογικών διαπραγματεύσεων, αντισυνδικαλιστικά/αντιαπεργιακά μέτρα, νεοφιλελεύθερες–αντεργατικές «εργαλειοθήκες ΟΟΣΑ».

– Δρακόντεια μέτρα ενάντια στους αγρότες: τεράστια αύξηση φορολογίας, κατάργηση μειωμένου φόρου αγροτικού πετρελαίου, τεράστια αύξηση ασφαλιστικών εισφορών ασφάλισης κ.ά.

– «Μεταρρυθμίσεις» και «απελευθέρωση» των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, ξεκλήρισμα μεσαίων στρωμάτων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Αύξηση φορολογίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

– Κατάργηση της πρόσφατης ρύθμισης των 100 δόσεων, χειροτέρευση της αποπληρωμής «κόκκινων» δανείων και προστασίας πρώτης κατοικίας (έρχεται κύμα πλειστηριασμών, κατασχέσεων, εξώσεων).

– Ιδιωτικοποιήσεις–Ξεπούλημα σε ό,τι έχει απομείνει από δημόσιους οργανισμούς/υπηρεσίες… μέχρι κτήματα, νησιά, δάση. 14 περιφερειακά αεροδρόμια πουλήθηκαν κοψοχρονιά. Ακολουθούν κρίσιμες υποδομές όπως ενέργεια, ύδρευση, σιδηρόδρομοι, λιμάνια.

– Ειδικό ταμείο, με περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου ύψους 50 δις ευρώ, απ’ όπου θα ανακεφαλαιοποιούνται οι χρεοκοπημένες τράπεζες, θα αποπληρώνεται το χρέος, θα ταΐζονται καπιταλιστές για «επενδύσεις». Θα διευθύνεται από «Έλληνες» και θα ελέγχεται από την Τρόικα, που θα αποφασίζει τι, πότε και πόσο θέλει να ξεπουληθεί.

– Η εποπτεία της οικονομίας επανέρχεται πιο ασφυκτική (έλεγχοι στα υπουργεία, σ’ όλα τα νομοθετήματα κ.ά.), κάνοντας τη χώρα προτεκτοράτο ή αποικία χρέους. Όταν υπάρχει «παρέκκλιση» απ’ τους στόχους, θα ενεργοποιούνται αυτόματα επιπλέον «δημοσιονομικές προσαρμογές», δηλαδή νέες μειώσεις μισθών/συντάξεων/δαπανών, απολύσεις κ.λπ.

Αυτά και άλλες φρικαλεοτήτες (χειρότερα μέτρα τον Οκτώβρη: ασφαλιστικό, νέο «ενιαίο» μισθολόγιο, κατάργηση ΕΚΑΣ, εργασιακά κ.ά.) θα προκαλέσουν νέο τεράστιο κύμα ανεργίας, εξαθλίωσης, μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης, πείνας – καταστρέφοντας κάθε δυνατότητα επανεκκίνησης της οικονομίας.

ΟΧΙ στη μνημονιακή «Εθνική Ενότητα»

Με τις εκλογές–εξπρές, ο ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρας ελπίζει να διασωθεί απ’ την κατάρρευση. Με τους νέους πάτρωνές τους, τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, τον αστικό κόσμο και τα ΜΜΕ, θέλουν να εφαρμόσουν το 3^ο Μνημόνιο με μια «ισχυρή» κυβέρνηση (μάλλον με ΝΔ–ΠΑΣΟΚ–Ποτάμι ή άλλους «πρόθυμους»). Να τους χαλάσουμε τα σχέδια!

Μαύρο στον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ!

ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας έχουν πάρει οριστικά διαζύγιο από την αριστερά, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αποδέχτηκαν το ρόλο στυλοβάτη του αστικού συστήματος, εκλεκτού των ιμπεριαλιστών, όπου πασχίζουν ν’ αποδείξουν ότι είναι οι πιο κατάλληλοι για να υποτάξουν το εργατικό κίνημα και να συμμαχούν με αιματοβαμμένους δικτάτορες όπως ο Σίσι.

Προσπαθούν να υφαρπάξουν ψήφους, κάνοντας τις εκλογές δημοψήφισμα… υπέρ του 3^ου Μνημονίου! Ψεύδονται ασυνάρτητα και ασύστολα, ότι η κυβέρνησή τους έδωσε σκληρή μάχη, ανατράπηκε, είναι… αριστερή!! και μπορεί να…μετριάσει!! το 3^ο Μνημόνιο όσο το… εφαρμόζει !! Εκβιάζει, απειλεί με επιστροφή στην εξουσία των ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους όμως (και με το Ποτάμι) συνεργάζεται για την επιβολή του 3^ου Μνημονίου. Πρόγραμμά του είναι το 3^οΜνημόνιο, που στην εφαρμογή του θα γίνει ακόμα πιο κτηνώδες, εφαρμοζόμενο σε μια κοινωνία ρημαγμένη απ’ τα δύο προηγούμενα. Καμιά λαϊκή και εργατική ψήφος στους νεομνημονιακούς υποτακτικούς!

Μαύρο σε ζόμπι των Μνημονίων, συμμορία του Ευρώ, αντιδραστικούς του «Μένουμε Ευρώπη»!

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έφεραν φτώχεια και εξαθλίωση, τα πρώτα καταστροφικά μνημόνια. Εκτόξευσαν την ανεργία (πάνω από 60 % στους νέους). Κατέστρεψαν την οικονομία και την παραγωγή. Υπηρέτες μιας παρασιτικής ελίτ (καναλάρχες, μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες κ.λπ.), που ως σύγχρονοι μαυραγορίτες κερδίζουν μέσα στην κρίση, απολαμβάνουν μια «χρυσή βροχή» δισεκατομμυρίων, πάνω σε κοινωνικά συντρίμμια και στη λαϊκή δυστυχία. Ξευτέλισαν κάθε έννοια λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, δημοκρατικών και συνταγματικών θεσμών. Καταπάτησαν κάθε δημοκρατικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα/ελευθερία, στηριγμένοι σε ορδές ΜΑΤ και κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα.

Μαζί με το Ποτάμι, με τις οδηγίες της Ε.Ε., την απόλυτη στήριξη των ΜΜΕξαπάτησης και του κεφαλαίου, αποτέλεσαν το μαύρο μπλοκ του ΝΑΙ στις 5 Ιούλη, τρομοκρατώντας και απειλώντας τον λαό. Η ήττα τους ήταν ηχηρή – Να γίνει ακόμα μεγαλύτερη!

Μαύρο στα παλιά και νέα δεκανίκια του συστήματος (ΑΝΕΛ κ.ά.), στους φασίστες της Χρυσής Αυγής!

Αδιέξοδο το σχέδιο των ρεφορμιστών

Λαϊκή Ενότητα: Όχι αυταπάτες για «καλό ΣΥΡΙΖΑ»

Η Λαϊκή Ενότητα (Λαφαζάνης) δεν ψήφισε το 3^ο Μνημόνιο και διασπάστηκε πρόσφατα απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχει μεγάλες ευθύνες. Ήταν οργανικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής του (που οδήγησε στην μνημονιακή μετάλλαξη), αποδεχόταν και ψήφιζε διαδοχικούς συμβιβασμούς/υποχωρήσεις, καθησυχάζοντας τους εργαζόμενους και το κίνημα μέχρι το οδυνηρό τέλος. Πήρε σημαντικές υπουργικές θέσεις, χωρίς να εφαρμόσει ούτε αυτή τις μετριοπαθείς δεσμεύσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Σήμερα, επιχειρεί ουσιαστικά μια επιστροφή στο παρελθόν ενός «καλού ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς πραγματικά διαφορετική στρατηγική/πολιτική, καλλιεργώντας τις ίδιες εκλογικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Η θέση της για Ευρωζώνη/ΕΕ είναι θολή και συγχυσμένη, σχεδόν ίδια μ’ αυτή που οδήγησε σε ναυάγιο και επαίσχυντη προδοσία τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξίσου αδιέξοδες είναι οι αναφορές της σε μέτωπα «δημοκρατικά/πατριωτικά/προοδευτικά».

Καταστροφική η πολιτική του ΚΚΕ

 Το ΚΚΕ διαλαλεί ότι «δικαιώθηκε» από το 3^ο Μνημονίο (μετά βίας κρύβει τη χαρά του), έχει όμως μετατραπεί σε συντηρητικό κόμμα μακριά ή και ενάντια στους αγώνες. Απείχε ή και συκοφάντησε κάθε μεγάλο αγώνα. Στη μεγάλη μάχη του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου, μιλώντας για άκυρο, συντάχθηκε ουσιαστικά με το ΝΑΙ και τους «Μένουμε Ευρώπη». Συκοφαντεί και πολεμάει ό,τι δεν ελέγχει, καλλιεργεί την ηττοπάθεια, δίνει σε κάθε ευκαιρία εξετάσεις νομιμοφροσύνης στο αστικό σύστημα. Παρά τα παχιά λόγια, επαναλαμβάνει πλέον κι αυτό το ρεφραίν των μνημονιακών «μία έξοδος από το Ευρώ θα είναι καταστροφή».

Στον δρόμο του ΟΧΙ της 5^ης Ιουλίου

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας – Αγώνας Παντού

Για ένα ριζοσπαστικό Πρόγραμμα Σωτηρίας

Με αγώνες, με την ψήφο στις 25 Γενάρη, εργαζόμενοι, άνεργοι, φτωχοί και νέοι στείλαμε στο περιθώριο τις αστικές μνημονιακές δυνάμεις. Η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μας πισωγυρίσει. Το συντριπτικό παλλαϊκό ΟΧΙ της 5^ηςΙουλίου έδειξε τη δύναμή μας, αποτελεί γερή παρακαταθήκη, που οι αχυράνθρωποι των ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και άλλων μνημονιακών δεν μπορούν, δεν πρέπει να σβήσουν.

5 χρόνια μνημονίων, δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Η καταστροφή δεν αντιμετωπίζεται με ψευτολύσεις. Χρειάζεται χτύπημα του κακού στη ρίζα: στο καπιταλιστικό σύστημα και την κρίση του, την αναρχία της «ελεύθερης αγοράς», τη βάρβαρη λογική του κέρδους – τις κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που διαχειρίστηκαν δεκαετίες την οικονομία και την κοινωνία – τις «διεθνείς δεσμεύσεις» σε ΕΕ/Ευρώ/ΝΑΤΟ, που επιβάλλουν τα συμφέροντα κεφαλαίου και πολυεθνικών.

Χρειάζεται μια ταξική, αντικαπιταλιστική πολιτική, λέγοντας καθαρά ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ, με ύψιστη προτεραιότητα τη σωτηρία των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, με σύγχρονους όρους, όχι ως απελπισμένους και ταπεινωμένους δουλοπάροικους. Ένα «αντίστροφο Μνημόνιο», υπέρ των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Δεν υπάρχει επανεκκίνηση της οικονομίας ή «παραγωγική ανασυγκρότηση» με μια ήπια διαχείριση (ανέφικτη άλλωστε) της καπιταλιστικής κατάρρευσης. Παρά με ριζικά μέτρα, στον δρόμο μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης αναδιοργάνωσης όλης της οικονομίας, σε σοσιαλιστική κατεύθυνση.

α) Άμεση Παύση Πληρωμών – Μονομερής Διαγραφή του Χρέους. Δεν πρέπει να πληρώνουμε ένα τεράστιο χρέος, για το οποίο δεν ευθυνόμαστε καθόλου (τους επόμενους δυο μήνες 15 δις σε ΕΚΤ–ΔΝΤ, πολλά ακόμα μέσα στο 2015), ενώ η εξαθλίωση, το ξεροστάλιασμα στις τράπεζες για λίγα ευρώ, οι εκβιασμοί και απολύσεις των αφεντικών κ.λπ. έχουν γιγαντωθεί. Παύση πληρωμών–Διαγραφή του Χρέους είναι το μόνο μέτρο για να σταματήσει η αδιάκοπη αφαίμαξη της οικονομίας, των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η συνεχής εσωτερική υποτίμηση – βάζοντας βάσεις μιας επανεκκίνησης της οικονομίας προς όφελος της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας.

β) Έξοδος από Ευρώ και Ε.Ε. Είναι ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα (αλλά και στην Ευρώπη). Το κοινό «σπίτι» και νόμισμα δεν ωφέλησαν σε τίποτα: έκαναν τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερος (30 εκ. άνεργοι στην ΕΕ, 120 εκ. κάτω απ’ το όριο της φτώχειας), είναι ιμάντας μεταβίβασης πλούτου στις χώρες του Βορρά (ιδιαίτερα τη Γερμανία), μηχανισμοί μετατροπής χωρών σε αποικίες χρέους, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων (π.χ. Ουκρανία), κατάργησης των δημοκρατικών ελευθεριών. Ειδικά με το δημοψήφισμα, οι σχέσεις των εργατικών και λαϊκών μαζών με το Ευρώ/ΕΕ έχουν «σπάσει» – και αυτή η ρήξη μεγαλώνει απ’ τους εκβιασμούς, τις απειλές, τη δυστυχία, τις ουρές στα ΑΤΜ και το μονότονο ουρλιαχτό των χορτάτων, ΜΜΕξαπάτησης, «Μένουμε Ευρώπη» για «πάση θυσία στο Ευρώ» με οποιοδήποτε τίμημα για τους «από κάτω».

γ) Άμεση καθιέρωση εθνικού νομίσματος. Αποδείξαμε στις μέρες του δημοψηφίσματος ότι μπορούμε να αντέξουμε σε σκληρές συνθήκες. Οι θυσίες ή δυσκολίες από μια αλλαγή νομίσματος (και τη ρήξη με τους δανειστές τοκογλύφους) θα είναι πολύ μικρότερες απ’ ό,τι λένε οι καπιταλιστές και οι παπαγάλοι της «συμμορίας του Ευρώ», ασύγκριτα μικρότερες απ’ ό,τι φορτωνόμαστε με τα Μνημόνια. Το εθνικό νόμισμα είναι: 1) Απόλυτα εφικτό: η βάση και το αντίκρισμά του θα είναι η λειτουργία της «πραγματικής οικονομίας», δηλαδή των παραγωγικών τομέων. 2) Απόλυτα απαραίτητο για τη σωτηρία των λαϊκών καταθέσεων/περιουσιών, τον έλεγχο της οικονομίας και τον αναπροσανατολισμό της υπέρ των εργαζομένων. Για ν’ αντιμετωπίσουμε κάθε είδους χτυπήματα από τους ιμπεριαλιστές (σαμποτάζ, εμπάργκο, φυγή κεφαλαίων κ.λπ.), που μια γεύση πήραμε τη βδομάδα του δημοψηφίσματος.

δ)  Εθνικοποίηση των Τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο – για να πάρουμε τις τράπεζες απ’ αυτούς που τις χρεοκόπησαν και σπέρνουν την οικονομική αποδιοργάνωση, να σωθούν οι λαϊκές καταθέσεις, να απαλλαγούμε απ’ τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της ΕΚΤ, να χρηματοδοτηθούν παραγωγικές επενδύσεις, η επανεκκίνηση και ο διαφορετικός προσανατολισμός της οικονομίας. Εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των τομέων–κλειδιά, επανακρατικοποίηση όσων δημόσιων οργανισμών/υπηρεσιών ιδιωτικοποιήθηκαν, κάτω από εργατικό έλεγχο – για να ξαναπιάσουν δουλειά οι απολυμένοι, να ξανανοίξουν εργοστάσια και επιχειρήσεις, να καλυφθούν οι αναρίθμητες κοινωνικές ανάγκες. Κρατικό μονοπώλιο στο εξωτερικό εμπόριο (εισαγωγές/εξαγωγές), για να αντιμετωπίσουμε όποια έκτακτη κατάσταση και να διασφαλίσουμε την παροχή βασικών αγαθών (φάρμακα, πετρέλαιο κ.λπ.).

ε) Να πάρουμε το χρήμα και τον πλούτο, όπου κι αν βρίσκονται. Με βαριά φορολογία σε κεφάλαιο και μεγάλες περιουσίες, στα κρυφά και φανερά κέρδη τους. Βάζοντας χέρι στους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς και οφσόρ τους, δεσμεύοντας περιουσίες, ειδικά όσων έκαναν πάρτι λεηλασίας του δημόσιου χρήματος, φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Για να κατευθύνουμε αυτά τα χρήματα που λιμνάζουν σε παραγωγικές επενδύσεις.

στ) Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Πλήρη διάλυση του κράτους έκτακτης ανάγκης, των φασιστικών συμμοριών της Χρυσής Αυγής. Αυστηρός εργατικός/κοινωνικός έλεγχος των ΜΜΕξαπάτησης, που έχουν γίνει «φωλιά» αντίδρασης, εκβιασμών και απειλών εναντίον μας και είναι ξεκάθαρα υπέρ των τοκογλύφων, ιμπεριαλιστών και δοσίλογων μνημονιακών.

ζ) Ενάντια στο μίσος και τη διαίρεση του ρατσισμού. Ενάντια στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστές εμπρηστές του.

Η νίκη δεν θα έρθει με λόγια στη Βουλή

Για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων

Κεφάλαιο, ιμπεριαλιστές, ΕΕ και ΔΝΤ, αστικές μνημονιακές δυνάμεις, «Μένουμε Ευρώπη» και παρασιτική ελίτ, μαζί κι ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, μας έχουν κηρύξει ανελέητο πόλεμο και είναι διατεθειμένοι να μην σταματήσουν πουθενά. Δεν σέβονται καμία δημοκρατία, «θεσμό», σύνταγμα ή λαϊκή ετυμηγορία.

Πρέπει να απαντήσουμε με πόλεμο στον πόλεμό τους. Με ανυποχώρητους αγώνες και μορφές αυτοοργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς και σπουδών, σε κάθε γειτονιά, με ενότητα και συντονισμό.
Χρειαζόμαστε μια νέα δομή εξουσίας, όχι το ξεφτιλισμένο σκιάχτρο μιας αστικής–κοινοβουλευτικής δήθεν «δημοκρατίας», κομμένης και ραμμένης στα μέτρα των καπιταλιστών, του μνημονιακού πολιτικού προσωπικού, των ιμπεριαλιστών, της ΕΕ, που επιβάλλεται με τις ορδές ενός κράτους έκτατκης ανάγκης.

Εμπρός να παλέψουμε για μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, τη μόνη που μπορεί να εφαρμόσει ένα Πρόγραμμα Σωτηρίας, να συγκρουστεί με τα συμφέροντα του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου, να μην υποκύψει στους αδυσώπητους εκβιασμούς και τα συνεχή πραξικοπήματα. Που θα έρθει από την άνοδο της αυτοπεποίθησης και μαχητικότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος, θα στηρίζει τους αγώνες και την αυτοοργάνωσή του, θα στηρίζεται σε αυτά. Που θα προχωρήσει σε δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας και όλων των μεγάλων κοινωνικών επιλογών (σχέσεις εργασίας, περιβάλλον, διατροφή κ.λπ.), για τις ανάγκες της πλειοψηφίας και μόνο με βάση αυτές, όχι κινούμενη απ’ το αόρατο και αρπακτικό χέρι των «αγορών», των «πλεονασμάτων» και της «ανταγωνιστικότητας». Που ανοίγει τον δρόμο σε μια Σοσιαλιστική Δημοκρατία (που καμία σχέση δεν έχει με τα εκτρώματα του «υπαρκτού σοσιαλισμού»), τη μόνη πραγματική διέξοδο – αντί να στηρίζεται στη διεφθαρμένη, ανίκανη γραφειοκρατία του αστικού κράτους και μιας πλούσιας ελίτ.

Για μια νέα επαναστατική δύναμη

Η σύγκρουση της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων με την ισχνή αλλά οπλισμένη, αδίστακτη μειοψηφία των καπιταλιστών και ιμπεριαλιστών έχει ξεκινήσει και θα είναι αδυσώπητη. Δεν υπάρχει για μας δρόμος επιστροφής, προσαρμογής στην προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, στο μνημονιακό τάφο που μας έχουν σκάψει. Μόνος δρόμος που μπορούμε να τραβήξουμε είναι αποφασιστικά μπροστά.

Δεν πρέπει να μπούμε στη μάχη άοπλοι και απροετοίμαστοι, με «στραβά» εργαλεία. Χρειαζόμαστε μια νέα επαναστατική δύναμη, αιχμή του δόρατος και στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Που μιλάει την γλώσσα της αλήθειας – με σταθερό πρόγραμμα και πρακτική, που δεν τα εγκαταλείπει στην πρώτη δυσκολία ή στροφή – αποφασιστικά στο στρατόπεδο μας – που δεν σκορπάει ή υποτάσσεται σε εκλογικές/κοινοβουλευτικές αυταπάτες – ικανή και αποφασισμένη να δώσει τη μάχη μέχρι τέλους, να συγκρουστεί ιδεολογικά, πολιτικά και πρακτικά με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Για να βγούμε νικητές στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει. Για την οικοδόμηση αυτής της δύναμης σε Ελλάδα και Ευρώπη παλεύει η Ο.Κ.Δ.Ε. καλώντας κάθε εργαζόμενο και νέο να παλέψει μαζί μας.

Για την Ενίσχυση και Νίκη των Αγώνων

Για την Αντεπίθεση των Εργαζομένων

Κάνουμε μια Πραγματικά Χρήσιμη Επιλογή

Στηρίξτε – Ψηφίστε Ο.Κ.Δ.Ε.