Το νέο που κομίζει η υποψηφιότητα του Κώστα Κουλουρίδη για τον Δήμο της Χαλκίδας / Σ. Ανδρονίδης

του Σ. Ανδρονίδη*

Η επερχόμενη τριπλή εκλογική μάχη μπορεί να δώσει το έναυσμα για την αντεπίθεση των εργαζομένων σε όλα τα επίπεδα. Η παράμετρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών θα επηρεάσει το κοινωνικό, πολιτικό και εκλογικό αμάλγαμα της χώρας στο βαθμό που οι δήμοι και οι περιφέρειες αποτελούν λειτουργικό εξάρτημα και συμπλήρωμα της κρατικής εξουσίας. Η θεωρία του κόμματος του κράτους (cartel party-Peter Mair & Richard Katz), έχει μεταφερθεί και στο αυτοδιοικητικό πεδίο επηρεάζοντας σε...

σημαντικό βαθμό την πολιτική, προγραμματική και ιδεολογική διαπάλη. Το κόμμα του κράτους ορίζει πλέον το πλαίσιο του πολιτικού και κομματικού ανταγωνισμού, μετασχηματίζοντας και τις δομές του πολιτικού-κομματικού συστήματος.

   

Η προσίδια «περιχαράκωση» του πολιτικού και κομματικού ανταγωνισμού τοποθετεί στην «κορυφή» της το κόμμα του κράτους ή τα κόμματα του κράτους, με αποτέλεσμα η πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση να διεξάγεται αποκλειστικά με τους όρους που θέτουν αυτά τα κόμματα. Αυτό το κομματικό μοντέλο έχει μεταφερθεί και στο πλαίσιο της τοπικής διοίκησης. Η αντιπαράθεση των υποψηφίων, και κύρια των υποψηφίων που στηρίζονται από την Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, δεν διεξάγεται επί των πολιτικών, προγραμματικών και ιδεολογικών διαφορών τους, αλλά αφορά αποκλειστικά την διαχείριση και την νομή της «τοπικής» μικροεξουσίας. Και αυτή η «τοπική» μικροεξουσία συνδέεται οργανικά με την κεντρική εξουσία αναδεικνύοντας προτάγματα και προτεραιότητες που δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων.

  

Σε αυτό το ιδιότυπο πολιτικό «γαϊτανάκι» συμμετέχουν και οι τύποις ‘ανεξάρτητοι’ υποψήφιοι, οι οποίοι απεκδύονται τον μανδύα του κομματικού υποψηφίου και ενδύονται εκείνον του ανεξάρτητου, του ακηδεμόνευτου και του ακομμάτιστου, συμμετέχοντας σε ένα «πανηγύρι» αποθέωσης του πολιτικού κυνισμού και της διαχείρισης των τοπικών-κομματικών μηχανισμών. Πως θα αντιδράσουν οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι στην επερχόμενη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων; Με ποία μέσα και με ποίες κινήσεις θα αντιδράσουν στο «κύμα» διαθεσιμοτήτων και απολύσεων δημοτικών υπαλλήλων; Πως αντιδρούν και πως θα αντιδράσουν στην εντεινόμενη απαξίωση των δημοτικών υπηρεσιών; Τι έχουν να πουν για την ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση, για την βαθιά και οξυμμένη οικονομική-καπιταλιστική κρίση, η οποία και αποδομεί και διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό της πόλης και της χώρας; Είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Να μιλήσουν για τις ανάγκες τους; Προφανώς και τα ερωτήματα θα παραμείνουν ρητορικά, στο βαθμό που δήμαρχοι και περιφερειάρχες, καθώς και υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες τηρούν απαρέγκλιτα τις μνημονιακές επιταγές διαχείρισης και ρύθμισης των οικονομικών «ροών» και «ταχυτήτων» προς όφελος της άρχουσας τάξης. Στον αντίποδα των παραπάνω υποψηφίων κινείται η υποψηφιότητα του Κώστα Κουλουρίδη για τον δήμο της Χαλκίδας.

  

Το αμιγώς εργατικό στοιχείο και πρόσημο της υποψηφιότητας του, η ζύμωση και η εμπλοκή στην κοινωνική πραγματικότητα της πόλης μετασχηματίζουν την ίδια την υποψηφιότητα του, η οποία έτσι αντανακλάται άμεσα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ενώ η ίδια η συγκρότηση του ψηφοδελτίου του απαντά στα προβλήματα και στις ανάγκες των εργαζομένων της Χαλκίδας. Αυτό το πρωτόγνωρο συλλογικό, κοινωνικό και αυτοδιοικητικό πείραμα δύναται να αγκαλιάσει ευρύτερες λαϊκές-εργατικές μάζες θέτοντας με ακρίβεια το διακύβευμα της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης: Δήμοι στην υπηρεσία των εργαζομένων, δήμοι που θα λειτουργούν ως εργαλεία άμβλυνσης των συνεπειών της βαθιάς και οξυμμένης οικονομικής-καπιταλιστικής κρίσης, ή δήμοι που θα λειτουργούν ως οργανικά και συμπληρωματικά εξαρτήματα της κρατικής εξουσίας, δήμοι οι οποίοι και θα δέχονται αδιαμαρτύρητα τις περικοπές πόρων, τις απολύσεις εργαζομένων και την αύξηση της ανεργίας η οποία και προσλαμβάνει πλέον δομικά χαρακτηριστικά επηρεάζοντας και μετασχηματίζοντας τον παραγωγικό ιστό των τοπικών κοινωνιών και της χώρας; Και σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα και διακύβευμα συγχρόνως απαντά η υποψηφιότητα του Κώστα Κουλουρίδη, διαλέγοντας πλευρά. Διαλέγοντας να σταθεί αταλάντευτα δίπλα στους εργαζόμενους της Χαλκίδας.

Η στήριξη που απολαμβάνει από το Εργατικό Κέντρο της πόλης, δηλαδή από εκείνον τον θεσμό εκπροσώπησης και έκφρασης των συμφερόντων των εργαζομένων, διαμορφώνει και παράγει τις προϋποθέσεις για την υπέρβαση της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων και των ανέργων της περιοχής. Αναφέραμε προηγουμένως, ότι η υποψηφιότητα του αντανακλάται άμεσα στο πολιτικό πεδίο, στο πεδίο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Και αυτό συμβαίνει διότι η υποψηφιότητα του κομίζει κάτι το ριζικά «νέο» και διαφορετικό στην πολιτική κονίστρα. Ο συνδυασμός του, εμβαπτιζόμενος στα νάματα της λαϊκής συμμετοχής και αυτενέργειας, στα νάματα της άμεσης δημοκρατίας, μπορεί και υπερβαίνει τις υπόγειες συναλλαγές, τις ύποπτες διασυνδέσεις με ιδιωτικά συμφέροντα, και τον εκμαυλισμό συνειδήσεων. Έτσι, η άμεση αποκρυστάλλωση της υποψηφιότητας του στο κοινωνικό και στο πολιτικό πεδίο αφορά το σύνολο των εργαζομένων της χώρας, στέλνοντας και ένα μήνυμα προς τα αριστερά του πολιτικού φάσματος.

  

Με αυτόν τον εξόχως συμβολικό τρόπο, η πολιτική νοείται και ανασημασιοδοτείται ως προσφορά και αλληλεγγύη σε εκείνους που βιώνουν τις συνέπειες της βαθιάς και οξυμένης οικονομικής-καπιταλιστικής κρίσης. Η υποψηφιότητα του Κώστα Κουλουρίδη σε συνδυασμό με την στήριξη του Εργατικού Κέντρου, γίνεται  ο άμεσος πόλος συσπείρωσης και έκφρασης των συμφερόντων των εργαζομένων, ο πόλος που εναντιώνεται στα πάσης φύσεως ιδιωτικά συμφέροντα. Μπορούμε να κάνουμε λόγο για μία «νέα» αντίληψη περί πολιτικής διαπάλης, κάτι απολύτως απαραίτητο την εποχή της κατίσχυσης και της επιρροής διαφόρων τεχνοκρατών και μυστικοσυμβούλων, οι οποίοι και αντιλαμβάνονται την πολιτική όχι ως διάθεση για αγώνα και προσφορά αλλά ως προώθηση συμφερόντων που συνομολογείται μέσα σε «κλειστά γραφεία».  Έτσι η πολιτική νοείται και συγκροτείται ως «άσκηση επί χάρτου» που γίνεται «από τα πάνω».

*πολιτικός επιστήμονας, υποψήφιος διδάκτωρ ΑΠΘ