Τρεις μήνες άνεργος και... απέλαση (και Ελλήνων) από την Γερμανία

Των Κατερίνα Αναστασίου και Κώστα Εφήμερου

Νομίζετε ότι αφορά τίποτα «λαθρο»μετανάστες; Το κόμμα της Άγγελα Μέρκελ θέλει να περάσει νόμο προκειμένου να απελαύνει όσους Ευρωπαίους έφτασαν στη Γερμανία για να βρουν δουλειά και δεν τα κατάφεραν στους τρεις πρώτους μήνες.

Σύμφωνα με τη χθεσινή έκδοση της Frankfurter Allgemeine Zeitung η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας θέλει να...
αποκλείσει τους φτωχούς ευρωπαίους πολίτες από το να απολαμβάνουν κοινωνικά επιδόματα όταν βρίσκονται στο πρίσμα της ανεργίας ή κάτω από το όριο της φτώχιας.

Στη Γερμανία ισχύει ένα σύστημα εγγύησης ελάχιστου εισοδήματος (HARTZ IV) το οποίο προσφέρει συμπληρωματικά επιδόματα σε όσους δεν μπορούν να καλύψουν τα στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη κινητικότητα γύρω από την επαίσχυντη τροπολογία που έφερε στη βουλή ο Παναγιώτης Μπαλτάκος σύμφωνα με την οποία θα απελαύνονται όσοι μετανάστες καταγγέλλουν περιστατικά βίας που η αστυνομία δεν στοιχειοθετεί. Όσοι υποστηρίζουν την τροπολογία νιώθουν ανώτεροι από τους μετανάστες που έρχονται από τις ανατολικές χώρες ξεχνώντας ότι για τους Γερμανούς και εμείς βρισκόμαστε αρκετά ανατολικά.

Μέχρι σήμερα η νομοθεσία επέτρεπε την απέλαση ευρωπαίων πολιτών μόνο σε περίπτωση που υπήρχε κίνδυνος για την υγεία, την τάξη η την ασφάλεια. Αν όμως η νέα πρόταση ενσωματωθεί στην γερμανική νομοθεσία θα κινδυνεύουν με απέλαση όσοι δεν έχουν εργασία για πάνω από τρεις μήνες αφού πρώτα εξετάζονται από κάποια ειδική επιτροπή, ώστε να αποφεύγονται οι μαζικές απελάσεις σαν αυτές που έκανε η Γαλλία το 2010 και οι οποίες κρίθηκαν αντίθετες με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η απέλαση ευρωπαίων πολιτών εντός της ευρωζώνης μπορεί να είναι αντίθετη στα ευρωπαϊκά ιδεώδη αλλά, όπως επισημαίνει και η Γερμανία, δεν είναι αντίθετη στην κείμενη νομοθεσία αφού η συνθήκη Σέγκεν προβλέπει την ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων, των επιχειρηματιών και των φοιτητών. Οι οικονομικά ανενεργοί ευρωπαίοι πολίτες που θέλουν να ζήσουν σε άλλη χώρα θα πρέπει να αποδείξουν πρώτα ότι είναι ασφαλισμένοι στην χώρα προέλευσής τους και ότι έχουν χρήματα κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό. Προϋποθέσεις σαν αυτές υιοθετούν όλο και περισσότερες χώρες υποδοχής μεταναστών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Αυστρία αλλά και εκτός αυτής, όπως η Ελβετία.

Η «αντιμεταναστευτική» ατζέντα ήταν παρούσα στις πρόσφατες εκλογές για την Καγκελαρία με το CSU που συμμετέχει στην κυβέρνηση να κάνει λόγο για επιτηδείους ευρωπαίους μετανάστες που έρχονται στη Γερμανία με σκοπό να εκμεταλλευτούν το κοινωνικό σύστημα της χώρας.

Tώρα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο οι οργανώσεις για την προστασία των μεταναστών αναφέρουν ότι η κατάταση θα χειροτερέψει πολύ περισσότερο αφού μετά τους ανέργους φοβούνται ότι και άλλες ευαίσθηκτες κοινωνικές ομάδες (όπως οι συνταξιούχοι μετανάστες) θα αντιμετωπιστούν με αντίστοιχα μέτρα.

Αυτές τις ημέρες η Γερμανία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με μια 24χρονη Ρουμάνα μετανάστρια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η νεαρή μετανάστρια δεν είχε ολοκληρώσει το σχολείο της και δεν είχε εργαστεί στη Ρουμανία ή την Γερμανία και ενώ καλύπτει όλα τα τυπικά κριτήρια για το επίδομα ανεργίας ο τοπικός ΟΑΕΔ αρνείται να το καταβάλει. Το δικαστήριο δεν έχει ακόμα εκδώσει την απόφασή του, ωστόσο την προηγούμενη Τρίτη ο Δικαστής ανέφερε ότι οι χώρες που δέχονται τους μετανάστες με τυπικά κριτήρια θα πρέπει να αναλαμβάνουν και τα έξοδα τους.

Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε μια ιστορική οπισθοδρόμηση σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Κατακτήσεις δεκαετιών εξανεμίζονται και η ευρωπαϊκή ιδέα της ενοποίησης μετατρέπεται σε ένα αυστηρό νομικό πλαίσιο που ευνοεί το κέντρο καταστρέφοντας την περιφέρεια. Εδώ και χρόνια οι ευρωσκεπτικιστές επισημαίνουν ότι η ένωση των κρατών της Ευρώπης δεν γίνεται στη βάση των ανθρωπίνων αξιών και ελευθεριών αλλά των χρηματοπιστωτικών αξιών. Με αυτά τα θεμέλια όσο θα περνάει ο καιρός τα χρήματα θα κινούνται όλο και πιο εύκολα, ενώ οι φτωχοί άνθρωποι όλο και πιο δύσκολα.

http://www.thepressproject.gr/article/59061