Κριτική μέλους της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ για τις παλινωδίες του κόμματος για το χρέος και τις τράπεζες

Δερμεντζόγλου Σοφία*

Οι θέσεις για το χρέος και τις τράπεζες/ Μια κριτική στις παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την ώρα βρίσκεται σε μεταίχμιο. Η πρόκληση της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι πρόκληση για να αλλάξει ριζικά πορεία η χώρα. Και η πρόκληση αυτή για να απαντηθεί θετικά απαιτεί τη ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τη συστημική αναδίπλωσή του, που θα είναι καταστροφή για τον ίδιο, την Αριστερά στο...

σύνολό της και κυρίως για τον τόπο, τον λαό και τη νεολαία.

Προ­σπα­θώ να πα­ρα­κο­λου­θώ όσο είναι δυ­να­τόν τις το­πο­θε­τή­σεις των ηγε­τι­κών στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Με λύπη μου­ δια­πι­στώ­νω κάτι που έχει κά­ποιες ανα­λο­γί­ες με την πο­ρεία και τη στάση άλλων αστι­κών κομ­μά­των στο πα­ρελ­θόν που βρέ­θη­καν στο ρόλο της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης και τα οποία "στρογ­γύ­λευαν" διαρ­κώς τις θέ­σεις τους όσο έφτα­ναν πιο κοντά στην κυ­βέρ­νη­ση.

ΧΡΕΟΣ

Το τι θα κάνει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με το πε­λώ­ριο, άδικο, βα­θύ­τα­τα τα­ξι­κό και μη-βιώ­σι­μο χρέος απο­τε­λεί ένα από τα πλέον κρί­σι­μα θέ­μα­τα.

Η από­φα­ση του πρό­σφα­του ιδρυ­τι­κού Συ­νέ­δρί­ου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μί­λη­σε ευ­θέ­ως για τη δια­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους.

Εξυ­πα­κού­ε­ται ότι η δια­γρα­φή αυτή, η οποία θα επι­διω­χθεί κα­τ'α­τρ­χήν με δια­πραγ­μα­τεύ­σεις, θα προ­χω­ρή­σει, εφ'ό­σον χρεια­στεί, μο­νο­με­ρώς.

Βε­βαί­ως στο Συ­νέ­δριο είχε κα­τα­τε­θεί από τη μειο­ψη­φία σαφής πρό­τα­ση για την άμεση και χωρίς όρους δια­γρα­φή του συ­νό­λου του χρέ­ους, η οποία δεν υιο­θε­τή­θη­κε στη σχε­τι­κή ψη­φο­φο­ρία. (1)

Κι όμως η θέση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για δια­γρα­φή, αν χρεια­στεί μο­νο­με­ρώς, του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους, απο­σιω­πά­ται συ­στη­μα­τι­κά από τα ηγε­τι­κά στε­λέ­χη της πλειο­ψη­φί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ενώ προ­στί­θε­ται και σειρά άλλων το­πο­θε­τή­σε­ων που ου­δέ­πο­τε τέ­θη­καν, συ­ζη­τή­θη­καν και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ροεγκρί­θη­καν από τα ανώ­τε­ρα σώ­μα­τα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Πρό­σφα­τα, ηγε­τι­κό στέ­λε­χος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με ει­δι­κές ευ­θύ­νες σε αυτά τα θέ­μα­τα, γρά­φο­ντας σε Κυ­ρια­κά­τι­κη εφη­με­ρί­δα έκανε λόγο για τη "δια­γρα­φή μέ­ρους" (και όχι του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους) του χρέ­ους. Η δια­φο­ρά είναι τε­ρά­στια! Το μέρος του χρέ­ους μπο­ρεί να είναι το 20% ή το 30% σε καμ­μία πε­ρί­πτω­ση το 60-70%! Κι όμως δεν δια­τυ­πώ­θη­κε αυτή η άποψη ως προ­σω­πι­κή θέση.

Πέραν, όμως, αυτής της πα­ρα­χά­ρα­ξης, η δια­γρα­φή μέ­ρους του χρέ­ους συχνά συ­νο­δεύ­ε­ται, για να χρυ­σω­θεί το χάπι, με τη θέση για εξό­φλη­ση του υπο­λοί­που του χρέ­ους με μια πε­ρί­ερ­γη και κυ­ρί­ως αυ­θαί­ρε­τη "ρήτρα ανά­πτυ­ξης". Με λίγα λόγια η απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους θα γί­νε­ται με κά­ποιο αλ­γό­ριθ­μο αν μπει η χώρα σε τρο­χιά ανά­πτυ­ξης και ανά­λο­γα ίσως με τους ρυθ­μούς της.

Που συ­ζη­τή­θη­κε, όμως και πως απο­φα­σί­στη­κε η θέση της "ρή­τρας ανά­πτυ­ξης"; Από όσο ρώ­τη­σα που­θε­νά!

ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕ­ΔΙΟ ΜΑΡ­ΣΑΛ

Πρό­σφα­τα, μά­λι­στα, τις πα­ρα­πά­νω το­πο­θε­τή­σεις ηγε­τι­κών στε­λε­χών(τα ονό­μα­τα δεν έχουν ση­μα­σία, το πρό­βλη­μα θέλω να θίξω και όχι ποιοί το προ­κα­λούν) για το χρέος συ­νο­δεύ­ει και μια άλλη πε­ρί­ερ­γη το­πο­θέ­τη­ση για τη διεκ­δί­κη­ση(!) μιας "μη δα­νεια­κής ανα­πτυ­ξια­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης της χώρας μαςγια ορι­σμέ­νο αρ­χι­κό χρο­νι­κό διά­στη­μα".

Τι είναι αυτό το φρού­το, σκέ­φτη­κα. Εδώ δεν θέ­του­με θέμα να δια­γρα­φεί το άδικο χρέος, το οποίο για να σω­θούν τρά­πε­ζες και ευ­ρω­ζώ­νη, με­τα­φέρ­θη­κε ως οφει­λή από τις ιδιω­τι­κές τρά­πε­ζες στα κράτη της ΕΕ και θα ζη­τή­σου­με νέο "ζεστό", τζά­μπα χρήμα για ανα­πτυ­ξια­κούς στό­χους; Και ποιός θα το δόσει; Οι πι­στω­τές; Και από μια τέ­τοια διεκ­δί­κη­ση εξαρ­τού­με την πο­ρεία του προ­γράμ­μα­τός μας και της χώρας; Κι αν δεν υπάρ­ξει (που δεν θα υπάρ­ξει!) αυτή η μη δα­νεια­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, τι κά­νου­με; Με ποιά ρευ­στό­τη­τα θα στη­ρί­ξου­με στοι­χειω­δώς τη δυ­να­τό­τη­τα να ανα­κό­ψου­με την υφε­σια­κή πο­ρεία;

Όλα τούτα τα φα­ει­νά στη­ρί­ζο­νται σε μια χί­μαι­ρα. Η ανα­κά­λυ­ψη που εδώ και καιρό έχει ει­σα­χθεί στη φρα­σε­ο­λο­γία κά­ποιων είναι το σχέ­διο Μάρ­σαλ. Ένα νέο σχέ­διο Μάρ­σαλ κατά πα­ρά­δο­ξο τρόπο τεί­νει να γίνει για κά­ποιους το νέο σχέ­διο, αν όχι και το όραμα της Αρι­στε­ράς. Κρίμα.

Κρίμα, γιατί έτσι "εξα­γνί­ζε­ται" ένα αντι­δρα­στι­κό αμε­ρι­κα­νι­κό ψυ­χρο­πο­λε­μι­κό με­τα­πο­λε­μι­κό κα­τα­σκεύ­σα­σμα που απο­σκο­πού­σε να "υπο­δου­λώ­σει" πο­λι­τι­κά, στρα­τιω­τι­κά και οι­κο­νο­μι­κά τη Δυτ. Ευ­ρώ­πη στις ΗΠΑ, να ελέγ­ξει τις οι­κο­νο­μι­κές της επι­λο­γές, να ανα­χαι­τί­σει την επέ­λα­ση των ερ­γα­τι­κών και σο­σια­λι­στι­κών κι­νη­μά­των αλλά και τη Σο­βιε­τι­κή επιρ­ροή στην ηπεί­ρό μας. Και δυ­στυ­χώς αυτό το σχέ­διο Μάρ­σαλ συν­δέ­ε­ται στη χώρα μας με "μαύ­ρες" αντι­κομ­μου­νι­στι­κές με­τα­πο­λε­μι­κές σε­λί­δες.

Πέραν αυτών, όμως, ακόμα και αυτά τα αντι­δρα­στι­κά σχέ­δια τύπου Μάρ­σαλ απο­τε­λούν όνει­ρο θε­ρι­νής νυ­κτός για τον άγριο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο κα­πι­τα­λι­σμό της επο­χής μας και την γερ­μα­νι­κή-ατλα­ντι­κή ΕΕ που επε­λαύ­νει.

Η ακύ­ρω­ση των μνη­μο­νί­ων και η απο­τί­να­ξη του ζυγού του χρέ­ους μόνο σε σύ­γκρου­ση με τους πι­στω­τές μπο­ρεί να γίνει και μόνο μέσα από αυτή τη σύ­γκρου­ση μπο­ρεί να ανοί­ξουν και­νούρ­γιοι προ­ο­δευ­τι­κοί και σο­σια­λι­στι­κοί δρό­μοι στη χώρα.

ΤΡΑ­ΠΕ­ΖΕΣ

Την ίδια ώρα που ηγε­τι­κά στε­λέ­χη ανα­δι­πλώ­νο­νται και στρογ­γυ­λεύ­ουν τις θέ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε σχέση με το χρέος, άλλα στε­λέ­χη ή και τα ίδια, επι­δί­δο­νται στο ίδιο σπορ με τις θέ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σχε­τι­κά με το άλλο κρί­σι­μο θέμα της πε­ριό­δου: τις τρά­πε­ζες.

Η θέση που ψή­φι­σε η πλειο­ψη­φία του ιδρυ­τι­κού Συ­νε­δρί­ου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έκανε λόγο ότι "οι τρά­πε­ζες θα τε­θούν υπό την ιδιο­κτη­σία και τον έλεγ­χο του δη­μο­σί­ου" και αυτό παρ' οτι υπήρ­χε επ'αυ­τού πολύ πιο ρι­ζο­σπα­στι­κή θέση της μειο­ψη­φί­ας, η οποία δεν υπερ­ψη­φί­στη­κε.(2)

Η σχε­τι­κή από­φα­ση του Συ­νε­δρί­ου σωστά δεν θέτει μόνο θέμα δη­μο­σί­ου ελέγ­χου αλλά και δη­μό­σιας ιδιο­κτη­σί­ας των τρα­πε­ζών, που είναι και το πιο ου­σιώ­δες. Διότι ο "δη­μό­σιος έλεγ­χος" χωρίς τη "δη­μό­σια ιδιο­κτη­σία" των τρα­πε­ζών είναι "αέρας κο­πα­νι­στός" και περί "δη­μο­σί­ου ελέγ­χου" ομι­λεί ακόμα και ο αστι­κός κό­σμος, αφού γνω­ρί­ζει ότι είναι πε­ρισ­σό­τε­ρο προ­πα­γαν­δι­στι­κό τέ­χνα­σμα.

Κι όμως όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο ηγε­τι­κά στε­λέ­χη της πλειο­ψη­φί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και μά­λι­στα στε­λέ­χη με ει­δι­κές ευ­θύ­νες για αυτόν τον τομέα, ξε­χνούν συ­στη­μα­τι­κά να υπο­στη­ρί­ζουν τη δη­μό­σια ιδιο­κτη­σία των τρα­πε­ζών και πε­ριο­ρί­ζο­νται να ομι­λούν απλώς για τον ανώ­δυ­νο "δη­μό­σιο έλεγ­χό" τους, κάτι που ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ασκεί και ο Γ. Προ­βό­που­λος με την επο­πτεία επί των τρα­πε­ζών της Κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας Ελ­λά­δας.

Την ίδια ώρα, τα ίδια στε­λέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ προ­τεί­νουν να συ­γκε­ντρω­θούν τα "κόκ­κι­να δά­νεια" του ση­με­ρι­νού τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος είτε σε ένα "δη­μό­σιο ορ­γα­νι­σμό" είτε σε μια δη­μό­σια "badbank" με στόχο να εξυ­γιαν­θούν οι τρά­πε­ζες και να "φορ­τω­θεί" το δη­μό­σιο το βάρος της ανα­διάρ­θρω­σης του ιδιω­τι­κού χρέ­ους που δεν μπο­ρεί να απο­πλη­ρω­θεί.

Με ένα "σμπά­ρο πολλά τρυ­γό­νια". Από τη μια απα­λάσ­σου­με τις τρά­πε­ζες από τα "κόκ­κι­να δά­νεια" και από την άλλη τα φορ­τώ­νου­με στις πλά­τες του χει­μα­ζό­με­νου ελ­λη­νι­κού λαού.

Μι­λά­με, όμως, όχι για οποιεσ­δή­πο­τε τρά­πε­ζες. Μι­λά­με για τρά­πε­ζες και τρα­πε­ζί­τες υπό "δη­μό­σιο έλεγ­χο"!!! Τόσο καλά…

Πότε, όμως, και πού απο­φα­σί­σθη­καν αυτά τα περί "δη­μο­σί­ου ελέγ­χου" και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο πότε, ποιοί και πού απο­φά­σι­σαν την ανά­γκη της "badbank"ή του "δη­μό­σιου ορ­γα­νι­σμού" για τη με­τα­φο­ρά των κόκ­κι­νων δα­νεί­ων; Από όσο ρώ­τη­σα, τί­πο­τα από όλα αυτά δεν έχουν απο­φα­σί­σει τα κομ­μα­τι­κά σώ­μα­τα.

ΠΡΟ­ΚΛΗ­ΣΗ

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αυτήν την ώρα βρί­σκε­ται σε με­ταίχ­μιο. Η πρό­κλη­ση της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς είναι πρό­κλη­ση για να αλ­λά­ξει ρι­ζι­κά πο­ρεία η χώρα. Και η πρό­κλη­ση αυτή για να απα­ντη­θεί θε­τι­κά απαι­τεί τη ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και όχι τη συ­στη­μι­κή ανα­δί­πλω­σή του, που θα είναι κα­τα­στρο­φή για τον ίδιο, την Αρι­στε­ρά στο σύ­νο­λό της και κυ­ρί­ως για τον τόπο, τον λαό και τη νε­ο­λαία.

Ση­μειώ­σεις:

(1) Η εναλ­λα­κτι­κή εκ­δο­χή την οποία υπο­στή­ρι­ξε η μειο­ψη­φία της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας για το χρέος και έθεσε σε ψη­φο­φο­ρία στο ιδρυ­τι­κό Συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει ως εξής:

ΔΙΑ­ΓΡΑ­ΦΗ ΤΟΥ ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΟΥ ΚΡΑ­ΤΙ­ΚΟΥ ΧΡΕ­ΟΥΣ

Άμεση, χωρίς όρους, προ­ϋ­πο­θέ­σεις και μνη­μο­νια­κές δε­σμεύ­σεις, δια­γρα­φή του ελ­λη­νι­κού κρα­τι­κού χρέ­ους. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θε­ω­ρεί ότι το υπέ­ρο­γκο και δυ­σβά­στα­χτο κρα­τι­κό χρέος είναι βαθιά άδικο και τα­ξι­κό, ενώ στο με­γα­λύ­τε­ρο μέρος του είναι πα­ρά­νο­μο και επα­χθές. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν ανα­γνω­ρί­ζει αυτό το χρέος σαν χρέος του ελ­λη­νι­κού λαού, πέραν του ότι έχει κα­τα­στεί εκ των πραγ­μά­των και μη βιώ­σι­μο, διότι δεν μπο­ρεί να εξυ­πη­ρε­τη­θεί και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο να απο­πλη­ρω­θεί, χωρίς να εξο­ντω­θούν η ερ­γα­τι­κή τάξη και ο λαός μας.

Η άμεση, χωρίς όρους και μνη­μο­νια­κές υπο­χρε­ώ­σεις, δια­γρα­φή του ελ­λη­νι­κού κρα­τι­κού χρέ­ους, πέρα από δί­καιη και ανα­γκαία, είναι θε­με­λιώ­δης προ­ϋ­πό­θε­ση για να απε­λευ­θε­ρω­θούν πο­λύ­τι­μοι πόροι για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και την υλο­ποί­η­ση ενός με­τα­βα­τι­κού προ­γράμ­μα­τος σε σο­σια­λι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση.

Μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς θα προ­σπα­θή­σει κα­ταρ­χήν να δια­γρά­ψει το χρέος -ή του­λά­χι­στον το συ­ντρι­πτι­κά με­γα­λύ­τε­ρο μέρος του- μέσα από δια­πραγ­μα­τεύ­σεις. Στο βαθμό που η προ­σπά­θεια αυτή δεν θα απο­φέ­ρει γρή­γο­ρα θε­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, η κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς θα προ­χω­ρή­σει άμεσα στη δια­κο­πή απο­πλη­ρω­μής του χρέ­ους (τόκων και χρε­ο­λυ­σί­ων) και στη δια­γρα­φή του, επι­κα­λού­με­νη νόμιμους λό­γους επι­βί­ω­σης του ελ­λη­νι­κού λαού και τις αρχές του ΟΗΕ, που επι­βάλ­λουν στις κυ­βερ­νή­σεις να θέ­τουν τους θε­με­λιώ­δεις όρους επι­βί­ω­σης των λαών τους πάνω από οποια­δή­πο­τε άλλη σκο­πι­μό­τη­τα ή «υπο­χρέ­ω­ση».

Στη βάση της αδια­πραγ­μά­τευ­της θέσης του και δέ­σμευ­σής του για τη δια­γρα­φή του ελ­λη­νι­κού κρα­τι­κού χρέ­ους, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα ζη­τή­σει τη συ­μπα­ρά­στα­ση των κι­νη­μά­των και της Αρι­στε­ράς σε ευ­ρω­παϊ­κό και διε­θνές επί­πε­δο, ενώ ταυ­τό­χρο­να θα ανα­λά­βει πρω­το­βου­λί­ες ώστε να τεθεί το ζή­τη­μα τηςδια­γρα­φής των κρα­τι­κών χρεών κατά προ­τε­ραιό­τη­τα στις χώρες του Τρί­του Κό­σμου και τις αδύ­να­μες-υπερ­χρε­ω­μέ­νες χώρες του ευ­ρω­παϊ­κού Νότου. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα ανα­λά­βει το επό­με­νο διά­στη­μα άμε­σες αγω­νι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες σε αυτήν την κα­τεύ­θυν­ση, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της σύ­γκλη­σης μιας ευ­ρω­παϊ­κής διά­σκε­ψης, η οποία, ανε­ξάρ­τη­τα από τη μορφή και το εύρος της συμ­με­το­χής, θα μπο­ρού­σε να υπο­βοη­θή­σει στη δια­μόρ­φω­ση κλί­μα­τος και αγώ­νων για τη δια­γρα­φή των κρα­τι­κών χρεών σε ευ­ρω­παϊ­κό και διε­θνές επί­πε­δο.

(2) Η θέση που υπο­στή­ρι­ξε η μειο­ψη­φία της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας για τις τρά­πε­ζες και έθεσε σε ψη­φο­φο­ρία στο ιδρυ­τι­κό Συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει ως εξής:

ΕΘΝΙ­ΚΟ­ΠΟΙ­Η­ΣΗ - ΚΟΙ­ΝΩ­ΝΙ­ΚΟ­ΠΟΙ­Η­ΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑ­ΠΕ­ΖΩΝ

Κε­ντρι­κή θέση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για τη διέ­ξο­δο από την κρίση αλλά και την εκ­πλή­ρω­ση όλων των ως άνω μέ­τρων, είναι η άμεση εθνι­κο­ποί­η­ση – κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών και ο γε­νι­κό­τε­ρος ανα­προ­σα­να­το­λι­σμός τους ώστε να δια­δρα­μα­τί­σουν απο­κλει­στι­κά ένα νέο ανα­πτυ­ξια­κό, επεν­δυ­τι­κό, πα­ρα­γω­γι­κό και κοι­νω­νι­κό ρόλο.

Η εθνι­κο­ποί­η­ση – κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση και ο επα­να­προ­σα­να­το­λι­σμός του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος θα είναι ένα από τα πρώτα άμεσα μέτρα της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο όταν στην ουσία το ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο έχει χρη­μα­το­δο­τή­σει με διά­φο­ρες μορ­φές τις τρά­πε­ζες με ένα πα­κτω­λό πολ­λών δε­κά­δων δις, με τε­λευ­ταία πε­ρί­πτω­ση την χο­ρή­γη­ση του τρο­μα­κτι­κού ποσού των 50 δις για την επα­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών, το οποίο φορ­τώ­θη­κε ως δά­νειο στο ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν απο­δέ­χε­ται σε καμία πε­ρί­πτω­ση τους όρους και τις ρυθ­μί­σεις κάτω από τις οποί­ες προ­ω­θεί­ται η επα­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών, με τη διά­κρι­σή τους σε συ­στη­μι­κές και μη, με τις πρώ­τες να πα­ρα­μέ­νουν με δα­νει­κά κε­φά­λαια του δη­μο­σί­ου είτε στην ιδιω­τι­κή δια­χεί­ρι­ση είτε στον έλεγ­χο του εκτός δη­μο­σί­ου ΤΧΣ, δηλ. στα χέρια των κυ­ρί­αρ­χων της ΕΕ – ΕΚΤ και στην ουσία της Γερ­μα­νί­ας και τις δεύ­τε­ρες να χα­ρί­ζο­νται με «προί­κα» στις «συ­στη­μι­κές» τρά­πε­ζες.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε κάθε πε­ρί­πτω­ση θα κα­ταρ­γή­σει τις ρυθ­μί­σεις της επα­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης των τρα­πε­ζών, και ει­δι­κό­τε­ρα τον απα­ρά­δε­κτο ρόλο του ΤΧΣ και θα προ­ω­θή­σει το πλή­ρες και ου­σια­στι­κό πέ­ρα­σμα όλων των τρα­πε­ζών σε δη­μό­σια ιδιο­κτη­σία και δια­χεί­ρι­ση με νέο προ­σα­να­το­λι­σμό.

Ει­δι­κό­τε­ρα, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑδεν απο­δέ­χε­ται και δεν ανα­γνω­ρί­ζει τα σκαν­δα­λώ­δη τε­τε­λε­σμέ­να από το απα­ρά­δε­κτο σπά­σι­μο της Αγρο­τι­κής Τρά­πε­ζας και τη χα­ρι­στι­κή με «προί­κα» 7,5 δισ. πα­ρα­χώ­ρη­ση της «καλής» ΑΤΕ στην Τρά­πε­ζα Πει­ραιώς.

Όπως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν απο­δέ­χε­ται το σκαν­δα­λώ­δες και αυ­θαί­ρε­το σπά­σι­μο του Τ.Τ. σε «καλή» και «κακή» Τρά­πε­ζα, με στόχο την εκ­χώ­ρη­ση του καλού κομ­μα­τιού με «προί­κα»4,5 δισ. σε μία από τις «συ­στη­μι­κές» τρά­πε­ζες.

Αυτοί οι σχε­δια­σμοί είναι επι­ζή­μιοι, απα­ρά­δε­κτοι, αυ­θαί­ρε­τοι και σκαν­δα­λώ­δεις και μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς θα τους ακυ­ρώ­σει.

Η κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς θα ακυ­ρώ­σει τη λε­γό­με­νη «πώ­λη­ση» της ΑΤΕ και θα επα­να­φέ­ρει την τε­λευ­ταία σε πλήρη λει­τουρ­γία με νέο προ­σα­να­το­λι­σμό και ανα­συ­γκρο­τη­μέ­νη, προ­κει­μέ­νου να υπη­ρε­τή­σει το με­τα­βα­τι­κό - προ­ο­δευ­τι­κό σχέ­διο στή­ρι­ξης της μι­κρο­με­σαί­ας αγρο­τιάς και ανά­πτυ­ξης της πρω­το­γε­νούς πα­ρα­γω­γής στη χώρα μας.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα αγω­νι­σθεί για να απο­τρέ­ψει τη πώ­λη­ση-χά­ρι­σμα του Τ.Τ. σε άλλο τρα­πε­ζι­κό όμιλο και σε πε­ρί­πτω­ση που μια τέ­τοια εξέ­λι­ξη δεν μα­ταιω­θεί, από κυ­βερ­νη­τι­κές θέ­σεις θα την ακυ­ρώ­σει, επα­να­κτώ­ντας, υπό δη­μό­σια ιδιο­κτη­σία και έλεγ­χο, ένα ανα­συ­γκρο­τη­μέ­νο και δυ­να­μι­κό Τ.Τ., το οποίο σε στενή δια­σύν­δε­ση με τα δη­μό­σια ΕΛΤΑ θα κα­τα­στεί βρα­χί­ο­νας για τη στή­ρι­ξη και ανά­πτυ­ξη της λαϊ­κής απο­τα­μί­ευ­σης, των λαϊ­κών κα­τα­θέ­σε­ων και ει­δι­κό­τε­ρα της πε­ρι­φε­ρεια­κής ανά­πτυ­ξης.

Στο πλαί­σιο μιας νέας σει­σά­χθειας, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα προ­χω­ρή­σει σε μέτρα που θα στα­μα­τή­σουν το κύμακα­τα­σχέ­σε­ων και πλει­στη­ρια­σμών πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων (κι­νη­τών και ακι­νή­των) όταν αυτά βρί­σκο­νται κάτω από ένα όριο, ενώ θα απα­γο­ρευ­θεί πλή­ρως η κα­τά­σχε­ση της πρώ­της κύ­ριας κα­τοι­κί­ας και η κα­τά­σχε­ση μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα προ­χω­ρή­σει στην άμεση κα­τάρ­γη­ση του διά­τρη­του δια­τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος «Τει­ρε­σί­ας», το οποίο λει­τουρ­γεί σαν τυφλό όρ­γα­νο των τρα­πε­ζών και σύ­στη­μα εξου­θέ­νω­σης και εξό­ντω­σης των μι­σθω­τών και των πιο αδύ­να­μων εμπο­ρι­κών, επαγ­γελ­μα­το­βιο­τε­χνι­κών στρω­μά­των.

*Πηγή: Rproject.gr

*Η Σοφία Δερμετζόγλου είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ