Κουτσούμπας στα 95χρονα: Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλι!

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕΔημήτρη Κουτσούμπα για τα 95 χρόνια του ΚΚΕ, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μέλη και φίλοι του Κόμματός μας,

Κνίτες και κνίτισσες,

Εργαζόμενοι της...

Αθήνας, του Πειραιά, της Αττικής, όλης της Ελλάδας,

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ μεταφέρουμε τον πιο θερμό συντροφικό επαναστατικό χαιρετισμό, αυτή τη μέρα τιμής και μνήμης, γιορτής και αγώνα του Κόμματός μας.

Προχωράμε μπροστά! Δυναμικά!

Διδασκόμαστε από την ηρωική Ιστορία μας, παραμένουμε ακλόνητοι στο σκοπό μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αξιοποιούμε δημιουργικά τα συμπεράσματα που έχουμε βγάλει μέσα από αυτόν τον τιτάνιο αγώνα της εργατικής τάξης, του λαού μας, με μπροστάρη το ΚΚΕ!

Διδασκόμαστε από την ανιδιοτελή προσφορά και θυσία εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών του λαού μας, κομμουνιστών και κομμουνιστριών, αγωνιστών και αγωνιστριών, που βρέθηκαν 95 χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή της μάχης, παλεύοντας με συνείδηση στον ταξικό αγώνα.

Διδασκόμαστε από τα θετικά, αλλά και τις αρνητικές καμπές αυτής της τιτάνιας πάλης. Από τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παραλείψεις.

Είμαστε μέσα σε όλες τις χαρές και τις λύπες, τις αγωνιστικές εξάρσεις, αλλά και τα πισωγυρίσματα. Έχουμε πλήρη συνείδηση και γνώση ότι τα σπουδαία και τα μικρά, οι επιτυχίες και οι πικρές στιγμές, τα σωστά και τα λάθη έγιναν στη διάρκεια μιας αδυσώπητης πάλης, με έναν αδίστακτο αντίπαλο, που δεν ήθελε να χάσει τα προνόμιά του, που ήθελε να κρατά το λαό ποδοπατημένο, "μοιραίο κι άβουλο αντάμα".

Το ΚΚΕ σε αυτή την πάλη της εργατικής τάξης, του λαού μας, ήταν πάντα παρόν! Στην πρώτη γραμμή, οδηγητής και πρωτομάχος! Όπως είναι και σήμερα, κάθε μέρα, όπως θα είναι και αύριο. Μέχρι την οριστική νίκη, για πάντα!

Και από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας σήμερα, εδώ από τον Πειραιά, απαντάμε δυνατά:

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή, μήτε όπως στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι. Έχουμε τη ζωή πολύ, παρά πολύ αγαπήσει…

Με τις δικές μας σημαίες τραβάμε μπροστά! Εμπρός της Γης οι κολασμένοι…

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ο γιορτασμός των 95 χρόνων του ΚΚΕ από την Κομματική Οργάνωση Αττικής έχει από μόνος του ξεχωριστή σημασία. Γιατί εδώ στον Πειραιά, σαν "τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής" πριν από 95 χρόνια πραγματοποιήθηκε το 1ο ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ - που στο 3ο του Συνέδριο μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Εδώ στον Πειραιά ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας -κάτω από την επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης για να συνενώσει την επιστημονική κοσμοθεωρία του κομμουνισμού με το εργατικό κίνημα, για να σηματοδοτήσει με την εμφάνισή του την ιδεολογική και πολιτική χειραφέτηση της εργατικής τάξης.

Το περιεχόμενο του γιορτασμού των 95 χρόνων του Κόμματος αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στο σύνθημά μας "95 χρόνια αγώνες και θυσίες. Διδασκόμαστε, συνεχίζουμε για το λαό, με στόχο το σοσιαλισμό".

95 χρόνια. Δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας, δεν υπάρχει κατάκτηση του λαού μας που το ΚΚΕ να μην πρωτοστάτησε ή να μη βρέθηκε στην πρώτη γραμμή χωρίς να λογαριάσει κόπους, στερήσεις, διώξεις.

95 χρόνια αγώνες και θυσίες, με τους κομμουνιστές πρωτοπόρους στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, αλύγιστους ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα, στις φυλακές και στις εξορίες.

Το ΚΚΕ ήταν ο εμπνευστής, ο αιμοδότης και ο καθοδηγητής του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ενάντια στην ιταλογερμανική και τη βουλγαρική κατοχή με τη δημιουργία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ.

Το ΚΚΕ ήταν ο οδηγός στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης, τον 20ό αιώνα, στη χώρα μας: Στον ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ, που είχε τεράστια πολιτική και ηθική σημασία.

Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά του φασισμού, της χούντας, πρωτοστάτησε σε κάθε λαϊκό αγώνα, και σε συνθήκες βαριάς παρανομίας, και σε συνθήκες αστικής νομιμότητας.

Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που τόλμησε και τολμά να μελετά την Ιστορία του, γιατί ξέρει καλά πως η μελέτη της Ιστορίας για ένα επαναστατικό κόμμα αποτελεί στοιχείο ανάπτυξής του.

Το ΚΚΕ δεν απαρνήθηκε ποτέ το ρόλο του ως Κόμματος της εργατικής τάξης, της τάξης που έχει ιστορική αποστολή να ηγηθεί στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Το ΚΚΕ, παρά τις ελλείψεις του, δεν εγκατέλειψε ποτέ το στρατηγικό του στόχο, το σοσιαλισμό, δεν αποκήρυξε ποτέ την ταξική πάλη, τη σοσιαλιστική επανάσταση, την ανάγκη ανατροπής της δικτατορίας μιας μειοψηφίας, δηλαδή της αστικής τάξης, των εκμεταλλευτών και την αντικατάστασή της με τη δικτατορία της πλειοψηφίας, που είναι το προλεταριάτο, η εργατική τάξη, οι εκμεταλλευόμενοι.

Το ΚΚΕ τόλμησε και τολμά να μελετά το παρελθόν του, να βγάζει πολύτιμα συμπεράσματα, να διορθώνει τα λάθη του, να επεξεργάζεται τη στρατηγική του.

Η βασανιστική επίμονη και επίπονη μελέτη της Ιστορίας είναι πάνω απ’ όλα συλλογική διαδικασία για το ΚΚΕ, μακριά από ωραιοποιήσεις και μηδενισμό.

Δεν έχουμε καμιά σχέση με τους επικριτές μας, με όλο αυτό το μηδενισμό και τη λαθολογία των αντιπάλων μας που στόχο έχει να σπείρει μόνο αμφιβολίες, ψεύτικες αμφισβητήσεις, να υπονομεύσει το δημιουργικό προβληματισμό, την ενιαία δράση, σε τελευταία ανάλυση την ίδια την αποτελεσματικότητα της παρέμβασής μας, του αγώνα μας, των στόχων μας. Και κυρίως να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους απέναντι στο λαό.

Επιμένουμε γιατί βλέπουμε μπροστά, δεν εγκαταλείπουμε το σκοπό μας. Αυτό ενοχλεί, καθώς αυτό το σύστημα βρίσκεται σε μεγάλα αδιέξοδα. Ο πόλεμός τους γίνεται όλο και πιο γενικευμένος.

Ο κομμουνιστής και η κομμουνίστρια, ο κάθε αγωνιστής, ο κάθε εργαζόμενος της χώρας μας, ο άνεργος, ο αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος, ο φοιτητής, σπουδαστής, μαθητής δεν πρέπει να αφήσει τον εαυτό του, τον περίγυρό του να γίνει έρμαιο των κακόβουλων φημών, των προβοκατόρικων δημοσιευμάτων, της αντιδραστικής προπαγάνδας, που πότε φοράει την προβιά του φίλου, του "αριστερού", ενώ κρύβει πίσω του ένα καραμπινάτο οπορτουνιστή, αναθεωρητή των ιδεών μας και πότε αποκαλύπτεται με το ωμό πρόσωπο του ταξικού αντίπαλου, μεταμφιεσμένος άλλοτε σε χρυσαυγίτη ναζιστή εγκληματία, άλλοτε σε σοβαροφανή επιτηρητή των αντιλαϊκών νόμων.

Το ΚΚΕ χωρίς διγλωσσίες και "ήξεις- αφήξεις" μιλά με τη γλώσσα της αλήθειας, της ειλικρίνειας, ανοιχτά, ούτε μηδενίζει, ούτε ακυρώνει την Ιστορία του, τη μελετά για να εμπλουτίσει, για να μπορέσει συλλογικά και συνολικά το Κόμμα να δυναμώσει, να κατακτήσει ολοένα και μεγαλύτερη ικανότητα στην πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Οι αντίπαλοί μας δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούν με το ότι το ΚΚΕ άντεξε σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης, και αντέχει. Όχι μόνο δεν τα δίπλωσε στη δίνη της αντεπανάστασης, αλλά έβγαλε και συμπεράσματα για τις αίτιες και τους παράγοντες των ανατροπών των σοσιαλιστικών χωρών.

Αυτό που τους ενοχλεί, που τους εξαγριώνει, είναι η ωρίμανση της συλλογικής σκέψης του Κόμματος, η επεξεργασία από το ΚΚΕ σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής.

Ακριβώς σε αυτό οφείλεται και η γνωστή πρακτική, να προσπαθούν να αποκόψουν από όλη αυτή την Ιστορία του Κόμματος, από την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, τους ηγέτες του, να τους τοποθετούν ακόμα και έξω από τα ιστορικά πλαίσια της εποχής τους. Να μιλούν άλλοτε για ηρωοποίηση του ενός ή του άλλου, όταν το Κόμμα αναφέρεται στην αναμφισβήτητη προσφορά τους, προσπαθώντας έτσι να τους μειώσουν, να τους συκοφαντήσουν στο λαό, στη νεολαία, που δεν έχει ζήσει σε αυτές τις περιόδους…

Και άλλοτε να μιλούν για αποκαθήλωση, για υπονόμευση, όταν το Κόμμα συλλογικά επεξεργάζεται για στιγμές, για αποφάσεις, που εκ των υστέρων κρίνονται ως αρνητικές για τις εξελίξεις, ή ως λάθη γραμμής, στρατηγικής, πάλι προσπαθώντας να τους συκοφαντήσουν δήθεν υπερασπίζοντάς τους. Αλλά, όπως έγραφε κι ο Λένιν: "Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις των καταπιεστών τους καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία τους με την πιο άγρια μανία, με το πιο λυσσασμένο μίσος, με την πιο αχαλίνωτη εκστρατεία ψευτιάς και συκοφαντίας. Ύστερα από το θάνατό τους γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα, σα να λέμε να τους αγιοποιήσουν, να δώσουν κάποια δόξα στο όνομά τους για παρηγοριά των καταπιεζόμενων τάξεων και για την αποβλάκωσή τους, ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, στομώνοντας την επαναστατική της αιχμή, εκχυδαΐζοντας την".

Τα ίδια έκαναν πάντα, τα ίδια κάνουν και τώρα. Μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την Ιστορία ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης, τώρα μετά το 19ο Συνέδριο είναι ο Χαρίλαος Φλωράκης, που δήθεν τους παίρνουν υπό την προστασία τους τα διάφορα απολειφάδια του οπορτουνισμού, που και οι συγκεκριμένοι ηγέτες τούς αντιπάλεψαν. "Παλιά μου τέχνη, κόσκινο".

Άλλοτε παρουσιάζουν το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα που απαρνείται την Ιστορία του και τους ηγέτες του. Άλλοτε σαν ένα κόμμα προσκολλημένο στα φαντάσματα του χτες. Ανάλογα με το τι τους βολεύει κάθε φορά για να ξεδιπλώσουν την επίθεσή τους στο Κόμμα.

Το ΚΚΕ δεν κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να αποτιμά στα πλαίσια της ιστορικής μελέτης και όχι αποσπασμένα την προσφορά των στελεχών του, των ηγετών του, γνωρίζοντας ότι ο καθένας και η καθεμιά δεν μπορεί να αποτιμηθεί, να κριθεί πέρα κι έξω από τις ιστορικές συνθήκες, πέρα κι έξω από την επίδραση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, πέρα κι έξω από τη συλλογική σκέψη και πείρα, από τη συλλογική ωριμότητα του Κόμματος.

Το Κόμμα μας, χωρίς να υποτιμά το ρόλο της ξεχωριστής προσωπικότητας στην ιστορία, ξέρει πολύ καλά ότι η ιστορία είναι έργο και δημιουργία τελικά μόνο των ίδιων των λαϊκών μαζών.

Η ουσία, βέβαια, σε όλα αυτά βρίσκεται αλλού. "Καρφί στο μάτι" των αστών και των οπορτουνιστών είναι τα συμπεράσματα από τη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος, τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. "Καρφί στο μάτι τους" η επεξεργασία επαναστατικής στρατηγικής του ΚΚΕ, οι αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Το Κόμμα μας σήμερα είναι πιο έμπειρο από ποτέ. Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια κανενός λάθους που θα πάει το κίνημα πίσω, θα του αφαιρέσει τη δυνατότητα να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί, να τραβήξει μπροστά, να βάλει στόχο την εξουσία.

Η πολύχρονη πείρα μας, η κατάκτηση της ιδεολογικοπολιτικής ωριμότητάς μας υποχρεώνει σήμερα με ακλόνητη σταθερότητα και συνέπεια το ΚΚΕ να μην υποκύπτει στις Σειρήνες, να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, να μη βάζει "νερό στο κρασί" του, όπως μας ζητά ο αντίπαλος. Δεν αποσπόμαστε από την πραγματικότητα.

Νιώθουμε την αγωνία του εργάτη και του άνεργου, του δημόσιου υπάλληλου, του αυτοαπασχολούμενου, που απελπισμένος λέει "κάτι να γίνει, τώρα", "βάλτε και σεις ένα χεράκι να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα με αυτή την κατάσταση", των εργαζομένων, που την ίδια ώρα νιώθουν φόβο, ανασφάλεια, αβεβαιότητα.

Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς και τους λέμε: Τώρα πρέπει να αξιοποιήσουμε την πείρα που έχουμε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια και να σκεφτούμε:

Ποιος είχε δίκιο; Το ΚΚΕ ή άλλα κόμματα, σε σχέση με τη στάση τους απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ;

Είπε την αλήθεια ή όχι το ΚΚΕ όταν προειδοποιούσε για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις περίφημες ελευθερίες της που είναι δεσμά για τους λαούς;

Έρχονται ή όχι στα λόγια μας όταν από την αρχή προειδοποιούσαμε για την περιβόητη ένταξη στην ΟΝΕ και στο ευρώ, τότε που το ΚΚΕ τα καταψήφιζε, όταν όλοι μαζί -και οι σημερινοί οπαδοί της δραχμής- πανηγύριζαν;

Η ΕΕ είναι ένωση του κεφαλαίου, σφηκοφωλιά κατά των λαών! Σε όλη την ιστορική της διαδρομή, από την παλιά ΕΟΚ, μέχρι την Ευρωζώνη σήμερα, έχει σαν βασικό στόχο να θωρακίσει τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων των κρατών-μελών της, μέσα στον ανελέητο διεθνή ανταγωνισμό.

Γι’ αυτό και υπάρχει σταθερή στόχευση των μονοπωλίων όλων των κρατών της ΕΕ ενάντια στην εργατική τάξη, τους λαούς της Ευρώπης. Όλες οι Συνθήκες της ΕΕ είχαν και έχουν στόχο να ρίξουν όσο πιο κάτω γίνεται την πληρωμή της εργατικής δύναμης, να κάνουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, για να γίνουν πιο ισχυροί οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Αυτή την αλήθεια προσπάθησαν συστηματικά να κρύψουν όλα αυτά τα χρόνια η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, με τις κάλπικες υποσχέσεις τους.

Όλοι τους μαζί έχουν ψηφίσει τις αντιλαϊκές συνθήκες. Σήμερα εξαπατούν και πάλι, όταν υπόσχονται διαπραγματεύσεις με την τρόικα, που θα οδηγήσουν τάχα σε φιλολαϊκή λύση εντός των τειχών της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Κρύβουν ότι η σημερινή αντιλαϊκή επίθεση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, δεν καθορίστηκε μόνο από την εκδήλωση της πρόσφατης κρίσης, δεν περιορίζεται μόνο στα υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης.

Αναφέρονται μόνο στην Μέρκελ, στη γερμανική κυβέρνηση και κρύβουν ότι όλα τα κράτη-μέλη συμφώνησαν να ενισχυθεί το αντιλαϊκό οπλοστάσιο. Βέβαια, τώρα τελευταία έχουν δαγκώσει τη γλώσσα τους, γιατί τους τέλειωσε η Μέρκελ, αφού τα βρήκε σε ένα μεγάλο συνασπισμό με τους σοσιαλδημοκράτες, άλλο ανφάν γκατέ της κυβερνώσας αριστεράς στην Ευρώπη. Ας μην ανησυχούν, αύριο θα βρουν και άλλους "αριστερούς ψάλτες", σαν το αδελφάκι του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία.

Τώρα που όλο και περισσότεροι από τα λαϊκά στρώματα βγάζουν συμπεράσματα για το ρόλο όλων αυτών, σηκώνουν τη σημαία της διόρθωσης δήθεν της ΕΕ, μιλάνε για "νέα αρχιτεκτονική" και άλλα σχετικά.

Στην ΕΕ ούτε υπήρξαν ούτε μπορούν να υπάρξουν ισότιμες σχέσεις ανάμεσα στα κράτη- μέλη της, αφού η αλληλεγγύη μεταξύ των μονοπωλίων αφορά μόνο τη συμφωνία επίθεσης στους λαούς.

Όπως σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, στο εσωτερικό της ΕΕ βασιλεύει η ανισόμετρη ανάπτυξη, ο ανταγωνισμός, οι ανισότιμες σχέσεις των κρατών.

Η βαθιά οικονομική κρίση συνέβαλε στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης μέσα στον ηγετικό σκληρό πυρήνα της ΕΕ, υπέρ της Γερμανίας και σε βάρος της Γαλλίας και της Ιταλίας. Έτσι οξύνονται παραπέρα οι ανταγωνισμοί τους.

Πάνω στο έδαφος αυτών των αντιθέσεων οξύνεται και η διαπάλη για τη διαχείριση του χρέους, των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης, για την αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής.

Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ιταλίας πιέζουν τη Γερμανία να αναλάβει μεγαλύτερο μέρος για τη διαχείριση του χρέους των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης και για να περιορίσει τα εμπορικά της πλεονάσματα.

Αναζητούνται συμβιβασμοί ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, αλλά κανένας συμβιβασμός δεν μπορεί να αποτρέψει την υλοποίηση αντιλαϊκών μέτρων, την περιοδική εκδήλωση κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και τις επιπτώσεις της ανισόμετρης ανάπτυξης.

Με αφορμή και τη σημερινή συγκέντρωση σας καλούμε όλους για άλλη μια φορά να στρατευθείτε στον αγώνα στο πλάι του ΚΚΕ. Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνείτε σε όλα με το ΚΚΕ για να του εμπιστευτείτε την ψήφο σας στις ευρωεκλογές στις 25 Μάη του 2014. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που μπορεί να εκφράσει πολιτικά την αντίθεση στην ΕΕ που μεγαλώνει, παλεύοντας για αποδέσμευση, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει η χώρα μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σε όλους αυτούς τους εργαζόμενους, στις λαϊκές οικογένειες της χώρας μας απευθυνόμαστε και τους λέμε να σκεφτούν ξανά γιατί το ΚΚΕ επιμένει να προειδοποιεί για τον κίνδυνο εμπλοκής της χώρας μας σε νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που εναλλάσσονται με την ιμπεριαλιστική ειρήνη, και το ποια πρέπει να είναι η στάση του λαού, της νεολαίας μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Προειδοποιούμε, γιατί η περιοχή μας, η περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής, είναι στο επίκεντρο ανταγωνισμών και αντιθέσεων για το ποιος, ποιο κράτος, ποιο τμήμα του κεφαλαίου, ποια ιμπεριαλιστική δύναμη και συμμαχία θα βάλουν χέρι στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, στους ενεργειακούς δρόμους του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Αποκαλύπτουμε τις αντιθέσεις, που, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, οξύνονται, αποδεικνύοντας ότι κρίση και πόλεμος είναι δίδυμα αδέρφια. Ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης επιταχύνονται ανακατατάξεις στο συσχετισμό δύναμης μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, αναδύονται νέες δυνάμεις που επιδιώκουν το ξαναμοίρασμα των αγορών προς όφελός τους.

Οι παλιές δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν τις θέσεις τους, αν είναι δυνατόν να κερδίσουν και άλλες, με όλα τα μέσα -και οικονομικά, διπλωματικά, με συμβιβασμούς και εύθραυστες συμφωνίες, αλλά και, όταν αυτό δεν είναι εφικτό, και με στρατιωτικά μέσα. Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, αυτό είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Δεν πρέπει κανείς λογικός άνθρωπος να ξεχνά πως πριν τους δύο προηγούμενους Παγκόσμιους Πολέμους εκδηλώθηκαν μεγάλες, παγκοσμίου χαρακτήρα καπιταλιστικές κρίσεις. Η κρίση ξεπεράστηκε τελικά από τις τεράστιες καταστροφές παραγωγικών δυνάμεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αφού πρώτα η οικονομία είχε προσανατολιστεί στην προετοιμασία του πολέμου.

Αποκαλύπτουμε σχέδια και ταυτόχρονα προετοιμάζουμε το λαό και τη νεολαία να μη χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών. Ο λαός και η νεολαία έχουν μία επιλογή: Να βάλουν τέρμα στο σύστημα που αναπόφευκτα γεννά την εκμετάλλευση, τις κρίσεις και τους πολέμους. Να στρατευθούν στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, της εξουσίας των μονοπωλίων και στην οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της στην εξουσία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Για άλλη μια φορά καλούμε τα λαϊκά στρώματα, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες να σκεφτούν:

Γιατί το ΚΚΕ αρνείται να συναινέσει και συνεχώς προειδοποιεί το λαό πως είναι κάθετα αντίθετο με κάθε μορφή αστικής διακυβέρνησης που θέλει να διαχειριστεί την κρίση, το σύστημα, σε όφελος των μονοπωλίων, "εντός των τειχών" της ΕΕ και των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων;

Γιατί το ΚΚΕ δεν μπαίνει σε κυβέρνηση πάνω στο έδαφος του κεφαλαίου, όποιον κορμό από το δίπολο κι αν έχει;

Κι επειδή κάποιοι εξακολουθούν να μας ρωτάνε ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, τους απαντάμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ κι ενώ ακόμα είναι στην αντιπολίτευση και απλώς λιγουρεύεται το Μέγαρο Μαξίμου, πρόλαβε ήδη να δώσει αρκετά δείγματα παλαιο-ΠΑΣΟΚικής γραφής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που θέλει, εν ονόματι μάλιστα της αριστεράς, να υλοποιεί τις φιλομονοπωλιακές συνταγές διαχείρισης τύπου ΔΝΤ, που διαφημίζει το μοντέλο made in USA, δίνει διαπιστευτήρια και μαζεύει συστάσεις από ιδρύματα της πλουτοκρατίας ανά τον κόσμο, όλους αυτούς -τους ίδιους- που έδιναν συστατικές επιστολές στον Γιώργο Α. Παπανδρέου και αναδεικνύουν φέτος τον Τσίπρα, όπως πριν 2 χρόνια τον Παπανδρέου, μέγα διανοητή της υφηλίου, με το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ να κομπάζει και να χαίρεται γι' αυτή την κατάντια…

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξυμνεί τους ιδρυτές της ΕΕ, τύπου Κολ και Μιτεράν, καλεί σε συστράτευση τους περιβόητους μεγαλοεπενδυτές καπιταλιστές για την παραγωγική υποτίθεται ανασυγκρότηση της χώρας, μια ανασυγκρότηση που σκοπός της είναι να ισχυροποιούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα μονοπώλια, να είναι ανταγωνιστικά. Εξαιτίας αυτής της ανταγωνιστικότητας της "κρατικής οικονομίας", ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας θα συμπράττουν και θα την πληρώνει ακριβά ο λαός, στην Υγεία, στην Παιδεία, στις άλλες κοινωνικές υπηρεσίες. Ακόμα κι αν δώσει κάτι παραπάνω στον κατώτατο μισθό, θα το πάρει πίσω με νέες αυξήσεις στις τιμές, στους άμεσους και έμμεσους φόρους.

Σε όσους καλοπροαίρετα μας ρωτούν "Μα καλά, το ίδιο θα είναι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με αυτή της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ;», απαντάμε:

Ας μην τους μπερδεύουν οι επιμέρους διαφορές τους, γιατί τέτοιες υπάρχουν και προεκλογικά προβάλλονται ψεύτικα σαν αξεπέραστες, για να ξεχαστούν αμέσως μετά, στην αντιλαϊκή υλοποίηση βάρβαρων πολιτικών και στα αδιέξοδα του συστήματος που και οι δύο υπηρετούν! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η νέα κυβέρνηση της Γερμανίας.

Σε τελευταία ανάλυση, για το λαό ίδιο θα είναι το αποτέλεσμα, γιατί κι αυτή η κυβέρνηση θα πορεύεται στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης που τσακίζει το λαό για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Γιατί κι αυτή η κυβέρνηση θα κινείται εντός των αντεργατικών τειχών της ΕΕ, θα αναλαμβάνει και θα υλοποιεί τις ίδιες καταστροφικές για το λαό δεσμεύσεις.

Και σ’ όσους μας επικρίνουν για την κριτική μας στο νέο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που πάει να στηθεί με τις ανάλογες τσόντες κεντροδεξιά και κεντροαριστερά, τους καλούμε να αξιοποιήσουν και τη δική τους πείρα.

Πώς τα κατάφερε το σύστημα τα προηγούμενα χρόνια πάλι να τους ξεγελάσει, παίζοντας τότε το παιγνίδι με το δικομματισμό, μία ΠΑΣΟΚ - μία ΝΔ, εγκλωβίζοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Είχε τότε τη δυνατότητα να εναλλάσσει αυτοδύναμα κυβερνητικά σχήματα, να βάζει το λαό κάθε τρεις και λίγο στη λογική να φύγουν αυτοί για να έρθουν οι επόμενοι, με το κριτήριο δήθεν "του μικρότερου κακού", που κάθε φορά αποδεικνυόταν μεγαλύτερο κακό. Το αποτέλεσμα να χάνεται συνεχώς πολύτιμος χρόνος για το κίνημα, για το λαό.

Και ας σκεφτούν και το εξής: Μετά το περσινό εκλογικό αποτέλεσμα -που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση του 27% και λέει μάλιστα ότι είναι έτοιμος να αναλάβει και την κυβέρνηση- το κίνημα πήγε μπροστά ή υποχώρησε; Ο λαός βγήκε στους δρόμους ή, όπως "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται", προσπαθεί να επιβιώσει;

Μια τέτοια λοιπόν κυβέρνηση, όπως κι αν ονομάζεται, θα σημαίνει στήριξη στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, στήριξη για τον παραπέρα εκφυλισμό, αφοπλισμό και τη διάλυση του εργατικού, λαϊκού κινήματος. Αυτή είναι η μόνη υπηρεσία που έχει σκοπό να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ: Να δώσει ανάσα στο σύστημα, για να ετοιμαστεί το έδαφος να ξαναγυρίσει σε συντηρητική κοίτη ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Να παραπέμψει τελικά στη Δευτέρα Παρουσία κάθε προοπτική για ριζική αλλαγή. Εκεί οδηγούν οι επιλογές του.

Σήμερα ο λαός και η νεολαία έχουν περισσότερα στοιχεία, την πείρα των γεγονότων για να μας καταλάβουν. Να προβληματιστούν και να εξηγήσουν το γιατί ακόμα και με πολιτικό κόστος το ΚΚΕ αρνήθηκε πέρσι να συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση, όταν η Ελλάδα είναι μέσα στην ΕΕ, όταν στην οικονομία της Ελλάδας κυριαρχούν τα μονοπώλια.

Το ΚΚΕ και ο λαός πρέπει να παλέψουν για τη δική τους εξουσία, στην οποία το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες του.

Στην κυβέρνηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της το μαχητικό «παρών» του ΚΚΕ είναι δεδομένο.

Το ΚΚΕ σήμερα αναλαμβάνει τη μεγάλη ευθύνη για να δυναμώσει η Λαϊκή Συμμαχία, η κοινωνική συμμαχία της πλατιάς λαϊκής πλειοψηφίας που παλεύει με αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή γραμμή για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Με αυτή την προοπτική το ΚΚΕ διεκδικεί σήμερα δύναμη παντού. Ζητάμε δύναμη για να δυναμώσουμε αυτόν τον αγώνα και όχι να εμπλακούμε στην ουτοπία και κοροϊδία για να κάνουμε δήθεν πιο ανθρώπινη την ΕΕ, να δώσουμε φιλί ζωής στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Ο λαός και η νεολαία ας σκεφτούν καλά:

Γιατί δεν αξιοποιούνται οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και οι εργατικές, λαϊκές οικογένειες καταδικάζονται στην ανεργία και τη φτώχεια εν έτει 2013; Γιατί δεν αξιοποιείται ο ορυκτός πλούτος, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας για να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες; Γιατί δεν αξιοποιείται το αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό και το έμπειρο και ικανό εργατικό δυναμικό;

Γιατί δεν καλύπτονται από την ελληνική παραγωγή εγχώριες ανάγκες σε κρέας, γάλα, ζάχαρη κι άλλα προϊόντα, όταν στην αγορά κυκλοφορεί και του πουλιού το γάλα με αθρόες εισαγωγές από το εξωτερικό;

Γιατί δεν προχωρούν αναγκαία τεχνικά έργα; Γιατί πληρώνουν διπλά και τριπλά τα μεγάλα έργα οι εργαζόμενοι; Γιατί δεν υλοποιούνται αναγκαία έργα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής προστασίας; Γιατί οι παραλίες, τα γήπεδα, οι οδικοί άξονες, τα στρατόπεδα γίνονται βορά στην αδηφαγία μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και συμφερόντων, την ίδια ώρα που ο λαός πληρώνει διπλά και τριπλά, πνίγεται και χάνει τη ζωή του από τη μανία της φύσης, από την έλλειψη θέρμανσης, ρεύματος, εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής της άρχουσας τάξης;

Αυτό που εξηγεί αυτή την κατάσταση και άλλα τόσα, που θα μας έπαιρναν ώρες να τα απαριθμήσουμε, είναι το κυνήγι του κέρδους του κεφαλαίου, οι δεσμεύσεις της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ για τα κράτη-μέλη της.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Υπάρχει φιλολαϊκή απάντηση. Δεν είναι μονόδρομος όλα αυτά. Η πρόταση του ΚΚΕ απαντά στο σήμερα, είναι πρόγραμμα εξουσίας, "κυβερνητικό πρόγραμμα", όπως λέει ο λαός μας, της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για τα δικά τους συμφέροντα, που θα το παλέψουν κάτω από τις δικές τους σημαίες και όχι κάτω από ξένες σημαίες.

Ποιο είναι αυτό; Ακούστε το: Τα οικονομικά εργαλεία μπορούν να μπουν στην υπηρεσία του λαού. Να κοινωνικοποιηθούν. Ο ορυκτός πλούτος, οι υποδομές και τα μηχανήματα της βιομηχανίας, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, το εμπόριο, η γη, οι καπιταλιστικές αγροτικές - κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές να γίνουν όλα λαϊκή περιουσία, το εμπόριο κρατικό.

Δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας να οργανωθεί ο παραγωγικός αγροτικός συνεταιρισμός. Με αυτά τα εργαλεία μπορεί η νέα, η εργατική, λαϊκή εξουσία να σχεδιάσει κεντρικά την οικονομία, να δώσει δύναμη στην ανάπτυξη των κλάδων και της περιφέρειας, να ζωντανέψει η ύπαιθρος. Αυτή η ανάπτυξη έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος.

Αυτή η φιλολαϊκή ανάπτυξη μπορεί:

Να απορροφήσει τους ανέργους, να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δουλειά.

Να καταργήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία και την Πρόνοια, να αναπτύξει αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας.

Να καταργήσει το εμπόριο στη μόρφωση και να προσφέρει στα παιδιά του λαού ένα καλά οργανωμένο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.

Να αναπτύξει την αγροτική παραγωγή και να εξασφαλίσει επαρκή, υγιεινά διατροφικά προϊόντα για το λαό και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Να αναπτύξει το Λαϊκό Πολιτισμό και Αθλητισμό.

Να διαμορφώσει όρους να εξαλειφτούν οι αιτίες της γυναικείας ανισοτιμίας και να στηριχτεί με πλήρεις υποδομές η εργατική λαϊκή οικογένεια, προστατεύοντας τη μητρότητα, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ρεαλιστική. Πρώτα από όλα συμφέρει το λαό - υπηρετεί τον εργαζόμενο.

Η αποδέσμευση από την ΕΕ θα είναι προσφορά στη διεθνιστική πάλη των λαών. Κάθε λαϊκό κίνημα πρέπει να παλεύει στη χώρα του, να συντονίζει τη δράση του με άλλα λαϊκά κινήματα. Οι εξελίξεις δεν μπορεί να συγχρονιστούν για όλες μαζί τις χώρες, ο ένας λαός δεν πρέπει να περιμένει τον άλλο, αλλά κυρίως μπορεί να επιδρά με τα αποτελέσματα της πάλης στη χώρα του στον άλλο, να προσθέτει τη δική του συνεισφορά στην αποδυνάμωση και αποσταθεροποίηση του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος που ονομάζεται ΕΕ, άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Στο βαθμό που θα πραγματοποιούνται ανατροπές στα κράτη- μέλη της ΕΕ, θα δημιουργούνται και προϋποθέσεις για ανώτερου, σοσιαλιστικού τύπου, οικονομική συνεργασία προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας σε διαφορετικές χώρες. Η πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ, στο κάθε κράτος-μέλος της μπορεί και πρέπει να αξιοποιεί τις εσωτερικές της αντιθέσεις, τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στο οικοδόμημα της ΕΕ.

Η αποδέσμευση που προβάλλει το ΚΚΕ είναι ενταγμένη στον άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού, το δρόμο της ενοποίησης της Ευρώπης προς όφελος των λαών, της οικονομικής συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Ο δρόμος του ΚΚΕ είναι ο διεθνιστικός δρόμος των λαών.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών, παραμένοντας "το πιο νέο" κόμμα.

Πρεσβεύει το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα: Την απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, δηλαδή πρεσβεύει το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου.

Το πρώτο εγχείρημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κατώτερης βαθμίδας του κομμουνισμού, κατά τον 20ό αιώνα επιβεβαιώνει την αναγκαιότητά του.

Αποτέλεσε άλμα της κοινωνικής προόδου, παρόλο που δεν απέκτησε την εσωτερική και εξωτερική δύναμη να νικήσει τελεσίδικα τον καπιταλισμό.

Αποτέλεσε άλμα η οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με μόρφωση, με δουλειά, με Πολιτισμό, Αθλητισμό για τη νεολαία κι αυτή η κοινωνία οικοδομήθηκε τον προηγούμενο αιώνα.

Βεβαίως, με στραβά και ανάποδα, από ένα σημείο κι ύστερα, γιατί πήγε να λύσει προβλήματα του σοσιαλισμού με συνταγές καπιταλισμού, με αποτέλεσμα να ανατραπεί.

Βαδίζουμε προς τα 100 χρόνια του Κόμματός μας, φιλοδοξώντας να γίνουμε πιο ικανοί σε συνθήκες σύνθετων πολιτικών αλλαγών, που δεν αποτυπώνουν πάντοτε την πολιτική ωρίμανση σημαντικού μέρους της εργατικής τάξης, δεν αντανακλούν την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, χειραφετημένου από την αστική και μικροαστική επίδραση, πολιτικών αλλαγών, όπως η άνοδος του φασισμού, ενδεχόμενη νέα σοσιαλδημοκρατική - οπορτουνιστική διακυβέρνηση.

Πρωτοστατούμε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, στην προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, εκεί που ζει και αναπνέει, που αγωνιά η εργατική τάξη, τα λαϊκά νοικοκυριά. Για να μην περάσει καμιά κατάσχεση λαϊκής κατοικίας, κανένας πλειστηριασμός. Για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στην κατοικία, σε αυτό που κατέκτησε ο λαός μας δεκαετίες τώρα με κόπους και βάσανα. Για να μην υπάρξει κανένα φόρος για το σπίτι της λαϊκής οικογένειας, την αγροικία, την παραθεριστική κατοικία. Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια και οι φόροι για τη φτωχολογιά. Να μειωθούν άμεσα, όπως προβλέπει η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τους πλειστηριασμούς και τους φόρους, όλα τα χρέη των λαϊκών οικογενειών, είτε αφορούν στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια ή κάρτες. Να μην κοπεί το ρεύμα σε κανένα λαϊκό νοικοκυριό. Να απαλλαγούν οι άνεργοι από φόρους, χαράτσια, οφειλές, χρέη, από τα πανάκριβα εισιτήρια στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, από πληρωμές σε νοσοκομειακές μονάδες, έστω κι αν είναι ανασφάλιστοι και τόσα άλλα που προβλέπουν οι προτάσεις νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ. Να μη μείνει κανένας μόνος του σε αυτή την κρίση, σε αυτήν τη λαίλαπα.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Χρειάζεται να ενισχυθεί η ικανότητα του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα, σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, σε κάθε πόλη και χωριό ώστε: Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης, χωρίς να αποσπά αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων, το περιεχόμενο των σοσιαλιστικών - κομμουνιστικών σχέσεων. Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό με το κύριο πολιτικό καθήκον, την πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία. Να αποκρούει την αντικομμουνιστική επίθεση και να επαγρυπνεί.

Βαδίζουμε προς τα 100 χρόνια με στόχο να παλέψουμε πιο αποφασιστικά για Κόμμα θεμελιωμένο στις παραγωγικές ηλικίες, πρώτ’ απ’ όλα των εργατών και εργατριών των βιομηχανιών, των χώρων συγκέντρωσης μισθωτών εργαζομένων, των νέων -εργαζόμενων και μη- από τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χωρίς φυλετική ή άλλη διάκριση.

Κόμμα που να συνδέεται με τα πιο πρωτοπόρα αγωνιζόμενα τμήματα των βιοπαλαιστών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις.

Κόμμα ικανό, με τη δύναμη των κομμουνιστικών ιδεών και τη δυναμική της ταξικής πάλης για το σοσιαλισμό, να εμπνεύσει τους νέους επιστήμονες και καλλιτέχνες, ιδιαίτερα τους μισθωτούς, αυτούς που νοιάζονται για τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες, όσους και όσες αντιστέκονται στη σήψη του καπιταλισμού, έχουν ανοιχτό το βλέμμα, τη σκέψη και τη θέλησή τους στη δυνατότητα ενός πιο ανθρώπινου, ανώτερου τρόπου οργάνωσης της κοινωνικής παραγωγής, όλων των πτυχών της κοινωνίας.

Κόμμα ικανό να διαπαιδαγωγήσει τη νεολαία με τις αξίες της ταξικής πάλης, τα ιδανικά του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Να δυναμώσει η συμμετοχή της νεολαίας στο οργανωμένο κίνημα, κόντρα στις κυρίαρχες λογικές και τους μηχανισμούς του συστήματος που της πλασάρουν κάθε φορά ως "αντισυστημικό" ό,τι πιο σάπιο έχει γεννήσει το καπιταλιστικό σύστημα. Από τον ατομισμό, την εχθρότητα προς την ταξική πάλη, μέχρι και την προβολή των ρατσιστικών και ναζιστικών αντιλήψεων. Να τσακιστεί παντού το τέρας του ναζισμού, να απομονωθεί η εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, που δηλητηριάζει το σώμα του λαού και της νεολαίας με τα εμετικά κηρύγματά της.

Νέοι και νέες της πατρίδας μας,

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη δράση του Κόμματος στις μικρές ηλικίες, στη νεολαία, που πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε χτες 7 Δεκέμβρη, όπως είχαμε ανακοινώσει πριν από ένα δίμηνο, και μετά από μια γόνιμη και σημαντική συζήτηση που προηγήθηκε όλο αυτό το διάστημα μέσα σε όλες τις Οργανώσεις μας, με τις χτεσινές αποφάσεις της εξοπλίζει ολόκληρο το Κόμμα, το προσανατολίζει να δώσει το κύριο βάρος στο τι κάνουμε εμείς ως Κόμμα απέναντι στη νεολαία της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, τι δρόμους ανοίγει με δική του ευθύνη το Κόμμα, προκειμένου να προσελκύσει νέες ηλικίες στον αγώνα για την επαναστατική αλλαγή, της συμβολής για την κομματική οικοδόμηση και τη διαπαιδαγώγηση της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, του επαναστατικού κινήματος στο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της Λαϊκής Συμμαχίας. Έτσι θα στηριχτεί πιο αποφασιστικά η ΚΝΕ στη σημαντική δράση που αναπτύσσει μέσα στη νεολαία με την πολιτική και ιδεολογία του Κόμματος.

Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική πάντα στην πρώτη τη γραμμή!

Το ΚΚΕ θέλει δύναμη για να υπερασπίζεται μαχητικά τα συμφέροντα των εργαζομένων απέναντι στο άδικο σύστημα, στους καπιταλιστές, στις κυβερνήσεις τους, μέσα στους χώρους δουλειάς, τις λαϊκές γειτονιές, στους χώρους της νεολαίας, εκεί που φτύνουν αίμα οι εργάτες, εκεί που οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αγρότες, οι ΕΒΕ αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την εργοδοτική τρομοκρατία, ενάντια σε όλους εκείνους που θέλουν το λαό στη γωνία, να περιμένει από μεσσίες τη σωτηρία του. Και μέσα στη Βουλή αυτό το σκοπό παλεύουμε, γι’ αυτό και το ΚΚΕ πρέπει να είναι δυνατό παντού, στα σωματεία, στις ομοσπονδίες, στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στη Βουλή.

Αυτό το ρόλο αναλαμβάνουν καθημερινά οι κομμουνιστές, οι φίλοι του Κόμματος, άλλοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι με τους οποίους παλεύουμε από κοινού στο εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, τις αγωνιστικές συσπειρώσεις στους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τη νεολαία, τις γυναίκες. Αυτό το ρόλο αναλαμβάνουν με μεγάλο κόστος, είτε αυτό λέγεται απόλυση από τη δουλειά, είτε άλλες προσωπικές, οικογενειακές θυσίες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

95 χρόνια αγώνες, θυσίες δεν είναι λίγα.

Θυμόμαστε όλες τις ηρωικές στιγμές, τιμάμε όλους τους ήρωες. Κι όπως έγραφε ο Τσεχοσλοβάκος κομμουνιστής ηγέτης Γιούλιους Φούτσικ, ήρωας, που εκτελέστηκε από τους φασίστες ναζιστές στην κατοχή:

"Ένα μονάχα σας ζητώ. Να μην ξεχάσετε όσοι ζήσετε. Μαζέψτε υπομονετικά τη μαρτυρία εκείνων που έπεσαν για αυτούς και για σας. Κάποια μέρα το σήμερα θα γίνει παρελθόν και θα μιλάνε για μια μεγάλη εποχή και για ένα ανώνυμο πλήθος ηρώων που δημιούργησαν την ιστορία. Θα ήθελα να μάθει όλος ο κόσμος πως δεν υπάρχουν ανώνυμοι ήρωες. Όλοι αυτοί ήταν άνθρωποι, με όνομα, με μορφή, επιθυμίες και ελπίδες. Και ο πόνος του πιο ασήμαντου ανάμεσά τους δεν ήταν μικρότερος από του ηγέτη που θα μείνει το όνομά του. Θα ήθελα όλοι ετούτοι να γίνουν δικοί σας, σαν πρόσωπα που τα γνωρίζετε, σαν μέλη της οικογένειάς σας, σαν κι εσάς τους ίδιους".

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η αντεπαναστατική καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δεν σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων.

Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δεν συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω, ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον.

Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων επαναστάσεων, νέων εξεγέρσεων, της ανίκητης πορείας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Προχωράμε μπροστά, δυναμικά, αποφασιστικά!

Οι μέρες που λαχταράμε όλοι θα 'ρθούν.

Ο πάγος που ράγισε με την Κομμούνα του Παρισιού για 72 μέρες,

Ο πάγος που έσπασε με την Οχτωβριανή Επανάσταση το 1917 για 72 χρόνια και που την ακολούθησαν κι άλλες δεκάδες επαναστάσεις και εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο,

Αυτός ο πάγος που έσπασε και ο δρόμος που επιτέλους χαράχτηκε, εμείς οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι κνίτες και οι κνίτισσες, οι προλετάριοι της χώρας μας, όλων των χωρών του κόσμου καλούμαστε να τον κατακτήσουμε και να τον περπατήσουμε στον 21ο αιώνα μέχρι τέλους, οριστικά και αμετάκλητα αυτή τη φορά.

Ζήτω τα 95 χρόνια του ΚΚΕ!

Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ επίθεση και πάλι!».