Ο αμερικάνικος 6ος στόλος και το βρετανικό πολεμικό ναυτικό παίρνουν θέση στη Μεσόγειο ενόψει μιας πιθανής επίθεσης στη Συρία. Πολεμικά αεροσκάφη μπαίνουν στη σειρά έτοιμα να βομβαρδίσουν. Η γαλλική...κυβέρνηση δηλώνει την ανυπομονησία της για πόλεμο και η τουρκική κυβέρνηση προεξοφλεί πως θα πάρει μέρος σε οποιονδήποτε συνασπισμό χτυπήσει τη Συρία. Η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη να παραχωρήσει τις βάσεις της Σούδας στην Κρήτη και της Καλαμάτας για οποιαδήποτε χρήση σε βάρος της Συρίας.
Η αφορμή για αυτή την κλιμάκωση δόθηκε από μια επίθεση με χημικά που έγινε την περασμένη Τετάρτη σε ένα προάστιο της Δαμασκού, τη Γούτα. Σύμφωνα με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 1000 παρουσίασαν συμπτώματα χημικής επίθεσης. Πριν από ένα περίπου χρόνο ο Ομπάμα είχε προειδοποιήσει πως μια επίθεση με χημικά θα ήταν “κόκκινη γραμμή” για στρατιωτική επέμβαση με στόχο την ανατροπή του Άσαντ.
Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο αυτόματα. Ο ίδιος ο Ομπάμα δήλωσε πως “μερικές φορές βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να καλούν σε άμεση δράση, να ζητάνε να ορμήξουμε σε ιστορίες που δεν θα εξελιχθούν καλά και θα μας μπλέξουν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, μπορεί να καταλήξουμε να συρθούμε σε πανάκριβες, δύσκολες, δαπανηρές επεμβάσεις οι οποίες στην πραγματικότητα τροφοδοτούν το μίσος στην περιοχή”.
Το “πολεμικό συμβούλιο” που συγκλήθηκε το Σάββατο φαίνεται να απέκλεισε τόσο το ενδεχόμενο χερσαίας επέμβασης, όσο και ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Η επέμβαση που βρίσκεται στην ατζέντα περιλαμβάνει επιθέσεις κατά συριακών στόχων με πυραύλους από τη θάλασσα.
Η επίκληση των “χημικών” ως αιτία πολέμου έχει πίσω της μια βρόμικη ιστορία και για τις ΗΠΑ και για τη Βρετανία. Το 2003 οι επιθεωρητές του ΟΗΕ σταμάτησαν τις έρευνές τους για τα χημικά όπλα του Σαντάμ, όταν ο Μπους και ο Μπλερ ήταν πλέον σίγουροι πως χημικά υπήρχαν. Τελικά αποδείχθηκε ότι όλα ήταν ψέματα. Τώρα, ο Άσαντ έδωσε πράσινο φως στους επιθεωρητές να φτάσουν στην περιοχή για να ελέγξουν ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση.
Όμως, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Γουΐλιαμ Χέιγκ, έχει καταλήξει στο συμπέρασμά του και λέει πως οι επιθεωρητές δεν θα βρουν τίποτα γιατί το καθεστώς έχει ήδη καταστρέψει τα στοιχεία. Η Βρετανία προεξοφλεί πως δεν χρειάζεται απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για μια επίθεση. Στο πολεμικό συμβούλιο του Ομπάμα συμμετείχαν μια σειρά νομικοί για να εξετάσουν πως θα ξεπεραστεί το σίγουρο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας.
Το καθεστώς Άσαντ βρέθηκε αντιμέτωπο με μια επανάσταση και έκανε την επιλογή να χρησιμοποιήσει ολόκληρη τη στρατιωτική του πυγμή για να την καταστείλει. Το αποτέλεσμα ήταν η σύγκρουση από ειρηνική να μετατραπεί σε ένοπλη. Ο εξεγερμένος κόσμος συνέχιζε να οργανώνεται σε επίπεδο γειτονιάς και περιοχής, αλλά οι ένοπλες ομάδες των ανταρτών άρχισαν να παίζουν όλο και πιο κεντρικό ρόλο για να υπερασπίσουν τις απελευθερωμένες περιοχές από την ανακατάληψη του καθεστώτος.
Για ένα διάστημα, οι ιμπεριαλιστές πίστευαν πως ελέγχοντας την ηγεσία της αντιπολίτευσης και μέσω αυτής τον αντάρτικο στρατό, θα μπορούσαν να καθορίσουν πως η ανατροπή του Άσαντ θα οδηγήσει σε ένα καθεστώς κάτω από τις φτερούγες τους. Όμως απογοητεύτηκαν. Ο κόσμος δεν ήταν διατεθειμένος να ακολουθήσει τους εκλεκτούς των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Ούτε υπάκουσε στις εκκλήσεις τους να απομονώσουν τους ισλαμιστές μαχητές.
Καθώς το καθεστώς Άσαντ προσπαθούσε να δώσει στη σύγκρουση χαρακτήρα εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στις θρησκευτικές μερίδες της Συρίας, οι ισλαμιστές που είχαν περισσότερες δυνατότητες να εξασφαλίσουν όπλα μέσω των διασυνδέσεών τους στην περιοχή πήραν το πάνω χέρι στις ένοπλες συγκρούσεις. Κάποιες από τις οργανώσεις που μάχονται κατά του Ασαντ δηλώνουν ανοιχτά τη σύνδεσή τους με την αλ-Κάιντα.
Μια πιθανή επέμβαση επισύρει τον κίνδυνο γενικευμένης σύγκρουσης στην περιοχή. Την περασμένη βδομάδα έγιναν βομβιστικές επιθέσεις στο Λίβανο. Η Χεζμπολάχ συμμετέχει ανοιχτά στη συριακή σύγκρουση, στο πλευρό του Άσαντ. Ο ρωσικός στόλος δείχνει τη μεγαλύτερη κινητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Το λιμάνι της Ταρτούς στη Συρία παραμένει η μοναδική του βάση στην περιοχή.
Από την άλλη, οι φωνές των γερακιών που ζητάνε επέμβαση εδώ και τώρα τονίζουν πως παρά τους κινδύνους, αν δεν κινηθούν γρήγορα κατά του Άσαντ, το κύρος των ΗΠΑ στην περιοχή θα κατρακυλήσει ακόμη χαμηλότερα από εκεί που έχει φτάσει λόγω του συνδρόμου του Ιράκ.
Ο κόσμος που εξεγείρεται κατά των δικτατόρων δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τις επεμβάσεις. Το καθεστώς του Άσαντ μπορεί να βρει την ευκαιρία να σαλπίσει ακόμη πιο δυνατά τον “αντιιμπεριαλισμό” του, για να κουκουλώσει τις σφαγές.
Η δύναμη που φέρνει ελπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι οι ξεσηκωμένοι εργάτες και αγρότες που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, όχι οι πύραυλοι και τα τανκς. Ο Σαμαράς και ο Αναστασιάδης στην Κύπρο θα θελήσουν να τρέξουν για να παίξουν ρόλο στη νέα μοιρασιά. Η καλύτερη αλληλεγγύη στις επαναστάσεις της Μέσης Ανατολής είναι να μπλοκάρουμε αυτά τα σχέδια
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο αυτόματα. Ο ίδιος ο Ομπάμα δήλωσε πως “μερικές φορές βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να καλούν σε άμεση δράση, να ζητάνε να ορμήξουμε σε ιστορίες που δεν θα εξελιχθούν καλά και θα μας μπλέξουν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, μπορεί να καταλήξουμε να συρθούμε σε πανάκριβες, δύσκολες, δαπανηρές επεμβάσεις οι οποίες στην πραγματικότητα τροφοδοτούν το μίσος στην περιοχή”.
Το “πολεμικό συμβούλιο” που συγκλήθηκε το Σάββατο φαίνεται να απέκλεισε τόσο το ενδεχόμενο χερσαίας επέμβασης, όσο και ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Η επέμβαση που βρίσκεται στην ατζέντα περιλαμβάνει επιθέσεις κατά συριακών στόχων με πυραύλους από τη θάλασσα.
Η επίκληση των “χημικών” ως αιτία πολέμου έχει πίσω της μια βρόμικη ιστορία και για τις ΗΠΑ και για τη Βρετανία. Το 2003 οι επιθεωρητές του ΟΗΕ σταμάτησαν τις έρευνές τους για τα χημικά όπλα του Σαντάμ, όταν ο Μπους και ο Μπλερ ήταν πλέον σίγουροι πως χημικά υπήρχαν. Τελικά αποδείχθηκε ότι όλα ήταν ψέματα. Τώρα, ο Άσαντ έδωσε πράσινο φως στους επιθεωρητές να φτάσουν στην περιοχή για να ελέγξουν ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση.
Όμως, ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Γουΐλιαμ Χέιγκ, έχει καταλήξει στο συμπέρασμά του και λέει πως οι επιθεωρητές δεν θα βρουν τίποτα γιατί το καθεστώς έχει ήδη καταστρέψει τα στοιχεία. Η Βρετανία προεξοφλεί πως δεν χρειάζεται απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για μια επίθεση. Στο πολεμικό συμβούλιο του Ομπάμα συμμετείχαν μια σειρά νομικοί για να εξετάσουν πως θα ξεπεραστεί το σίγουρο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας.
Περίπλοκα
Τα προβλήματα όμως δεν είναι μόνο νομικά. Από τότε που ο Ομπάμα είχε μιλήσει για την “κόκκινη γραμμή” των χημικών τα πράγματα στη Συρία έχουν γίνει πολύ πιο περίπλοκα για όλους. Οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 100 χιλιάδες. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους, ζουν σε καταυλισμούς είτε εντός είτε εκτός Συρίας. Η οικονομία έχει καταρρεύσει.Το καθεστώς Άσαντ βρέθηκε αντιμέτωπο με μια επανάσταση και έκανε την επιλογή να χρησιμοποιήσει ολόκληρη τη στρατιωτική του πυγμή για να την καταστείλει. Το αποτέλεσμα ήταν η σύγκρουση από ειρηνική να μετατραπεί σε ένοπλη. Ο εξεγερμένος κόσμος συνέχιζε να οργανώνεται σε επίπεδο γειτονιάς και περιοχής, αλλά οι ένοπλες ομάδες των ανταρτών άρχισαν να παίζουν όλο και πιο κεντρικό ρόλο για να υπερασπίσουν τις απελευθερωμένες περιοχές από την ανακατάληψη του καθεστώτος.
Για ένα διάστημα, οι ιμπεριαλιστές πίστευαν πως ελέγχοντας την ηγεσία της αντιπολίτευσης και μέσω αυτής τον αντάρτικο στρατό, θα μπορούσαν να καθορίσουν πως η ανατροπή του Άσαντ θα οδηγήσει σε ένα καθεστώς κάτω από τις φτερούγες τους. Όμως απογοητεύτηκαν. Ο κόσμος δεν ήταν διατεθειμένος να ακολουθήσει τους εκλεκτούς των ΗΠΑ και της Γαλλίας. Ούτε υπάκουσε στις εκκλήσεις τους να απομονώσουν τους ισλαμιστές μαχητές.
Καθώς το καθεστώς Άσαντ προσπαθούσε να δώσει στη σύγκρουση χαρακτήρα εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στις θρησκευτικές μερίδες της Συρίας, οι ισλαμιστές που είχαν περισσότερες δυνατότητες να εξασφαλίσουν όπλα μέσω των διασυνδέσεών τους στην περιοχή πήραν το πάνω χέρι στις ένοπλες συγκρούσεις. Κάποιες από τις οργανώσεις που μάχονται κατά του Ασαντ δηλώνουν ανοιχτά τη σύνδεσή τους με την αλ-Κάιντα.
Μια πιθανή επέμβαση επισύρει τον κίνδυνο γενικευμένης σύγκρουσης στην περιοχή. Την περασμένη βδομάδα έγιναν βομβιστικές επιθέσεις στο Λίβανο. Η Χεζμπολάχ συμμετέχει ανοιχτά στη συριακή σύγκρουση, στο πλευρό του Άσαντ. Ο ρωσικός στόλος δείχνει τη μεγαλύτερη κινητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Το λιμάνι της Ταρτούς στη Συρία παραμένει η μοναδική του βάση στην περιοχή.
Από την άλλη, οι φωνές των γερακιών που ζητάνε επέμβαση εδώ και τώρα τονίζουν πως παρά τους κινδύνους, αν δεν κινηθούν γρήγορα κατά του Άσαντ, το κύρος των ΗΠΑ στην περιοχή θα κατρακυλήσει ακόμη χαμηλότερα από εκεί που έχει φτάσει λόγω του συνδρόμου του Ιράκ.
Ο κόσμος που εξεγείρεται κατά των δικτατόρων δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τις επεμβάσεις. Το καθεστώς του Άσαντ μπορεί να βρει την ευκαιρία να σαλπίσει ακόμη πιο δυνατά τον “αντιιμπεριαλισμό” του, για να κουκουλώσει τις σφαγές.
Η δύναμη που φέρνει ελπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι οι ξεσηκωμένοι εργάτες και αγρότες που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, όχι οι πύραυλοι και τα τανκς. Ο Σαμαράς και ο Αναστασιάδης στην Κύπρο θα θελήσουν να τρέξουν για να παίξουν ρόλο στη νέα μοιρασιά. Η καλύτερη αλληλεγγύη στις επαναστάσεις της Μέσης Ανατολής είναι να μπλοκάρουμε αυτά τα σχέδια
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου