άποψη- ΣΥΡΙΖΑ, με τον λαό ή με τον ...Πρετεντέρη;

Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες μια επικοινωνιακή επίθεση του συστήματος εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την δημοσκόπηση της ΜRB που τον φέρνει πίσω από τη ΝΔ με δυο μονάδες στην πρόθεση ψήφου και αρκετά πίσω στην παράσταση νίκης. Βλέπεις όλους τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους να μην μπορούν να κρύψουν την ικανοποίησή τους από την εξέλιξη αυτή και να συνεχίζουν με...

 μεγαλύτερο μένος υποκρινόμενοι τους αντικειμενικούς να ρωτούν τους εκπροσώπους του κόμματος "τί φταίει και έχετε κολλήσει δημοσκοπικά;", "μήπως φταίει ότι δεν έχετε ξεκάθαρο πολιτικό λόγο;" , "μήπως φταίνε οι συνιστώσες;".

Είναι φανερό ότι το σύστημα τρέμει σε μια άτακτη κυβερνητική αλλαγή πριν ακόμα καταφέρει να ελέγξει τον ΣΥΡΙΖΑ απολύτως. Το επιχειρεί χωρίς να κρύβεται και αφού βρίσκει εύφορο έδαφος από την ηγεσία του κόμματος που δείχνει παραζαλισμένη και στριμωγμένη συνεχίζει να πιέζει ώστε να προκύψει ένας "στρόγγυλος" πολιτικός λόγος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ακίνδυνος στην ουσία και συνεπώς αποδεκτός από το σύστημα αφού δεν θα κινδυνεύει.

Το "μπαλάκι" πλέον είναι στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ που εν όψει του συνεδρίου του έχει να αποφασίσει με διλημματικό τρόπο σε κομβικά ζητήματα.

-Θα συνεχίσει να είναι ένα αριστερό, ριζοσπαστικό κόμμα που θέλει να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να φέρει τον σοσιαλισμό στη χώρα μας;

-Θα συνεχίσει να παλεύει στο δρόμο, μαζί με τα Κινήματα ή θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο στην κοινοβουλευτική δράση που σημαίνει ότι θα μετατραπεί πλήρως σε ακόμα ένα γραφειοκρατικό και αποστεωμένο κόμμα που τυπικά θα αυτοκαθορίζεται ως "αριστερό" χωρίς όμως καμιά δυνατότητα παρέμβασης και πολύ περισσότερο ανατροπής αφού δεν θα έχει ως υποστηρικτή της πολιτικής του τον λαό;

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι προφανές ότι είναι δύσκολο να απαντηθούν. Εσκεμμένα δεν θα ξεκαθαρίσει το τοπίο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γιατί πιστεύει ότι θα μειωθεί η εκλογική του δύναμη γιατί θα "τρομάξουν οι νοικοκυραίοι". Όμως, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε από το 4% στο 27% το οφείλει ακριβώς στον ριζοσπαστικό του λόγο, στην καταγγελία του μνημονίου και στην δέσμευσή του ότι θα επανακρατικοποιήσει την δημόσια περιουσία που έχει ξεπουληθεί και ότι θα προστατέψει τα εργατικά δικαιώματα και βέβαια, θα αποκαταστήσει τις απώλειες του εισοδήματος που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι. Ποιος αλήθεια ξέχασε το σύνθημα "καμιά θυσία για το ευρώ"...

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατοπιστεί προς το κέντρο και την λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία είναι γεγονός. Το ότι έχει χάσει μεγάλο τμήμα της ριζοσπαστικότητάς του αποτυπώνεται στις απώλειες που έχει στους ψηφοφόρους του του Ιουνίου που σε ποσοστό 5% οδεύουν στην κάλπη της συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Τούτο σημαίνει ότι πλέον δεν ικανοποιούνται από τον στρογγυλεμένο πολιτικό λόγο του κόμματος και αναζητούν αλλού καταφύγιο. Αποδεικνύει αυτό το εύρημα ότι το εκλογικό σώμα στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για να γίνει Κυβέρνηση είναι τόσο ευμετάβλητο, τόσο απολίτικο, τόσο ρευστό που αν διαπιστώσει ότι η ανάθεση δια της ψήφου δεν του βγει τότε πολύ εύκολα θα στραφεί εναντίον του.

Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ ξεκίνησε με ριζοσπαστικό λόγο, έστω και ανολοκληρώτο, πέτυχε ένα τεράστιο εκλογικό άλμα. Η δεξιά μετατόπιση των τελευταίων μηνών τον οδηγεί σε καθήλωση. Το σύστημα πιέζει να τον ελέγξει και χειραγωγεί την κοινή γνώμη με τα καθεστωτικά κανάλια. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι η επάνοδός του στον ριζοσπαστισμό, στον ανατρεπτικό λόγο που ίσως "σκιάξει" τους νοικοκυραίους αλλά θα εγκολπώσει όλους τους εξαθλιωμένους που αυξάνονται ραγδαία και πλέον δίνουν πλειοψηφία.

Με τον εξαθλιωμένο λαό ή με τον Πρετεντέρη λοιπόν;