“Θα πεθάνουμε εδω μέσα” - της Ελ. Παπαγεωργίου

Αυτή είναι η κραυγή απελπισίας των μεταναστών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας. Χτες βρέθηκα δίπλα τους. 2000 άνθρωποι γαντζωμένοι στα σύρματα.

Μόλις μας είδαν ήρθαν προς το μέρος μας για να μας μιλήσουν, να μας πουν το...
παράπονο τους. Ο ένας ήταν 10 χρόνια στην Ελλάδα, δούλευε 10 χρόνια στη Μύκονο. Ξαφνικά τον έπιασαν, δεν ξέρει πόσο ακόμη θα μείνει εκεί μέσα. Ο άλλος 7 χρόνια, ο άλλος 5. Άνθρωποι που δεν ήρθαν χτες, που έχουν ζήσει, έχουν δουλέψει, είχαν ένσημα, ξαφνικά βρίσκονται πίσω από τα σίδερα γιατί δεν μπορούν να αναννεώσουν την άδεια παραμονής τους.

Οι συνθήκες κράτησης άθλιες. Σε κάθε κοντέινερ μένουν 8 άτομα με δύο τουαλέτες. Πλυντήρια έφεραν πριν από μία εβδομάδα. Τώρα πλένουν τις κουβέρτες, τις μολυσμένες από ψώρα. Τα ρούχα τους δεν έχουν πού να τα πλύνουν. Το φαγητό είναι λιγοστό. Ακόμη και το ψωμί είναι λίγο. Μας έδειξαν το χθεσινό φαγητό: φακές με τρεις στάλες λάδι μέσα κι ένα πορτοκάλι μικρό μικρό. Πώς να χορτάσουν;

Είπαμε στους αστυνομικούς ότι τα δικαιώματα τους πρέπει να είναι αναρτημένα έτσι ώστε να μπορούν οι κρατούμενοι να τα βλέπουν. Ρωτήσαμε αν υπάρχουν γιατροί. Μας είπαν ότι έρχεται η “Ιατρική Παρέμβαση” και τους φροντίζει. Ρωτήσαμε πώς επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. Μας είπαν ότι υπάρχουν δύο(!) καρτοτηλέφωνα και μια φορά το μήνα τους δίνουν ένα-δύο κινητά για να μπορέσουν να μιλήσουν με τις οικογένειες τους. Κάποιος μας είπε ότι έχει να μιλήσει με τους δικούς του 5 μήνες…

Kάποιοι μας είπαν ότι έδωσαν σε αστυνομικούς 400 ευρω για να τους αγοράσουν εισιτήρια για Νορβηγία και Ιταλία γιατί δικαιούνται να πάνε εκεί, δεν πήραν ποτέ απόδειξη και παραμένουν εκεί μέσα… Άλλοι μετά από πολύμηνη κράτηση απελάθηκαν, ενώ άλλοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Τρεις ήταν από την Ερυθραία. Μα αφού εκεί η κατάσταση είναι εμπόλεμη γιατί τους κρατάνε; Αφού δεν μπορούν να τους απελάσουν; Είδαμε τρεις ανήλικους. Γιατί τους κρατούν εκεί μαζί με τους άλλους;

Κι όλοι μας είπαν: ευτυχώς εδώ δεν μας δέρνουν οι αστυνομικοί…

Δεν ξέρω αν κατάφερα να περιγράψω αυτό που έζησα, όμως πραγματικά ντράπηκα… και πείσμωσα! Τα κολαστήρια αυτά πρέπει να κλείσουν!


Πηγή: kar.org.gr