Ποιοι είναι οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ;

Του Γιώργου Μπουγελέκα

Τέως υπουργοί, τέως βουλευτές, τέως νομάρχες, τέως δήμαρχοι, τέως και νυν συνδικαλιστές της αμαρτωλής ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, χωρίς να εγκαταλείψουν τις νεοφιλελεύθερες αποσκευές τους, αναζητούν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη σωστική λέμβο των ονείρων της επιστροφής τους στο πολιτικό παιχνίδι

Από την επόμενη των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012, το νέο πολιτικό σκηνικό που...
διαμορφώθηκε επέβαλε μια νέα ατζέντα πολιτικών συμμαχιών.

Κόμματα που μέχρι εκείνη τη στιγμή έμοιαζαν, στα μάτια των ψηφοφόρων, φανατικοί εχθροί και αντίπαλοι, ανακάλυψαν ξαφνικά έναν τεράστιο βαθμό συγγένειας και δυνατότητας κοινής συμπόρευσης. Αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών αποτέλεσε ο σχηματισμός κυβέρνησης από την τρόικα εσωτερικού. Σαμαράς, Κουβέλης και Βενιζέλος συνομολόγησαν τις βαθιές ρίζες της συναντίληψής τους για τη σωτηρία της πατρίδας και τις μεγάλες δυνατότητες συμπόρευσης του τριαδικού κυβερνητικού σχήματος.

Η ταυτόχρονη αποστροφή του ΚΚΕ σε κάθε μορφή κοινής δράσης με τον ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε, ως συνέπεια, ένα ασφυκτικό περιβάλλον, εντός του οποίου η προσπάθεια αναζήτησης συμμάχων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανάμεσα στις δυνάμεις που συγκροτούν το κοινοβουλευτικό τοπίο, να είναι από κάθε άποψη καταδικασμένη σε αποτυχία.

Με δεδομένη την έντονη -και ιστορική πια- αναγκαιότητα απαλλαγής του τόπου από τις μνημονιακές επιλογές, οι δυνατότητες επιλογής συμμαχιών από τον ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκαν ασφυκτικά, παρά το γεγονός ότι η ενότητα των διάσπαρτων δυνάμεων της Αριστεράς, ως ικανής και αναγκαίας προϋπόθεσης της πολιτικής αλλαγής προς όφελος των ασθενεστέρων συμπολιτών μας, ουδέποτε περιόρισε την έντασή της. Το κοινωνικό πρόταγμα της άμεσης εφαρμογής μιας ανακουφιστικής για τα δοκιμαζόμενα κοινωνικά στρώματα πολιτικής πίεζε και θα πιέζει ακόμα περισσότερο για μια λύτρωση από τη μνημονιακή πραγματικότητα.

Με τους πιθανούς, λοιπόν, συμμαχικούς -λόγω minimum σύμπτωσης αντιλήψεων υπέρβασης της κρίσης- πολιτικούς σχηματισμούς να στέκονται αδιάφορα έως και εχθρικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, το έργο των «φίλων» του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας διάφοροι «τέως» της πάλαι ποτέ κεντρικής πολιτικής σκηνής.

Τέως υπουργοί, τέως βουλευτές, τέως νομάρχες, τέως δήμαρχοι, τέως και νυν συνδικαλιστές της αμαρτωλής ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, χωρίς να εγκαταλείψουν τις νεοφιλελεύθερες αποσκευές τους, αναζητούν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη σωστική λέμβο των ονείρων της επιστροφής τους στο πολιτικό παιχνίδι.

Η επιβίωσή τους δεν πρέπει να αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανατροπή του σάπιου συστήματος δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με τα δικά του διαβρωμένα δομικά υλικά. Άνθρωποι οι οποίοι υπηρέτησαν τις μνημονιακές πολιτικές από κυβερνητικές θέσεις δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Άλλωστε, από καμία ανάλυση δεν προκύπτει ότι είναι εκλογικά «επικερδής» η όποια συμμετοχή των περί ων ο λόγος τέως στα βουλευτικά, αυτοδιοικητικά και συνδικαλιστικά ψηφοδέλτια της Αριστεράς... Η όποια επέκταση της επιρροής του κόμματος της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής παράταξης θα επέλθει μόνο από τη διεύρυνση της πολιτικής του πειθούς στους, με ρυθμό γεωμετρικής προόδου, αυξανόμενους «κολασμένους» της κοινωνίας.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, αυτοί οι «κολασμένοι» μπορούν να προσδιοριστούν επακριβώς: «Είναι ο εργάτης, είναι ο απεργός. Είναι ο άνεργος, που ζητάει δουλειά. Είναι ο συνταξιούχος. Είναι ο μετανάστης, που ζητάει φως και αξιοπρέπεια. Είναι η νέα μόνη γυναίκα. Είναι ο άνθρωπος µε την αναπηρία, που θέλει να κυκλοφορεί περήφανος στον δρόμο. Είναι η εργαζόμενη γυναίκα, που δουλεύει part time σε δύο και τρεις δουλειές. Είναι ο δεκαεξάρης, που ασφυκτιά. Είναι ο γιατρός, που μάχεται για τη ζωή του ασθενή του. Ο εκπαιδευτικός, που πασχίζει να κρατήσει ζωντανό το δημόσιο σχολείο και το πανεπιστήμιο. Είναι ο νεολαίος, που μάχεται για το περιβάλλον, το νερό και τον αέρα. Είναι κάθε άνθρωπος µε την ιδιαιτερότητά του, που δεν θέλει να την αισθάνεται ως μειονεξία».

Αυτοί είναι οι σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ! Σ΄ αυτούς θα πρέπει να προσβλέπει και σ΄ αυτούς να ακουμπά η Αριστερά για να αλλάξει τη φορά της κίνησης των πραγμάτων. Και είναι αυτοί οι πιο πιστοί, οι πιο ειλικρινείς και οι πιο μαχητικοί του συμπολεμιστές. Γιατί μαζί τους ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παλέψει «...για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι...». Ας τους αγκαλιάσουμε!

Ο Γιώργος Μπουγελέκας είναι εκπαιδευτικός, μέλος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ

Πηγή: Αυγή via RNB