Κ.Κ.4ever.blogspot.gr
Ερ.: Κύριε Στρατούλη, οι επιθέσεις σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, στο σπίτι του αδελφού του κυβερνητικού εκπροσώπου καθώς και στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ και στο mall δυναμιτίζουν τη πολιτική σταθερότητα της χώρας. Ποια είναι η...
εκτίμηση σας ;
Απ.: Η ένοπλη επίθεση στα γραφεία της ΝΔ και η βομβιστική ενέργεια στο mall συνιστούν μια επικίνδυνη κλιμάκωση αδιέξοδων τρομοκρατικών ενεργειών τυφλής βίας, ίσως και με άρωμα παρακράτους, απόλυτα καταδικαστέων εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά της Αριστεράς.
Τέτοιου είδους τρομοκρατικές ενέργειες αντικειμενικά αποπροσανατολίζουν από τα καυτά κοινωνικά προβλήματα της συγκυρίας, σκορπούν το φόβο στο λαό και δίνουν την δυνατότητα αξιοποίησής τους από την μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ για την καλλιέργεια ενός κλίματος γενικευμένης τρομοκρατίας και καταστολής.
Η κυβέρνηση, τα κόμματα που τη στηρίζουν και τα φιλικά τους μέσα μαζικής ενημέρωσης σπεύδουν κάθε φορά να αξιοποιήσουν πολιτικά τις πράξεις τυφλής βίας, για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά την Αριστερά. Θέλουν να εκμεταλλευτούν τα γεγονότα αυτά, υλοποιώντας μια στρατηγική έντασης και διχασμού, απαξιώνοντας παράλληλα τους κοινωνικούς αγώνες.
Βασικός στόχος όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά όλης της Αριστεράς αυτή την περίοδο πρέπει να είναι να συμβάλλει στο να έλθουν στο επίκεντρο της πολτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και να ενθαρρύνει και να εμπνεύσει μαζικούς, ενωτικούς, εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Η ανασυγκρότηση και η αναγέννηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος μπορεί να ανοίξει νέους ελπιδοφόρους δρόμους και όχι οι ενέργειες τρομοκρατικής βίας.
Ερ.: Μετά τη συνάντηση του με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Γερμανός υπουργός οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της γερμανικής πλευράς «κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις εκτός της συνέχισης της πορείας, δηλ. της εφαρμογής του οικονομικού προγράμματος προσαρμογής» και μάλιστα «προέτρεψε τον κ. Τσίπρα να στηρίξει την χαραχθείσα πορεία». Τελικά πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η Γερμανική αδιαλλαξία από μια κυβέρνηση με κορμό της τον ΣΥΡΙΖΑ;
Απ.: Η ακύρωση των μνημονίων από πλευράς μιας κυβέρνησης της Αριστεράς και η εφαρμογή ενός νέου αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος αλλά και η ανυποχώρητη προσπάθεια για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, ενδεχομένως να επιφέρουν την αναστολή ή και διακοπή της τροϊκανής χρηματοδότησης.
Σε μια τέτοια περίπτωση η συνέχιση της εφαρμογής του αντιμνημονιακού προοδευτικού προγράμματος μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, θα συνεπιφέρει μοιραία τη σφοδρή άμεση σύγκρουση με τους ιδιώτες και τους θεσμικούς πιστωτές και τους μηχανισμούς της ευρωζώνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια τέτοια περίπτωση, παρά τις όποιες δυσκολίες, δεν πρόκειται να αναδιπλωθεί, αλλά απευθυνόμενος για στήριξη στο λαϊκό κίνημα και στις δυνάμεις της Αριστεράς θα εφαρμόσει με συνέπεια το προοδευτικό πρόγραμμά του, χωρίς να υποκύπτει υπό την πίεση των γνωστών εκβιασμών σε σχέση με το ευρώ και το όριο της ευρωζώνης.
Ερ.: Η κυβέρνηση που προτείνετε τι θα είναι τελικά, αριστερή ή εθνικής σωτηρίας; Δεδομένου ότι όλα όσα γίνονται στη χώρα μας, και όχι μόνο, δεν είναι καθόλου άσχετα με τις επιλογές και τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ότι δεν αφορούν αποκλειστικά και μόνο το χρέος αλλά την επίθεση σε ότι έχουν κατακτήσει οι λαοί και οι εργαζόμενοι με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, μέσα σε ποιο πλαίσιο θα πάρει αυτή η κυβέρνηση φιλολαϊκά μέτρα, ποια θα είναι τα όριά της, πως μπορεί να γίνει αυτό μέσα στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και με όρους όχι μονομερών αποφάσεων αλλά συνεργασίας μαζί τους; Μέχρι που θα πάει κόντρα, και σε ποιον θα στηριχθεί; Τι λέτε για την κριτική που γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ ότι από την περίοδο προ των εκλογών του Μαϊου μέχρι σήμερα έχει κάνει πίσω σε πολλά απ' όσα έλεγε; Ότι δηλαδή προσαρμόζεται στις ανάγκες ενός κόμματος όχι του 4,5% αλλά του 27% το οποίο έρχεται να διαχειριστεί την κρίση του συστήματος.
Απ.: Προτείνουμε το σχηματισμό μία κυβέρνησης των συμπαραταγμένων δυνάμεων της Αριστεράς, δηλαδή μία αριστερή και όχι κεντροαριστερή ή αριστεροδεξιά κυβέρνηση, που με βάση ένα κοινό πρόγραμμα και με τη στήριξη και την ενεργοποίηση του λαού και της διεθνούς αλληλεγγύης των λαών θα σταματήσει τα μνημόνια της καταστροφής και θα προωθήσει εναλλακτικές προοδευτικές πολιτικές με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.
Το δημόσιο χρέος δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα αλλά πρόβλημα ευρύτερο, που αφορά πρώτα απ’ όλα και κυρίως τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοτελώς και σε συντονισμό με κινήματα, λαούς και κυβερνήσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ιδιαίτερα της Νότιας Ευρώπης, θα πράξει ότι είναι δυνατόν για να προωθήσει μια μεγάλη αγωνιστική διεκδίκηση που θα αποβλέπει στη διαγραφή, χωρίς όρους, του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, πρώτα απ’ όλα όλων των δοκιμαζόμενων ευρωπαϊκών χωρών, με πλήρη επίγνωση ότι μια τέτοια διεκδίκηση θα πρέπει να συνοδευθεί με ριζικές αλλαγές στον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό χάρτη όλης της Ευρώπης και ειδικότερα με το πέρασμα του τραπεζικού συστήματος υπό δημόσια ιδιοκτησία και διεύθυνση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως της επιτυχίας αυτού του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και παράλληλα με αυτό, θα προωθήσει σε κάθε περίπτωση, από τις θέσεις μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, τη διαγραφή του ελληνικού χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του (χωρίς να θίξει κοινωνικά κεκτημένα και μικρομεσαία εισοδήματα) και πρώτα απ’ όλα του δημοσίου εξωτερικού χρέους.
Για το ΣΥΡΙΖΑ το δημόσιο χρέος δεν είναι χρέος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας αλλά ένα βαθύτατα ταξικό και άδικο χρέος που επισώρευσε το πολιτικό κατεστημένο με στόχο την αύξηση των κερδών της οικονομικής ολιγαρχίας, μακριά από τις πραγματικές αναπτυξιακές και κοινωνικές ανάγκες της χώρας.
Αυτό το χρέος, όμως, πέραν του ότι είναι άδικο και ταξικό και σε σημαντικό βαθμό επαχθές, πράγμα που επιβάλει τη σύσταση μιας ανεξάρτητης, αξιόπιστης, διεθνούς Επιτροπής λογιστικού ελέγχου του, έχει καταστεί και μη βιώσιμο, αφού δεν μπορεί να αποπληρωθεί χωρίς την οικονομική εξουθένωση της χώρας και την οικονομική αξαθλίωση του ελληνικού λαού.
Επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του χρέους να προκύψει, για λόγους επιβίωσης του ελληνικού λαού, μέσα από διαπραγματεύσεις και χωρίς όρους.
Κατά τη γνώμη μου μια κυβέρνηση της Αριστεράς, εάν αυτές οι διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους δανειστές της χώρας με δική τους ευθύνη δεν ευοδωθούν, θα πρέπει να προχωρήσει στη διαγραφή του χρέους ή του μεγαλύτερου μέρους του. Και στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να προχωρήσει χωρίς ταλαντεύσεις, παρά τις προφανείς δυσκολίες και συνέπειες, κόντρα σε εκβιασμούς και γνωστά διλήμματα, αφού η επιλογή αυτή είναι η μόνη εφικτή και ρεαλιστική για να μπορέσει ο λαός να επιβιώσει και να ανακτήσει στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ελπίδα και προοπτική.
Εάν η αριστερή κυβέρνηση υποχωρήσει και ενσωματωθεί στο υπάρχον σύστημα θα αποτύχει, θα διαλυθεί και θα καταρρεύσει.
Ερ.: Αν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α/ΕΚΜ γίνει κυβέρνηση, θα καταγγείλει τα μνημόνια συνολικά ή θα επαναδιαπραγματευθεί κάποιους όρους τους;
Απ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι μία αριστερή κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετέχει, θα προωθήσει την ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων συνολικά. Επίσης την καταγγελία των αποικιοκρατικών και ταπεινωτικών για το λαό και τη χώρα μας δανειακών συμβάσεων, στη βάση των οποίων συγκροτήθηκαν τα μνημόνια. Ο αναγκαίος δανεισμός της χώρας οφείλει να πραγματοποιείται με όρους στοιχειώδους δικαιοσύνης, να υπάγεται στο ελληνικό δίκαιο, χωρίς παραίτηση από ασυλίες της δημόσιας περιουσίας έναντι των δανειστών, με λογικά επιτόκια και με παραπομπή τυχόν αμφισβητήσεων στα ελληνικά δικαστήρια, όπως δανείζεται κάθε κυρίαρχο κράτος.
Ερ.: Πιστεύετε πως το κεφάλαιο συνεργασίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α/ΕΚΜ με το Κ.Κ.Ε. έχει κλείσει οριστικά ;
Απ.: Όχι βέβαια, αλλά, το αντίθετο, σήμερα λόγω των έκτακτων συνθηκών και του μεγέθους της πρωτοφανούς επίθεσης που δέχονται οι λαϊκές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις το θέμα της συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς είναι ανοικτό όσο ποτέ.
Ο στόχος της κοινής δράσης, της συνεργασίας και της συμπαράταξης όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΥΣΥΑ, είναι κεντρικής πολιτικής και ιστορικής σημασίας, από την επιτυχία του οποίου εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό η δυνατότητα να υπάρξει αξιόπιστη και νικηφόρα αντιμνημονιακή προοδευτική διέξοδος από την κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλογιζόμενος τη σημασία και κυρίως την επικαιρότητα και την κρισιμότητα της ανάγκης για ένα πλατύ, αριστερό προοδευτικό μέτωπο θα πρέπει να επεξεργαστεί και να αναλάβει το αμέσως επόμενο διάστημα μια ισχυρή ενωτική πρωτοβουλία, που θα απευθύνεται στις δυνάμεις και τον κόσμο της Αριστεράς, στη βάση ενός ελάχιστου συνεκτικού και εναλλακτικού προγραμματικού πλαισίου που θα παίρνει υπόψη του τις θέσεις και ευαισθησίες όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και μπορεί να γίνει ικανό για την πολιτική, κινηματική και προγραμματική συμπόρευσή τους με κοινές αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Ερ.: Πως αξιολογείτε τη θετική ψήφος της Ελλάδος, αλλά και του Συνασπισμού, στην συνθήκη του Μάαστριχτ 20 χρόνια μετά;-αναφέρομαι στις συνέπειες για τον Ελληνικό λαό .Συνεχίζει να στηρίζει τις τότε επιλογές του ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν παραμένει υπέρ της βασικότερης συνθήκης της Ε.Ε.( δηλαδή αυτής του Μάαστριχτ) ,πως ακριβώς αυτή η θέση συνάδει με τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων κλπ που κατά καιρούς διάφορα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν ; Δεν υπάρχει αντίφαση; Εάν πάλι πιστεύει οτι τότε είχε λάθος (οπότε το ΚΚΕ είχε δίκιο) , είναι επιθυμητή η έξοδος της Ελλάδος από την Ε.Ε.;
Απ.: Η απόφαση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 1991, που είχε παρθεί με οριακή πλειοψηφία στη Κεντρική Επιτροπής του, στην οποία κι εγώ και πολλά άλλα στελέχη του είχαμε διαφωνήσει, να δώσει κριτική ψήφο στη συνθήκη του Μάστριχ έχει κριθεί από τακτικό συνέδριό του, το 2010, ότι αποτέλεσε σοβαρό πολιτικό λάθος. Το ίδιο εκτιμά και ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης του.
Η γνώμη μου, όπως και πολλών άλλων συντρόφων μου στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι Η Ε.Ε. ως ιδιαίτερα προωθημένη υπερεθνική, υπό την Γερμανική ηγεμονία, συμμαχία των κυρίαρχων πολιτικών ελίτ και μερίδων του κεφαλαίου, δεσμευμένη θεσμικά και ουσιαστικά στον επιθετικό νεοφιλελευθερισμό και τη συντονισμένη εξουθένωση της εργατικής τάξης κάθε ευρωπαϊκής χώρας, δεν μεταρρυθμίζεται αλλά μόνο ανατρέπεται, στην προοπτική της συγκρότησης μιας νέας προοδευτικής και σοσιαλιστικής Ευρώπης.
Ειδικότερα η ευρωζώνη συνιστά, στο πλαίσιο της Ε.Ε., μηχανισμό επικυριαρχίας των πιο ισχυρών χωρών και μερίδων του χρηματιστικού και πολυεθνικού κεφαλαίου και εργαλείο επιδείνωσης των ανισοτήτων και ανισορροπιών στο εσωτερικό της. Αυτή η ευρωζώνη αντιμετωπίζει σήμερα δομική κρίση, την οποία δεν μπορεί να υπερβεί σε όφελος των εργαζομένων και των λαών, με τις γνωστές παραδοσιακές «κεϋνσιανές» μεθόδους νομισματικής παρέμβασης. που επαναδοκιμάζονται τα τρία τελευταία χρόνια στα ενιαία ή ομοσπονδιακά κράτη χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Οι περαιτέρω «ενοποιητικές», με νεοφιλελεύθερους και καπιταλιστικούς όρους (π.χ. ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία, δημοσιονομική ενοποίηση κλπ), διαδικασίες στην ευρωζώνη και την Ε.Ε., κλιμακώνουν την αντιδραστικοποίηση της πορείας τους και την εσωτερική «αποικιοποίηση» μεγάλων γεωγραφικών ζωνών της αλλά και ολόκληρων χωρών.
Η αναγκαία ανατροπή της Ε.Ε. δεν μπορεί να προκύψει ταυτόχρονα σ’ αυτή ως σύνολο, αλλά θα προέλθει από την ικανότητα και δυνατότητα μια χώρας ή ομάδας χωρών, στις οποίες θα έχουν σχηματιστεί αριστερές κυβερνήσεις, να σπάσουν το φαύλο κύκλο και να ανοίξουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους σε σύγκρουση με την ευρωζώνη και την Ε.Ε.
Ερ.: Σε όλους όσους συμμετείχαμε τα τελευταία χρόνια από κοινού, και με όλες μας τις διαφωνίες, με τα μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε κινηματικές διαδικασίες, κυρίως σε συνελεύσεις αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και σε σωματεία, υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως το κομμάτι που προέρχεται από τον ΣΥΝ, έχει ξεκόψει. Κάποιοι μάλιστα που είναι σε θέση, λόγω ...ηλικίας, να θυμούνται, παραλληλίζουν τη στάση αυτή με τη στάση του ΠΑΣΟΚ που πριν το '81 μας έλεγε μην κινητοποιήστε γιατί θα γίνουμε κυβέρνηση και θα τα λύσουμε όλα. Αυτό ενισχύεται και από την κατεύθυνση της "αλληλεγγύης" σκέτα (δωρεάν μαθήματα, κοινωνικά ιατρεία, τράπεζες ανταλλαγών χρόνου ή πραγμάτων κ.λπ.) αλλά χωρίς αντίσταση που προωθείται, όχι μόνο από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ βέβαια, στις συνελεύσεις και πρωτοβουλίες γειτονιών αλλά και από το ότι σε μια σειρά σωματεία ή ομοσπονδίες οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινούνται στη λογική των αγώνων αλλά των όπως όπως υπογραφών συμβάσεων, στο όνομα της μη κατάργησής τους, με μειωμένους μισθούς. Σε πολλές περιπτώσεις το κίνημα π.χ. κατά των χαρατσιών έχει υποχωρήσει έως και εξαφανιστεί τελείως. Τι λέτε γι' αυτά;
Απ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετατρέπεται σε «νέο ΠΑΣΟΚ» αλλά σε μία μεγάλη δύναμη της Αριστεράς, δημοκρατική, ριζοσπαστική και κινηματική, που θέλει όχι να διαχειριστεί αλλά να ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στη χώρα μας και στην Ευρώπη και ν’ ανοίξει νέους ελπιδοφόρους εναλλακτικούς δρόμους προοδευτικής και σοσιαλιστικής ανασυγκρότησης με δημοκρατία, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, στην πορεία για την ολοκλήρωση της ενιαιοποίησής του και στο κρίσιμο και οριακό σημείο που βρίσκεται η χώρα, προκειμένου να παίξει τον ιστορικό ρόλο του, την προώθηση δηλαδή μίας εναλλακτικής πολιτικής λύσης για μια προοδευτική διέξοδο από την παρούσα κρίση με σοσιαλιστικό ορίζοντα, πρέπει να αποφύγει, στο όνομα της προσέγγισης της κυβερνητικής εξουσίας, οποιαδήποτε μορφής πολιτική και προγραμματική αναδίπλωση.
Αντίθετα, χρειάζεται να προχωρήσει τολμηρά σε ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης με κοινωνικούς και ταξικούς όρους. Μιας νέας ριζοσπαστικοποίησης ιδεολογικής, πολιτικής, προγραμματικής και κινηματικής ικανής να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στο ύψος των απαιτήσεων για να δώσει εναλλακτικές, αποτελεσματικές και νικηφόρες απαντήσεις στα ιστορικά προβλήματα της χώρας και τις σφοδρές πολιτικοκοινωνικές αναμετρήσεις που είναι αναγκαίες για την προοδευτική επίλυσή τους.
Κεντρικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη φάση είναι η συμβολή με όλες τις δυνάμεις του στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων για να μην περάσει το «μαύρο» πακέτο κατεδαφιστικών του τρίτου μνημονίου, να ηττηθεί συνολικά η κυβερνητική κοινοπραξία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και να αναδειχθεί με τους αγώνες και την ψήφο του λαού μια νέα κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς για μια προοδευτική διέξοδο και ελπιδοφόρα προοπτική στον τόπο.
Ερ.: Η Χρυσή Αυγή τελικά είναι ένα δημοκρατικό κόμμα Εθνικιστών όπως θέλουν να αποκαλούνται ή ένα φιλοναζιστικό κόμμα που κρύβει τις πραγματικές πολιτικές του θέσεις και προθέσεις κάτω από ένα εθνικιστικό μανδύα ;
Απ.: Είναι ένα νεοναζιστικό κόμμα, που κρύβει τις πραγματικές προθέσεις και θέσεις του κάτω από εθνικιστικό μανδύα. Οι τερατώδεις μνημονιακές πολιτικές εκτός των άλλων γέννησαν και πολιτικά τέρατα, όπως ή άνοδος του νεοφασισμού στη χώρα μας. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί με ηθική, πολιτική και ιδεολογική απαξίωση, με καλλιέργεια στη νέα γενιά της ιστορικής μνήμης για τα εγκλήματα του φασισμού και του ναζισμού, με μαζικές κινητοποιήσεις καταδίκης φασιστικών πρακτικών στους χώρους που εκδηλώνονται και με ενίσχυση από το λαϊκό κίνημα των δράσεων αλληλεγγύης στα θύματα των μνημονιακών πολιτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου