 |
| του Γ. Ρούση |
Όπως συνήθως χτύπησε με τη γνωστή του μέθοδο των λογικών αυθαιρεσιών που τίποτε δεν έχουν να κάνουν ούτε με την διαλεκτική, αλλά ούτε καν με την μηχανιστική λογική.
-Εισαγωγικά, ως εκ της...
θέσεώς του οφείλει, παραπέμπει στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, για να εντάξει εκ προοιμίου και συνομωσιολογικά, στα σχέδια του αστικού πολιτικού συστήματος, που «σκοπό έχουν τη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική », όσους έχει βάλει στο στόχαστρο.
-Ακολουθεί δεύτερη αυθαιρεσία με βάση την οποία αριστεροί δικαιούνται να αποκαλούνται μόνον όσοι έχουν πιστοποιητικό αριστεροφροσύνης από το κόμμα του. Διαφορετικά πρόκειται για αυτοαποκαλούμενες σε εισαγωγικά «αριστερές δυνάμεις».
-Τρίτη συμπυκνωμένη αυθαιρεσία συνδυασμένη με περίσσιο θράσος: Η εναντίωση στη δημιουργία του ΣΥΝ, στη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζανετάκη, και στην Οικουμενική που η νυν ηγεσία του κόμματος υιοθέτησε με περίσσιο πάθος και την οποία ακόμη δεν έχει επισήμως αυτοκριτικά καταγγείλει μετά από 24 χρόνια, χαρακτηρίζεται με αντι-ΚΚΕ επίθεση, και κατ’ επέκταση με επίθεση κατά της εργατικής τάξης!!!! (Με την ίδια λογική θα πρέπει να στρέφονταν κατά της εργατικής τάξης και οι Ρώσοι εργάτες που αντέδρασαν στη συμμετοχή της κυβέρνησης συνασπισμού του Μάη 1917) . Με αυτόν τον τρόπο τεκμαίρεται και η άρνηση, όχι μόνον κάθε συνεργασίας, αλλά ακόμη και σημείου επαφής με όσους τάχθηκαν το 89 κατά αυτής της ταξικής συνεργασίας και μάλιστα σε κυβερνητικό επίπεδο. «Αν είναι δυνατόν».
-Τέταρτη αυθαιρεσία: Η προτεινόμενη συνεργασία των αντιιμπεριαλιστικών –αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, η οποία άλλωστε προβλέπεται από το μέχρι σήμερα ισχύων πρόγραμμα του κόμματος το οποίο και επιχειρείται να καταργηθεί στο επερχόμενο Συνέδριο του, ταυτίζεται αυθαιρέτως με πρόταση διαμόρφωσης Μετώπου με τον ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη χειρότερα με διεκδίκηση κυβέρνησης στα πλαίσια του καπιταλισμού- κάτι σαν κυβέρνηση Τζανετάκη ή Ζολώτα, δηλαδή.
-Αυθαιρεσία πέμπτη: Άρνηση της θεμελιακής μαρξιστικής αρχής το «Είναι καθορίζει τη συνείδηση», και μηχανιστική ερμηνεία της αποδοχής της με ταύτιση της εργατικής ταξικής συνείδησης με την καπιταλιστική.!!!!!
-Αυθαιρεσία έκτη: Θεωρείται ενίσχυση του κυβερνητισμού –αλήθεια ποιος κλασικός και πού αναφέρει αυτόν τον όρο; – και αυταπάτη ότι με την κοινοβουλευτική διαδικασία -στην οποία συμμετέχει το ΚΚΕ, αλλά υποστήριζε και ο Λένιν και οι κλασικοί- μπορεί να γίνονται ρήξεις μέσα στον καπιταλισμό. Ταυτόχρονα όποιος –όπως εν τη πράξει το ΚΚΕ- θεωρεί ότι πρέπει να αξιοποιείται και αυτή η διαδικασία, κατηγορείται αυθαιρέτως ότι περιορίζει την επανάσταση σε αυτήν.
- Αυθαιρεσία έβδομη: ο αντικαπιταλιστικός –αντιιμπεριαλιστικός πόλος που προτείνω θεωρείται ότι δεν θίγει τον καπιταλισμό , τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, όταν εκτός του τίτλου του περιέχει στο προτεινόμενο πρόγραμμά του –όπως άλλωστε εκτενώς το παραθέτω στο βιβλίο μου «Από την κρίση στην επανάσταση» [1] – , μεταξύ άλλων ευρύτατες κοινωνικοποιήσεις σε συνδυασμό με μέτρα κατά του κεφαλαίου , αποχώρηση από την ζώνη ευρώ, ΕΕ και ΝΑΤΟ. Και όλα αυτά ενταγμένα σε μια λογική επαναστατικού τσακίσματος της αστικής κρατικής μηχανής.
-Αυθαιρεσία όγδοη, λίαν συνήθης για το Ανθρωπάκι, χρησιμοποιείται εκτός τόπου και χρόνου, την στάση του Λένιν για να αναιρέσει τον λενινισμό. Έτσι παρομοιάζει τη σημερινή κατάσταση στην πατρίδα μας με εκείνη του Απρίλη του 1917 στη Ρωσία, με την επανάσταση να είναι προ των πυλών, και τα Σοβιέτ να έχουν τη στήριξη της πλειοψηφίας του λαού!!!!
Τι θέλω και ασχολούμαι, θα πει κανείς, με το Ανθρωπάκι. Απάντηση . Με πονάει, και αντιδρώ και με αυτόν τον τρόπο στην επιχειρούμενη από καθοδηγητές όπως εκείνο , διάλυση, μετά από εκείνη της Τυποεκδοτικής, του τηλεοπτικού 902, του Ριζοσπάστη, και του ίδιου του ΚΚΕ . Ας το καταλάβουν καλά. Τίποτε από αυτά δεν είναι ούτε ιδιοκτησία τους ούτε το μουστάκι τους, και δεν δικαιούνται να τα διαχειρίζονται ως τέτοια.
[1] Του οποίου ο «Ριζοσπάστης» αρνήθηκε στον εκδότη μου ακόμη και την πληρωμένη διαφήμιση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου