όσους συγκεντρώθηκαν στην Ευελπίδων, τη Δευτέρα 1η Οκτώβρη, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας.
Αφήνουμε να μιλήσουν τα ίδια τα γεγονότα, για να φανεί καθαρά το στήσιμο μιας υπόθεσης, στην οποία η Δικαιοσύνη λειτούργησε πιο κατασταλτικά από την αστυνομία.
Η ΓΑΔΑ σχηματίζει δικογραφία ενάντια σε τέσερις από τους πολλούς προσαχθέντες (τρεις άνδρες και μια γυναίκα, όλοι νεαρής ηλικίας), την οποία προσπαθεί να εξατομικεύσει, με το γνωστό τρόπο που στήνει τις δικογραφίες η αστυνομική καμαρίλα: Ενας κατηγορείται για αντίσταση, διακεκριμμένες φθορές και σωματική βλάβη, δύο κατηγορούνται μόνο για αντίσταση και η γυναίκα μόνο για απλή εξύβριση. Οταν τους φέρνουν στην εισαγγελία, τους αφήνουν στο διάδρομο με τα χέρια δεμένα πίσω, παρά τις διαμαρτυρίες συγγενών. Στο γραφείο του εισαγγελέα δεν μπαίνουν ποτέ, ούτε οι ίδιοι ούτε οι συνήγοροί τους. Από τους ασφαλίτες της συνοδείας πληροφορούνται ότι παραπέμπονται να δικαστούν στο Β’ αυτόφωρο τριμελές, όλοι για όλα! Δηλαδή, ο εισαγγελέας ξεπερνά την αστυνομία και βάζει όλες τις κατηγορίες σε όλους τους συλληφθέντες. Απαξιώνει μάλιστα να τους δει και να τους ακούσει!
Το κτίριο 7, όπου μεταφέρονται οι συλληφθέντες, περικυκλωμένοι από σωρεία ασφαλιτών και δυο διμοιρίες ΜΑΤ, μετατρέπεται σε απόρθητο φρούριο. Δυο διμοιρίες το ζώνουν από μπροστά και τουλάχιστον άλλες τρεις ακροβολίζονται στα πλάγια. Με μεγάλη δυσκολία μπαίνουν στην αίθουσα ακόμα και οι δικηγόροι. «Οι δημοσιογράφοι επιτρέπεται να μπουν;», ακούγεται ο επικεφαλής ΜΑΤάς να ρωτάει στον ασύρματο! Ετσι, στην αίθουσα μπαίνουν ελάχιστοι συγγενείς και ελάχιστοι αλληλέγγυοι που «τρύπωσαν» πριν καταφτάσουν τα ΜΑΤ και κάνουν τον κλοιό. Οι υπόλοιποι αποκλείονται έξω και φωνάζουν συνθήματα αλληλεγγύης.
Ενώ οι δικαστές βρίσκονται στο γραφείο δίπλα στη δικαστική αίθουσα (το ακούσαμε και αυτό από τον ασύρματο ασφαλίτη που είχε το γενικό πρόσταγμα), κάνουν πάνω από μιάμιση ώρα να ανεβούν στην έδρα. Περιμένουν ν’ αδειάσει η Ευελπίδων από κόσμο, για να διευκολυνθούν τα ΜΑΤ σε ενδεχόμενη νέα επιχείρηση κατά των συγκεντρωμένων αλληλέγγυων. Και οι συλληφθέντες, παρά τις διαμαρτυρίες, παραμένουν με τα χέρια δεμένα στην πλάτη μέσα στη δικαστική αίθουσα (έμειναν σ’ αυτή τη θέση, αναγκασμένοι να πίνουν με το καλαμάκι ακόμη και το νερό που τους πρόσφεραν οι δικοί τους άνθρωποι, για τουλάχιστον τρεις ώρες).
Με την έναρξη της συνεδρίασης, η συνήγορος Αννυ Παπαρρούσου θέτει το ζήτημα της δημοσιότητας της δίκης, η οποία παραβιάζεται με το φραγμό που έχουν κάνει τα ΜΑΤ, απαγορεύοντας στους πολίτες να μπουν στη δικαστική αίθουσα. Ο πρόεδρος δείχνει «ζεματισμένος», αλλά δεν μπορεί και ν’ αντικρούσει τη συνήγορο. «Ας δούμε πρώτα την υπόθεση», λέει αμήχανα και φανερά ενοχλημένος. Ηταν το πρώτο σημάδι για όσα θ’ ακολουθούσαν.
Οι συνήγοροι (δυστυχώς, δεν προλάβαμε να μάθουμε τα ονόματα των άλλων δύο συνηγόρων) ζητούν το τριήμερο της αναβολής. Πρόεδρος και εισαγγελέας είναι όλο χαμόγελα (αυτό δεν μπορούν να το αρνηθούν, είναι δικαίωμα κάθε κατηγορούμενου). Οταν όμως η συνήγορος του τρίτου κατηγορούμενου ζητά να υποβληθεί σε ιατροδικαστική εξέταση, διότι έχει χτυπηθεί στο κεφάλι και στο σώμα, η εισαγγελέας, πάντα με χαμόγελο, προτείνει την απόρριψη του αιτήματος και λέει στη συνήγορο ότι πρέπει να κάνει μήνυση ο κατηγορούμενος κατά αυτών που τον χτύπησαν! Οταν η συνήγορος σημειώνει ότι το αίτημα άπτεται των υπερασπιστικών ισχυρισμών του κατηγορούμενου (πράγμα που ήταν προφανές), η εισαγγελέας αποφαίνεται ότι αυτό είναι αίτημα που πρέπει να υποβληθεί στο δικαστήριο που θα κρίνει την υπόθεση επί της ουσίας και ο πρόεδρος συμφωνεί! Δηλαδή, ο συλληφθείς θα πρέπει να περιμένει μέχρι την Παρασκευή, χωρίς καν να τον εξετάσει γιατρός!
Ακολουθεί η συζήτηση για το αν θα αρθεί η κράτηση κατά το τριήμερο της αναβολής. Μια συζήτηση η οποία συνήθως είναι τυπική. Καταθέτει ένας μάρτυρας (συγγενής ή φίλος του κατηγορούμενου), δηλώνει τη διεύθυνσή του και διαβεβαιώνει πως αυτός θα παρουσιαστεί να δικαστεί τη μέρα που ορίζεται η δικάσιμος. Αυτό έγινε και εν προκειμένω. Και τότε έγιναν τα αποκαλυπτήρια. Ο πρόεδρος, απευθυνόμενος στον μάρτυρα του δεύτερου κατηγορούμενου, λέει επί λέξει: «Πώς μας διαβεβαιώνεταε ότι θα έρθει να δικαστεί και δεν θα φύγει, όταν πήγε να ξεφύγει από την αστυνομία;». Πριν μπει στην ουσία, πριν δικάσει την υπόθεση (που δε θα τη δίκαζε κιόλας), ο πρόεδρος είχε βγάλει απόφαση!
Η Αννυ Παπαρρούσου, που εξετάζει τον τελευταίο μάρτυρα, πετάει το πρώτο καρφί: «Εχω την αίσθηση ότι οι κατηγορίες θεωρούνται δεδομένες». Ετσι ήταν. Αμέσως μετά, από το στόμα της εισαγγελέα ακούγεται το πρωτοφανές επιχείρημα, που εμείς τουλάχιστον δεν το έχουμε ξανακούσει σε δικαστήριο: Προτείνω να διατηρηθεί η κράτησή τους, διότι δεν προκύπτει από κανένα δημόσιο έγγραφο πού κατοικούν, παρά μόνο από μαρτυρίες συγγενικών τους προσώπων! Εβγαλε τόσους ανθρώπους ψεύτες!
Οι συνήγοροι χαρακτηρίζουν σκληρή την εισαγγελική πρόταση και την αντικρούουν βάσει όσων ορίζει ο νόμος. Αναφέρουν ότι οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν σε μια συγκέντρωση και υπέστησαν κακομεταχείριση. Οτι δεν έχουν ξανακαταδικαστεί, είναι γνωστής διαμονής και όλοι εργαζόμενοι. Η Αννυ Παπαρρούσου το πάει ένα βήμα παραπέρα, καταδεικνύοντας τον πολιτικό χαρακτήρα των όσων διαδραματίζονται. Κάνει λόγο για προσπάθεια επιβολής προ-ποινής, προκαταβολικής ποινής, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα ενόψει της επί της ουσίας δίκης, γεγονός το οποίο χαρακτηρίζει επαχθές μέτρο που συνιστά πλήρη παραβίαση του τεκμήριου της αθωότητας. Ζητά να τηρηθεί ο νόμος και να αντιμετωπιστούν οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται οι κατηγορούμενοι σε όλες τις κοινές δίκες και όχι με ειδικό τρόπο, επειδή έχουν σχέση με πολιτική δραστηριότητα. Υπάρχει σε σας καμιά αμφιβολία ότι δε θα έρθουν την Παρασκευή; Οχι, δεν υπάρχει, σημειώνει η συνήγορος. Ζητούμενο είναι μόνο η προ-ποινή και τα δικαστήρια κάποια στιγμή πρέπει να δώσουν ένα τέλος σ’ αυτή την άδικη, βαριά καταστολή. Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από το νόμιμο. Οπως κρίνετε σε όλες τις κοινές υποθέσεις, να κρίνετε και εδώ.
Η διάσκεψη που ακολούθησε επί της έδρας ήταν και πάλι ασυνήθιστη. Σε όλες τις υποθέσεις, η διάσκεψη για το θέμα της άρσης της κράτησης κρατά λίγα δευτερόλεπτα και στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων αίρεται η κράτηση. Μας έχει τύχει να αρθεί η κράτηση ακόμη και μεταναστών που κατηγορούνταν για αντίσταση, επειδή κάποιοι αλληλέγγυοι κατέθεσαν ότι γνωρίζουν τη διεύθυνση κατοικίας τους. Εν προκειμένω, η διάσκεψη κράτησε πολλή ώρα και φάνηκε καθαρά ότι εκείνος που μιλούσε ήταν ο πρόεδρος, που ανέπτυσσε τις απόψεις του στους άλλους δύο δικαστές.
Στο τέλος ανακοίνωσε στεγνά: Διατηρεί κράτηση. «Αυτό που κάνετε είναι άδικο», του φώναξε ένας πατέρας, λέγοντας το όνομά του. «Η συνεδρίαση έληξε», απάντησε με το ίδιο στεγνό ύφος ο πρόεδρος.
Είναι φανερό ότι μπαίνουμε σε μια άλλη φάση ποινικής καταστολής των πολιτικών δραστηριοτήτων. Ακόμα και τέτοιες υποθέσεις, που άλλοτε αντιμετωπίζονταν με κάποια τήρηση της τυπικής νομιμότητας, αντιμετωπίζονται πλέον με κατασταλτική μανία. Οχι, δεν μυξοκλαίμε. Εντοπίζουμε την αλλαγή στην αναβάθμιση της κρατικής καταστολής, γιατί έχει σημασία αυτά τα φαινόμενα να εντοπίζονται έγκαιρα από το κίνημα.
Η συνέχεια της συγκεκριμένης υπόθεσης την Παρασκευή το πρωί, στο Β’ αυτόφωρο τριμελές πλημμελειοδικείο (κτίριο 7), ενώ την Πέμπτη θα απολογηθούν στον ανακριτή οι συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτο-πορείας, στους οποίους φόρτωσαν κακουργηματικές πράξεις (κουκουλονόμος).
πηγή: εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου