παρέμβαση- Tι συμβαίνει με τους φαρμακοποιούς;

του
Αργ. Φουκαλά*

Εύλογα αναρωτιέται ο κάθε συνηδειτοποιημένος πολίτης,μα καλά σε όλη την λαίλαπα της οικονομικής κρίσης που χτυπάει την χώρα μας τελικά μόνο οι φαρμακοποιοί δεν αντέχουν.
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες συναλασσομένων (εργολάβοι-προμηθευτές κλπ) με το Δημόσιο που ασφυκτιούν από την αφερεγγυότητα και ασυνέπεια του κράτους.
Όμως υπάρχει μια ειδοποιός...
διαφορά. Όλοι έχουν την επιλογή να συνεχίσουν ή όχι.

Με τους φαρμακοποιούς οι οποίοι είναι "δεμένοι" με το κράτος-ΕΟΠΥΥ με συλλογική σύμβαση τρείς είναι οι επιλογές: οριστική καταγγελία της παραβιαζόμενης σύμβασης, με δραματικές συνέπειες στο 90% των ελλήνων ασφαλισμένων και των ιδίων, αναστολή ως μέσο πίεσης για εξόφληση [μέρους δυστυχώς κάθε φορά] των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ή τέλος η συνέχιση χορήγησης επί πιστώσει όσο αντέχει το κάθε φαρμακείο απλήρωτο μέχρι να αρχίσουν ένα-ένα ή 50-50 να κλείνουν ανά την Ελλάδα τελειώνοντας τα αποθέματά τους.

Κρυφή επιδίωξη των μεγάλων φαρμ. εταιρειών & αλυσίδων για να αναλάβουν οι ίδιοι [βλ. βενζινάδικα] τον πλήρη μονοπωλειακό έλεγχο της αγοράς …

Από την άλλη οι θεωρητικές λαϊκίστικες προσεγγίσεις κατευθυνόμενων μεγαλοδημοσιογράφων ή κυβερνητικών στελεχών [που άλλα έλεγαν προεκλογικά] "περί έλειψης ευαισθησίας ή εκβιασμού προς την κοινωνία" ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική οικονομία και την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλά φαρμακεία και κάθε μέρα έχουν κατασχέσεις κλείνουν ή μπαίνουν στον Τειρεσία λόγω χρεών.

Με λόγια, υποσχέσεις ή απειλές δεν χορηγεί σήμερα εμπόρευμα κανείς φαρμακοποιός ή μη, όταν οι φαρμ. εταιρείες απαιτούν εξόφληση σε 0 [αντικαταβολή-αντικαρκινικά]- 20 μέρες.

Παρ’ ότι λοιπόν πάλι απλήρωτοι από 15 Ιουλίου επαληθεύουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, συνεχίζοντας να χορηγούν, όσο αντέχουν, φάρμακα στους "ασφαλισμένους", όλα όμως έχουν και τα όριά τους. Και να μπορούσαν όμως ποιος θα συνέχιζε να πιστώνει έναν χρεωκοπημένο ΕΟΠΥΥ που σχεδιάσθηκε άρον – άρον μόνο και μόνο για να ενώσει χρεωκοπημένα και μη ταμεία;

Οι απειλές και η απαράδεκτη τρομοκρατία των υπουργείου-ΕΟΠΥΥ συμπαραστεκουμένων από Αθηναικά ΜΜΕ εκτός των άλλων έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα όταν θεωρούν εθνικό καθήκον και υποχρέωση των φαρμακοποιών να συνεχίζουν να καταχρεώνονται για να πιστώνουν τον χρεωκοπημένο ΕΟΠΥΥ για 5-6-8 μήνες, όταν αγοράζουν με αντικαταβολή ή πιστωση 20 -30 μέρες. "Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης".

Φυσικά ούτε κουβέντα για τις φαρμ. εταιρείες που ενώ καρπώνονται το 78% της λιανικής τιμής του φαρμάκου δεν τις ενοχλεί κανείς που απαιτούν και παίρνουν μπροστά τα χρήματά τους, ενώ όλοι αυτοί στρέφονται μόνο κατά των φαρμακοποιών. Οι φαρμ. εταιρείες που ξεδιάντροπα αρνούνται να πληρώσουν το νομοθετημένο rebate [επιστροφή προς το κράτος] από πωλήσεις χωρίς καμία επίπτωση…

Έτσι καταργείται η φαρμ. περίθαλψη των ελλήνων όπως έγινε με την ιατρική στον ΟΠΑΔ-ΟΓΑ-ΔΕΗ-ΟΤΕ κλπ και σήμερα αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους.
Επίσης δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ φαρμακείων ιδίως με την απειλούμενη κατ’επιλογήν εξόφληση όσων "υποσκύψουν"  που όλα αυτά τα χρόνια του "πάρτυ" δημιούργησαν πλούτο και αυτών που "με το σταυρό στο χέρι" λειτουργούσαν έντιμα και υπεύθυνα με αποτέλεσμα τα δεύτερα να είναι από τα πρώτα που άρχισαν να κλείνουν όντας καταχρεωμένα στις τράπεζες ή τις φαρμακαποθήκες που ακολουθούν την χρεωκοπία…

Αμεση συνέπεια οι έχοντες και κατέχοντες όπως προανέφερα να "πάρουν στα χέρια τους" την διακίνηση λιανεμπορίου & χονδρεμπορίου [καρτέλ] και τότε θα δούμε πραγματικούς εκβιασμούς και τιμές δυσθεώρητες.

Η σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ υπογράφηκε σύμφωνα με το τότε οικονομικό περιβάλλον όταν υπήρχε μεγάλη πίστωση από τις εταιρείες και η εξόφληση σε 45 μέρες [60 μέσο όρο] ήταν σε σχετικά αποδεκτα όρια. Σήμερα φυσικά αυτά ξεπεράστηκαν, πολύ περισότερο όταν η καθυστέρηση ξεπερνά τους 4 μήνες [16 του ΟΠΑΔ].

Εχουμε λοιπόν και παραβίαση του Συντάγματος και των όρων της σύμβασης και αθέμιτο ανταγωνισμό. Οι ασφαλισμένοι τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά καθώς και την δύσκολη θέση των φαρμακοποιών-συμβούλων τους και βρίσκονται στο πλευρό τους μέχρι σήμερα,γιατί οι αγώνες είναι κοινοί 4 χρόνια τώρα απέναντι στο ανάλγητο και ανεύθυνο κράτος.

Ας καταλάβουν οι ανευθυνο-υπεύθυνοι ότι αν δεν εξοφληθούν τα χρεωστούμενα δεν κινείται η προμήθεια-πώληση φαρμάκων. Στάση πληρωμών – στάση πωλήσεων με πίστωση [νόμος της αγοράς].
Ο ΕΟΠΥΥ οφείλει στους ασφαλισμένους του και όχι οι ενδιάμεσοι φαρμακοποιοί.

*Γ.Γ του Φ. Σ. Ημαθίας